Harry's Point Of View
Ξυπνησα απο το φως του ηλιου που εμπαινε απο το παραθυρο. Κοιταξα διπλα μου την Isabella και χαμογελασα στιγμιαια. Μαζεψα το χερι μου απο την μεση της και σηκωθηκα ηρεμα απο το κρεβατι. Εκανα ενα ντουζ και κατεβηκα στην κουζινα. Εφτιαξα καφε και καθησα στο σαλονι.
Σημερα ειναι η μεγαλη μερα. Πρεπει ολα να πανε καλα. Αν δεν πανε καλα θα τρελαθω. Δεν προκειται να αφησω τον Mike να μου την παρει. Ειναι ή και οι δυο, ή κανενας. Δεν προκειται να αφησω να ξανα συμβει κατι τετοιο. Ειναι στο χερι μου να το κανω να δουλεψει. Αν ολα πανε οπως τα εχω σχεδιασει, θα γυρισουμε πισω μαζι. Αν οχι... Θα γυρισει μονη της...
_____________
Πειρα το κινητο μου απο το παντελονι μου, και εστειλα μηνυμα στον Niall <<Ελπιζω ολα να πανε καλα σημερα. Στις 10 στο μερος που εχουμε κανονισει.>> εστειλα. Λιγα λεπτα αργοτερα, μου ηρθε η απαντηση του. <<Και εγω το ιδιο ελπιζω. Ναι θα ειμαστε ολοι εκει, εχω μιλησει με τους αλλους.>> απαντησε. <<Ενταξει. Να προσεχεις την Elena... Τα λεμε εκει.>> εκλεισα το κινητο και το εβαλα πισω στην τσεπη μου. Καθισα στην ακρη του κρεβατιου, και την χαζευα. Ειναι τοσο ομορφη. Γαμωτο, ειμαι ενα τιποτα χωρις αυτην. Λιγα λεπτα αργοτερα, πεταχτηκα απο τον ηχο του κουδουνιου. Προσεξα τα ματια της να ανοιγουν. Με κοιταξε τρομαγμενη. Της εκανα νοημα να ηρεμισει, και να μεινει στο κρεβατι. Ξερω οτι δεν προκειται να το κανει, αλλα παντα κραταω την ελπιδα. Σηκωθηκα και με γρηγορο βηματισμο πηγα ως την πορτα. Ανοιξα και αντικρισα τον Augustus. Ηταν ταραγμενος. Εκανα το σωμα μου στην ακρη, για να τον αφησω να περασει μεσα. Κοιταξε γυρω το σπιτι. Εψαχνε την Bella. "Κοιμαται." του ειπα. "Καλα. Θα την περημενω." ειπε και καθισε στο σαλονι. Χωρις να δωσω απαντηση, πηγα προς το δωματιο της. Την ειδα ορθια να βαζει τα εσωρουχα της. Χαμογελασα και την πλησιασα. Τυλιξα τα χερια μου γυρω απο την μεση της και την φιλησα. Αποτραβηχτηκα λιγο αργοτερα και την κοιταξα σοβαρος. "Ο Augustus ηρθε να σε δει." μιλησα και πειρα την μπλουζα μου απο το πατωμα. Την φορεσα γρηγορα και γυρισα προς το μερος της. "Α. Καλα, θα παω." απαντησε και μπηκε στο μπανιο. Πηγα στην κουζινα, και εβαλα καφε σε αλλες δυο κουπες. Του εδωσα την μια, και σταθηκα ορθιος μπροστα στον παγκο. Με κοιτουσε αδιαφορα. "Ξερεις, ειναι λιγο αβολο ολο αυτο." ειπε και απομακρυνε το βλεμμα του. "Ναι. Το ξερω. Αλλα δεν ειναι κατι αλλο που μπορω να κανω." απαντησα και καθισα στον καναπε απεναντι του. Λιγο αργοτερα ακουσα βηματα απο τον διαδρομο. Εκεινος σηκωθηκε πανω και εβαλε τα χερια του στις τσεπες του. Εκεινη ηταν αμηχανη, αντιθετα με εκεινον που ηταν τελειως ανετος. "Γεια σου Augustus." ειπε και χαμηλωσε το βλεμμα της. "Bells. Καιρο εχω να σε δω." κοροιδεψε. "Ν-ναι." ειπε εκεινη. "Ω, ελα τωρα. Κανε με μια αγκαλια!" ειπε και ανοιξε τα χερια του. Εκεινη ετρεξε και χωθηκε στην αγκαλια του. Αυτο πονεσε. Απομακρυνα αμηχανα το βλεμμα μου. Αρπαξα τον καφε μου, και ηπια την μιση κουπα. Μακαρι αυτο να ηταν ουισκι. Πειρα μια βαθια ανασα, και σηκωθηκα ορθιος. "Εγω να σας αφησω. Ε-εχω να κανονισω καποια πραγματα πριν το απογευματινο. Θα περασω σε κανα δυωρο να ειμαι σιγουρος πως εισαι οκευ..." ειπα, και πειρα το παλτο μου απο την κρεμαστρα. Εκεινη ειχε τραβηχτει μακρυα του και στεκοταν απεναντι μου, στην αλλη μερια του δωματιου. Κουνησε καταφατικα το κεφαλι της, και πειρε μια βαθια ανασα. "Ενταξει." ειπε και εκανε μερικα αμηχανα βηματα προς εμενα. Φορεσα το παλτο μου, και ανοιξα την πορτα. Εκεινη ηρθε, και την κρατησε με το χερι της για να φυγω. Το βλεμμα μου ηταν χαμηλομενο, και προσπαθουσα να το παιξω ανετος, με το γεγονος οτι ημουν υποχρεωμενος να την αφησω μονη μαζι του. Αυτο μπορει να ειναι το τελευταιο πρωινο που μπορω να περασω μαζι της... Και την αφηνω σε αυτον... Τα χερια της γυρω απο τα δικα μου με επανεφεραν στην πραγματικοτητα. Της χαμογελασα, καθως εκανε το ιδιο. Ενωσα τα χειλη μας ως αντιο, και εφυγα.
_________________________
Παρκαρα το αμαξι στο γκαραζ της πολυκατοικιας, και πειρα τον μεγαλο φακελο απο το διπλανο καθισμα πριν βγω. Περατησα ως την εισοδο, και πειρα το ανανσερ για τον 4ο οροφο. Με εβγαλε μπροστα στην πορτα της. Στην αρχη ειχε ησυχια, αλλα μερικα δευτερολεπτα αργοτερα, ενας δυνατος θορυβος ακουστικε απο το διαμερισμα της. Οι μυες μου σφιχτηκαν, και η ανασα μου βαρυνε. Πηγα γρηγορα εως την πορτα και εβγαλα το μικρο χρυσο αντικλειδι που μου ειχε δωσει. Ανοιξα την πορτα και μπηκα μεσα. Τα ματια μου πλατυναν, και τα χειλη μου χωριστηκαν απο την εκπληξη λογω της εικονας που εβλεπα. Η Bella, ηταν πεσμενη στο πατωμα. Αιματα ετρεχαν απο το χερι της. Μετεφερα τα ματια μου λιγο πιο διπλα, για να δω σπασμενα γυαλια, και τον μπασταρδο τον Zayn ετοιμο να της καρφωσει ενα κομματι γυαλι στο χερι. Ετρεξα ως εκει και επεσα πανω του ριχνοντας τον στο εδαφος. Απομακρυνα το κομματι που κρατουσε, και του εριξα μερικες δυνατες μπουνιες στο προσωπο. Λιγα χτυπηματα μετα, ειχε πεσει αναισθητος. Σηκωθηκα απο πανω του και πηγα προς το μερος της. Αρπαξα το χερι της και το κοιταξα σοκαρισμενος. Την σηκωσα επανω και την στερεωσα στον ωμο μου. Την πηγα στην κουζινα και την εβαλα να καθισει στον παγκο. Εβγαλα απο το συρταρι της κουζινας ενα μικρο τσιμπιδακι, και εβγαλα τα κομματια γυαλιου που ειχαν απομεινει στο χερι της. Εκεινη ειχε σταματησει να κλαιει. Με κοιτουσε σαστησμενη. Εγω ημουν σοβαρος και πολυ νευριασμενος -προσπαθουσα να αποφυγω την επαφη με τα ματια-. Τυλιξα μια γαζα γυρω απο το μπρατσο της και απομακρυνθηκα. Το βλεμμα της ηταν χαμηλωμενο και απεφευγε και εκεινη να με κοιταζει. "Μπορω να μαθω τι στο διαλο εγινε?" ρωτησα λιγο αργοτερα. Εκεινη ξεκινησε να δακριζει και υστερα εκλαιγε με λιγμους. Πηγα αμεσως διπλα της, και την αγκαλιασα σφιχτα. Την κρατησα εκει προσπαθοντας να την κανω να ηρεμισει. "Σε παρακαλω, πες μου. Πριν ξυπνησει." ειπα και εκεινη απομακρυνε το προσωπο της απο τον θορακα μου. "Ο Augustus ειχε μολις φυγει οταν χτυπησε το κουδουνι. Πιστεψα πως θα ησουν εσυ. Στην αρχη ειπε πως ηθελε απλα μιλησουμε. Εκανα την μαλακια να τον πιστεψω. Λιγο αργοτερα ξεφυγε, εξαγριωθηκε. Με ειχε κολλησει στον τοιχο, και προσπαθουσε να..." εκλαψε ξανα και λιγυσε σε εκεινο το σημειο. Εκλεισα τα ματια μουμε δυναμη, και ανασανα βαρυα. Την πλησιασα και ενωσα τα χειλη μας για μερικα δευτερολεπτα. Αποτραβηχτηκα, και γυρισα προς το μερος του. Ειχε αρχισει να συνερχεται.
Bella's Point Of View
"Θα τον σκοτωσω." φωναξε.
"Harry σε παρακαλω. Μη."
"Θα τον σκοτωσω."
"Ειναι ενταξει."
"Isabella σε χτυπησε!"
"Κοιτα με ειμαι ενταξει τωρα."
"Μπορει με εσενα να ειναι ενταξει αλλα με εμενα καθολου."
"Harry ΜΗ!!"
Φωναξα καθως αρπαξε ενα χοντρο γυαλι απο το πατωμα. Σταθηκε απο πανω του και ηταν ετοιμος να τον σκοτωσει οταν ετρεξα προς το μερος του. "Περιμενε!! Δεν σκεφτεσαι καθαρα!! Δεν ξερεις τι κανεις!! Σκεψου λογικα... Αν τον σκοτωσεις τελειωσε!! Ο Mike δεν θα αφησει κανενα απο τους δυο μας να ζησει!! Και δεν ξερουμε αν θα αφησει και κανενα απο τους υπολοιπους!! Μπορεις να παρεις τετοιο ρισκο?! Ξερεις οτι τον μισω πιο πολυ απο τον καθενα... Αλλα σε παρακαλω... Καταλαβε το, δεν θα βοηθησει σε τιποτα..." μιλησα και εμπλεξα τα δαχτυλα του ελευθερου χεριου του με τα δικα μου. Η ανασα του ηταν βαρυα και ειχε αρχισει σιγα σιγα να ερχεται σε φυσιολογικο ρυθμο. Αφησε τα δαχτυλα του ελευθερα και το γυαλι του επεσε απο το χερι. Σηκωθηκε ορθιος χωρις να με αφησει, και σταθηκε μπροστα μου. Με το χερι που τον κρατουσα, με αρπαξε μεσα σε μια σφιχτη αγκαλια. Ειχε τα χερια του στην πλατη μου και το πυγουνι του στον ωμο μου. "Παντα ηθελα καποια να μου αλλαξει την ζωη." ψιθυρισε. Τραβηξε το κεφαλι του και με κοιταξε. "Και να που επρεπε να περασει τοσος πονος για να σε βρω... Και να παρω τοση αγαπη και ενδιαφερον απο σενα... Δεν ξερω τι θα εκανα χωρις εσενα Bella..." μιλησε και τοποθετησε τα χειλη του μαλακα πανω στα δικα μου.
VOTES&COMMENTS