Kahit paano ay masaya ako dahil may mga kaibigan ako na nabuo sa eskwelahan. Nanatili akong nakatira sa bahay ni lola na pinatayo si Frosto para sa kanya.
Nagkaroon na kami ng sembreak kaya nagkaroon rin ako ng pagkakataon na mapagsilbihan si Frosto kapag may trabaho siya. Kahit siya ay hindi na rin umalis. Nanatili kaming kasama si Lola.
10:30 ng tanghali at nagluluto ako ng sinigang na isda para kay Frosto, balak kong dalhin sa kanyang opisina. Minsan na akong nakapunta doon at may sariling driver naman si lola kaya convenient lang na makapunta.
Biglaang pumasok si lola galing sa pintuan sa likod at nakita ko ang bitbit niyang basket na puno ng mga gulay galing sa likod.
"Hay, kamusta na kaya doon ang mga gulay na pananim natin hija? Nakakamis naman ang Mindoro."
Pinatay ko ang stove dahil tapos na rin naman ang aking niluto.
"Lola, tiyak ako na inaalagaan iyon ng mga kapitbahay natin. Tikman mo ito muna."
Lumapit ako sa kanya at pinatikim ang sabaw ng sinigang sa kanya.
"Aba! Ang sarap nga. Ang galing naman ng apo ko."
"Naman po!" malapad ang ngiti ko dahil ang dami kong dadalhin kay Frosto. Alam ko na nasanay siya na galing sa food court nila o restaurant ang kinakain niya kaya kapag wala akong ginagawa o klase ay nilulutuan ko siya.
"Tsaka pate iyong cookie mo ipakain mo rin sa kanya mamaya ha! Naku, tiyak akong magugustuhan iyon ni Frosto!"
Padarag kong nabitawan ang kutsara dahil sa nasabi ni lola. Nang lingunin ko sila lola ay kumakanta kanta na itong paalis.
Nasapo ko nalang ang noo ko.
"Lord, sorry po sa mga naiisip ko." ngumiwi ako ng sumagi na naman sa isipan ko. Bakit ba? Wala namang malisya sa cookie ah? Bakit ganito ang pag iisip ko?
Ang dami ko lang kasing naiisip lalo na sa karanasan ko kay Frosto. Ganito ba talaga ito?
"Hay! Huwag mo nang isipin Sol!" saway ko sa sarili at natitigan ko bigla ang hotdog na dadalhin ko rin kay Frosto, napangiwi ako lalo.
Nilagay ko nalang sa mga tuperware at nilagay sa paperbag ang mga pagkain. Ilang beses ko na rin ginawa ito at minsan nagtatampo si Frosto kung hindi ko siya nalulutuan.
Binilisan ko na ang pagbihis ko. Si lola naman ay tumutulong sa paglaba ng makaalis ako.
"Lola, huwag masyadong magpagod po ah. Aalis na ako." pagpaalam ko. Tumutulong siya sa paglaba sa katulong.
Nakita ko rin kung gaano nagbago si lola ng nasa puder na siya ni Frosto. Medyo pumuti siya tulad ko. Tumaba rin siya kaysa noon.
Malungkot akong napabuntong nalang ako dahil sobrang namiss ko na si lolo. Alam ko kung buhay siya ay masaya sila dito ngayon ni lola. Gusto ko nang bisitahin ang puntod ni lolo ngunit kailangan ko pang antayin na lumabas ang warrant of arrest ni lolo at papa.
Hindi ko na mababago o mapapalitan ang dugong nananalaytay sakin. Ako ang bunga ng panghahalay noon ni papa kay mama. Maging ang aking lolo ay hinalay ang mama ko kahit na nagdadalang tao na sakin.
Hindi ko alam ang lahat ngunit halo halo ang aking nararamdaman. Mahirap talaga ang ganito.
Nagsuot ako ng pantalon at pink na T-shirt. Dala dala ko ang paper bag na may dalang pagkain ni Frosto. Sakto lang rin sa oras ang pag alis ko.
Ibang iba dito sa Maynila dahil araw araw ay traffic. Sanay na ang mga tao dito sa traffic.
Pumasok ako sa company at agad ang pagbati nila sakin.
"Good morning miss Soledad. You are so beautiful po."
"Grabe ang simple pero ang lakas ng ganda niya ano? Kahit nakatagilid alam mong maganda."
Ang dami kong' naririnig mula sa empleyado. Halos uminit ang pisngi ko sa mga naririnig. Nasa pinakataas rin ang opisina ni Frosto at may nag assist pa sakin para ihatid ako doon.
"Ang ganda nyo po talaga ma'am." anito sakin.
Tumawa ako. "S-Salamat po. Busy siguro ngayon si Frosto no?"
"Ah yes miss Ganda. Pressure nga kami ngayon ng manager pero keri lang naman. Ang dami ngang' labas pasok sa office ni sir kanina dahil sa bagong lupa na papatayuan ng bagong estate. Ako nga pala miss Ganda si Apple."
"Okay, maraming salamat sa paghatid Apple." kinawayan niya ako bago ako iniwan sa cubicle ng secretary ni Frosto.
"Good day miss Soledad! Naghihintay ngayon si sir Frostiano sayo." aniya sakin na nakangiti.
Oh! Naghihintay nga talaga siya sakin!
"Happy day miss Sol!"
"Good day too." sabi ko at pumasok na sa pintuan na kanyang binuksan para sa akin.
Hindi yata ako masasanay sa kung gaano ka approachable ng mga tao dito sakin. Ang babait rin nila.
Napapunas tuloy ako sa aking noo dahil sa pawis.
Nang titigan ko ang swivel chair ni Frosto na nakasanayan kong naaabutan siyang nakaupo ay nakita ko siyang nakahalukipkip at nakanguso. Tila bagot na bagot sa buhay niya.
Ngumisi ako at pinakita ang dala ko. Agad siyang tumayo palapit sakin.
"Taran!Nilutuan ulit kita-" pero hindi ko iyon natapos dahil sa pagsibasib niya ng halik sa akin.
Halos manlaki ang aking mata sa kanyang ginawa. Ramdam ko ang sabik niya sakin.
Unti unti kong hinawakan ang leeg niya at pumikit bago siya hinalikan pabalik.
Kung may isa akong kina-aadikan iyon ay ang mga halik sakin ni Frosto. Tulad ngayon, humahaplos sa aking likod ang kanyang kamay at ang isa ay humahawak sa aking leeg.
"Fuck... Uuwi na ako ngayon. Nababagot ako araw araw para makakita ka." aniya sa isang madiin na boses. Parang bata naman 'to!
"Frosto...Ang dami nang trabaho mo dito tsaka nasa bahay lang naman ako at naghihintay sayo." habang nagsasalita ako ay humahaplos sa aking baba ang kanyang hinlalaki.
Pumikit siya ng mariin at hinalikan ako ulit. "I don't know. I always miss you. Kahit oras lang, gusto ko na agad umuwi." parang bata ulit ang boses niya.
Binaon ko ang aking ulo sa kanyang dibdib, sinamyo ko ang kanyang bango.
"Huwag kang ganyan. Ang daming taong naglalaan ng oras para magtrabaho. Nag eefort sila para magkapera."
I felt him scoffed. Para bang hindi kapani paniwala ang sinabi ko.
"Sol," he kissed my hair. "I will always choose you. Ikaw lagi ang una. May sapat na akong ipon para sa atin. Kahit dalawang dosena pa ang anak natin. Kaya ko silang ipag college. Kahit di na ako magtrabaho ng 50 years, sapat na ang ipon ko-"
I kissed him. "Tama na. Kumain kana." Humalakhak ako ng hinila niya ako at walang sabing ihiga sa sofa na nandoon! Halos mapasigaw ako!
"Like what I've said...Ikaw lagi ang una. Ikaw ang unang kakainin ko."
"H-Huh?" halos mamula ako ng matanto ang ibig niyang sabihin! Alam ko iyon syempre! Nagsimula na siyang halikan ako ng marahas sa labi na halos hindi ako makasabay.
Unti unti niyang hinubad ang kanyang polo at tumambad agad sakin ang makisig niyang katawan. Napalunok ako ng makitang titig na titig siya sakin.
Kinagat ko ang labi ng inalis niya sakin ang aking pantalon. Nang maalis iyon ay nagulat ako ng kanyang inamoy ang panty ko!
Agad kong tinakpan ang aking mukha!
"Damn!" narinig kong mura niya at naramdaman ko ang kanyang pagbahagi sa aking hita.
Ito ang sinasabi ko na ang halay ng mga naiisip ko dahil kay Frosto!
Tinakpan ko ang aking labi habang pinagmamasdan siyang hinahalikan ako doon at nakatingin siya sakin.
"Uhmmmm..." ungol ko lalo ng maramdaman ang taas-baba ng kanyang dila.
Hindi lang ito ang unang beses na nagawa namin ito sa kanyang opisina. Noong una ay halos hindi ako makapaniwala na nagawa naming dalawa. Nahihiya ako na baka may makakita pero naka automatic lock pala ang pintuan nitong office niya.
Mabilis ang pangyayari...Parang isang higlap lang ay nasa ibabaw ko na siya at naglalabas pasok sa akin.
Nasa balikat niya ang mga hita ko habang nakahawak ako sa kanyang dibdib at walang humpay sa pag ungol.
"A-Ahhhh! Frosto.." halos lumagitnit ang sofa sa pwersa na ginagawa niya.
"Fuck Sol! I can't withdraw!"
Kinagat ko ang labi at halos hindi nalang intindihin ang sinabi niya.
Nag aaral pa ako at dapat makapag tapos pero ngayon sa ginagawa namin ni Frosto...Pakiramdam ko hahayaan ko nalang.
"G-Go on... Mahal kita. Uhmmmm!" mas lalong bumilis ang pag galaw niya dahil sa narinig sa akin..
"I love you too... Mas mahal kita." aniya habang titig na titig sa akin na umuungol at kinakagat ang labi sa ilalim niya.
Pumikit ako ng mariin ng umungol siya at nakaramdam ako ng init na pumasok saking pagkababae.