"හ්හ්...යන්..න...මොකද්...අ-අතෑරප්-ම්හ්ක්...එ..ප්..පාහ්!!"
ස්කූල් එකෙන් ඇවිත් ගන්න තිබුණ පොත් වගේකුත් අරගෙන අපාට්මන්ට් එකට ආව මට මඟින් මඟට දැනුණා කවුරුහරි මාව ෆලෝ කරන බව...
ඒත් අපාට්මන්ට් කම්ප්ලෙක්ස් එකට පාස් නැතිව එන්න බැරි නිසා මම මොනවත් කල්පනා නොකර එන්න ආවත් ඩෝ එකට ෆින්ගර් ප්‍රින්ට් එක තියද්දි ම වගේ මාව බලෙන් ඇතුළට තල්ලු කරගෙන තව කීපදෙනෙක් මගෙ අපාට්මන්ට් එක ඇතුළට එද්දි දොර වෙනදා වගේ ම ඔටෝලොක් වුණා... මගෙ ඇස් දෙක ගැටගහලා...ඒත් මාව කවුරුහරි අල්ලගෙන ඉන්නවා විතරයි...
මම දැඟලුවට අතාරවගන්න බෑ...සයිලෝ බුරනවා මහ සද්දෙට... එයාට කරදරයක් වෙයිද කියලත් බය හිතුණා මට...
"ච්..මේ හු#න බල්ලට දඟලන්න එපා කියපන්!!නැත්තන් වෙඩි තියලා දානවා!"
ගැඹුරු කටහඬකින් කෑ ගහනවා ඇහෙද්දි මට බය හිතුණා...මට...මට මේක ඇතුළෙ වටිනවා කියලා ඉන්නෙ එයා විතරයි...
" සයි...එපා.. දඟලන්න එපා...මේ අයියගෙ යාළුවො..."
මම කතා කරන්න කරන්න එයා තව ගොරව ගොරව බුරනවා...
අනේ ප්ලීස් කෑ ගහන්න එපා තඩියෝ... මට මගේ කියලා ඉන්නෙ ඔයා විතරනේ!!
එයාට කරදරයක් වෙයි කියන බයට මගෙ ඇස් වලට කදුළු පිරෙද්දි මම සයිලෝට ළඟට කතා කළත් එයා දිගට ම කළේ ගොරව ගොරව ඇවිත් ඉන්න උන්ට පනින එක...
"ම්-මාව ට්-ටිකකට අ-අතාරින්...න... එ-එයාව ර්-රූම් එක..ට ද්..දාන්..නම්... ප්ලිස්...එ-එයාට ක්-කරද..ර ක්-කරන්...නෙපා.."
මම අඬ අඬ කියද්දි මාව අල්ලගෙන හිටිය උන් මාව අතෑරපු නිසා මම හෙමින් ඉසස්රහට යද්දි සයිලෝ ඇවිත් මගෙ ඇඟට පැන්නා...ඒකා තාම ගොරවනවා...මෙයා ශාලුක මට සද්දෙ වැඩි කරලා කතා කළත් ශාලුකටත් ගොරවනවා...යෙහාට නම් හපන්න පැනලත් තියේ...ඒ තරමට තඩියා මාව පරිස්සම් කරනවා...ඒකමයි මෙතනත් දැන් දඟලන්නේ...
"එන්නකෝ...අ-අපි රූම් එකට යන්...කෑ ග-ගහන්...නෙපා හ්-හොඳ ද?"
මම එයාගෙ බෙල්ට් එකෙන් අල්ලගෙන සෝෆා එක අතගගා ගෙස්ට් රූම් එක ළඟට ගිහින් සයිලෝව ඇතුළට දාලා දොර වහලා එතන ම බිත්තියට හේත්තු වුණා...
දන්නවා කළේ මෝඩ වැඩක්...මට තිබුණා පැනලා යන්න...ඒත් සයිව දාලා යන්න බෑ...මම යන්නෙ නෑ... මරනවා නම් මරලා දාපුවාවෙ...මම කොහොමත් ජීවත් වෙන්න මහන්සි වෙන්නෙ නෑ...ඒත් මට...ඇත්තට ම මං ළඟ ඉන්න එකම ගැහෙන පපුවට මොනවත් වෙනවා බලන්න හයියක් නෑ...
"ඔ-ඔයාලට මොන-වද ඕනෙ?"
"ස්-සල්ලි ද?"
මම කීදෙනෙක් ඉන්නව ද ඉන්නෙ කවුද නොදැන නිකන් ඉස්සරහ බලාගෙන අහද්දි මට ඇහුණා කවුරුහරි නෝන්ඩියට හිනා වෙනවා...
ප්ලෑන් කරලා මෙහෙම ඇවිත් මට මොනවා කරන්නද... මම කොල්ලෙක්... කෙල්ලෙක් ව මෙහෙම හිර කළා නම් හිතන්න තිබුණා වෙන දේකට කියලා... මෙතන ඉන්නෙ අවුරුදු තිස් ගණන් හතලිස් ගණන් වල වගේ හැඩිදැඩි මිනිස්සු...උන්ට පිස්සු නැතුව ඇතිනෙ මෙච්චර කෙල්ලො ඉන්න රටේ කොල්ලෙක්ගෙ පාරෙ මෙච්චර පන්නලා අහවල් එක කර ගන්න...
මම මාත් එක්ක ම වාද කර කර ඉද්දි මට ඇහුණා ෆෝන් එකක් රින්ග් වෙනවා...මගේ නෙවෙයි...
"ඔව් බොස්...කොල්ලා දඟලන්නෙ නෑ... නෑ... වාඩිවෙලා ඉන්නවා..."
"බෝතලේම?"
"ආ...හරි බොස්...හරි හරි..."
ඒ මනුස්සයා ෆෝන් එක තියන පමාවට කවුරුහරි මගෙ කට තද කරලා මිරිකුවා...ඒ එක්කම මගෙ කටට මොකක් හරි බෝතලයක් තද වෙනවා දැනුණා...
මුන් මට වස දෙන්න ද මෙච්චර කෙලියක් කළේ!?කවුද ඒ බොස්...අඩුම මැරෙන්නෙ ඇයි කියලාවත් මම දැන ගන්න ඕන නැද්ද...
මම දඟලද්දි අල්ලගෙන හිටිය එකා කට තව තද කළා... මම බොන්නෙ නෑ කියලා තේරෙද්දි කවුරුහරි මගෙ නහය හිර කළා...තවත් මේක හිර කරගෙන ඉන්න බෑ මට හුස්ම හිර වෙනවා...ඉබේටම කටේ ඉතිරි කරගෙන හිටිය ටික හිතන්නත් කලින් මට ගිලෙද්දි මහ අප්පිරිය තිත්ත රසක් එක්ක බෙහෙත් ගඳක් දැනුණා...
"ම්ප්හ්...මොක්-අර්හ්...මොකද්-කැහ් කැහ්...ද ම්-මේ..."
මම කැහැ කැහැ ම අහන්න හැදුවත් මට ඇහුණා ඩෝ බෙල් එක වදිනවා... ශාලුක නෙවෙයි... එයා බෙල් කර කර ඉන්නෙ නෑ...මට දාඩියයි...වටේම කැරකෙනවා...
එතන හිටිය එකෙක් මාව ඇදන් ගිහින් මගෙ ෆින්ග ප්‍රින්ට් එක දීලා දොර අරිද්දී මම ඔහේ බලාගෙන හිටියා... මට වටේම පේන්නෙ බොඳ වෙලා...ඈතින් වගේ සයිලෝ බුරනවා ඇහෙනවා... එපා කියන්න ඕන වුණාට මට එච්චර සද්දෙට කතා කර ගන්න පණ නෑ වගේ...මම නිකන් ම වෙන දේවල් බලාගෙන හිටියා...
මට නිදි මතයි...
"ම්හ්...පෙව්වද? සේරම? "
"ඔව් බොස්...ඒ බෙහෙත් ගඳයිනෙ..."
"නිදිපෙති...නින්ද යන ඩෝස් එකට අඩුවෙන් දුන්නා ම ...දඟ ළමයි හරී~ ඉක්මනට හොඳ ළමයි වෙනවා..."
මට අහලා පුරුදු කටහඬක් එහෙම කියනවා ඇහුණට මට ඒක අඳුර ගන්න තරම් සිහියක් නෑ... නිදි මතයි...ඇස් දෙක බරයි...මම මාව අල්ලගෙන හිටිය මිනිහගෙ ඇඟට ඔහේ හේත්තු වෙලා බලාගෙන හිටියා...මට ම තේරුණා හරියට මම නිකන්...ඇස් ඇරන් නිදි වගේ එකක්...
"උඹලා පලයන්! මතක ඇතුව පහළින් අර ටික ඩිලීට් කරලා පලයව්! ඩැඩාට එකෙක් කට හොල්ලලා අහු වෙන්න එපා!"
මාව ඇඟට හේත්තු කර ගන්න ගමන් කවුරුහරි කොල්ලෙක් කියන්න පුළුවන් එකෙක් කියනවා ඇහුණත් මට මෙතන වෙන කිසි දෙයක් ගානක් තිබුණෙ නෑ...
මට බැලන්ස් නෑ...හතර වටේ ම කැරකෙනවා...මාව කොහෙන්හරි වාඩි කරනවා දැනුණා...මම නිකන් ම වාඩිවෙලා හිටියා...
"ෆෝන් එකේ පාස්වර්ඩ් එක මොකක් ද සුදු මැණික?"
"ම්හ්..."
මගෙන් මොනවා හරි අහනවා ඇහුණත් මට ඒක තේරුණේ නෑ...මට නිදි මතයි...
"මේකෙ...පාස්වර්ඩ් එක..."
"අ...එස්...පී...ඩී...ම්හ්හ්..."
"එස්පීඩී ඉතින්... ඉතුරු ටික..."
"අට...යි...ප්..පහයි..."
මම හීනෙන් ද මන්දා කිව්වෙ...මම දන්නෑ...
"ගුඩ් බෝයි නේ...විහස්..."
"ම්හ්..."
"මං දිහා බලන්න..."
"ම්හ්..න්-නිදි ම්-මතයි..."
මම මගෙ එහා පැත්තෙ ඉන්න මනුස්සයගෙ ඇඟට බර වෙන ගමන් කියද්දි මට දැනුණා ඒ අත මගෙ වටේ එතෙනවා...ඔලුව අතගානවා...හරි සනීපයි....
"ශ්ශ්...නිදා ගන්න එපා...මේ බලන්න... සුදු මැණික මාව අඳුරනවද?"
එයා මගෙ මූණ එයාගෙ පැත්තට හරවගෙන අහද්දි මං අමාරුවෙන් ඇස් ඇරලා ඒ පැත්ත බැලුවත් මාව බදන් ඉන්නෙ ශාලුක නෙවෙයි දේවින්ද කියලා දැක්කා ම මට අයින් වෙන්න ඕන වුණා...ඒත් මට පණ නෑ...අතපය නිකන් ම කඩා වැටිලා මට අතක් උස්සගන්න පණ නෑ...අඩු ම ඇස් ඇරන් ඉන්නත් බෑ...
"නම කියන්න...මගේ..."
"එ-එපා..."
"එහෙම බෑනේ...ඔයාට මතක තියෙන්න ඕන නිදි මතේ වුණත් ඔයා හිටියෙ හොඳ සිහියෙන් කියලා සුදු මැණික.... වැදගත් ම දේ ඕනම හරිය වෙද්දි නිදි මත නැති වෙයි... ඔය බෙහෙත් එක එච්චර පවෆුල් නෑ පැය භාගෙකින් පස්සෙ..."
දේවින්ද එහෙම කියලා මාව සෝෆා එකේ ඇන්දට හේත්තු කරලා හාන්සි කරලා මගෙ කකුල් දෙක මැද්දෙන් දණහිසක් තියලා සෝෆා එකේ ඇන්දට තනි අතින් බර දෙන ගමන් අනිත් අතින් මගෙ කන් පෙත්තක් පිටිපස්සට කිති කවද්දි මගෙ ඇස් පියවුණා...
"ම්හ්.. නිදියන්න එපා..."
දේවින්ද මගෙ කම්මුලට තට්ටු කරලා එහෙම කියන ගමන් මගෙ තොල් වලට පහත් වෙද්දි මම අතක් පයක් හොලව ගන්න බැරි ව හරියට අසරණ වුණා... නිදිමතේ අවසිහියෙන් වගේ පණක් නැති ව හිටියත් මට මේ වෙන දේ නවත්තන්න ඕන කියලා තේරුණත් කරන්න කිසිම දෙයක් නැති වෙද්දි මගෙ ඇස්වලට කඳුළු ආවා...
එදා වුණ දේවල්...ආයෙ වෙනවා...
මම හිතලා ම යට ගහගෙන ඉන්න පරණ මතක ආයෙ උඩ එද්දි මම අත් දෙක මිට මොළවගත්තා...
දේවින්දගෙ සිගරට් රසක් දැනෙන තොල් මගෙ තොල් එක්ක පැටලෙද්දි මට ඒ රෆ් ස්පීඩ් මූමන්ට්ස්වලට කෙඳිරි ගෑවුණා...ඒ අතරෙම එයාගෙ ගොරෝසු අතට මගෙ ඉණ තද වෙනවා...
"ම්හ්..."
වැරදි බව දැන දැන මට කෙඳිරි ගෑවෙද්දි දේවින්ද තව ටිකක් කිස් එක ස්පීඩ් කළා...
"ආව්හ්..."
මගෙ ලෝවර් ලිප් එක එයාගෙ දත් අතරට හිර වුණ වේදනාවට මට කෙඳිරි ගෑවෙද්දි ඒ තත්පරේට දේවින්දගෙ දිව මගෙ දිව එක්ක පැටලෙනවා මට දැනුණා...මට ඇස් ඇරන් ඉන්න බැහැ තවමත්... දේවින්දව තල්ලු කරලා දාන්න ඕන වුණත් මට තාම අතක් හොලව ගන්න පණ නෑ...ඇස්වල කඳුළු පිරිලා ම මට හැමදේම පෙනුණෙ බොඳ වෙලා...
මට හුස්ම ගන්න බෑ...දේවින්ද කිසිම ගානක් නැතිව මාව කිස් කරන ගමන් ශර්ට් එකට යටින් එක අතක් මගෙ පිට පුරාම ඇදගෙන ගියා...
"ම්හ්...හ්-හුස්-ම්හ්..."
මගෙ අත් දෙකට සෝෆා එක හීරෙද්දි දේවින්ද මාව අතෑරලා වේගෙන් හුස්ම ගන්න ගමන් හිනාවුණා...එයා පිටි අල්ලෙන් එයාගෙ කට පිහිදගෙන තෙතට තිබුණ මගෙ තොල් දෙකත් මහපටැඟිල්ලෙන් පිහිදුවා...
"ඇයි මේ කඳුළු...මම රිද්දුව ද නැත්තන් ඔයා මේකට කැමති නැද්ද? "
"ම්-මෙ...හෙම...එ-එප්-ආර්හ්.."
දේවින්ද උගෙ අත මගෙ කලව දිගේ උඩට ඇදන් ඇවිත් කකුල් දෙ මුල හරියෙදි ටිකක් තෙරපුවේ මාව කෑ ගස්සන ගමන්...
මේ කිසිම ටව් එකක් මට පුරුදු නෑ...එදා මෙහෙම දෙයක් වුණ බව මතක තිබුණට බයට ම මට එදා වුණ දේවල් මතක නෑ....මට මතක තිබුණ එක ම ෆිසිකල් ටච් එක ශාලුක වෙන කෙල්ලෙක් කියලා පටලගෙන මාව කිස් කරපු එක විතරයි...ඒ නිසා ම මම චූටි ටච් එකකටත් සෙන්සිටිව්...මූ ඒක ආතල් එකකට අරන්...
"See...ඔයා අකමැති නෑ...ඔයා ආඩම්බරයි... I'm 100% sure you won't reject me after today..."
දේවින්ද එහෙම කියන ගමන් මගෙ කලිසමේ සිප් එක දිගේ උඩට පහලට ඇඟිල්ලක් අරන් යද්දි මගෙ කකුල් දෙකේම ඇඟිලි ඇඹරිලා ගියේ මාව ඔලුවෙ ඉදලා ම හිරි වැටිලා යද්දි...
මට කෑ ගහලා අඬන්න ඕනෙ...ම්-මට ශාලුක ව ඕනෙ... එයාට කෝල් කරන්න ඕනෙ...මට මේකට විරුද්ධ වෙන්න ඕනෙ වුණත් ඇහෙන සද්දෙට කෑ ගහ ගන්නවත් බැරිව මම පුදුම විදියට අසරණ වුණා...
"ම්හ්...කෝ බලන්න...ම්-මෙහෙම..අත තියා ගන්න..."
දේවින්ද මගෙ එක අතක් උගෙ බෙල්ල පිටිපස්සට තියලා පහළට වැටෙන්නෙ නැති වෙන්න හදලා අනිත් අතට උගෙ ශර්ට් එකේ කොලර් එක ගුළි කළා...
ඒකා මගෙ මූණ දිහා බලාගෙන ම කටින් මගෙ ශර්ට් එකේ බට්න්ස් කඩද්දි මං ඇස් දෙක තද කරලා පියා ගත්තා...
.
.
.
.
.
"එ-එපා...ක්-කෝච් සර්..ප්ලීස්.."
මම කබඩ් එකට හිර වෙලා ඇස්වල කඳුළු පුරවගෙන කියද්දි සර් තව ටිකක් මගෙ මූණට එබුණා...
"විහස් අකමැති වෙන එකක් නෑ...විහස් ගොඩක් ලස්සනයි...මම මැරි කරලත් නැති එකේ...අපි දෙන්නට පුළුවන් ට්‍රයි කරලා බලන්න..."
"එ-පා සර්...ම්-මට එහෙම හ්-හිතන්..න බ්-ම්හ්ප්..."
සර් මගේ කම්මුලට අතක් තියාගෙන මාව හිර කරගෙන ම මගේ තොල්වලට බර වෙද්දි මට ඉකි ගැහුණා... අවුරුදු දොළහක කොල්ලෙක්ට අවුරුදු තිහක විතර මනුස්සයෙක් එක්ක හැප්පෙන්න බෑ...
මම සද්දොට ඉකි ගහද්දි ම සර් මගෙ පපුව පුරා ම හැපුවා...තුවාල වුණේ නැති වුණාට ඒව දැවිල්ලයි...මම දැඟලුවත් සර් මගෙ අත් දෙක ම උඩට කරලා හිර කරගෙන හිටිය නිසා මට ගැලවෙන්න විදියක් තිබුණෙ නෑ...සර් මාව හිර කරගෙන ම එක අතකින් සර්ගෙ ට්‍රවුසර් එකේ බෙල්ට් එක ගලවද්දි මට බය හිතුණා...මම කෑ ගහලා අඬන්න බය හිතුණ නිසා ඇස් දෙක තද කරලා පියාගෙන කඳුළු වලට ඔහේ වැටෙන්න දුන්නා...
ඒත් එළියෙ පූල් එක වටේ කවුරු හරි ඇවිදිනවා ඇහෙද්දි සර් මාව ඇතෑරියා.. කාටහරි කියලා තිබුණොත් මාව මරනවා කිව්වා...
.
.
.
.
.
"ම්හ්...එ-එපාහ්!"
මම දේවින්දගෙ කොණ්ඩෙන් අදින ගමන් කෑ ගහද්දිත් මම හිටියෙ පරණ මතක ඇතුළෙ හිර වෙලා...මට...මට එදා ඒ කිසි දෙයක් ගැන කිසි තේරුමක් තිබුණෙ නෑ... පස්සෙ පස්සෙ ලොකු වෙද්දි සිද්ධ වුණ දේවල් තේරෙද්දි මම බය වුණා... තාමත් එදා වුණ දේවල් හීනෙන් පෙනිලා මම අඬාගෙන නැඟිටිනවා...
"ශ්ශ්...දඟලන්න එපා සුදු මැණිකේ..."
මම කකුල් දෙක ගස ගස දඟලද්දි දේවින්ද මාව ආයෙ සෝෆා එකට තද කළත් කලින් දැනුණ ඇඟට පණ නැති ගතිය තරමකට මඟෑරිලා නිසා මම දිගටම දැඟලුවා... දේවින්ද මගෙ සුදු දිග කලිසමේ බට්න් දෙක පන්නලා කලිසම ඇදලා දාද්දි මගෙ ඇස්වලින් කඳුළු බේරුණා...
"ම්හ්...එ-එපාහ්...ද්-දේවින්...ද...එ-එපා!! යන්...න... දෙන්...න!"
මම කෑ ගහද්දි දේවින්ද මගෙ බොක්සර් එකේ දාරෙ දිගේ දිව අරන් ගියේ මාව තත්පර ගානකට පණ නැති කරලා...
"මම කිව්වනේ සුදු මැණිකේ...මාව බලෙන් ම උඹව මගේ කර ගන්න තැනට ඇදලා දැම්මෙ උඹ... නැත්තන් කීයටවත් මමගෙදරට ම ඇවිත් උඹට බලෙන් මෙහෙම කරන්නෙ නෑ!"
දේවින්ද මගෙ බෙල්ල සෝෆා එකට හිර කරගෙන කියද්දි මට හුස්ම හිර වෙලා කැස්ස හැදුණා...
"Let's begin...hmm? Moan my name cutiee...Shan okay? Say it!..."
දේවින්ද ඌට ශාන් කියන්න කියන ගමන් මගෙ බොක්සර් එක උඩින් අත එහෙ මෙහෙ ගෙනියන්න පටන් ගත්තෙ මගෙ නිපල් එකක් එක්ක දිවෙන් සෙල්ලම් කරන ගමන්...පපුවෙ සංවේදීම තැනකට දැනෙන එයාගෙ රස්නෙත් එක්ක එයාගෙ අතේ පහසට මගෙ ඇස් පියවුණා...මට මීට කලින් ඔය වගේ ටච් එකක් දැනුණා නම් ඒ මගෙන් ම විතරයි.. පළවෙනි වතාවට වෙන අතක රස්නෙ දැනෙද්දි අකමැත්තෙන් වුණත් මගෙත් හැඟීම් ඇවිස්සන්න ගත්තෙ මාව අසරණ කරලා... කෙඳිරි ගෑවෙන එක නතර කරගන්න මම තොල් හපාගෙන හිටියත් දේවින්ද තව තව ස්පීඩ් වෙද්දි මට මාව කන්ට්‍රෝල් නැතිවෙලා ගිහින් හැමදාම පුරුදු නම මිමිනුණා...
"ද්හ්...ද්-දේ...ව්හ්...ම්හ්.."
🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤
To be continued...
Bye🌹
Sunshine 💖