Μου έδωσε το χέρι του, και βγήκαμε απο το σπίτι. Μου άνοιξε την πόρτα και μπήκε και εκείνος μέσα. Το αυτοκίνητο ηταν πολύ καθαρό, και όλα στην θέση τους. Άνοιξε το ράδιο, και τραγουδούσε σιγανα τους στοίχους του τραγουδιού που έπαιζε. Το χαμόγελό του δεν έφευγε απο το πρόσωπό του. Μια κοιτούσε εμένα και μια τον δρόμο. Είχα κοκκινίσει και προσπαθούσα να αποφεύγω την επαφή με τα μάτια του.
"Χαχα τι?" λέω και γελάει ακόμα πιο πολύ.
"Τίποτα." κοιτάζει έξω απο το παράθυρο.
"Γιατί με κοιτάζεις έτσι?"
"Επειδή είσαι όμορφη." κοκκίνισα ακόμα πιο πολύ. Δεν απάντησα και για την υπόλοιπη διαδρομή κοιτούσα έξω απο το παράθυρο. Σταμάτησε εξω απο ενα μεγάλο κτήριο και μου άνοιξε την πόρτα. Κοίταξα εντυπωσιασμένη και προσπάθησα να φερθω φυσιολογικά. Μου έδωσε το χέρι του, και περπατησαμε έως την είσοδο του κτηρίου. Ένας άνδρας με μαύρο κουστούμι, καστανά μαλλιά και λίγο μούσι, στεκόταν στην πόρτα. Ο Harry άφησε το χέρι μου και έδωσε μια ανδρική αγκαλιά στο άνδρα της πόρτας.
"Εσύ πρέπει να είσαι η Bella." μου έδωσε το χερι του για χειραψία.
"Ναι." χαμογέλασα.
"Χάρηκα. Louis."
"Παρομοίως."
"Λοιπόν Lou εμείς θα τα πούμε αργότερα." λέει ο Harry και ο Louis χαμογελάει. Ο Harry ξανά πιάνει το χέρι μου και μπαίνουμε στην κεντρική αίθουσα. Πολλοί άνθρωποι ντυμένοι πολύ επίσημα βρίσκονται γύρω μας και πίνουν σαμπάνια. Νιώθω αμέσως άβολα. "Harry δεν...δεν ξέρω, μάλλον πρέπει να φύγω..." λέω κια αφήνω το χέρι του. Εκείνος γελάει, κάνοντας τα λακκακια του να φανούν. Ξανά πιάνει το χερι μου και αυτή την φορά το κρατάει ακόμα πιο σφιχτά. Συνεχίζει να προχωράει προς το βάθος της αίθουσας μέχρι που βρισκόμαστε μπροστά απο ένα πίνακα. Στέκεται δίπλα μου λαο αφήνει επιτέλους το χέρι μου. Κοιτάζω το χερι μου που περίεργα το νιώθω κάπως άδειο. Μετα σηκώνω το βλέμμα μου προς εκείνον και μόλις το καταλαβαίνει γελάει. "Τι? Υδρωσε η παλάμη μου!" λέει και σκαμε στα γέλια. Λίγο αργότερα, μας πλησιάζει μια παρέα με τρεις άνδρες. Ο Louis, και άλλοι δυο. Ο ένας ξανθός, και ο άλλος μελαχρινός με λίγα γένια. Χαιρετούν τον Harry και μετα στρέφουν την προσοχή τους σε εμένα. Ο Louis με ξανά χαιρετάει. Υστερα αντιλαμβάνομαι τον ξανθό να με κοιτάζει.
"Bella." του δίνω το χέρι μου πρώτη.
"Το ξέρω." γελάει δυνατά. "Είμαι ο Niall."
"Χάρηκα."
"Εγώ είμαι ο Liam." μου δίνει το χερι του και ο τελευταίος.
"Χαρηκα." στέκομαι λίγο πιο κοντά στον Harry και ενώνω το χερι μου με το δικό του. Μόλις οι άλλοι απομακρύνουν τα βλέμματά τους απο εμάς τους δύο στέκομαι απέναντί του. "Νόμιζα οτι είχες ενα κολλητό." ψιθυρίζω.
"Ναι, βασικά είναι 3."
"Καλοί φαίνονται πάντως." γνέφει. "Εμμ... Harry?"
"Αχα?"
"Βαριέμαι." γελαμε και οι δυο.
"Κι εγώ."
"Κρίμα πάντως. Η ταινία θα ηταν σούπερ." κανει τα λακκακια του να φανούν ξανά.
"Σίγουρα." μου κλείνει το μάτι και συνεχίζει να κοιτάει τον πίνακα.
"Styles." ακούγεται μια γυναικεία φωνή πίσω μας. Βλέπω τον Harry να γίνεται άσπρος. Τα μάτια του πλάτυναν, τα χείλη του χωρίστηκαν.
"Eve." λέει με τρεμάμενη φωνή. Γυρίζει προς το μέρος της και το ίδιο κάνω κι εγώ. Μια ψηλή, ξανθιά κοπέλα, με ανοιχτά γαλάζια μάτια. Φοράει ενα κοντό, γαλάζιο φόρεμα με φούξια πολύ ψηλές γοβες. Έχει ενα ύπουλο χαμόγελο στο πρόσωπό της. Γεμάτη στο μακιγιάζ και την ψεύτικη βλεφαριδα. Καταλαβαίνω πω ο Harry έχει χάσει τα λόγια του. Μα ποιά είναι αυτή?
"Harry. Καιρό έχω να σε δω." λέει και πηγαίνει πιο κοντά του.
"Eve τι θέλεις?"
"Εγώ? Χαχα, τίποτα. Τυχαία είμαι εδώ."
"Φύγε. Μην με νευριασεις."
"Μμμ όχι τόσο γρήγορα Styles. Δεν θα με συστισεις με την κοπελίτσα?" κοπελίτσα?? Εεεε όχι!!!
"Eve ξεκουμπησου."
"Μπα. Έχει πλάκα όλο αυτό. Isabella, σωστα?" γνεφω. "Χμμ. Είσαι..." έκανε μια παύση. "Την κόβω πολύ αθώα για τα γούστα σου Hazz. Παλιά το γούστο σου στις γυναίκες ηταν αλλιώς. Γυναίκες. Λέμε τώρα. Η κοπελίτσα είναι ενα κοριτσάκι."
"Σ-συγγνωμη.... Εγώ πάω να πάρω ενα ποτό...." φεύγω γρήγορα απο εκεί προσπαθώντας να συγκρατησω τα δάκρυά μου. Πήγα στο μπάνιο, και εβρεξα λίγο τις παλάμες μου. Αποφάσισα ότι έπρεπε να σταματήσω να τρέχω απο τα προβλήματα μου. Έπρεπε να τα αντιμετωπισω. Και αν το πρόβλημά μου τώρα είναι μια πρωην του Harry, αυτό θα αντιπετωπισω. Βγαίνω στον διάδρομο και πηγαίνω προς το σημείο που τους άφησα. Δεν βρήκα κανέναν απο τους δυο. Πήγα προς την έξοδο και Ρώτησα μερικούς αν είχαν δει τον Harry. Παντα η απάντηση ήταν αρνητική. Μετα ξανά γυρησα στο μπάνιο. Δεν πίστευα οτι θα το έκανα ποτέ αλλά πρεπει να κοιτάξω στις ανδρικές τουαλέτες για παν ενδεχόμενο. "Harry? Είσαι εδώ?" μπαίνω μέσα και τα χείλη μου χωριζονται απο την έκπληξη. Καυτά δάκρυα νιώθω στα μάγουλα μου. Βλέπω την Eve να τρίβεται πανω στον Harry και να τον φιλάει παθιασμένα. Κλαίω ακόμα πιο πολύ όταν τρέχω προς την έξοδο, και ακούω τον Harry να φωνάζε το όνομα μου.