c h a p te r t h i r t y t w o
THIRD PERSON'S POV
Hindi pa nagagawang magpokus ni Rain dahil sa kaniyang pagkahilo, biglang dumating si Spider. Hindi ito nagdalawang isip na binaril si Rain ngunit gumulong ang dalaga patago sa likod ng pader. Panay ang pagpakawala ni Spider ng mga putok ng baril sa kinaroroonan ni Rain. "Come on Queen, I didn't know you like hide and seek," mapanlokong sambit ng binata. "I don't," sagot ni Rain saka ibinato ang vase na nasa tabi niya.
Binaril ito ni Spider kaya naman kinuha iyong pagkakataon ni Rain para magpadulas papunta sa kinaroroonan ng lalaki at sinipa ang mga paa nito na dahilan ng kaniyang pagbagsak. Kakabitin pa sana iyon ng lalaki ngunit nasapak siya ng dalaga at siniko ni Rain ang braso niyang may hawak ng baril. Napadaing sa sakit si Spider at nabitawan nito ang baril.
Ilang beses na pinagsusuntok ni Rain ang mukha ng lalaki ngunit may natitira pa itong lakas at hinila si Rain at nagpagulong gulong sila sa mga basag na salamin. Pilit kumakawala ni Rain ngunit dumadagdag sa pagkahilo niya ang paggulong nila. May nakita siya na isang piraso ng basag na salamin kaya naman inabot niya ito at isinaksak sa mata ng binata.
Bumitaw ang binata at sumigaw sa sakit. Tumayo si Rain kahit na naduduwal ito at hinanap ang kinaroroonan ng baril. Pagewang gewang siyang naglakad papunta rito at pinulot ang bagay ngunit tumalon sa likod niya si Spider at pilit siyang sinasakal. Bumagsak sila sa sahig at nakagapos sa leeg ni Rain ang braso ng binata. "I told you didn't I? That if we meet again, you'll going to die," may tagumpay na sambit ng lalaki.
Kaunti na lamang at maaabot na ni Rain ang baril at nagawa nga niya. Naabot ni Rain ang baril at pinaputukan ng walang pag-aalinlangan ng ulo ng lalaki ng tatlong beses. Bumagsak ito sa gilid niya at bumangon siya sa pagkakadapa. Itinutok niya ang baril sa nakahandusay na lalaki at binaril ang mukha nito hanggang maubos ang bala.
Ginawa niya ito ng nakangiti. Matapos maubos ang bala napatingin siya sa baril at unti unting lumingon sa kaniyang dibdib kung saan dumadaloy ang kaniyang dugo. Naramdaman niyang may gumalaw sa kaniyang likuran kaya naman unti unti siyang lumingon. "Hello?" sabi niya na animo'y nagbago ang tono ng kanoyang pananalita. Tila para itong bata na may kausap na estranghero.
Naglakad siya papalapit ng papalapit sa kinaroroonan ng lalaki na dumadaing sa sakit pero natigil nang mapagtanto ang nangyayari. Sa pagitan ng binti ng dalaga nakita niya sa likod nito ang lalaking duguan ang mukha.
Hinanap niya kung nasaan ang mga baril niya ngunit nasa malayo ito. Inangat ni Rain ang hawak niyang baril at kinalabit ito ngunit walang lumabas sapagkat naubos ang bala doon sa isang lalaki. Hindi pa nakakapagsalita ang lalaki nang saksakin siya ng dalaga sa dibdib at hiniwa ito.
Sumigaw sa sakit ang lalaki. Parang batang kumikislap ang mata ng dalaga ng makita ang isa sa mga bagay na matagal na niyang hinahanap. Gamit ang kaniyang kamay, ipinasok niya ito sa loob ng sugat at kinuha ang isa sa mga piraso. Nang makita niya ito sa malapitan dinilaan niya ang dugong nakabalot dito.
"Queen!" Napunta roon ang atensiyon ni Rain kaya naman mabilis pa sa alas kwatrong tumakas ang lalaki. Ang kaninang kakaibang personalidad ni Rain na hinding hindi mo nanaising makita ay biglang nagbago kasabay ng pagbagsak niya. Hindi niya alam kung ano ang sumunod na nangyari.
RAIN'S POV
May biglang pumitik sa noo ko. What the heck? Hinanap ko kung sino ito at walang iba kung hindi si Pin. I shoot him with dagger eyes. Tss. "Time?" I asked because I couldn't find any watch around the place. It was all pure white. Hindi siya sumagot. He rolled his eyes and took something at a pushcart. He's got the nerve to roll his eyes on me?
Hindi siya nagsalita at nakatingin lang sakin. What? I'd rather hear him say perverted things than being silent. Because if he's silent it means he's having an internal conversation with himself which only means he's serious. Hindi ko nalang pinansin at nahiga ulit. Ngunit bigla rin akong napabangon.
Fuck! I nearly cussed out loud. I tried to look at my wrist watch but it wasn't there. "Where's my watch?" I asked as I control my shortening patience. "I took it off. You need to rest," he said blatantly. Are you serious? "Take this," iniabot niya ang isang baso ng tubig at gamot. "I'm not saying this again. Give me back my watch." I'm not really in the mood for a freaking long conversation. I need my watch right now.
"No." His stern eyes were staring at me. "I don't need your permission," as I said that I splashed him with the water at the glass and took the handcuffs on my arm a while ago. I noticed that and I just pretended like it was still there. In a matter of seconds, we were at the different position. He was handcuffed on the bed and I was on top of him.
"You still don't know me huh?" I smirked but in just a second my wrist was handcuffed on the other side of the bed. "Guess who doesn't know who," he said with a triumphant smirk. I could take this freaking cuffs off but I'm still recovering. "Will you keep staying there? You're turning me on," he said with enthusiasm. Sinamaan ko nga ng tingin. He's back. He's being perverted again which means I need to brace myself for sudden attacks.
Sinapak ko siya sa balikat para umusog. "You sadist," he commented wryly. Tss. I get off him and sit beside him since my right arm was hand cuffed. We didn't speak for a couple of minutes. "The Night of the Jubilee is at 12 so give me back my watch," I said. "No. You're not going anywhere," he said. What in the world is his problem? This is the first time he was not following my orders. "You don't understand, do you?" I'm not going to start an argument unless he wants to.
"Then let me know. Why would you go at that freaking Night of the Jubilee when you just got out from a rescue mission not to mention that you got shot that nearly killed the heck out me. So, tell me, what do I need to know?" he ranted. I didn't know he could say statements that long.
"I hate to break this into you but don't forget that I am in that class," I answered without any lingering emotions. "Now get me a plane." I know it sounded ridiculous and unreasonable but there's something that tells me to go. I couldn't figure it out.
Before he could speak, "One more word Pin and I'll fucking snap," I warned. Ofcourse, he wouldn't refuse a Queen's order. He took the keys from his shoe and throw it outside the window near the bed. "I'm not going to loose you again," he said and closed his eyes. What the fucking hell? Can you belive that?
You leave me no choice. I used all my force and break the cuffs using my foot and it cut loose. He stared at me unbelievably. "I told you. This is the last time you're going against my order Pin or I'll forget everything," I said and left. Sumakay ako sa private plane ngunit may sumakay pang tatlo. Sina Pin, Joker at Harry. Tss.
Philippines, 11:45 p.m.
Lumpag ang private plane namin sa airport saka ako dumiretso sa university. I'm feeling a little fang of pain on my chest and I don't really feel well. My head's still swirling and my eyes are getting heavier.
I had prepared the dress to wear and so I put them on including the gold plated full face maskara with defined details of precious gems. Why am even doing this?
THIRD PERSON'S POV
Pagpayak ng alas-dose, umangat sa pagkakaupo si Miss Ki at nagtungo sa harap. "I would like to get the attention of everybody. We have a special performance as a tradition in every night of the jubilee which will be presented by our very own class A. May we give them a round of applause."
Palakas ng palakas ang tunog ng musika kasabay ng pagpwesto ng mga mananayaw. "I don't really think that new girl's gonna walk right in and steal the spotlight," natatawang sambit ni Duane habang nakaupo sila sa nakareserba nilang upuan. Naunang tumayo si Lance at sumunod naman si Ace.
Nakapwesto na ang lahat. Sa kabilang banda, nakapasok na si Rain sa loob ng gymn nang hindi nahahalata. Unti unti siyang naglakad papunta sa sayaw. May napansin si Lance sa gilid ng kaniyang mata at pilit niyang kinikilala kung sino ito. Saktong umikot ang mga mananayaw at magiiba ang kanilang kapareha, pumasok si Rain at tinulak ang isa sa mga babaeng sumasayaw.
Hindi iyon napansin ng mga nanonood dahil madilim doon sa parteng iyon at masyado silang abala sa pagkagalak sa nakikita. Saktong pagkatapos ng ikot ay magkaharap sila ng kaniyang kapareha. "You—" hindi natapos ni Lance ang sasabihin. "Tss."
Natatakpan ang buong mukha ni Rain ngunit tila matingkad siya sa lahat. Maski si Ace ay naagaw ang pansin sa dalaga. Ang hubog ng kaniyang katawan na hindi maikakailang nakakapanghina sa mga kalalakihan. Namumula rin ang tenga ni Lance sa hindi maipaliwanag na kadahilanan. Ngunit isang sigradong sagot ay dahil sa babaeng kasayaw niya.
Napunta ang dalaga sa kinaroroonan ni Ace dahil sa pag-ikot nang higitin siya ng binata. Bumilis ang takbo ng puso nito at tila kinakabahan. Hindi niya maipaliwanag ang kaniyang nararamdaman sa mga oras na iyon. Nakatitig lang siya sa mata ng dalaga. Iyon lamang kasi ang nakikita sa mukha niya.
Tila nawindang ang binata sa kaniyang kaharap na hindi niya aakalain na magpapakita. Hindi siya nakapagsalita agad. Patuloy lang sila sa pagsasayaw hanggang sa umikot na naman at sa puntong iyon, nahigit siya ni Lance. Parang may kung anong tinik sa lalamunan ni Ace dahil sa nangyari. Nagtama ang paningin nila. Bumalik ang atensyon ni Lance kay Rain na papungas pungas ang mata.
"Are you okay?" tanong nito. Sa lakas ng musika, hindi maintindihan ang mga sinasabi nila kaya inilapit ni Lance ang kaniyang mukha kay Rain. "I said, are you okay?" pag-uulit niya. Ngunit hindi sumagot si Rain. Napahigpit ang hawak ng binata sa baywang ng dalaga ng maramdaman niyang parang bumigat at parang matutumba ito.
Samantala, nakatingin lang si Ace sa kanila at pilit inaalam kung ano ang nangyayari. Malapit na matapos ang sayaw. Dalawang ikot nalang. Umikot si Rain ng dalawang beses at hindi na kinaya ng kaniyang katawan ang pagod at dahil sa sugat niyang bumuka at nagdurugo.
Babagasak na sana siya ng saluhin siya ni Lance. Nakita niya ang dibdib ni Rain na may dugong dumadaloy kaya naman niyakap niya agad ito para maitago ito. Kung hindi, baka makita ng mga tao at magkakaroon ng malaking kaguluhan. Nagmadaling lumapit si Ace ngunit binuhat na ni Lance si Rain.
Napunta sa kanila ang atensyon at nagsidatingan rin ng mga iba pa nilang kaibigan. "Is that?" Alam na agad nila kung sino iyon kaya naman ginulo nila ang mga tao para sabihin na parte lang iyon ng performance nila. May mga naniniwala naman kaya bumalik ang buhay sa loob at nagpatuloy ang malakas na hiyawan at kagalakan.
Nagtugma ang mga mata ni Lance at Ace at tila may malakas na pwersang namamagitan dito. "Where are you taking her?" sambit ni Ace. Halo halong emosyon ang nararamdaman niya. Alam na niya kung sino ito simula pa kaninang kasayaw niya si Rain. Hindi lamang siya nakapagsalita dahil natameme siya sa itsura ng dalaga. Nakatago man ang mukha nito ngunit parang may koneksyon sa mga mata nila na tila nag-uusap.
"Later," sagot lang ni Lance at tinungo ang daan palabas. Sumunod din ang ibang kaibigan nila. Hindi maipaliwanag ni Ace ang nararamadaman ngunit napakuyom ang kaniyang kamao. Sa kalagitnaan ng paglalakad nila biglang sumalubong si Pin at may kasamang mga tatlong belligerents sa kaniyang likod. At may mga sniper sa hindi malaman kung saan.
"What's with you?" tanong ni Xan nng bigla na lamang humarang sila Pin. "Move," malamig na utos ni Lance. Hindi naman natinag si Pin at nakatingin lang ito ng walang emosyon. "We'll take it from here," saad ni Pin. "I said move!" tumaas ang boses ni Lance na ikinagulat ng mga kasamahan niya.
Nakasunod naman sa likod si Ace at pinagmamasdan sa may kalayuan ang pangyayari. "Hand her over before anything happens," pagbabanta ni Pin. "Lance, we should probably—" hindi natapos ni Xan ang sasabihin nang humakbang si Lance ng isang beses ngunit nagsilabasan ng mga baril ang tatlong belligerents sa kaniyang likod at nakatutok ito sa mga kalalakihan.
Hindi naman iyon inaasahan ng lima maliban kay Lance. Kasabay rin nito ang mga red dots sa mga katawan at ulo nila na mas lalong ikinatigil nila. Lasers mula sa mga sniper. Gayoon din si Ace na hindi rin inasahan ang pangyayari. "Give her while I'm asking nicely," maalumanay na sabi ni Pin ngunit may bakas ng pagbabanta.
"Open the car." Ilang saglit pa ay tinanguan ni Pin ang isa sa mga belligerent at binuksan nito ang sasakyan. Naglakad papalapit si Lance sa sasakyan at ipinasok si Rain. Tinanggal nito ang kaniyang coat at ipinatong sa dibdib ni Rain. Maraming katanungan ang umiikot sa kanilang mga utak sa mga oras na iyon. "Step back," utos ni Pin kay Lance.
Lumakad naman si Lance palayo sa sasakyan. Mabilis na sinarado ng isang belligerent ang sasakyan. Inangat ni Pin ang kaniyang kamay kasabay ng pagwithdraw ng mga baril at sniper mula sa pagkakatutok sa mga binata. "It would be nice if you let this pass like it didn't happen," sambit ni Pin kay Lance ng mahina bago sumakay sa sasakyan. May napansin si Lance sa galaw ni Pin bago ito tuluyang nawala sa kaniyang harapan.
Mabilis na umalis ang mga sasakyan mula sa lugar na iyon. Nakahinga naman ng maluwag ang mga kasama ni Lance ngunit hindi siya natinag at pilit inaanalisa ang pangyayari at ang mga bagong impormasyong nalaman niya. "Damn. I didn't know I'd be having that much red dots pointed at me," hindi makapaniwalang sabi ni Hadrian.
Totoong sumasabak sila sa mga laban ngunit hindi pa sa konteksto na tila may mga teroristang kinakalaban ang pamahalaan. Kumbaga hindi pa ito kagaya ng mga aktwal na labanan kung may giyera man o kung may mga espiyang ipinapadala para patayin ang mga sindikato o mga may patong na halaga sa ulo. Sa BANG, ang mga labanan doon ay pawang pagtaas ng rangko at pera lamang. Palakasang pantao ang nais nila ngunit ang labanang kaakibat ng terorismo ay malayo sa ninanais nila.
"I think I'll be dead or something," komento ni Duane. "What just happened?" isa ring hindi makapaniwala si Xan sa nangyari. "Those guys just pointed their guns at us," direktang sagot ni Rude. "Sure they did," panggagatong naman ni Alex. "What's up with that guy?" Lumingon naman si Lance kay Alex.
"Alex, I need you to confirm something for me," sabi ni Lance. Hindi naman umangal si Alex. "Ah! That was new girl, right?" Napatampal sa noo si Rude matapos ang biglang reaksyon ni Hadrian. Akala nila alam nilang lahat ngunit may hindi pa pala nakakuha sa pangyayari. "And maybe that's the new girl's boyfriend or something. The one she's been talking to and hanging out often," dagdag pa niya.
Nahinto naman sila at tumingin sa kaniya. "Right! That's why he looked so familiar," ani Xan. Iisa lang ang naiisip ni Lance sa mga oras na iyon. Gayundin kay Ace, halo halo ang tanong na dumadaloy sa kaniyang isipan. Hindi niya ito maayos at hindi alam kung saan magsisimula.
***
The Night Queen
by jrhabellie