Unang Halik

Kabanata 25

Hindi ako makatulog ng maayos ng malaman ko iyon. Halo halo ang aking nararamdaman para kay Frosto.

Noon ay nagkagusto siya sa naging nobya ng kanyang kambal. Hindi na ako mag iisip kung bakit sila nagkaroon ng anak. Itinago 'raw iyon ng babae at pinaako sa kambal niya na siyang gusto ng babae ngunit ang totoo pala ay sa kanya iyon ayon na rin sa DNA test.

Galit 'raw siya sa ina ng bata dahil sinungaling ito. Muntikan paraw nito noon ipaampon ang bata pero mabuti nalang at nalaman niya ng maaga. Hindi na niya iyon pinangalanan pa.

"Ayaw kong' may itago ako sayo at sa huli ay magalit ka sakin Sol. Araw araw ako nag iisip kung paano ko ito sasabihin sayo dahil baka mawala ka sakin. But I swear... Ngayon lang ako nagmahal ng ganito. I love you." nagsusumamo ang boses niya ng sabihin niya iyon sakin kanina.

Malamig na ngayong gabi at nakapatay na ang buong ilaw ng bahay. Nakahiga ako sa sahig ng aking kwarto. Hinigpitan ko ang hawak sa kumot na nakabalot sa aking katawan.

Ang puso ko ay malakas ang kabog. Sa kabila ng mga nalaman ko, isa lang ang namayani sakin...Ang Pagmamahal.

Tsaka ko na iisipin kung paano ako mag aadjust sa anak ni Frosto. Gusto ko naman ng mga bata. Dito sa baryo namin ay halos kalaro ko ang mga bata. Sana nga lang magustuhan ako ng anak ni Frosto kahit alam ko na mahirap talaga ito.

Hindi ko namalayan na umiiyak na ako kung hindi ko lang naramdaman na basa na pala ang unan.

Pinunasan ko ang luha gamit ang aking palad at inayos ang aking buhok.

"Mahal na mahal kita Frosto." garalgal ang aking boses. Dinama ko ang tibok ng aking puso. Ang batang puso kong' natuto ng magmahal.

~~~

Handa na ako para sa eskwelahan. Umupo ako sa upuang kahoy at nakitang lumapit si lolo sa akin. Mukha siyang problemado at nanghihina na.

"Lo, ininom nyo' ba ang vitamins niyo?"

Nilapag niya ang kamote at gatas sa harapan ko.

"Oo apo. Mawawala rin itong ubo ko. Huwag kang mag alala. Mahirap lang talaga walang magawa dito apo."

"Lo..huwag ka nang magtrabaho." ngumisi ako. "Kasi magka college nako! Mag woworking student ako Lo!"

Tumawa si lolo at ginulo ang aking buhok kaya napasinghap ako.

"Lolo naman! Sinuklay koto ng ilang beses!"

"Woo! Itong si Sol talaga di porke may iniirog na ay-"

"Lo! Hindi ah!"

"Sol! Andito na ang kasintahan mo! Sinusundo ka!"

Nagulat ako sa sigaw ng aming kapit bahay. Nagkatinginan kami ni lolo at malamlam siyang ngumiti sakin at tumango. Si lola naman ay naglalaba sa suki niya kaya wala siya dito ngayong oras.

Lumabas kami ng bahay ni lolo. Hawak ko ang bag ko ng maabotan ko si Frosto na nakahalukipkip habang kausap ang mga lalaking mangyan. Ngumisi siya at tumango bago nagtagpo ang aming mga mata.

Ngumiti ako sa kanya. Lumapit siya sa amin ni lolo kaya nilingon ko si lolo at nagpaalam na.

"Mag iingat kayo." si lolo, sanay na sa tuwing sinusundo ako ni Frosto para ihatid sa eskwelahan.