Yorum da yapar mısınızzzz 🥺
İyi okumalar
Elimde tuttuğum sıcak su dolu kabı Tolga'nın baş ucunda Tuğkan'a doğru tutuyordum elindeki bezi içine batırıp ıslattıktan sonra kardeşinin yaralarındaki kanları siliyordu.
Atalay gittikten hemen sonra bana iyi olup olmadığımı sormuştu benim için endişelendiğini görüyordum ardından kardeşini odasına taşımış ve yatırmıştı kaşı ve dudağı patlak olan Tolgayı bir an bile yalnız bırakmıyordu.
"Size böyle davranıyorsa neden hâlâ yanındasınız?"
Bu soruyu daha öncesindede sormak çok istemiştim ana fırsat bulamamıştım Atalay'ın Tuğkana olan davranışlarına bazenleri denk gelmiştim.
"Çünkü burası bizim evimiz."
Elindeki bezi suyun içine bıraktıktan sonra batikonu ona uzatabilmek için suyu masaya bırakıp batikonu eline uzattım.
"Aileniz yok mu yani?"
Dediğimde nasıl hissedeceğini sonradan düşünüp bu soruyu sorduğuma pişman olmuştum sonuçta ne yaşadıklarını bilemezdim hayat kime nasıl oyun oynuyor bilinmezdi.
"Yetimiz."
Duyduğum karşısında donup kalmıştım daha fazla soru sormamak en iyisi olur diye düşündüm şimdi anlayabiliyordum burası bizim evimiz derken ne demek istediğini, onları büyüten Atalay'ın ailesi olmalıydı.
"Üzgünüm." dedim sessize ve halen gözlerini açmamış olan Tolgaya baktım, abisine benziyordu burunları aynıydı gözleride öyle.
"Önemli değil, artık gitsen iyi olur."
Başımı sallayarak kapıya doğru yürümeye başlamıştım haklıydı buradan artık gitmeliydim ama söylemek istediğim son bir şey daha vardı kapı eşiğinde durdum.
"Onun sana ihtiyacı var."
~~~~~~~~~
Saat oldukça geç olmuştu ve hava kararmıştı aparta geri dönebilmek için taksi durdurum adresi söyledim ve başımı cama dayadım gökyüzü bir sürü yıldızla süslenmişti ay aralarında parlıyor hepsinin görünmesine sebep oluyordu şuan bu an hayatı sorgulamak için güzel bir andı.
Taksiye ücreti verdikten sonra aparta girip asansöre bindim ve odamızın önünde inince kapının açık olduğunu fark etmiştim ama ben giderken bu kapıyı çektiğime emindim.
"Size burada olmadığını söyledim!"
Ablamın bağırma sesiyle hızla odaya girmiştim iki takım elbiseli adam ablamı aralarında kollarından tutmuş kaçmaması için sabitlerken karşısında duran adamı hemen tanımıştım bu oydu o gün restoranda gördüğüm adam Doğan Baytar.
"Sadece onu arayıp çağırmanı istedim neden bu kadar büyütüyorsun?"
Doğan ablamın yüzünü sıkarken yanındaki adamlardan biriyle göz göze gelmiştim.
"Abi."
Adam başıyla beni Doğan'a gösterince ablamı bırakmıştı.
"Ah Asya nerelerdesin sen."
"Bırakın ablamı!"
Ablamı bırakmaları için kollarını çekiştirip ittirmiştim Doğan'ın adamlarına işaret verip geri çekilmelerini söyleyince ablamı arkama alıp yüzümü Doğan'a döndüm.
"Ne istiyorsun?"
Gülümseyip ellerini cebinden çıkarmıştı ve bu sefer bana doğru adım atıp elini yüzüme değdirdi.
"Arkadaş olduğumuzu sanıyordum."
Yüzümü geri çekip kaşlarımı çatarak ona baktım buraya ne amaçla gelmiş olabileceğini düşünüyordum.
"Sana ne istiyorsun dedim."
Güçlü görünmek için çabalıyordum güçlü olmalıydım.
"Ablanın Atalay Atasoy'a bir mesaj iletmesini istiyorum o kadar."
Sözü biter bitmez arkamda duran iri yarı adamına başıyla beni işaret etti bir anda ayaklarım yerden kesilmiş ve baş aşağı olacak şekilde adamı beni omzuna almıştı.
"Bırak beni!" Sırtını yumrukluyor bırakması için bağırıyordum.
"Bırakın lan kardeşimi şerefsiz köpekler!"
Bağırıp adama vurmaya çalışan Şule ablamı diğer adam kollarından yakalayıp tutmuştu Doğan ablama bakarak konuştu.
"Sözünün arkasında durmalıydı."
Doğan önden geçip çıkınca adamlarıda peşinden takip etmeye başlamıştı beni sırtında merdivenlerden indirirken bağırmaya devam ediyordum.
Girişe geldiğimizde ablamın görevli adama polisi araması için bağırdığını duymuştum daha sonrasında beni arabaya bindirmek için yere indiren adama vurmaya çalışmıştım ama kollarımdan tutarak beni zorla arabaya sokmuştu.
"Ona bu dediğimi ilet Şule Alaç ve kendine çok iyi bak."
Arabaya binen Doğan'ı gördüğümde arabanın kapılarını açmak için zorluyordum ama biner binmez kitlenmiş kapıların açılmaya niyeti yoktu.
Ablamın yanından uzaklaşırken bana bunları yaşatanın asıl suçlusunun kim olduğunu düşünüyordum bize bunları yaşatan ne Doğandı ne Atalay beni bunların içine sürükleyip ellerine teslim eden babamdan başkası değildi suçlu.
Arabada hızla giderken düşündüğüm tek şey beni önce ailemden sonra hayatımdan koparan babamdan alacağım intikamdı burada kimsenin suçu yoktu tek suçlu oydu.
~~~~~~~~~~
Tuğkan'dan
Bardağı başıma dikleyip masaya koydum yanımda baygın şekilde uzanan kardeşime baktıkça canım acıyordu onu bu hale getiren kardeşim yerine koyduğum Atalay Atasoydu.
Ayağa kalkıp camdan bu saat olmuş ama hâlâ bir yerden bir yere koşuşturan normal hayatları olan sıradan insanlara baktım nokta gibi görünmeleri onları bu açıdan izlemek bana hayatımın ne kadar çıkmazda olduğunu hatırlatıyordu.
"Abi."
Tolga'nın sesi duymamla arkamı döndüm ve ona doğru yürüdüm.
"Gitmeyeceksin değil mi?"
Doğrulmaya çalışan kardeşime oturması için yardım ettim ve arkasına yastığını koydum.
"Ona neden saldırdın?"
Konuşmak istemiyor gibiydi ve sorusuna cevap vermeyişimden anlamıştı gideceğimi ayağa kalkmaya çalıştığında onu omzundan ittirerek oturmasını sağladım.
"Otur beni sinir etme."
"Sende babamın yaptığını yap."
Tolga'nın sözünün üzerine telsizden gelen bağırma sesiyle odadan çıktım telsizden gelen sesler giriş kattan gelirdi bu yüzden asansörü beklemek yerine merdivenlerden inmeye başladım.
"Nerde o! O Atalay Atasoy denilen kişi nerde? Neden kimse cevap vermiyor!"
Girişe geldiğimde etrafına kalabalığı toplamış o kişi her kimse bağırıp söylenmeye devam ederken bulmuştum, kalabalığın arasına girdiğimde uzun zayıf siyah saçlı genç bir kadın olduğunu gördüm.
"Herkes işinin başına dönsün hemen!"
Kalabalığı dağıttıktan sonra onu sakinleştirmek için yanına gittim.
"Sakin ol."
Ağlayarak yardım isteyen kadına sakinleşmesi için yavaşça elimi uzatmıştım.
"Sorun yok sana yardım edeceğim."
"Söyle gelsin! Ona söylemem gereken bir şey var! Hemen gelsin!"
Kimden bahsettiğini anlamıyordum ama sakinleşmesi gerektiğini biliyordum korkmuştu ve sağlıklı düşünemiyordu.
"Şule?"
Tolganın sesini duyunca arkamı döndüm.
"Senin ne işin var burada?" Dediğini duydum sonra devam etti.
"Ne oldu Şule neden geldin?"
Tolgan'nın yanımdan geçerek kadının yanına gitmesini izlemiştim kadın ise ağlayarak Tolgaya sarıldı.
"Onu götürdüler Tolga. O adamlar Asyayı götürdüler."
Yorum+Vote yapmayı unutmayın lütfennn