Miguel Pov.
Pinapanuod ko ang mga taong nadadapaan sa gawing pwesto ko, nasa loob ako ng airport. Hinhintay ang kaibigan na dumating, sinabihan ako nitong maaga siyang makaka-uwi. Hindi ko rin alam kung bakit ako pa dapat ang sumundo sa kanya, Malapit na akong mainip dahil sa kanina pang paghihintay.
*Ring... Ring... Ring....*
My phone rings, I took it on my pocket before i answered.
"Where are you, jacob? Kanina pa ako dito!"
"Im sorry, miguel. Hindi ko na nagawang makaalis ng maaga, pasensya na.."
"Tsk, sinayang mo ang oras ko, jacob!" I shouted, malapit ng mag-isang oras ngunit ngayon lang siya tumawag, sinong hindi maiinis?
Lumabas ako ng airport at doon pinatay ang tawag, napapahilot ako sa noo dahil sa dami kong dapat gawin ngayon ay inuna ko pa ang walang kwentang bagay na ito.
"D*mn whats going on? Nobody miss me uh?" napalingon ako sa babaeng nasa harapan ko, She' s wearing a short skirt and a fitted tops, salubong ang kilay habang hinahagod ang mahaba nitong buhok. Halatang naghihintay din ng sundo.
"Where are you dana?!" She talked someone on her phone, tinig pa lang ay hindi na kaaya aya ang pananalita, maganda ngunit tingin ko' y may mapatobreng ugali.
"Call another one to fetch me, Ayaw 'kong magcommute. okay!" inis na inis ito sa kausap, galit nitong ibinaba ang cellphone habang masama ang tingin sa harapan.
Naiiling akong naglakad at nilagpasan ito, bakit ba pinapanuod ko ang kairitasyon niya?
Nasa kotse na ako, dito sa harapan ng airport at hinihintay lang ang isang kliyenteng mag-memensahe sa' kin, hindi ko alam kung hangga kailan ako maghihintay, pag hindi ako nakatiis ay buong maghapon na lang akong mahihiga sa bahay.
*Ringggg... Ring... Ring...*
My phone rang again, sa pagkakataong ito ay tiningnan ko ang tumawag. Si jacob na naman, tsk! Ano na naman ang kailangan niya?
*What?!" Asik ko, umagang umaga ay nagawa nito akong badtripin. "What do you need this time?!"
"Miguel, I need help."
"Help, ano na naman?"
"Pumunta si shaira sa clinic, hindi ko alam kung anong nangyari kay baby jiro, pwedi bang puntahan mo sila saglit, malapit lang diyan sa airport.."
"Ano, bakit napano ba si jiro?"
"Hindi ko alam, kaya please... pakisuyo naman.." mariing akong napapikit, siguro ay hindi na matutuloy ang meeting ko ngayon sa isang kliyente.
"Sige, nasaang clinic?" lumabas ako ng kotse, mainit na sa labas, at halos ingay lang ng mga sasakyan ang maririnig mo. "Narito pa ako sa tapat ng airport.." ani ko, sinabi nito ang address ng clinic habang naglalakad ako sa kahabaan ng sidewalk.
"Bilisan mo, miguel!"
"F*ck eto nga tumatakbo na ako! Kung mak---" nabitawan ko ang cellphone ng may bigla akong mabangga, hindi ko iyon sinasadya, masyado na yata akong nadadala sa pag-aalala rin ni jacob sa anak. "Are you okay, miss? Sorry nagmamadali kasi ako.." paumanhin ko sa babaeng nabundol ko, nang makita kung sino iyon ay medyo nakaramdam ako ng kaba, ito 'yung babaeng ubod ng taray kanina sa airport.
Akala ko' y sisigawan niya ako katulad ng ginawa niya sa kausap kanina, ngunit ng makitang titig na titig ito sa' kin ay nais kong matawa, anong problema niya?
Kinuha ko ang panyo sa bulsa, itinapat ko iyon sa labi niya na siyang kinagitla nito.
"Sorry again, I have to go.." tinalikuran ko na ito, kinuha ko ang cellphone na nahulog at muli ay tumakbo, pero hindi pa man ako nakakalayo ng bigla' y may tumamang matigas na bagay sa ulo ko.
"F*ck! thats my phone, Mang-gagatcho!" nilingon ko ang babae, kunot ang noo dahil sa sinabi niya.
"This is mine miss." ani ko, hindi makapaniwala sa ginawa niya.
"No, sa akin yan! Gag* ka, holdaper ka pala! Give me back my phone!.." napamaang akong lalo, nang makitang hinubad nito ang isang sandals at magtangkang lumapit sa' kin ay nagmadali na akong tumakbo.
Mapapa-trouble ako kung hindi ko pa lalayasan ang antipatikang babaeng iyon. Pagkamalan ba naman akong holdaper? Wtf.
******
Araw ng sabado, kasama ang pinsan at barkada ay tinungo namin ang falls sa probinsya. Masyado akong na-stress sa nagdaang mga araw, kailangan ko lang ng kaonting kapayapaan upang mabawasan ang pananakit ng ulo ko.
"Look someone 's here.." bigla' y puna ni vanz, hindi ko iyon pinansin, nasa libro ang mata ko at payapang nagbabasa. Mas gugustuhin kong namnamin ang katahimikan sa paligid habang nagbabasa.
"Tatlo sila!" si dennis.
"Mga gag*, sila vivian iyon at antonette!" si niel, malapit na akong lumipat ng pwesto dahil sa pagsigaw sigaw nila.
"Tara puntahan na natin!"
"Sandali, papalapit na sila.."
"Wow, tatlong chicks! My bonus na isa!!"
Bumuntong hininga ako, sana pala' y hindi ko na lang naisipang sumama sa kanila. Masyadong maingay!
Nagawa ngang lumapit ng tatlo, wala sa babae ang atensyon ko dahil hindi rin naman ako mahilig doon, Itong mga kaibigan ko at pinsan ang matitinik sa babae. Hindi ko alam, masyado na yata akong nawawalan ng gana sa mga babae.
"Hey, miguel! Come here.." hindi ko nilingon si giovanni, wala akong panahong makipag-bangayan sa kanya ngayon. "Miguel, stop reading okay!" inagaw nito ang libro, hindi sinasadyang tumilapon iyon sa malamig na tubig.
"F*ck! that' s my book! Kunin mo 'yon!"
"What! Nabasa na iyon, I buy you another book once na nakauwi tayo! Mag enjoy ka naman may kasama tayong girls.." napapikit ako ng mariin, muli akong naupo habang tawa sila ng tawa. Sana pala' y si jacob na lang ang isinama ko rito.
Nakuhang magsi-alisan ng lahat, naiiling ako sa isip habang nakaupo sa malaking bato. Wala na ang payapang bakasyon na hinahangad ko, tsk! Bukas na bukas ay uuwi na ako ng manila.
"Hi Miguel, Can I sit here?" binalewala ko kung sino man iyon, wala akong oras para sa ganito, kahit sabihan pa ako ng barkada na ubod ng pihikan ay hindi ko magawang makipag-relasyon. Wala namang problema, siguro ay hindi lang talaga nakalaan ngayon ang babaeng para sa' kin.
"Mahilig ka pala sa libro?" tanong niya, nilingon ko ito upang paalisin sana, ngunit ng makita kung sino iyon ay pinangunutan na ako ng noo. Maging ito ay gulat na gulat din ang mababasa mo sa kanya, sa pagka-bigla nito' y nakuha niyang tumayo na hindi man lang iniisip ang pweding mangyari sa kanya.
Nadulas ito bigla, hindi ko na hinintay mahulog ito at ako na mismo ang humigit sa kamay niya. Dahil sa lakas ng ginawa kong kilos ay ako ngayon ang natumba pahiga sa lupa habang ito ay nakasampa sa' kin, hindi sinasadya ng pagkakataong bigla' y magdampi ang labi namin. Maging ako ay nagulat doon, hindi ko inaasahang mahahalikan ako ng isang babaeng matapobre.
"BAKIT MO AKO HINALIKAN!!" sumigaw ito ng makatayo siya, napamura ako sa isip ng maramdaman ang pananakit ng ulo ko.
"Ikaw ang humalik sa 'kin." tamad na sagot ko, paano ko siya hahalikan? hindi ba nito maisip na aksidente ang nangyari?
"Gag*, Hindi kita hahalikan! Magnanakaw ka!"
"Do i know you?" tanong ko, kunwari ay hindi siya nakikilala. Lalong nagsalubong ang mga kilay niya,. tsk! Maganda nga sana ngunit ang ugali ay hindi kanais-nais, hindi ito ang matitipuhan kong babae kahit kailan.
"Niloloko mo ba ako! Ikaw ang bumangga sakin sa harap ng airport at ikaw rin ang kumuka ng cellphone ko! Snatcher!!!"
"So ikaw pala si flying heels?" tanong kong muli, kahit napapantig ang tenga ko sa pagtawag niya ng snatcher ay hindi ko na iyon binigyan pansin. "Wala akong ninakaw na cellphone sayo." anas ko, sinasabi ang katotohanan. Nang hindi ito magsalita ay tinalikuran ko na siya, sayang ang oras ko kung makikipag-usap ako sa mataray na babaeng iyon.
"Leche ka! Magnanakaw! Magnanakaw ng cellphone at halik!!!" napasinghal ako habang naglalakad, paano ko siya ninakawan ng halik? Siya nga itong humalik sa' kin, tsk.
"Arrrrghhhh!" dinig na dinig ko ang malakas na pag sigaw niya, natawa na lang ako dahil sa ugaling meron ang babaeng iyon.
*****
Mabilis nagdaan ang mga araw at linggo. Hindi ko rin lubos maisip na magiging sunod-sunod ang pagkikita namin ng babaeng iyon, may kakaiba akong naramdaman ng sandaling magsama kami, hindi ko masabi iyon, ngunit tuwing may kasama itong iba ay hindi ko iyon nagugustuhan.
"Saan kayo pumunta ng tisoy na ' yon?" tanong ko, tinutukoy iyong nakilala niya sa pool dito sa cebu.
"Tisoy?"
"Yeah, yung tisoy na napulot mo sa pool.."
"Diyan lang kami.."
"Saan?"
"Bakit ba?!"
"Just answer me, can you!" naiinis na ako sa paligoy-ligoy nito, akala ko' y hindi ako magkakaganito sa babae. Iniisip ko na baka nagugustuhan ko na siya o ano, pero paano ako nagkaroon ng pagtingin sa babaeng ubod sa sama kung tumrato sa kapwa?
"Sa rest house.." hindi ko nagustuhan ang sinagot nito, bakit sila pumunta doon?
"Anong ginawa niyo?"
"Wala, anong gagawin namin?!" tanong nito, lalo lamang nagsalubong ang kilay ko, hindi talaga magaan ang loob ko sa lalakeng iyon. "Bakit nagseselos ka ba?" nakuha pa nitong tumawa ng magtanong, pinagtatawanan niya ako sa kabila ng pagtitimpi ko? Tsk.
"Oo, nagseselos ako.." diretsong ani ko, doon lamang nabura ang ngiting meron siya. Napapamaang, walang masabi kundi ang tumitig sa' kin.
Bagong bago ito, kakaiba sa pakiramdam, masyadong hindi pamilyar. Ngunit ang alam ko' y nagseselos nga ako sa lalakeng iyon, Gusto ko sa' akin lang ito, hindi ako natutuwa kung may iba mang lalaki siyang kasama.
*****
"Saan ka galing?" I asked her, nasa tapat ako ng bahay nila at naghihintay, kanina pa ako rito ngunit ngayon lamang siya umuwi, masyado ng gabi, ano ba ang inisip nito ay nagpagabi siya ng ganito?
"A-ah, n-namasyal lang d--"
"At kasama mo ang lalakeng iyon.." I cutted her words, kasama na naman niya ang lalakeng pinagseselosan ko. "Hindi ka pa ba nadadala?!" sigaw ko, bakit ba masyado siyang tiwala sa mga lalakeng hindi naman nito kilala, nabastos na nga siya noong isang araw sa bar, tapos eto na naman! Masyado niya akong pinag-aalala.
"I know him miguel, mabait siyang lalake kaya please lang huwag kang judgemental!"
Natawa ako "Ofcourse he act like a gentleman luna! May kailangan siya sayo kaya mabait siya!"
"Enough okay! Your too paranoid! Ako nga hindi nagagalit sayo kahit na alam kong may gusto ang babaeng iyon sayo!" she reffering to selena, ngunit wala akong pakialam kung may gusto man si selena sa' kin, kaibigan lang siya, hangga doon lang iyon.
"Selena and I are just friend.."
"Bakit hindi mo sinabing girlfriend mo ako kanina?" naitikom ko ang bibig, sa pagmamadali ko ay hindi ko na ito nakuhang kausapin kanina. Sa tingin ko' y nagagalit ito sa pagsama ko ka' y selena.
Pero wala lang iyon, kaibigan lang siya. At mas lamang ang nararamdam ko sa kanya kumpara sa kaibigan 'kong iyon.
Gaya ng dati ay nauwi na naman sa pagtatalo ang usapan namin, hindi ko alam kung bakit ay lagi na lang siyang galit, hindi na naaalis sa kanya ang pasinghal singhal niya kung sumagot. Ngunit kahit kailan ay hindi ako nakaramdam ng kairitasyon dito, nagtataka pa ako kung bakit at paano ako natutuwa sa ugali niya.
*****
Marami pa ang nagdaang araw, kahit sa kaonting panahon na iyon ay alam ko ng lalong nag-iiba ang pagtingin ko kay luna, ang isang simpleng bet ay nauwi sa totohanan, hindi ko rin alam sa sarili ko na makukuha 'kong mahalin ang babaeng kasama ko.
"I miss you.." bulong ko, mahigpit ang yakap ko sa kanya, kakauwi ko lang galing probinsya ngunit siya na ang nais 'kong makita.
"I miss you too.." she answered back, lihim akong napangiti, kahit siya lang ang makasama ko ngayong araw na ito ay ayos na.
"Kamusta ka rito?" tanong ko, hindi ko pinansin si selena kahit na nagsalita ito sa gilid.
"I' ve been well.." sagot nito, ngunit ang paningin ay na kay selena.
"Nakasama ko si selena sa hacienda.." Paliwanag ko, hindi ko nais mag-isip siya ng ibang bagay. "She visit last week, Hindi ko alam na pupunta siya doon. Nagtano---..."
"Its okay, I understand.." she cutted my words, she still smiling but i can see a little sadness on her eyes, ngumiti ako. Ayokong nagiging ganito ang emosyon ng babaeng mahal ko, alam kong naiintindihan niya ang lahat.
"Ilove you.." anas ko, muli ay niyakap ko siya, nais kong pahupain kung ano man ang nararamdaman niya sa kanyang dibdib, siya lang ang mahal ko, wala ng iba.
***
"Luna, si miguel 'to.." I knocked on her room, nasa probinsya na kami, dito mismo sa lumang manyon. Hindi ko nais na magtalo kami, wala akong kinakampihan sa kanilang dalawa ni selena, ang gusto ko lang ay maging magkasundo sila.
"Please luna, Open this door.." muli akong kumatok, walang nagsalita, walang nagbukas, nalulungkot ako na ganito ang nangyari sa kaarawan ko, nagtatampo na naman ang babaeng mahal ko.
"Doon ako sa kabilang kwarto, If you want to say something just go there.." ani ko, alam kong may nais siyang sabihin ngayon, hindi ko lang alam kung tungkol saan, pero kahit ano man iyon ay nais ko lang maging maayos kami.
Matamlay akong nagtungo sa kwarto, dumiretso ako sa banyo upang maligo saglit. Babalikan ko si luna matapos nito.
Nang makaligo, lumabas ako ng banyo, hindi ko inaasahan ang taong bumungad sa' kin, kunot ang noo ko. Nagtataka.
"What are you doing here, Selena?"
"Im searching you in the whole time, Hinahanap ka ng mga kasama sa baba.."
"Bababa na rin ako, Doon muna ako hintayin.."
"Sabay na tayong bumaba.."
"Hindi magandang nandito ka, selena.."
"Bakit? Wala naman tayong ginagawang masama.."
"Wala nga, Pero isipin mo ang iisipin ng iba, Hindi natin iyon kontrolado.."
"This is my last day here, ipagtatabuyan mo pa ako.."
"Doon mo ako hintayin sa ibaba.."
"Alright, But drink this first before I leave."
inangat niya ang kanyang baso ng makalapit sa 'kin. napapahilot ako sa sintido dahil sa kanya.
"Pagkatapos nito lumabas ka na.." kinuha ko ang basong may wine at minsanan ininom iyon, nakangiti siya ng ilahad ko ito pabalik.
"Happy Birthday, Miguel.." tinanguan ko siya, muling pinihit ang pinto. Ngunit ng tuluyang mabuksan iyon ay bigla akong nakaramdam ng pagkahilo.
"Ow, What happen? Ayos ka lang?" hawak ni selena ang balikat ko ng magtanong ito, D*mn Nahilo ako bigla.
"Medyo sumakit ang ulo ko.." Ng lingunin ko ito ay tila lumalabo siya saking paningin, pinilig ko ang aking ulo ngunit ganun parin ang nasa aking paningin.
"Can you please call luna.."
Dinig ko ang marahas niyang pananalita, wala na akong maintindihan ng maayos, nawawala ako sa tamang pag-iisip, nahihilo ako at tila babagsak ako ano mang oras.
******
"Luna, wake up!" hawak ko si luna habang nasa loob ng kotse, sobrang bilis ng pangyayari, hindi ko inaasahan na hahantong sa ganito, bakit nangyari ito!
"L-luna.." malapit na akong maiyak, kinakabahan ako dahil sa dugong nakikita ko rito.
Ma-ingat ko itong binuhat, nagmamadali akong tumungo sa kotse at dagliang isinakay siya doon, wala akong sinayang na oras, nasa panganib ang babaeng mahal ko ng dahil sa' kin, marami akong katanungan, bakit siya umalis? Bakit kailangan ay ipahamak niya ang kanyang sarili?
____
"How is she??" halos lusubin ko ang doctor ng lumabas ito, nag-aalala ako ng sobra, lalo na ngayong sinabi ni shaira na nagdadalang tao ang mahal ko, huwag naman sanang humantong sa iniisip ko.
"She's okay now.." sagot nito na siyang kinaginhawa ko, "But I have a bad news.."
Tuluyan na akong nawalan ng pag-asa, maayos siya ngunit may masamang balita! F*ck, hindi, ayokong mawala ang bata!
"Masyadong maraming dugo ang lumabas sa kanya ng maisugod mo siya dito, I think she's 2months pregnant. But sad to say, The baby is didn't survive. The baby is lost, Sorry Mister"
Matinding kirot ang dumaan sa aking dibdib, Halos hindi ako makakurap sa isinambit ng doktor, Ayaw tanggapin ng sistema ko ang mga katagang binitawan niya. Para na akong pinatay sa salitang narinig dito.
Our litte baby is lost.
My baby.
******
"Kumalma ka, luna.." hindi ko alam kung paano aaluhin si luna, nagising na ito sa dalawang linggong pagkakatulog. Naghehesterikal ito buhat kanina, wala akong nagawa ng tabigin nito ang kamay ko.
"Huwag mo akong hahawakan!"
"L-luna, p-please.."
"Stop it! Ayaw 'kong marinig lahat ng sasabihin mo!"
Nanlulumo ako sa bawat katagang binibitawan niya, hindi ko alam kung bakit ganito na lang ang galit nito. Nasasaktan rin naman ako nangyari, anak ko iyon, hindi ko rin kayang tanggapin na nawala na lang basta ang magiging anak namin sana.
"Manloloko ang lalakeng 'yan!" muli ay lalo akong naguluhan, maraming katanungan sa ' kin kung bakit ganito na lang siya kung magalit.
"Luna, A-anong sinasabi mo?"
"Nagka-amnesia ka ba at hindi mo matandaan Matapos 'mong magpakasasa kay selena ay makakalimutan mo? Ganyan ka ba talaga kagaling mag-panggap!"
"H-hindi ko alam ang mga sinasabi mo luna, Lahat ng paratang mo ay wala akong alam.."
"Sa tingin mo maniniwala pa ako sa'yo? Huwag na huwag ka ng lalapit muli sa' kin, Sa araw na ito ay simulan mo ng kalimutan ako.."
Mariing akong umiling, tinangka siyang hawakan ngunit paulit-ulit lang nitong tinatabig ang kamay ko, walang maayos na pag-uusap, hindi ito naging kalmado hangga sa tumakbo siya palabas ng kwarto.
"Oh my god! Miguel, ang anak ko!" tumakbo ako palabas, kung saan saan ko ito hinanap ngunit ni anino nito' y hindi ko nakita, malapit na akong masiraan ng bait dahil sa hanggang sumapit ang gabi ay wala akong nakitang luna.
"I-check niyo lahat ng cctv dito, maging sa labas ay wala kayong palalampasin, walang titigil hangga' t hindi niyo nakikita si luna.." nag-utos ako ng tao, maging ang mga kapulisan ay nakipag-tulungan na rin, hindi ako mapapanatag na walang gawin, kagagaling lang nito sa ospital at hindi pa gaanong nakaka-recover, sandamakmak na pag-aalala ang karga karga ko ngayon sa isip.
____
"Miguel, wait. Kausapin mo muna ako.." nagmamadali akong lumabas ng bahay, nilagpasan ko si selena na ngayo' y nagmamakaawang kausapin ko ito.
"Please, miguel. Patawarin mo ako, ayokong nagagalit ka sa' kin.." yumakap ito sa mga paa ko, matinding galit ang nararamdaman ko sa mga oras na ito, alam ko na ang lahat ng nangyari, nasaksihan ni luna ang ginawang paghalik nito sa' kin. Ngunit kahit pilitin ko 'mang ibalik iyon ay wala talaga akong matandaan.
"Get up, selena. Magkaroon ka naman ng kaonting kahihiyan sa katawan mo."
"No, No miguel, until you did'nt forgive me, hindi ako t-titigil."
"Walang kapatawaran ang ginawa mo, alam mo kung anong buhay ang nawala dahil sa ginawa mo.." marahas akong umatras, namumuhi ko itong tiningnan habang nasa lupa ito at umiiyak. "Ayoko ng makita pa ang pagmumukha mo!"
Pumasok na ako sa kotse, ang matinding galit sa dibdib ko ' y hindi humuhupa. Nagtataas baba ito dahil sa sama ng loob ko sa babaeng iyon, nagpakawala ako ng mahabang buntong hininga, pilit pinapakalma ang sarili ng bigla' y tumunog ang cellphone ko.
Jacob Calling..
"Yes?" I answered it, kasalukuyan ng nagmamaneho at tatahakin ang stasyon ng pulis.
"Nahanap ko na si luna.." hindi ko masabi kung anong galak ang nararamdaman ko ngayon, tuwang tuwa at tila' y kumalma ang pag-iisip ko.
"Where is she, Jacob! Tell me.."
"Nasa cebu ito.."
"Cebu?"
"May kasama itong lalake, nag-ngangalang jasper alarcon, is he familliar to you?"
"D*mn that b*stard! Anong ginawa niya kay luna, bakit kasama niya ang lalakeng iyon!" hininto ko ang kotse sa tabing daan, ang dibdib ko' y muling nagtataas baba sa matinding galit, paano sila naging magkasama?
F*ck, Ano ba itong ginagawa mo luna?
"Puntahan mo ako sa mansyon.." hindi na ako nag-akyasa pa ng oras, ang kotse ko' y halos lumipad na dahil sa mabilis na pagmamaneho.
____
"Jacob!" I entered his office, may kasama itong mga tao na sa tingin ko' y sila ang inuutusan niya. "Tell me, saan sila sa cebu?"
"Calm down, miguel. Hindi tayo basta basta makakagawa ng kilos.."
"Ano, paano ako kakalma! Iyong lalakeng iyon ay may masama ng motibo kay luna umpisa pa lang, alam mo 'yon!"
"I said calm down!"
"No, f*ck! How can i calm down when she' s in danger now!"
"Kaya nga kailangan mo munang kumalma! Bakit ba napaka-hirap mong paki-usapan!"
"Bakit ba pinipilit mo akong kumalma!"
____
Bigla' y pumagitna si noah, ngayon ko lang napansin na narito pala ang lalakeng ito.
"Kayong dalawa manahimik kayo! Paano natin ito mareresolba kung mainit pareho ang ulo niyo?!"
Pumikit ako ng mariin, hindi ko na nais pang patagalin ang bagay na ito. Kung pwedi lang ay ako mismo ang pupunta sa cebu para lamang mailigtas ang babaeng mahal ko.
"Nasa panganib si luna, tama si jacob, kumalma ka muna.."
"Isa ka pa, noah! Kung si shaira at natasha ang nasa kapahamakan! Magagawa mo 'bang kumalma?!"
"Bakit hindi? Hindi naman tayo pareho, kakalma ako ayon sa kagustuhan ng may alam!"
"That' s enough.." muli ay nagsalita si jacob, naglakad ito papunta sa kanyang mesa at doon kinuha ang kanyang laptop. "Watch this.." utos nito, lumapit ako upang makita ang video na nagpa-play doon.
Kitang kita sa footage na si jasper nga ang huling kasama ni luna, sa likod ito mismo ng hospital, hila hila nito si luna pasakay sa kanyang kotse, lumipas ang ilang minuto ay mabilis iyong umandar paalis sa lugar kung saan hangga doon lang ang kuha ng cctv.
"Gaya ng sabi ko, kumalma ka, hindi tayo maaaring pumunta doon at magdala ng pulis, hawak niya si luna, hindi natin hawak ang kaisipan ng lalakeng iyon.." si jacob, mas lalo lamang akong nakaramdam ng matinding pag-aalala, paano kung may ginagawa na itong masama kay luna? Sino na lamang ang tutulong sa kanya?
"Hindi ako tatayo dito at maghihintay na masaktan si luna, gagawa ako ng paraan.."
"Miguel, ipapahamak mo lamang si luna sa gagawin mo.."
"Sa paanong paraan ko siya ipapahamak!" muli ay sinigawan ko ito, "Ikaw ano ba ang pinaplano mo!"
"Magpapadala ako ng tao doon upang manmanan lamang sila, kukuha tayo ng tamang tiempo, iyon lang.."
"D*mn, Ako ang pupunta doon!"
Napasapo na lamang sila sa noo, ako mismo ang pupunta doon, kung iyon ang plano nila ay handa akong magmanman para lamang malaman ang kalagayan ng babaeng mahal ko.
******
Mag-iisang buwan ng wala si luna, noong isang linggo ang tumungo ako ng cebu. Iba-iba ang ayos ko kumpara sa nakagawiang pang-araw araw, Maging ang pananamit ko ay iniba ko, nagtungo ako sa bahay na nasabi kung saan naglalabi si jasper, tama nga sila. Narito si luna at magkasama sila, ngunit ang hindi ko lang nagustuhan ay iyong maayos na pakikitungo ni luna sa lalakeng iyon.
"Saan ka pupunta?" mula sa malayo ay dinig ko ang boses nito, naglagay ako ng mike malapit sa pinto, pasikreto iyon, at halos lahat ng pagtitimping lapitan siya ay ginawa ko na.
"Pupuntahan ko si daddy sa bahay, dito ka lang, babalik din ako agad.."
"Gagabihin ka ba?"
"Hindi, babalik ako agad, wala man isang oras.."
Kumuyom ang kamao ko, bakit ganito kung makipag-usap si luna sa lalakeng iyon, kusa ba itong sumama at hindi siya pinilit ng lalakeng ito?
___
Kinabukasan, nasa tapat pa rin ako ng bahay, nagmamanman at nagbabakasaling lalabas si luna, isang oras na ngunit hindi ko pa ito nakikita, nag-aalala na ako kung anong nangyayari. Bakit hindi pa sila lumalabas? Masyado ng tirik ang araw para doon lamang sila sa loob.
Nang bigla' y bumukas ang pinto ay pasimple akong nagtago, lumabas si jasper na may dalang barbecue stand, masaya ito habang nakasunod si luna sa likuran. May dala siyang pinggan na naglalaman ng sari-saring karne.
"Dito ba?" tanong nito, tumango si jasper habang nilalagyan ng uling ang stand. "Hindi ba masyadong mahangin dito?"
"Sakto lang, kailangan din naman natin ng hangin.."
Tumango si luna, naupo ito habang pinapanuod ang kasama. "Hindi ka pa ba nagsasawa sa pang-araw araw na ginagawa mo?" bigla ay tanong ng lalake, umangat ang kilay ni luna na tila' y naguguluhan sa sinabi nito.
"What do you mean?"
"Hindi mo ba namimiss ang manila?"
"Hindi ko alam.."
"Paanong hindi mo alam?"
"Saan ba niyan tutungo ang katanungan mo?" medyo naging mataas ang boses ni luna, hindi nagustuhan ang pagtatanong nito sa kanya. Hindi ko rin kakikitaan ng takot ito, paano nila masasabi na isang kidnap case ito?
"Hindi mo naman kailangan ikulong ang sarili mo rito, alam ko naman na nalulungkot ka, at alam mo na isa lang ang sagot diyan.."
"Jasper pwedi ba, manahimik ka na lang.."
"Bakit hindi mo kausapin si miguel?" naghihintay ako ng sagot nito, ng makitang bumuntong hininga ito at marahas na tumayo ay bumagsak lamang ang balikat ko.
Ganito na ba talaga ang pagkamuhi niya sa' kin?
*******
"Where are you going, miguel?!" habol ako ni jacob habang papalabas ng bar, nasa manila na ako, ayoko ng magmanman doon kung lagi na lang ay pasakit ang masasaksihan ko.
"Lasing ka na! Makakapag-drive ka pa ba?!"
"Kaya ko pa.." sagot ko, papalapit sa kotseng nakaparada sa labas. "Anong balita sa cebu?"
"Ganun pa rin, pero ang mga fliers ay nagkalat na sa buong lugar, sigurado' t makikita iyon ni jasper at matatakot.."
"Dapat lang na matakot siya, hay*p siya! Ang lakas ng loob nitong ilayo ang babaeng mahal ko!"
"Magiging maayos rin ang lahat, huwag ka na munang umuwi.."
"Pupunta ako ng cebu.."
"What! Are you out of your mind! Your drunk miguel!!"
"Kakausapin ko si luna, hindi na ako pinapatulog gabi gabi ng isiping kasama niya ang lalakeng iyon!"
"Ipagpabukas muna lang ito, miguel!."
"No, tumawag ka kay chief, hulihin na natin ang lalakeng iyon!.."
"Migu-- f*ck, wait!!" hindi ko na ito hinintay, mabilis ang pagpapatakbo ko sa kotse at hindi alintana ang mga nakakasalubong na sasakyan.
Hindi ko na ito maipagpapabukas pa, babawiin ko na si luna, hindi maaaring magtagal pa ang pagsasama nila!
Beeeeepppppppppp....
Beeeeppppppppppppp....
Mahaba haba ang busina ko dahil sa traffic na nadaanan ko, malalim na ang gabi ngunit bakit sobrang dami pa ng sasakyan?!
Lumiko ako sa isang daan, hindi ko nakitang one way ito kaya halos masalubong ko ang mga sasakyang papalabas sa daang ito.
Beeeeepppppp....
Beeeeeppppppppp...
Sunod sunod na busina ang naririnig ko, ngunit lahat ng iyon ay balewala sa' kin. Ang gusto ko ngayo' y mapuntahan si luna.
Paglabas ko sa daang iyon ay highway na ang tinahak ko, walang kapantay ang bilis ng pagpapatakbo ko, wala na akong makita sa daan, tanging mga liwanag na nasa billboard ang napupuna ng mata ko at mga ilaw, wala kahit anong sasakyan.
Ngunit halos mabingi ako sa isang malakas na busina, hindi ako nakapag-preno, hindi ko na nagawang iwasan ang paparating na kotse sa daraanan ko. Ang huling narinig ko na lamang ay ang malakas na pagkabasag at muling maingay na busina sa paligid.
******
I woke up in a white corner room, hindi pamilyar, nakakapagtaka kung bakit narito ako. Masakit ang ulo ko, katawan at parang natuyuan rin ang lalamunan ko.
Lumingon ako sa gilid, may natutulog na lalake doon na hindi rin pamilyar, wala akong maalala kung anong nangyari, bakit nga ba nandito ako?
Bigla' y nagising ang lalaki, nagulat ito ng makitang mulat na ako, masakit pa rin ang ulo ko at parang nanlalabo pa ng bahagya ang aking paningin.
"MIGUEL!" Nangunot ang noo ko ng sumigaw siya, hindi ito makapaniwalang lumapit sa ' kin. "Your awake, f*ck! How' s your feeling?"
"Who are you?" tanong ko, hindi ko siya matandaan, bakit ganito ako? "Where i am?" nilibot ko ang tingin, kaming dalawa lang ang nasa kwarto.
"Sh*t! Miguel, what happen?! Si jacob to! F*ck!" tumakbo ito, sumisigaw na lalong kinasakit ng ulo ko. "F*ck, tita! Si miguel, may amnesia!! Sh*t"
Wtf.
Matapos ng ilang segundo muli itong bumalik, may mga kasama ng nurse doctor at dalawang babae.
"What happen to my son, doc?" the one lady asked, sumasakit pa rin ang ulo ko.
"Is he okay Mrs. sandoval, dont worry, ganito lang ang mga ibang patient na dumaan sa matagal na pagkakatulog.."
"Its that t-true?" lumapit ang babae sa' kin, mangiyak-ngiyak niya akong tiningnan bago hagurin ang aking buhok. "Are you okay son?"
"What' s happen? Why Im here?"
"Naaksidente ka, miguel. Your two months unstable.."
"Two months?"
"Yes, thankgod your really okay,.." pilit 'kong inalala ang nangyari, ngunit dahil doon ay sumakit lamang ang ulo ko, d*mn. What is this pain?
"Kailangan magpahinga ng pasyente, sa ngayon huwag na muna natin itong pilitin makaalala.." the doctor said, matapos ako nitong tingnan ay muli akong nakaramdam ng pagka-antok, parang gusto ko muling matulog.
_____
Gabi ng muling magising ako, hawak ko ang ulo ng maupo ako sa kama, nagmamadaling lumapit ang babae sa' kin kasunod ng tatlong lalake.
"M-mom..." ani ko ng makalapit ito, napamaang siyang natawa. "I w-want w-water.." mabilis kumilos si philip ng sabihin ko iyon, inilahad niya iyon sa' kin.
"Oh my god, miguel! Your really okay! Naaalala mo ako!"
"Ofcourse mom, why do I forget you?" ini-abot ko ang tubig kay philip, nakangiti ito na halos ikangiwi ko.
"Nagising ka kanina, hindi mo matandaan si jacob kaya nag-alala ako ng todo, I thought you have an amnesia.."
Napabuntong hininga ako, siguro ay dahil sa mga gamot kaya nagka-ganon ako kanina.
"What day today?"
"February.." si jacob, nangunot ang noo ko, what the h*ll, february na? "Your two months comatose, naaksidente ka ng balakin mong puntahan si luna.." para akong nagising bigla ng marinig ko ang pangalan ni luna, f*ck, I almost sleep two months, ano ng nangyari sa kanya.
"How' s luna, where is she now?!" tanong ko, nangangatal na malaman ang kalagayan niya.
"Maayos siya, miguel, magpahinga ka muna.." si giovanni, eto na naman ang pahinga-pahinga.
"Dalawang buwan na ako dito, ano pang pahinga ang gagawin ko?!"
"Hindi ka pa naman gaanong nakakarecover.." si philip, halos sila ay pinipigilan ako.
"Hindi ko kailangan ng recover na yan, I want to see luna now, gusto kong malaman kung anong lagay niya.."
"Maayos lang siya, miguel, maayos na maayos.." si jacob, "Pinuntahan namin siya kanina, gusto sana namin itong isama ngunit hindi siya pumayag.."
"What, nandito na siya sa manila?"
"Yeah, nandito na, kahapon pa.."
"Ayos lang ba siya?"
"Masyado ka bang unlimited miguel?!" si philip, sinamaan ko ito ng tingin. "Para kang sirang plaka, paulit-ulit.."
"Shut the f*ck up ashong!"
"What the h*ll.." aniya, naiiling. "Huwag ka sa' kin mainis, dito kay jacob, may kasalanan yan.." nilingon ko si jacob, pinanlakihan niya ng mata si philip na ngayo' y tawa ng tawa.
"Anong kasalanan?" tanong ko,
"Labas ako diyan ha.." si giovanni, naupo sa gilid habang naiiling.
"F*ck, bakit hindi niyo na lang sabihin?!"
"Miguel, huwag kang sumigaw.." si mommy, umiinit ang ulo ko sa tatlong ito. "Pinuntahan niya si luna kanina.." paunang anas nito, tumango ako.
"Anong kasalanan doon?"
"I tell her that you have a amnesia.." si jacob, sinamaan ko ito lalo ng tingin.
"Bwahahahaha!" tumawa ang dalawang s*raulo! "Akala siguro ni jacob pupunta dito si luna, sh*t ang sakit ng tiyan ko kanina!" si philip, sinakop ng boses niya ang buong silid, bakit ba hindi na nagbago ang ugali nito?
"Sayang at hindi pumunta si luna, d*mn, meteor garden ang peg! Si miguel, ay si daomingsi si luna naman ay si shancai! f*ck! HAHAHAH!!"
"SHUT UP!" Sabay kami ni jacob ng sumigaw, bakit magka-ugali ang dalawang to?
"MIGUEL HUWAG MO 'KONG IWAN HUHUHUH! F*CK, Dapat talaga pumunta si luna dito para may eksena!"
"Oo nga, ang gandang eksena, ako na lang si mei zuo at ikaw si ximen HAHAHHAA!"
"Hindi kayo titigil!" si jacob, tumakbo ang dalawa ng lapitan niya ito.
"Parang nagbibiro lang, masyado kayong seryoso!" si philip, napahilamos na lang ako sa mukha dahil sa ugaling meron sila.
bakit nagkaroon ako ng kaibigang bal*w?
_____
"Are you really okay, miguel?" si mommy, isang linggo na ng magising ako, hindi ko na kayang magtiis pa sa lugar na ito ng hindi nakikita si luna.
Sabik na sabik na akong makita siya, hindi pweding humilata na lang ako rito habang siya ay nasa labas, paano kung makahanap ito ng iba? f*ck! Hindi ako papayag!
"Ayos lang ako, mom, huwag na kayong mag-alala.."
"Talaga ba, hindi na ba sumasakit iyang ulo mo? Wala ka na bang ibang nararamdaman?"
"Mommy.." ani ko, napakalaki ko ng tao para tratuhin niya pa akong ganito. "Malaki na ako mom, Im good and fine, dont worry.."
"Nag-aalala lang naman ako sa anak ko.." ngumuso ito, napabuntong hininga ako dahil dito. "Your really not love mama.."
"What the h*ll, mommy!"
"Dati sinasabi mo lahat ng masakit mo, hindi ka humihiwalay sa' kin tuiwng may sakit ka.."
"That' s was a long time ago mommy, matanda na ako, Im 27 for fete sake!"
"Yah, your a big boy now, you dont need your mommy.."
"Mom!"
"Hihihi, maayos na nga anak ko, nagsusungit na eh, gusto mo bang makita si luna?" naiiling akong nakangiti dahil sa narinig, sino bang hindi nais makita ang babaeng mahal?
"May pupuntahan itong kumpanya, sabi ni jacob nag-apply ito bilang secretary.."
"WHAT?!"
"Secretary siya ng anak ni mr prustacio.." napapikit ako ng malaman iyon, ang pinaka-ayaw ko sa lahat ay ang trabahong secretary, nakalimutan na ba nitong ayoko sa pusisyong iyon! D*mn it, luna. Hangga ngayon matigas pa rin ang ulo mo.
___
****
Nasa elevator kami kasalukuyan, nagkita na kami ni luna kaninang umaga, gaya ng sabi ni jacob ay alam nitong may amnesia ako. Alam nito na nakalimot ako, ginawa ko iyong rason upang makalapit sa kanya, hindi naman ako nabigo. Hindi nga ako nito iniwasan at halatang naninibago rin ito sa' kin.
"Ayos ka lang ba?" tanong ko, hindi ko maiwasang mag-alala ng dahil sa nangyari kaninang umaga, hindi ko iyon sinasadya, hindi ko rin ito nakita. Bigla siyang tumawid sa kalsada, mabuti na lang at nakapag-preno ako at hindi ko siya nasaktan.
Hindi ito sumagot, hindi ako nito pinansin at nakipag-usap na lang siya sa telepono.
"N-nasa Prustacio building, pababa na ako.." aniya, binaba na ang cellphone at muling tumingin sa' kin, pansin ko ang pagkagitla niya ng magtama ang mga mata namin. "WHAT?!" Asik nito, hindi ko nakuhang mainis sa ngayon, ang ugali ng mahal ko ay hindi nagbabago.
"Im asking you if your okay.."
"Im fine.."
"Do you have car?"
"Someone fetch me here.." tumango ako, sino naman kaya ang susundo sa kanya, nilingon ako nito. Ang titig niya' y naging mapanuri, pinilit kong ngumiti, hindi sa ngayon ang tamang oras para magkabukingan, may tamang araw doon at hindi ngayon.
Nauna akong lumabas ng elevator, ramdam ko ang paninitig nito hangga sa may kumausap sa' kin. Sinadya ko ang lahat, kasama ito sa pag-papanggap ko upang hindi gaanong halata na peke ang pagkaka-amnesia ko. Nakuha ko ang pakay ko, nilagpasan ako nito kasabay ng paghawi niya sa kanyang buhok, natatawa akong umiling habang nakatingin sa kanya hangga sa makalabas ito.
"My wife is already pissed.." ani ko sa babaeng kaharap, nanlaki ang mata nito dahil sa sinabi ko.
"A-asawa mo iyon?"
"Yeah, sorry if I disturb your time, Im leaving.." sinundan kong muli si luna, nasa labas na ako ng makita kong may kausap siya.
Ang kaninang ngiti ko ay halos mapawi bigla, hindi ko nagugustuhan ang nakikitang pag-uusap ng dalawang ito, bakit ba napaka-kumportable na ngayon ng babaeng iyan sa kanya? Nilason na nito ang utak ni luna.
Humakbang ako papalapit, hindi man lang nila napansin ang ginawang pagkilos ko, ganun ba ka-importante ang pinag-uusapan nila?
"Comehere, I fix your hair.." dinig kong ani ni jasper, lalo akong nainis ng makita kung paano nito i-punin ang buhok ni luna, nagtiim bagang ako ng tuluyang ma-expose ang leeg nito sa likuran, d*mn. Walang dapat makakita nito kung hindi ako lang! Bakit ba masyado siyang malapit sa lalakeng ito? Nakalimutan niya na ba ang ginawa nitong kasalanan?
"Your cute.." tiim bagang akong lumapit, hindi ako tatayo lang dito at panonoorin kung paano magpakitang gilas ang lalakeng ito.
"She' s not cute.." anas ko, nakita ko ang pag-iiba ng mukha ni luna. "She's not cute in that tied hair.." Walang sabi ay hinila ko pababa ang laso na naka-ipit dito, itinapon ko iyon at ngumiti kay luna na ngayo' y halatang naiinis na. . "Much better that look, your more than beautiful in that hair style.."
******
Nasa prustacio building akong muli, hindi ako maaaring manatili sa bahay habang nagtatrabaho dito si luna, nag-invest ako ng malaki dito, kahit hindi ko bahay ay pinarenovate ko para kahit papaano ay makalapit at makapag-focus ako sa pagbabantay kay luna, kilala ko ang lalakeng ito, pasimple lamang siya ngunit ang ugali ay hindi rin nalalayo kay alarcon.
"Miguel, why are you here?" si kaiser, hindi ko nagustuhan kung ano man ang nakita ko, sinasabi' t ko na nga ba at gumagawa na siya ng kilos upang ligawan si luna.
"Im here to sign the paper you said.."
"Ow, I almost forgot.."
"Why? You have SECRETARY to assist your schedule and paper.." hindi ko na naitago ang inis, walang sino man ang dapat na hahawak sa babaeng mahal ko, masyadong malakas ang loob nito at ginagawa niya na lang ang lahat ng gusto niya.
"Your secretary is a kind of flirting.." nanlaki ang mata ni luna, hindi ko nais sabihin iyon, ngunit hindi ko nagustuhan ang nasaksihan ko sa elevator, bakit hinayaan niya na lumapit ng ganoon sa kanya ang lalakeng ito?
"No, you must mis-understand what I've do.."
"So, can I sign now? Or you will re-schedule me tomorrow?" pag-iiba ko ng topic, pansin ko ang pag-irap ni luna.
"If you dont mind, lets continue it tomorrow, Were going in a early lunch date.." nangunot ang noo ko sa sinabi nito, iginilid ko ang ulo at halos magpigil akong suntukin siya sa oras na ito, how dare him to date my girl? F*ck!
"Well, Enjoy your date.." nilingon ko si luna, napaatras ito ng magtama bigla ang mga mata namin, sinamaan ko ito ng tingin, maging ng makapasok sa elevator ay hindi nito naiiwas ang paningin sa' kin.
Bullsh*t, hindi pweding matuloy ang lakad nila! Paano na lang kung hindi ko siya mabantayan, paano kung bigla na lang siya nitong dalhin kung saan? F*ck, mababaliw ako kung wala akong gagawin!
Kinuha ko ang cellphone sa bulsa, tinawagan ko si hulyo na ngayo' y naghihintay sa labas.
"Hello hulyo, nasa labas ka pa ba?"
"Yes, why?"
"Did you see the white car there?"
"Yeah, this car? Im here now in front of white car."
"Okay, Can you do something for me?"
"Anong binabalak mo na naman?"
"Gawin mo ang lahat para hindi makaalis ang kotseng iyan ngayon, Butasan mo ng gulong o sirain or whatever you think, basta gawin mo ang lahat para hindi makaalis ang kotseng 'yan!"
"D*mn it miguel, your really crazy.."
Napapikit ako, marahas akong bumuntong hininga habang papalabas ng elevator, hindi dapat sila matuloy ngayon!
*****
"Hey, Woman!" Nakasunod ako rito habang naglalakad ito sa gilid ng daan "Do you want to take a ride?"
"No thanks.." pairap na ani niya, dumiretso ito sa paglalakad, halatang nahihirapan din ito sa suot na sandals.
"Get in, Woman.." muli ay binalewala ako nito, kahit kailan ay may ugaling ganito ang babaeng ito.
"Walang dadaan na taxi dito sa ganitong oras.."
"Hindi ako sasakay diyan sa kotse mo, sandoval.."
"Bakit hindi, Villamor?"
"Pinaglolok* mo ba ako?"
Natawa ako, "Why do I do that?"
"I dont know, Hindi ko alam, pero sa palagay ko ay pinaglalaruan mo ako, may pa-amnesia amnesia ka 'pang nalalaman, hindi mo ako malolok*!"
"Hindi kita maintindihan.."
"Mas hindi rin kita naiintindihan, So please, Stop playing on me with your lying game.." muli ay inismiran ako nito, napabuntong hininga ako habang patuloy siyang sinusundan.
"Ayaw mo ba talaga?" tanong ko, ni hindi niya ako nilingon. "Kung ganon ay mauuna na ako.."
Pinaharurot ko na ang kotse paikot sa kabilang daan, hindi ko ito iniwan. Lumiko ako pabalik sa likuran niya at muling siyang sinundan hangga sa bigla' y mapaupo ito sa kalsada.
Tsk, Napaka-tigas pa kasi ng ulo.
_
Mula sa malayo ay tanaw ko ang pagpasok ni luna at kaiser sa venue, hawak ang wine glass ay hindi mawala ang mata kong nakamasid sa kanila. Sabi na nga ba at hindi magdadalawang isip na sumama ang babaeng ito, kahit kailan ay pinag-aalala niya ako.
Naupo sila sa gitnang pwesto, nasa gilid ako habang nakamasid parin. Ito na ang huling gabing makakasama mo ang mahal ko kaiser, masyado ka ng namimihasa, pinagbibigyan lang kita.
"Hello?" I called someone on my phone, "This is miguel sandoval, I declined all of my invest, hindi na ako papasok sa negosyong inalok ng boss mo.."
"Pero s-sir hindi na po maaaring mag backout, naka-assign na kayo bilang highest investor this month.."
"Sorry, nagbago ang isip ko, pakisabi sa boss mo pasensya na.."
"But sir.."
"I have my decission, he takes my wife, then sorry! I take his all money.." binaba ko na ang tawag, mayamaya lang ay may pormal na lalakeng lumapit kay kaiser, napangisi ako ng makita kung paano ito magmadaling lumabas ng venue.
Tsk, One guy down! Si alarcon na lang ang problema.
"What are you doing here?" si jacob, maayos ang kanyang pananamit dahil sa anibersaryo ng MEC company. "Why dont you join luna over there?"
"Later.."
"Mauunahan ka na naman ni prustacio, tsk. tsk.."
"Hindi na iyon babalik.." ngumisi ako, sigurado' t nagsusumbong na iyon sa tatay niya. Tch.
"Bahala ka, pupuntahan ko lang ang mga bisita.."
"Sure.."
Mayamaya pa ay lumipat ako ng pwesto, sinalubong ko ang waiter na inutusan kong bumili ng rosas dito rin sa hotel na ito.
"Salamat.." ngumiti ito, ilalahad sana ang bulaklak sa' kin ng umiling ako. "Hindi sa' kin yan, ibigay mo doon sa babaeng may mahaba ang buhok.." tinuro ko ang gawing pwesto ni luna, tumango ito matapos ay maglakad sa pwesto niya, muli ay lumipat ako ng lugar, nasa gilid ako kung saan ay kitang kita ko pa rin ang magandang babae sa di kalayuan.
"Hey." pinigilan ko ang isang lalake, nilingon ako nito, may hawak siyang tray na naglalaman ng wine. "Paki-abot ito sa babaeng may mahaba ang buhok .." gaya kanina ay tinuro ko ang pwesto nito, isa iyong letter. Nang matanggap niya iyon ay lumingon ito sa paligid, alam kong may ideya na siya kung sino man ang nagbibigay ' non.
**
Nakuha ko itong maisayaw kanina, hindi ko lubos maisip na nasasaktan ko na ito sa ganitong paraan. Hindi ko gustong gawin ito, wala akong pagpipilian, hindi ko nais itaboy muli ng babaeng mahal ko. Hindi ko na iyon kakayanin kung sakali man.
"F*ck it miguel! Ibaba mo ako!"
"You dont talk to stangers? So, why are you making up conversation to your boss, Is he strangers right?"
"Leche ka!"
"Your still the hardheaded woman I know, Your always feel comfortable with other guy!"
"Shutup!" buhat ko ito papalapit sa kotse, nakuha nitong lumusong sa tubig ng hindi man lang lumalangoy, anong kalok*hang bagay ang naisip ng babaeng ito!
Masyado niya akong pinag-aalala, mabuti na lang at agad ko itong sinundan, kundi! Baka mabaliw na naman ako sa pweding mangyari sa kanya.
"Gusto ko ng umuwi miguel, Ano ba!"
"Edi i-uuwi kita.."
"Hay*p ka, Napaka-gag* mo para magpanggap na nawawalan ng alaala!" Binuhay ko ang makina, hindi ko ito sinagot kahit sigaw lang ito ng sigaw.
"Hindi ka makapag-salita! Nag-iisip ka ba ng magandang idadahilan sa' kin!"
"Will you stop saying nonsense thing.."
"Ano?! nonsense! Ikaw ang walang sense!"
"I already have reason, So please, Can you be more polite this time.."
"Ul*l ka!" .
"What the f*ck, luna!"
"Just tell me what is your reason, Finish!"
"Ano ang nais 'mong marinig?"
"Iyong tinatanong ko sa' yo buhat kanina.."
"Yes, My answer is yes.."
Nahinto ito sa sinabi ko, lahat ng pagpapanggap ay tapos na. Pagod na ako, Gusto ko na siyang makasama, ayoko ng lagi itong may kasamang iba. Gusto ko ako lang, I really want her bad.
****
"I miss you, luna.." Binulong ko iyon sa babaeng mahal ko, gagawin ko ang lahat para lamang muli siyang makasama, kahit maubos pa lahat ng pera ko ay gagawin ko, kaya kong isugal kahit sariling kaligayan para lamang muli ay mapasakin siya.
"Kasalanan ko kung bakit tayo humantong sa ganito, ako lahat, ayos lang na hindi muna ako mahalin, huwag mo lang akong kamuhian at i-itaboy.."
"M-miguel..." humiwalay ako rito, hindi ko mapigilang maging emosyonal dahil sa mga pagsubok na naranasan namin "H-hindi ko kailan man gagawin iyon.."
"Hindi ko hinihiling lahat ng ito, luna. Ginawa ko ang lahat para lamang huwag 'kang lumayo, kahit bayaran ko pa ang resulta ng pagkaka-aksindente ko ay gagawin ko, hindi ako magdadalawang isip na magpanggap hangga't hindi tayo nagiging maayos.."
....."Kung alam ko lang na nagdadalang tao ka ay hindi ko na aabalahing tumungo tayo doon, masyado akong naging pabaya, hinayaan 'kong mawala ang anak natin.."
"Hey, miguel. Its not your fault, hindi ko naman intensyong ibato lahat ng sala sa' yo.."
...."Responsibilidad kita ng panahong iyon, kung nasa tabi mo lang ako ay hindi ka mapapahamak at ang bata.."
....."H-hindi mangyayari ang lahat ng ito dahil sa kapabayaan ko, D-dapat lang na ako ang umako ng l---"
"Enough miguel, please stop saying thoose things, hindi mo kasalanan, hindi na natin maibabalik ang nakaraang nangyari. Dont blame yourself about that, Okay..."
"Ilove you.." hinalikan ko ito sa noo, hindi magbabago ang nararamdaman ko sa kanya, mahal na mahal ko ito at handa kong akuin lahat ng kasakitan para lamang mapatawad niya ako.
...."I only want two things luna, I want you and i want us, let's begin what we started, let's make a new memories. I dont care how complicated this gets, I still want you in my life.."
Kahit dumating sa puntong kamuhian ako nito ay hindi magbabago ang pagmamahal ko, mananatili siya sa puso ko, sa isip at sa buong sistema ko.
Mahal na mahal ko ang babaeng ito, Hindi ko kailan man makakalimutan ang unang babaeng nagpatibok ng puso ko.
********
Present....
"MIGUEL!!!" Nagulat ako sa biglaang pag-sigaw ni luna, kasalukuyan akong nasa kusina at naghahanda ng agahan, natataranta akong lumabas at agad itong nilapitan ng makita itong nasa bungad ng hagdan.
"What happen? What happen?!"
"Oh my god! Oh my god!!" umiiyak ito, lalo akong nataranta dahil sa nakikita kong luha sa kanya.
"Sh*t, luna! Anong nangyari, bakit? Napano ka?"
"Miguel, your really that great! d*mn.."
"What, I didn' t get what your pointing?"
Naiiling itong umiyak, ano ba ang nangyari?
"F*ck luna, Im getting worried!" may nilahad ito sa' kin, wala pa rin akong ideya kung ano at bakit siya umiiyak.
"Your really that fast, I didn' t think that I would be pregnant again.."
"P-ppregnant??" tumango tango ito, may mga luha pa rin sa mata ngunit ang ngiti ay hindi nawawala doon. Hindi ako makapaniwala sa narinig, unti-unti ay inangat ko ang binigay nito kanina sa' kin. Isa iyong kit na naglalaman ng resulta na siyang lalo 'kong kinagalak.
Hindi ko maipaliwanag kung paano ako kasaya ngayon, walang mapaglagyan ang sayang namumuo sa dibdib ko.
D*mn, My girl is pregnant again...
"Are you okay, miguel?"
"Im definitely okay, luna..." nakuha ko itong hagkan ng mabilis, mahigpit, puno ng pagmamahal ko itong niyakap. "Ang saya ko, I can' t explain how happy I am, masayang masaya ako, thankyou.. thankyou.."
"Im happy too.." lalong humigpit ang yakap ko, ang pangalawang pagkakataong ito ay hindi ko na sasayangin, I am going to be a father.
"I love you, luna..I love you.. thankyou for coming in my life, I didn' t see my future without you.." paulit ulit ko itong hinalikan, lahat ng parte sa mukha nito ay nais kong patakan ng bawat halik, hindi ko alam kung paano ipapadama kung gaano ako kasaya, basta ang alam ko' y sobrang saya ko ngayon.
Lahat ng sakripisyo at bawat paghahantay ay hindi nasayang, worth it ang lahat sa bandang huli, sobra pa at lalong sumobra dahil muli ay binigyan kami ng napakalaking biyaya. Hindi na lang ako isa, simula ng mahalin ko si luna ay hindi ko na inintindi ang sarili ko. Nakahanda na ako sa magiging resulta ng lahat, lalo na ngayon. Magiging tatlo na kami sa susunod na ilang buwan.
Hindi na ako makapaghintay na dumating ang araw na iyon.
******
"MIGUEL!!" muntik ko ng mabitawan ang sandok na hawak ko, umagang umaga ay inaatake ako ng nerbyos dahil kay luna, nagmamadali akong lumabas. Ang pangyayaring ito ay parang naulit muli, kailan ba ng huling sumigaw ng ganito si luna? Ngunit pansin ko' y kakaiba ang tinig niya ngayon.
Anong nangyari?
"D*mn it miguel! Where are you!.."
"Im here! Im here, what happen?" nagmamadali akong lumapit dito paakyat ng hagdan, nasa dulo ito habang hawak nito ang kanyang likod. "May masakit ba?"
"M-manganganak na yata ako.."
"What!" napasigaw ako ng wala sa oras, "Manganganak ka na!?" tumango ito, halatang masakit na nga ang kanyang tiyan.
"F*ck! Wait lang! tatawagan ko si jacob!!" tumakbo ako pababa ng hagdan, hindi pa man ako nakakalayo ay muli ko na naman narinig ang pangalan ko.
"MIGUEL!!"
"What? sh*t!" muli ay umakyat ako, masama na ang tingin niya sa' kin ng makalapit ako.
"Bakit si jacob ang tatawagan mo! Siya ba ang magpapa-anak sa' kin!"
"No, ofcourse no! Syempre doctor.... Oh f*ck! Dapat pala ay doctor ang tawagan ko!" tatakbo pa sana ako muli ngunit mahigpit na nitong hinawakan ang damit ko, lalong sumama ang tingin niya sa hindi ko malaman na dahilan.
"Will you please calm down, parang ikaw ang manganganak sa' ting dalawa!" hindi mawala-wala ang masama nitong titig, napapailing na napapangiwi dahil sa sakit. "Tatawag ka pa ng doctor! D*mn, pupunta pa siya dito?! Bakit hindi mo na lang ako dalhin sa ospital!"
"Yeah, yeah.. sa ospital nga, dadalhin kita sa ospital! f*ck, Lets go!" mabilis akong bumaba ngunit ng maisipang naiwan na naman si luna ay halos mapapikit ako, bakit ba ganito ang pakiramdam pag manganganak na ang mahal mo?
"f*ck I forgot you!"
"Bwist ka!" bulyaw nito, inis na inis sa' kin. "Iiwan mo ako dito! Sinong dadalhin mo sa ospital!"
"Im sorry, im sorry. okay..."
Binuhat ko ito, basa na ang kanyang bisitidang suot habang karga-karga ko siya patungong kotse. Masyado na akong napapalpak ngayong araw, hindi ko alam. Akala ko' y basta basta lang ang panganganak, ngunit ngayon ko nasabing nakaka-kaba pala.
Kinakabahan ako ngunit may parte sa' king nananabik sa paglabas ng aking anak.
___
"Maupo ka nga miguel!" singhal ni jacob, hindi ako mapakali habang naghihintay dito sa labas ng delivery room. "Ako ang nahihilo sayo!"
"Hindi ko alam kung natatae ka o ano.." si philip, gaya kay jacob ay hindi ko rin ito pinansin, wala akong oras makipag-talo sa kanila.
"Kung gusto mong sumayaw tara, dito tayo sa gitna!" si giovanni, naririndi na ako sa pagtawa ni philip, pinagtatawanan nila ako! F*ck.
"Hindi niyo kasi alam ang feeling.." si noah, bakit ba kasi naisipang isama ni jacob lahat ng ito? Ayos lang sana kung si shaira at natasha, pero itong tatlo? D*mn.. "Si jacob nga nakipag-away pa sa doctor noon, pati ako gustong suntukin, tsk.."
"Eh ano iyong sayo? Nakuha mong mag skandalo sa ospital noong si natasha ang nanganak, tsk nakakahiya.." ganti ni jacob, hindi ko nakuhang marelax sa topic nila, hangga' t hindi lumalabas ang doctor dito at sabihing ayos lang ang mag-ina ko ay hindi ako kakalma.
"Uyyy chicks Oh! Huy huy!!" si philip na naman, naupo ako at napahilamos sa mukha. "Hi babe!" kinawayan niya ang dalawang nurse na dumaan, pansin ko ang paglingon ni natasha sa gawi namin habang may pini-fillupan silang dalawang ni shaira.
"Hello.." napaismid ako ng sumagot ang babae.
"Can I invite you for lunch, beautiful?"
"Oh sorry, full duty ako ngayon.." nawala ang ngiti ni philip, hindi ko ito nakuhang pagtawanan dahil sa sitwasyon ko ngayon, may tatanggi rin pala sa lalakeng ito.
"Tsk tsk.." si jacob, naiiling itong nang-aasar habang tinatanaw ang dalawang babaeng umalis. "Laos na kasi ang kagwapuhan mo, Ashton Philip.." pag-aasar niya pa, nagpipigil ng tawa si giovanni dahil alam nitong sisiringan siya ng kaibigan.
"Magfocus ka na lang kasi sa girlfriend mo.." si noah, nang-aasar na rin. "Mukhang si jacob ang tipo ng mga nurse na ' yon.." gatong niya pa, ngumisi si jacob dahil sa sinabi nito.
"Isang kindat ko lang sasama sa' kin ang mga ' yon.." lalo akong nailing sa tinuran ni jacob, alam kong binibiro lang nito si philip. Ngunit dahil nga bal*w ito ay hindi nito nakuha ang pagbibiro ng kaibigan.
"Shaira Oh!" tinawag nito ang asawa niya, sakto lamang na kakatapos lang nila sa ginagawa. "Isang kindat lang daw sasama na ang mga iyon kay jacob oh, awayin mo nga!" sumama ang tingin ni shaira sa papalapit nitong asawa sa kanya.
"Nagbibiruan lang kami, baby. Wag ka ng magalit.."
"Gusto mo ako na kumindat para sayo?!" asik ng asawa, agad nitong inalo si shaira na ngayo' y masama pa rin ang tingin.
"Nagbibiruan nga lang kami.."
"Ako hindi ako nagbibiro, huwag kang tatabi sa' kin ha! doon ka sa guest room.." naiiling ako sa kanilang habang nakaupo, patuloy nitong sinusuyo ang asawa hanggang sa dumating sila tita, saktong pagdating nila ay siya 'ring pagbukas at paglabas ng doctora sa loob.
Agad akong tumayo at lumapit "Kumusta po ang asawa ko?"
"Wow, kung maka-asawa hindi pa man kasal!" pag-aasar ni philip, hindi ko na ito nakuhang pansin ng ngumiti ang doctor sa' kin.
"Your mrs. is fine, ofcourse the baby is fine too.."
"Ohh, thanks god.." si tita miranda, matinding kaginhawaan iyon sa ' kin at parang nakahinga na ako ng maluwang.
"Congrats mr sandoval, you have a healthy baby boy, congrats.."
"Baby boy?" hindi ako makapaniwala sa narinig, ngayon ko lang nalaman ang gender ng bata, hindi nagpa-ultra sound si luna, ayaw nito sa ganoong proseso. Nais niyang maging supresa kung ano man ang kasarian ng bata, at dahil panganay ito ay gusto kong magkaroon ng lalake, hindi ko mawari kung anong matinding kasiyahan ang sumibol sa' kin, sobra sobra talaga. Ako na ang pinaka-masayang tao sa mundo dahil dito.
"Did you hear that, jacob? Its a boy, d*mn a baby boy.."
"Yeah, hindi ako bingi.." natawa ang lahat sa sinagot nito, ganito rin ang reaksyon niya ng malamang lalake ang pinagbubuntis ni shaira, kaya pala sobra kung matuwa siya ay ganito pala ang pakiramdam.
Ngayon ay alam ko na.
"Mommy its a boy, I have a baby boy!"
"Yeah, yeah.." si mommy, lumulukso na ito sa tuwa habang nakatingin sa' kin. "We have a boy, a baby boy.."
___
Sobra ang saya ko ng makita ang baby na nasa tabi ni luna, inilipat na ito sa isang kwarto kanina lang, hindi mawala ang ngiti ko habang hawak ang palad ng bata, Napaka-lusog na sanggol.
"Hello baby..." I greet him, hawak pa rin ang malambot nitong kamay habang nakamasid sa bawat galaw niya. "Welcome to the world, baby..." naputol bigla ang sasabihin ko, tumingin ako kay luna na ngayo' y titg na titig rin sa bata.
"Anong pangalan ni baby??" tanong ko, tumingin ito sa' kin ng nakangiti.
"He' s a junior.."
"What?!"
"Ssshhhh!" siniringan ako nito, naitikom ko ang bibig ng makitang patulog na ang bata. "I want his name next to you, a baby jr..Isn' t that great idea?" hindi mawala wala ang pagkakakunot ng noo ko, jr.? Seryoso ba siya?
"Are you really that serious?"
"Yes, Why? hindi ba' t maganda naman ang pangalan mo?"
"I can' t fine it great.." sumama ang tingin nito sa' kin. "Seryoso ka talaga?"
"Mukha ba akong nagbibiro?"
"Tsk, fine, fine... Is he junior, if you want.."
"Dapat gusto mo rin.."
"Yeah, I want it too.." ngumiti ito, napabuntong hininga ako bago muling balingan ang bata na mahimbing ng natutulog.
"Welcome to the wolrd my baby junior.." dinampian ko ito ng bahagyang halik sa palad, kapangalan ko ngunit kung titingnan ay halos hawig lang ng kanyang ina, A little luna boy version, d*mn. My baby junior is cute...
"Your eyes and nose are close to your mommy.." ani ko, sinulyapan ko si luna na nakahiga sa kama. Ngumiti ito sa' kin, tumayo ako upang lumapit sa kanyang mukha. "Thankyou for giving me a handsome baby..." natawa ito sa sinabi ko, napaka-gwapong bata nga naman.
"Maganda ang mommy, dapat lang na gwapo siya.."
"Yeah, your really beautiful, and I can' t wait to see you wearing a wedding gown soon.."
"Oh, your really want a wedding..."
"Ofcourse, after a wedding let' s make a another baby, ofcourse this time is a baby girl.." napangiwi ito, ngunit ang mapang-asar sa kanyang mukha ay naroon pa rin.
"Gusto mo pa ha?.." natawa na siya ng bahagya, "Muntik ka na ngang atakihin sa nerbyos, iiwanan mo pa ako at kung sino sino ang tatawagan.." maging ako ay natawa na rin, nang bigla' y magising ang bata ay naupo akong muli sa tabi nito.
"Ayos lang na kabahan, basta gwapo naman ang kakalabasan.."
Napangiti ako ng bahagyang magmulat ang sanggol, kahit araw araw ko siyang titigan ay hindi ako magsasawa, Ilalaan ko sa kanya ang oras na nararapat. Magiging mabuting ama' t asawa ako sa pamilya ko, hindi na magbabago ang plano kong iyon.
Mahal na mahal ko silang dalawa.
Lalong lalo na ang magiging asawa ko...
___
END.
*****
Sa hinaba-haba ng story sa happy ending talaga tayo babagsak, Hehehehe! Salamat sa pagsuporta! Nakatapos na naman tayo ng isang kwento! Salamat sa inyo! ♥️♥️♥️
Sana' y nagustuhan niyo ang epilogue, masyado kasing mahaba sa facebook kaya umabot ng partIII 😅
Again, salamat sa lahat ng sumuporta dito sa seriesII simula 'nung una. Iloveyou all talaga! ♥️♥️
Focus muna ako sa third story this week.
(Ang poging tambay sa kanto)
Hindi ko pa muna mai-popost ang
(My badass girl) and also iyong seriesIII and IV. 😌
___