━━━━━━━━━━━━━━━━
CHAPTER THIRTY-TWO
unveil what's endless
━━━━━━━━━━━━━━━━
It finally arrived. The day when Novan's family party will be held. Although, most days flew too fast and Novan and I had already formed a bond, I am still really nervous now that I'm going to attend this party. Lalong-lalo na rin dahil makikita ko ang ama niya at ipapakilala ako ni Tita Selene sakanya.
"God, ija. You really are a beauty!" Pumalakpak si Dr. Vania pagkatapos akong make-upan ng hinire niyang makeup and hair crew.
Gaya ko ay tapos na rin siya sa lahat kaya heto siya at manghang-mangha habang nakatingin sa'kin, ganu'n din ang crew members na halos hindi magkandauga-uga kanina.
Ngumiti ako at nagpasalamat bago tinignan ang sarili sa salamin.
Habang nagmamasid ay hindi ko maiwasang kabahan ulit dahil nabanggit nga ni Tita Selene noong nakaraan na ipapakilala niya ako sa ama ni Novan, hindi bilang doktor kung hindi bilang kaniig ng anak niya.
My heart is racing at the mere thought of it. It was enough to send me to both oblivion and pit of fall. Tita Selene is just really impatient, marahil dahil malapit na siya bumalik sa Austria at ayaw niyang iwanan kami ni Novan nang hindi nagkakatuluyan.
Mas mabilis pa siya sa'min ni Novan... na parang naghihintayan lang ng gagawin at hindi alam kung ano ba dapat ang ilalagay muna sa relasyon namin.
I bit my lip. Novan and I haven't really shared anything intimate or very romantic. We're casual. Not that casual, but we're still casual at most times. 'Yung tipong minsanan lang sweet pero alam mong may nararamdaman sa isa't-isa.
I mean, we haven't directly said anything to each other, but I know and I feel how much he likes me. I hope he feels the same from me as well. Lagi namin 'yun pinapakita sa simpleng halikan sa pisngi at batian sa bahay, sa simpleng ayaan na kumain sa labas, at sa lahat-lahat.
We're still awkward, I admit. Kaya rin hindi kami masyadong open ay dahil parang tinatantya namin ang isa't-isa. We don't know what to do. It's like we're new to this even though we both knew things.
'Yun nga lang at sa mga linggong magkasama kami ay iniisip ko na lang kung may balak ba siyang i-level up kung anong mayroon kami. I mean, as a man himself, won't he push this? Because as what I jave observed, he's really... slow. Or maybe I'm just too impatient and fast.
Napapatanong na lang ako minsan. Is he planning to pursue me? Risk it like what I feel? Or just go with what we have now? Because it's confusing me if we're above friends, in a mutual understanding, or whatever.
We don't have any labels, but our actions are too... too above from being just friends, too casual as someone with mutual understanding, and too shallow for a relationship.
It made me realize that I didn't understand him until now. I don't know what are we aside from that, but I know we like each other. Love even... kahit hindi niya ako pinupursue o tinatanong kung gusto ko ba makipagrelasyon sakanya.
Sure, iba rin naman 'yung feeling na alam mong gusto ka niya at sinabi niya sa'yo, pero iba pa rin kapag pinursue ka. To be liked doesn't mean it's special. To be pursued is something else. That's when you knew that a man really desires to be with you, that he values his feelings as much as he values you.
O baka ako lang talaga nag-iisip nu'n bilang isang babaeng kahit na kailan ay hindi pinursue ng mga taong nagkakagusto sakanya.
I sighed heavily. Pinili ko na lang tignan ang sarili sa salamin at obserbahan ang finishing touches sa'kin ng crew. Ayoko muna isipin anong mayro'n sa'min ni Novan. Baka akalain niya'y minamadali ko siya.
As I stared at myself, I couldn't help then but wonder to whom did I get these features. Parang hindi ako Pilipina pero sabagay, my adoptive parents even said that my beauty is far too fetched.
"Kaganda mong dalaga. Wala ka bang balak mag-modelo?" Minsang tanong 'yun ng bakla kanina na nagmakeup sa'kin.
Isang iling ang ginawa ko ro'n. Maganda ako pero ayoko talaga sa pagmomodelo.
"Ang ganda niyo, Ma'am. Para kayong ikakasal." Ngiti pa ng isang nagf-finishing sa'kin. I smiled and thanked her. Then, pinapanood ko uli papaanong parang tinatapos na nila ang makeup sa'kin.
Surprisingly, even though it was a clean girl makeup, it still enhanced my features, it brought out what I thought I don't have. From my light tone down to what they should highlight.
My doe eyes remained remarkable above everything as well, ganu'n din ang makapal kong labi na may pulang lipstick. Ang wavy ko namang buhok ay inistyle nila na milkmaid bun na medyo messy, bagay na alam kong babagay mamaya sa gown ko.
While staring at my reflection, I can't but then stalk the gown behind me. It was an elegent crimson mermaid gown, tube-type.
Pinadala siya ni Tita Selene kahit na ang sabi ko ay mayroon naman na akong gown na nabili para sa party. Gayunman ay alam kong bagay sa'kin ang gown.
"Go get her dressed this instant! I want her to catch everybody's attention the moment she entered rhe venue! Understood?!" Dr. Vania commanded, making the crew follow as soon as possible.
Mahina akong tumawa. Mas aligaga pa siya sa'kin. Nakakahiya nga kasi ako lang sana magm-makeup sa sarili ko para sa family party ng mga Vitre pero sa gulat ko ay dumating si Nigel sa bahay kasama si Dr. Vania.
Nigel took Novan with him, si Dr. Vania naman ay dinala ako sa isang hotel malapit sa venue. For all I know, plano nanaman 'to ni Dr. Selene para asarin kami ng anak niya.
"Iz-zip ko na po, ah?"
Napakurap ako sa tanong ng designer bago tumango. Nagpatuloy naman siya sa pag-zip ng likuran at pag-ayos ng gown. Tinignan ko naman ang repleksyon ko sa malaking salamin at hindi maiwasang mamangha.
The crew did a good job. I wonder now ano kaya suot ni Novan. Ganito rin ba ka-garbo?
"Oh my god! Oh my god!" Halos magtitili si Dr. Vania nang makita niya ako.
I chuckled and didn't bother saying anything. Hanggang sa paghatid niya sa'kin sa Gazebo Royal kung sa'n ang venue ay puro lang siya kwento patungkol sa kung gaano siya ka-excite.
Medyo na-traffic pa kami kasi rush hour at medyo malayo ang hotel papunta sa gazebo. We stayed at like 20 minutes on the road before it cleared. Buti na lang at full-conditioned and AC kaya hindi nalagas ang makeup namin ni Dr. Vania.
Nang makarating ay kapansin-pansin din ang dami ng kotse sa labas ng Gazebo. Some of it were high-end cats, sports car, at mayroon ring gaya ng Camero ko.
Mukhang hindi talaga simpleng party lang itong pinuntahan namin lalo na't nasa labas din ang iilang bisita na punong-puno ng alahas sa kamay at leeg.
"What Nigel really said is true. There's your escort, young lady." Dr. Vania giggled as she pointed to a man standing outside Gazebo Royale, right at the stand.
Dumako naman ang mata ko ro'n at halos umawang ang labi ko nang makita ang matangkad na ayos ni Novan. Nakatutok siya sa paligid. Malinis ang ayos at parang hindi 'yung Novan na kasama kong magulo ang buhok at palaging nakabalandara ang katawan.
The lower side of his head was trimmed. Nakaslick sa likod ang buhok niya at ang mumunting buhok niyang tumakas ay dumagdag lang sa karisma niyang taglay. Kahit sa malayo ay nakilala ko ang postura at magkasalubong niyang kulay.
The passing visitors are staring at him with such evident awe. Nagbubulungan din ang mga ito ngunit hindi iyon binigyang-pansin ni Novan. Ang mata niya ay nakatuon lang sa mga kotseng paparating. At nang dumako ang mata niya sa kotse kung nasa'n ako ay halos mahigit ko ang hininga.
Why hasn't he entered yet? It's already night. Paniguradong nagsisimula na ang party nila kaya bakit hindi pa siya pumapasok?
"We should go, ija. Let's not make these men wait, shall we?" Mahinang tumawa si Dr. Vania.
Ngumiti ako kahit binubundol ng kaba ang dibdib ko. I'm suddenly conscious all over, head to toe at that! Imposible naman 'ata 'to! Si Novan lang naman 'yan na lagi kong kasama! Bakit pa ko natataranta?
Napatikhim ako. At nang sandaling binuksan nga ni Dr. Vania ang pintuan ng kotse ay agad na tinitigan siya ni Novan. Ikinagulat ko rin nang biglang naglakad siya palapit sa direksyon namin. Looks like he knew that I was with her!
I bit my lip, but I still opened the door at the back. Hindi naman pahirapan lumabas sa kabila ng gown, pero nang sandaling makalabas ako ay halos manuot ang lalamunan ko nang makita paanong natigilan si Novan sa paglalakad.
Hinimod niya ako ng tingin pagkatapos ay mabilis na umiwas. Ilang segundo lang ay tumingin siya ulit at napahilamos ng mukha. He looks like he's a crazy mutt!
Goodness! I know I'm pretty, but is there a need to be all that stiff?
"Get your muse, young boy. You don't want anybody else claiming her now, don't you?" Dr. Vania teased him before leaving.
Doon ko rin napagtanto na may iilang napapatingin din sa direksyon ko habang napapatanga.
I chuckled, but it disappeared when I saw Novan's jaw clenched bago niya sinarado ang distansya naming dalawa. I almost took a step back seeing how dark his gazes are pero agad din akong tumigil nang makitang nanlambot ang tingin niya.
"God, who told you to be this beautiful?" Bulong niya nang tumigil siya sa harap ko.
Akala ko ay 'yun lang ang gagawin niya pero lumihis sa gilid ko ang kamay niya. He pulled my waist, lowered his head, and gave my cheeks a peck, bagay na halos ikatuod ko sa kinatatayuan.
"Novan!" Mahina kong saway.
"It's me who will claim you. They should see it." He hissed.
Hindi ko maiwasang hindi siya hampasin sa kabila ng taranta. Is he perhaps... jealous?
Napangisi ako, "You're cute when you're jealous."
"I'm not jealous." He groaned.
Akmang sasagot pa ako nang ginawaran niya ulit ng halik ang kabilang pisngi ko bago kinuha ang kamay ko. Siya na mismo naglagay ng braso ko sa braso niya bago niya ako iginiya sa loob. Halos wala akong magawa gawa ng pagkatuod! He didn't even make way for the people outside to look at us any longer! Aba'y seloso!
"Are you wearing a tall heel?" Tanong niya habang papasok kami sa venue, "Tell me if it hurts later. I took a comfortable slipper with me."
"How did you know that I'm wearing a tall heel?" Tanong ko.
"Hindi na ako nahirapan yumuko nang humalik ako sa'yo."
Lahat ng init ay napunta 'ata sa mukha ko dahil sa sagot niya.
He really is unpredictable and carefree! Idagdag pa na ang bilis niyang matuto mag-Tagalog! Noong isang linggo ko lang siya tinuruan pero gamay na gamay niya na 'yun ngayon! And damn this man! He's using it on me!
"Baliw." Irap ko.
"Only to you." He chuckled.
Mahina ko siyang kinurot bago pinagtuunan ng pansin ang venue habang papasok kami.
We're in Gazebo Royale. It was Tita Selene's chosen venue. This is so splendid. It's not just aesthetically pleasing, the place is a delight with its garden-like designs. Parang sofa ang mga upuan, maliwanag din ang buong paligid at maaliwalas.
Nagpatingkad lalo ro'n ay ang mga bisita na suot-suot ang kani-kanilang mga gown at ang mga halaman sa paligid na puno ng ilaw. Ang nagpagulat pa sa'kin ay ang iilang TV cameras sa palibot na hinuha ko ay hindi naman galing sa Pilipinas ang kumpanya.
"Ija!"
My head turned to Tita Selene na manghang-mangha habang nakatingin sa'min ni Novan. Nasa may bukana siya ng Gazebo at mukhang naghihintay. Her loud call caught some of the visitor's attention kaya parang naging center of attraction kami ni Novan habang papasok.
"You look really stunning! Oh my god. And you look so good beside my son." Halos tumili ang ginang habang papalapit sa'min, bagay na ikinatawa ko na lang.
"Thank you, Tita. You look gorgeous yourself." I said bago ako nakipagbeso.
"Aba'y, saan pa ba magmamana ang ganyang kagwapuhan ni Novan? Syempre sa'kin!" Aniya.
Umismid si Novan sa narinig kaya agad ko siyang palihim na kinurot. Kahit kailan talaga ay lagi niya na lang inaasar ang ina sa simpleng galaw niya!
"I'm so glad you went here. Na-traffic ba kayo? Si Monova malamang ay na-traffic din. Hay, 'yung matandang hukluban na 'yun! Kanina pa namin hinihintay!" Napairap sa ere sa Tita, "Anyway, while waiting for him, you should go ahead to your designated seat, ija. You'll join our table, and I'll introduce you to Monova later. Are you ready?" Ngumiti siya.
Napuno ako ng bahala pero kinuha ko pa ring ngumiti sa pagitan nu'n, "Y-yes, Tita!"
"Then, good! I'll be leaving you to my son. Nando'n sa harap ang table natin. Don't be shy to ask refreshments from the waiter, okay?"
We nodded. Agad na nagpaalam si Tita Selene para asikasuhin ang mga paparating niya pang bisita. Ang paglisan niya ay hindi naman naging rason para lubayan kami ng tingin ng mga tao sa loob.
I'm guessing it's their relatives and some of the said doctors from IMI which Tita Selene invited. Their eyes are all over us, particulary on me whom I'm guessing they just met now. Although, may mga pamilyar na mukha ay hindi ko pa rin kilala ang majority ng bisita. Mukhang nagtataka sila sino ako at bakit nakaangkla ang braso ko sa isa sa mga anak ng isang Selene Canzar.
"You agreed to meet Papa?" Novan asked habang naglalakad kami papunta sa upuan namin.
Palihim ko siyang sinulyapan habang papaupo sa harap. Seryoso ang tingin niya sa'kin at hindi ko mahinuha kung ayos lang ba sakanya ang desisyon ko o hindi lalo na't ipapakilala pa naman ako ni Tita bilang... bilang doktor at babaeng gusto ng anak niya.
Is he perhaps thinking that I'm rushing things? That I'm impatient and I already want to get his parents' affirmation about us? Will he take this the wrong way?
"Yes, I agreed to meet your dad," I turned to him slowly, "I told Tita that it's... fine."
"I should be the one to introduce you..." Aniya, "Not Mama."
"Then-."
Naputol ang akmang pagsasalita ko nang biglang sumigaw ang emcee sa microphone. Pareho kaming napalingon do'n.
"A moment of silence from everyone. May you give a round of applause to Sir Monova Tallov Vitre, our most-awaited man of the night!"
Binundol ng kaba ang dibdib ko. Dahan-dahan kong nilingon ang paparating at halos mahigit ko ang hininga nang makita si Tita Selene na nakaangkla ang braso sa isang malaking lalaki na may peklat sa mata.
My breathing hitched while watching the two of them nod and wave to the guest. Even my eyes almost widened while staring particularly at Novan's father. He's the man I saw back then! 'Yung may hiwa sa bandang mata at pamilyar!
He's Novan's father?!
"Solace, my father is a strict man. If my mom is rushing you to this, then-."
"It's fine, Nov." I groaned. Kahit ang tono ng pagkakasabi ko nu'n ay ikinagulat ko rin.
I sounded irritated! I don't even know why! Kahit si Novan sa tabi ko ay halatang natigilan pero dahil ayokong masira 'tong gabi niya ay nilingon ko siya at mabilis na nginitian.
"I'm sorry. I didn't mean t-."
"No. No, it's fine," Agad niyang hinawakan ang kamay ko habang binubulong 'yun, "It's fine, Solace."
Palihim kong kinagat ang loob ng labi atsaka hinawakan lang pabalik ang kamay niya. Nang maramdaman kong kumalma ako ay napatingin ulit ako sa ama niyang naglalakad na papunta sa lamesa namin. Kahit si Nigel at ang kuya nila na si Sweven ay biglaan ding sumulpot sa gilid.
Tumayo naman kami ni Novan bago yumuko habang papalapit sila. The ambiance became even heavier as Monova took a seat on the large table. His gazes immediately dropped on me at kapansin-pansin ang paglibot niya ng tingin sa lahat bago 'yun tuluyang nanatili sa'kin.
"Ten minutes before the most-awaited event starts, everyone! Please enjoy the refreshments first!" Ani ng emcee na agad sinang-ayunan ng lahat.
As they went on with their businesses, nanatili akong magiliw na nakangiti sa direksyon ng ama ni Novan. Puno naman ng kuryosidad ang mata niya habang nasa'kin 'yun.
"Nice meeting you again, young lady. You can take a seat." Aniya.
I tried to smile as we sat down, "It's nice to meet you again, Sir."
"Do you know her, hon?" Takang tanong ni Tita Selene habang papaupo rin.
"Well, of course! That pretty lady right there were one of our guests back in the dinner. And if I'm not mistaken, you are Antonov's girlfriend?" His head creased to the side, a visible smirk rose from the side of his lip.
Nanuyo ang lalamunan ko sa pagkadirekta niya. Kahit ang buong lamesa rin namin ay natahimik dahil sa tanong na 'yun. Nakagat ko ang loob ng labi. Wala akong maisagot sa tanong niya kasi... kasi walang may kahit na ano sa'min ni Novan. I can't be that direct either to say that I'm just a lover, right?
I mean, we acknowledged each other's feelings. We both know and feel it, but we don't have any labels. Nauna lang talaga akong ipakilala ni Tita Selene sa kadahilanang babalik na sila sa labas ng bansa pagkatapos nito.
Napakurap ako nang kinuha ni Novan ang wine sa harap at maingat na naglagay nu'n sa baso niya.
His movements are casual as he took the glass and drank those. His serious gaze then went on to clash with his father's undermining ones. Doon ay naramdaman kong hinawakan niya rin ang kamay kong nanlalamig sa ilalim ng lamesa. Mahinang pisil ang ginawa niya pero tila kumalma ako sandali.
"The woman you're talking to is the woman I want to be with, Pa. It doesn't matter for now if she's my girlfriend, fiance, or wife. She's the one I'll take as all of it." Seryosong sambit ni Novan, bagay na nagpasabog sa puso ko.
I almost forgot that we're in a party, but with the heavy atmosphere, how can I even remember that we're in public?
"Ah. This reminds me of when you introduced Freya. How is that girl, by the way? Thriving?" Ngumiti ang ginoo.
That's it. The heavy ambiance clashed on me. Nabalot ng tila puwang ang puso ko sa tanong niya. Nangatagal ang loob ko pero Iiniwasan kong mapatingin kay Novan lalo na't humigpit ang hawak niya sa kamay ko. It's like he's assuring me that it's fine, but it's slowly pricking me.
I even saw Tita Selene glared at Sir Monova. Kahit ang pasimpleng pagsama ng timpla ng mukha ni Nigel ay napansin ko. Pero hindi 'yun naging sapat para hindi ako kabahan sa harap ng haligi ng tahanan nila.
Hindi ko rin maiwasang mapaisip kung alam ba ng ama niya ang ginawa ni Freya kay Novan o kung may pakialam ba siya sa anak niya sa kabila nu'n.
I even suddenly remember how Nigel warned Novan about their father's arrival, and everyone around us was suddenly worried. I wonder what's with the two of them. Are they not in good terms after the talk between them last time? Does he want Freya for Antonov?
"I'm putting her in jail. Her and Romeo, Monova," Tita Selene answered, "Goodness. Stop scaring my girl!"
Nang sandaling hinampas siya ni Tita Selene ay doon lang gumaan ang ngiti niya. He chuckled at Tita Selene's direction before apologizing. Then, he turned to us, making my heart leap out of my ribs from the way he changed demeanors.
"Good that those two are behind bars. You can live peacefully now. You did well, ijo," Ngiti ni Sir Monova sa direksyon ng anak niya, "For now, I want to make sure that this woman you are about to introduce is nothing similar to Freya," Tinignan niya ako, "And I don't want Antonov's love to go in vain. Do you understand me, young lady?"
Matagal bago ko naproseso ang tanong niya. Natigilan ako ro'n, "H-ho?"
"You are such a lovely and respectful lady, I dare say," Tumaas nang bahagya ang kilay niya sa'kin, "I know I scared you, but it's just really my way of greeting new people. Anyway, I hope you'll enjoy the party. And... welcome to the family, mija."