━━━━━━━━━━━━━━━━
CHAPTER THREE
ignite the flames
━━━━━━━━━━━━━━━━
Sa sobrang sama ng tingin ko kay Nigel nitong umaga ay parang ayaw niya na 'ata akong dalhan ng pagkain sa kwarto.
Paano ba naman 'e pagkatapos na pagkatapos kong kumain kahapon ay dumating siya at humingi ng paumanhin bakit hindi niya ako nalutuan. Tuloy ay binalik ako ni Novan sa kwarto at iginapos ulit kasi nagbalik naman na 'yung magdadala ng pagkain ko.
Nakakainis! And here I was hoping that Nigel would just busy himself in tending to the island! Akala ko pa ay tour guide siya sa isla!
I never expected him to do personal things related to Novan, one of them is cooking for me three times a day and making sure that I'm well here despite being chained.
Gigil kong pinunit ang sinulat ko sa kwaderno bago salubong ang kilay na tinignan ang nakabukas na bintana.
Nasa labas nu'n ang view ng pool sa ilalim at sa malayo naman ay nando'n ang asul na dagat ng Glee Sands, ang puting buhangin, ang pine trees sa palibot na hinahangin, at ang kalangitan na halos singkulay lang ng tubig.
Hindi gaya noong isang araw ay wala pa masyadong tao. Alas onse na kasi at medyo mainit pa, marahil ay nagpapahinga pa ang mga turista sa kung saan.
"How's your hand?"
Napapitlag ako at agad na napalingon sa pintuan kung sa'n nakatayo nanaman si Novan. Gano'n pa rin ang ayos niya. Magulo ang buhok, walang pang-itaas, at walang-emosyon na nakatingin sa'kin.
"Hobby mo ba manggulat?" Inis kong tanong bago inayos ang pagkakaupo sa kama.
Rinig sa buong kwarto ang pagkalansing ng kadena kaya nalipat do'n ang tingin ko at sa kamay kong napaso kahapon nang nilipat ko ang niluto sa bowl.
"It's fine." Sagot ko. Medyo mahapdi pa siya sa ilalim ng balat ko pero ayos naman na.
Mukhang naisip niya ring puntahan ako dahil wala nanaman si Nigel. Alas onse na nga kasi. Ganitong oras madalas ay naririnig kong nagluluto na si Nigel pero wala akong may naririnig na nagluluto sa ilalim o kahit halimuyak man lang ng niluluto niya ay wala akong maamoy.
"Good." Aniya bago pumasok. Gaya ng ginawa niya kahapon ay lumuhod ulit siya sa ilalim ng kama ko bago may kung anong ginawa ro'n. Nang tumayo siya ay saktong bumukas ang metal na nakakandado sa kamay at paa ko.
Umawang ang labi ko. Sa kabila ng panandaliang kasiyahan ay napatingin ako sakanya, nagtataka.
"Hands." Nilahad niya ang isang kamay.
I blinked and raised my hand to accept his hand ngunit sa gulat ko ay pinosasan niya ulit ang kamay na 'yun bago kinuha ang isa kong kamay at pinosasan din 'yun.
Halos masipa ko siya sa inis na bumalatay sa buong kalamnan ko pero pilit kong kinalma ang sarili at mas piniling ngumiti na lang. I shouldn't get mad, I have to understand him. He's sick.
"Magluluto ba ulit ako?" I asked.
He looked at me coldly, just like always.
"Clean the house. Nigel is busy.... again." Aniya bago tumalikod.
Muntikan na malaglag ang panga ko sa narinig. Isang tiim-bagang nga lang ang naisagot ko sa sinabi niya. Seryoso ba siya? Ako? Maglilinis ng bahay niya? Hindi naman ako pumunta para maging katulong niya rito, ah?! I'm his therapist for goddamn sake!
"Are you joking?" Tanong ko pero hindi siya sumagot at tinaasan lang ako ng dalawang kilay habang nakatayo sa may door pane.
His expression said the complete opposite of "joking". And it made me stare at him in disbelief.
I take my words back! That jerk is crazy indeed! He's bizzare! Pagkatapos ng ginawa niyang halos pagpatay sa'kin nang una naming pagkikita at ang pagkadena niya sa'kin dito ay uutusan niya akong maglinis ng bahay?
"Get your ass up. I'm not feeding you here just so you can idly sit on that bed." Sarkastiko niyang sabi dahil hindi ako sumusunod sakanya.
Nagsalubong ang kilay ko, "Bakit ako maglilinis?! Hindi mo ako katulong! I'm your therapist! You chained me here!"
"If I'm sick in the head, I wouldn't have spared your life a week ago," Tumalim ang tingin niya sa'kin, "I don't need your psychiatric help and concern as well. I need you to clean the house or you'll get nothing but dog scrap as food."
Halos sumigaw sa pagtitimpi nang tinalikuran niya ako't umalis. Padabog akong umalis sa kama at sumunod gawa na rin ng banta niyang hindi niya ako papakainin o 'di kaya ay dog food ipapakain niya sa'kin.
Mabibigat ang hakbang ko siyang sinunod at kahit naiinis ay agad ko ring hinablot ang nakita kong walis sa gilid.
I was cussing all throughout following his orders. Bawat galaw ng walis ay nagmumura ako sa inis.
Hindi pa natapos do'n ang utos niya. Pinaghugas niya ako ng pinggan nang nakaposas, pinagpunas ng sahig at ng mga shelves nang nakaposas, at ang malala pa ay pinagwalis niya sa'kin first at second floor ng bahay. He made me do all the chores with my hands cuffed! The asshole he is!
"God." I sighed heavily when I finished wiping the windows.
Basang-basa na sa pawis ang t-shirt kong suot. Naliligo na ako sa pawis at dumi. It felt sticky on my skin. I wanted to take a bath pero nang saktong pagtalikod ko ay nando'n ulit siya't walang-emosyon na nakatingin sa'kin. Hindi nga lang gaya kanina ay may suot na siyang t-shirt ngayon, which I redeemed useless dahil manipis ang tela nu'n at bumabakat pa rin ang balbado sa workout niyang katawan.
He didn't speak pero agad ko na itinaas ang nakaposas kong kamay bilang pagsuko.
"Please. Let me rest. Then... if Nigel's busy, I'll cook my own meal." Huminga ako nang malalim at pinakitang pagod ako.
If I need to earn his sympathy as a way for him to trust me then I will. This man needs to lower his walls or I'll climb it myself.
"You're a one persistent woman."
Napatingin ako sakanya. His hooded eyes are staring at me like he's bemused. Salubong man ang kilay ay hindi ko makita sa ekspresyon niya ang galit, inis, o ano man. Instead, he looks confused.
And persistent, huh? Tinutukoy niya ba ang walang-pakundangan kong pagsunod sakanya para lang pagkatiwalaan niya ako?
Natawa na lang ako, "I told you I'm no harm and I won't give up proving that. I'm your therapist, I'll live by that."
He didn't answer. Nanatili lang siyang nakatingin hanggang sa nagsawa siguro siya sa mukha ko at mas piniling tumalikod para umalis.
Kinuha ko naman ang pagkakataon na 'yun para ayusin ang mga ginamit kong panglinis. I stack it on the side where it's easy to be seen but not that bothersome, bago ako umakyat sa second floor sa kwarto ko.
I didn't bother waiting for him. Umupo ako sa gilid ng kama at panandaliang nagpahinga. Hindi ko naman namalayan na dahil do'n ay makakatulog ako. Nagising lang ako na halos dapit-hapon na't kumakalam ang sikmura.
I stood up, panicking. Akmang lalabas ako para tignan si Novan nang malingunan kong may nakatayo sa may bintana.
It was him.
Pumasok lang ba siya rito? Sabagay, hindi ko naman nilock ang pinto. I just went to take a rest and eventually fell asleep when I least expected it. Mukhang napagod ako sa ginawa.
I didn't disturb him. He looks absorbed by the way he just stood still anyway.
Inayos ko na lang tayo bago siya inobserbahan.
His silhouette cascaded hues of aureole around. Nakatalikod siya kaya kitang-kita ko ulit ang matipuno niyang likod. Hindi man halata pero kita ko pa rin ang iilang straight na marka sa likod niya na pilit kong huwag tignan nitong mga nakaraang araw. It must be the scars he took during the war? I don't know but maybe I have to... someday.
He didn't notice me waking up. He's busy looking at the wild clashes of waves from afar and the sun setting down to hide. Hindi ko makita ang ekspresyon niya pero alam kong doon siya nakatingin kasi 'yun na lang din naman ang hagip na tanawin ng bintana sa labas kung saan siya nakatayo.
Tumikhim ako, kinukuha ang atensyon niya, "I'm sorry. I fell asleep."
"I figured." Aniya nang hindi lumilingon.
Napakamot ako ng ulo, "M-maliligo lang ako. If you have to chain me back then do it. Maliligo lang ako tapos magluluto. Kung... kung 'yun ang gusto mo."
"I already cooked us a meal. Just take a bath and eat. I'll chain you back once you're done." Hindi niya ako nilingon man lang at mukhang hindi rin siya aalis do'n kahit na sinabi kong maliligo ako.
It made me conscious but with my cuffed hands, I just went on to fetch the clothes I need before running to the bathroom. Mabilis kong nilock ang pintuan bago naghubad at nilabhan ang damit kong amoy pawis.
I took a bath afterwards. Hindi naman ako nagtagal do'n pero nang matapos ay tsaka ko lang napagtanto na wala akong... towel. At 'yung panty naman na kinuha ko ay wala rin sa damit na dinala ko rito sa banyo.
Hinagilap ko saan ko siya nalagay at halos pumalatak ako sa inis kasi baka nalaglag ko siya habang nagmamadali papasok sa banyo. Nilabhan ko na rin ang damit ko kanina at sigurado akong puno 'yun ng pawis kaya hindi ko rin naman magagawang punas.
That left me with no choice but to stare at the door of the bathroom. Lumapit ako ro'n at kahit nagd-dalawang-isip ay kinatok ko siya ng tatlong beses.
"Novan?" Tawag ko.
"What?"
God. He's still inside! Paano ako makakalabas nito?
"Can you go outside? Naiwan ko ang twalya at panty ko riyan sa labas 'ata. Kukunin ko lang." Nahihiya kong sagot.
"Open the door. I have it."
May kung anong bumalatay na kuryente sa katawan ko dahil sa narinig. Hindi 'yun kilig, hindi rin iba, kung hindi hiya. Halos gusto kong magpalamon sa lupa habang naiisip na hawak-hawak niya ang panty kong nalaglag nga at ang twalya ko. Sinong hindi mahihiya?!
"Pero wala akong damit na suot..." Kinagat ko ang labi.
"What do you even think of me? A pervert?" Sarkastiko niyang saad.
"Men used to say that but still peeks on naked girls!" Kontra ko.
"There's nothing to peek on you, woman. Now, open that goddamn door and get your things."
Napanganga ako at agad na napatingin sa dibdib ko. Malusog naman 'to, ah?! And there's nothing to peek on me?! Napakagago talaga nitong Vitre na 'to!
Sa huli ay hindi na ako umalma at binuksan na lang ang pinto habang tinatago ang kahubaran ko. Nasa labas naman siya't nakatayo, nakalihis ang tingin mula sa direksyon ko para hindi niya ako makita. Sa inis ko sa sinabi niyang wala siyang makikita ay sinadya ko pang bagalan ang pagalaw. Hawak-hawak niya naman na ang towel at panty kong pula... pula? Fuck!
My cheeks burst in heat. Agad kong hinablot ang hawak niya bago malakas na sinarado ang pinto. Naghuhuramentado ang puso ko sa parehong kaba at hiya! Nanlalaki rin ang mata ko habang tinitignan kung tama ba ako ng tingin. And fuck?
Of all the panties I have to grab and drop! Thongs pa and in red color?! Wow!
"Shit." Napahilamos ako ng mukha at piniling kalimutan 'yun habang pinagdadasal na sana'y hindi niya nakita.
Sinuot ko na lang anong mayroon kahit pahirapan 'yun gawin dahil sa posas, atsaka ako lumabas. Sa gulat ko ay nando'n pa rin siya't nakatayo sa may bintana. Marahil ay narinig niya rin ang pagbukas ng pinto dahil lumiko sa gilid ang ulo niya.
"I'll go somewhere this night. I'll tell Nigel to guard the house." He spoke.
Agad akong napaayos ng tayo, "Where? Weren't you supposed to stay here? Papaano kung may magawa ka nang hindi mo namamalayan?"
Shit. I shouldn't have mentioned that but all goes well, I already did and it looks like he didn't like how I interfered.
He turned to face me, his eyebrows are meeting, "If you want me to trust you, then trust me first. I haven't harmed anyone on purpose."
"Ha?" Agad akong kumontra, "Muntikan mo na ako patayin!"
"It was to defend myself. You entered the house without knocking." He scoffed.
"I was told that you knew I was coming!"
"So does the ones who came here to kill me."
Tuluyan akong natahimik nang mahimigan ko sa tinig niya ang pagpipigil. He said it with emphasization in each word and his tone differs from the coldness of his eyes. Nagbabaga ang salita niya. It looks like I'm triggering him and I have to stop. Baka may magawa pa siya gawa ng pagpipigil niya at hindi ko hahayaang mangyari 'yun.
Multiple times. He mentioned multiple times that the past ones IMI sent here almost killed him. Why would the medical agents of IMI do that? They're an International Medical Institution. They can't just do that unless may ibang nangingialam sa patakaran namin gaya ng nangyari sa'kin.
"I'm sorry." Mahina kong bulong, "I get it.'
Hindi siya sumagot. Gaya lagi ay nilagpasan niya na lang ako para umalis ngunit bago 'yun ay tumigil siya sa mismong gilid ko.
"Don't you dare escape from here." He whispered enough for me to hear, "I know you won't like getting on my nerves."
My heart pounded but I didn't let that subdue my decisions. Wala naman akong planong tumakas mula rito. What made him think I will?
"Is that a threat?" Ngumisi ako sa kabila ng kaba.
"It's a promise." Malamig niyang tugon bago tuluyang naglakad paalis.
Sa tunog ng pagsarado ng pinto ko ay napatingin ako sa kama kung sa'n ko iniwan kanina ang kadena. Wala na 'yun doon at nang maramdaman kong wala naman na si Novan ay lumuhod naman ako para tignan kung ano man ang ginagawa niya sa ilalim ng kama ko bago ako pakawalan. Sa inis ko ay wala rin akong may mahagilap doon.
I still tried to find it. Baka pwede ko naman pala buksan ang kadena ko nang ako lang mag-isa ngunit kahit anong tuwad ko para mahagilap 'yun ay wala akong makita o makapkap man lang.
"Where the hell is it?" I groaned, the cuffs holding my hands didn't help but I still continued. I need to find it. It might help me during the hours where he's absent.
"Fuck."
Napabangon ako sa narinig at nabunggo sa kama. I groaned the pain before immediately climbing my way out of the bed below. Agad kong nilingon kung sa'n galing 'yung boses pero tanging ang malakas na pagsarado na lang ng pintuan ang bumungad sa'kin.
The cuss replayed inside my mind. The tone, the way it was delivered, and the person who might've seen me clawing my way under the bedroom while finding those goddamn chains.
Uminit ang mukha ko nang may mapagtanto bakit siya nagmura at agad na umalis. My heart raced and I was filled with embarrassment. May kung anong kuryente ulit na bumalatay sa katawan ko dahil sa pagmura niya.
I was... shit. Nakatuwad ako sa may pintuan habang naghahanap. I'm wearing skimpy shorts and of course, he will fucking cuss! Baka nakita niya ang kaluluwa ko!
Tumayo ako at agad na nilock ang pinto. Nanginginig ang kamay ko sa hiya at kaba. Nang dumako ang paningin ko sa may salamin ng cabinet ay doon ko lang nakita gaano kapula ang mukha ko.
I shouted quietly when I realized that I'm wearing thongs as well!
Shit... that Vitre surely saw my butt!