Burak 'a hem kızgın hem kırgındım.Bana iftira atması,benim böyle bir şey yapacağımı düşünmesi canımı yakmıştı. Benim böyle bir şey yapacağımı nasıl düşünür ? Nasıl?! Ben ona 'dost' dedim,o bana 'düşman'ım...
"Sen beni sırtımdan bıçakladın"dedi. Hem de boşu boşuna... Hiç bir şey yapmamışken...
Sınıftan çantamı kaptığım gibi huzur bulduğum yere -denize- doğru yürümeye başladım. Oraya varınca bir kayaya oturdum. Deniz'in huzursuz ,dalgalı halini izledim,bir süre. Aynı benim ruh halim gibi demeden duramadım.
Bir deli gibi bugün olanları deniz'e anlattım,göz yaşlarım eşliğinde. Akşama kadar burada oturup ağladım. Sonunda sadece ben ve deniz kalmıştık. Sessizce denizi dinledim ve izledim. Durgunlaşmıştı. Sanki bana 'sen de sakinleş' der gibi. Birden ağlama sesi duydum. Birisi benim gibi derdini denize anlatıyordu. Dedikleri tam anlaşılmıyordu. Bir kaç adım atınca ağlayanın Burak olduğunu fark ettim. Bir süre onu izledim.
Daha fazla dayanamayıp yanına gitmeye karar verdim. Ayak seslerimi duymuş olmalı ki göz yaşlarını siliyordu. "B-burak. İyi misin ?"
diye sordum.
"Senin ne işin var burada? Yoksa beni mi takip ediyorsun?"
"Seni takip ettiğim yok. Buradaydım,sesini duydum ve iyi olup olmadığını merak ettim."
"İyiyim. Merakın bitti işte."
Burak'ın oturduğu kayanın hemen yanındaki kayaya oturdum. Bir süre sessizce denizi izledik. Bu uzun sessizliği ben bozdum.
"Gerçekten kompozisyonu benim aldığımı mı düşünüyorsun?" Ne bir ses ne bir tepki verdi. "Bütün gün yanınızdaydım. Ne ara gidip kompozisyonu alacağım? Ki niye alayım?" Yine ses yoktu. Gözlerini denize çevirmiş beni dinliyordu.
"Ben gerçekten alma-"
"Güneş,sana inanmak istiyorum ama -"
"Aması yok. Bana inan ve güven. Ben böyle bir şey yapmam."
Yine kısa süren bir sessizlik oluştu,aramızda.
"Ceza aldıktan sonra farkettim... Kalemliğimde bir kağıt vardı. Üstünde yazan yazılar senin yazının aynısıydı.
Ayrıca kompozisyonu alırken seni gören biri de varmış. Şimdi sen söyle, diyelim ki almadın tamam. Peki benim yerimde olsan sen buna inanmazmıydın?"
"Ne?! Beni kompozisyonu alırken mı görmüşler."histerik bir kahkaha attarak devam ettim. "Beni yapmadığım bir şeyi yaparak mı görmüşler. Yalan söylüyorlar,yalan."
"Cevap ver. Sen olsan buna inanmazmıydın? "
"Ben dostum diyorsam birisine böyle bir şey yapacağını düşünmezdim. Hele emin değilsem böyle bir şeyi yaptığına, onu suçlamazdım."
"Seni dostum dediklerin arkandan vurmadı mı?"
"Bu hiçbir şeyi değiştirmez. Ben sana suçsuz olduğumu kanıtlayacağım."dedim ve yanından ayrıldım.
Yolda yürürken kulaklığımdaki şarkı "* İnanmadın bana gözlerimin içine baka baka
Denedim defalarca sana anlatmayı
Susturdun beni de küstürdün hayata. "diyordu. Şu an ki durumumu bu sözler çok güzel anlatıyorlardı. Seslice "Söyle nefesim,söyle anlat."diyordum. "Ona benim kompozisyonu çalmadığımı,onu sırtından vurmadığımı anlat.
Burak'ın Anlatımıyla
Güneş yanımdan ayrılınca tek başıma denizin ve gecenin sesini dinledim. Sessizliğin sesini...
Saat'e baktığımda epey geç olduğunu farkettim. Sessize aldığım telefonuma baktım. 15 kez babam aramıştı. Kim bilir ne kadar da merak etmiştir?
Babamı arayıp eve doğru yürümeye başladım.
"Aradığını duymadım baba. Yoldayım, birazdan eve varırım. Görüşürüz."
Eve vardığımda babam'ın korkmuş ve telaşlı hali karşıladı,beni.
"Bu saate kadar neredeydin,niye bana haber vermeden bir yerlere gidiyorsun ?"dedi. Sıkıca sararak "Beni çok korkuttun. Başına bir iş geldi diye ödüm koptu."dedi.
"Deniz'i izliyordum." dedim,bitkin bir halde.
"Gel. Oturda konuşalım."
"Çok yorgunum."
Babam biraz daha ısrar edince oturdum ve dertleşmeye başladık.
"Sen denize mutlu olunca değil canın sıkılınca, bir dertin varsa gidersin. Ne oldu ? Anlat rahatlarsın."
Babam beni ne kadar da tanıyordu.
"Kompozisyonu Güneş almış. Yani galiba."
Babam önce bir şaşırdı. Güneşten beklemiyordu,böyle bir şeyi.
"Emin misin oğlum? O böyle bir şey yapacak birisine benzemiyor."
"Bimiyorum baba. Aklım almıyor. O da yapmadığını söylüyor."
"Olayı baştan anlat,bakalım."
Babama tüm olayı anlattım. Kağıdı,kağıtta yazan yazının Güneş'in yazısına benzemesini...
"Bu olayda kalbinin sesini dinle. Mantık hep bir karmaşadır. Kalbininin sesi seni doğru yola sokacaktır."
"Hadi geç oldu. Git uyu,yarın erkenden kalkacaksın."
Kafamı sallayıp uyumaya çıktım. O gece kalbimin sesini dinledim. "İyi misin sen ? Güneş'in böyle bir şey yaptığına nasıl inanırsın?
O yapmadı,yapmaz da böyle bir şeyi. Kendine gel!" diyordu. Mert'i aradım. Onunla konuşmaya,abi tavsiyesine ihtiyacım vardı.
* * *
Canım çok yanıyordu. Burak'ın beni suçlamasına değil ,bana inanmamasına canım yanıyordu. Kantinde Emreyle Mert'i görünce onların oturduğu masaya ilerledim.
"Günaydın. Oturabilirmiyim?"
"Tabii."
"Emre siz bana inanıyormusunuz ?"
"Güneş,biz seni severiz, güveniriz ama tüm delliller seni gösteriyor."
"Emre ne delilinden bahsediyorsun?"
"Ne delili Allah aşkına? Güneş aldırma sen şuna . Yazı sadece senin yazına benziyordu."dedi,Mert.
"Anlamıyorum ki. Kim,niye böyle bir şey yapıyor? "
"Biz de bilmiyoruz. Ama inan Burakta senin yapmadığına inanıyor."
"İnanmıyor,inansa suçlamaz."
"Kağıttakileri senin yazmadığına adı gibi emin ama işte..."
"Mert,kağıtta ne yazıyordu?"
"Ceza alışını zevkle izleyeceğim."
"Yok artık. Bakın gerçekten ben yapmadım."
"Tamam,yapmadığını biliyoruz. Sakin ol."
"Nasıl sakin olayım ?"
"Neyse sınıfa geçelim. Orada konuşmaya devam ederiz."dedi,Emre.
Kalkıp sınıfa doğru ilerledik. Sınıfın önünde genç bir kız vardı. Bize doğru yaklaşıp "Sizinle bir şey konuşmam lazım. Bekleyin beni,lütfen."dedi. Sınıftan Burak'ı da çağırıp yanımıza geldi. Evet, sizde benim gibi bu kızın biz dördümüze ne söyleyeceğini merak ediyorsunuz değil mi ?
"Sizin yani dördünüzün bilmesi gereken bir şey var. "
Dördümüz pür dikkat kızın ağzından dökülecek kelimeleri bekliyorduk.
"Öncelikle kendimi tanıtarak başlıyım. Ben Vampirina. "
"Ne?!"dedik ,üçümüz aynı anda. Karşımızda duran bu şahıs bir VAMPİR miydi?
"S-sen vampir misin?"diye sordu,Emre. Kız "Lütfen sessiz olun. Benden korkmayın. Size zarar verecek olsam çoktan verirdim. Zamanım kısıtlı,size anlatacaklarımı bilmek zorundasınız."
Bayılacak gibi hissesiyordum.
Şu an bir vampir karşımızda ve biz onunla sohbet ediyorduk.
"İyi de nasıl olur? Senin sivri dişlerin,kanatların yok."dedi,Emre. Saçma sapan sorular soruyordu. Tek derdimiz karşımızda duran vampirin sivri dişleri ve kanatlarının olmamasıydı.
"Çünkü şu an insan kılığındayım." Vampirler insanlara dönüşürmüydü ? O zaman etrafımızdakilerden kaçı vampirdi ? Allah'ım ne olur bunlar bir rüya olsun. Yoksa kafayı sıyıracaktım.
"Duyduklarınız ağır şeyler, biliyorum. Ama beni dinlemekten başka çareniz yok."
"Senin neyini dinleyeceğiz be ?! Vampirmiş ya vampir vampir! Hem de insan kılığına giren bir vampir..."dedim,sinirle.
"Güneş! Lütfen bağırmayı kes."
"İsmimizi bile bilen bir vampir."dedim,sadece onların duyabileceği bir şekilde.
"Şimdi beni iyi dinleyin. Dediğim gibi ben iyi,çevresine zarar vermeyen bir vampirim. Ama sizin çevrenizde size zarar verebilecek üç tane tehlikeli vampir var."dedi,tane tane anlatarak.
Olayları idrak etmemiz için bir süre bekledi ve sonra devam etti.
"Bu vampirler-"
Vampirina sözünü tamamlamadan Derya koşa koşa yanımıza geldi. "İpek hoca içeri giriyor. Koşun geç kalmayalım. "dedi. İpek hocanın içeri girdiğini görünce yavaş yavaş kalktık. Vampirina'nın yanından uzaklaşmadan kulağıma tenefüste sizi bekliyor olacağım."dedi.
İnanmıyordum. Bunlar bir rüya ,diye desemde faydası olmuyordu. Ders'e asla odaklanamıyordum,Emre, Burak ve Mert gibi... Bir kağıt çıktardım. Üstüne "Vampir tenefüste bizimle konuşacakmış."yazdım ve Mert 'e verdim.
O da Emre'ye,Emre'de Burak'a uzattı. Bizim sonumuz nereye gidiyordu. Kimdi bu etrafımızdaki tehlikeli vampirler? Eda mıydı acaba? Yok yok ,o olamaz. Olsa Burakla bu kadar yakın olmaya çalışmazdı. Yoksa... Off ne diyorum ,ben? İyiden iyiye deliriyorum,galiba.
Yavaş yavaş gerçeği öğreniyorlar ,bizim dörtlü :)
Yakınlarındaki tehlikeli vampirleri öğrenince ne yapacaklar ,sizce ? Vampirinayla araları nasıl olur dersiniz ?
Hepsini yavaş yavaş diğer bölümlerle öğreneceksiniz. Umarım beğenmişsinizdir,bu bölümü.
Bir başka bölümde görüşmek üzere hoşçakalın...
* Yedinci Ev -Anlat Ona şarkısının bir kaç sözleri
#VAMPİRLERLESAVAŞ#
#VAMPİRİNA#
#OLAYLARAÇIĞAÇIKIYOR#