Make Mr Fierce Mine (Adonis Series 2) COMPLETED

Chapter 32

Chapter 32

Luna Pov

Tahimik ang mansyon ng maka-uwi kami, kakatapos lang ng tanghalian at halos namamahinga ang lahat. Naisipan ko munang tumungo sa kwarto dahil dumaan muna si miguel sa kwarto ng senior, mukhang aalamin ang kalagayan nito.

Pagpasok sa kwarto ay naupo muna ako, Nilibot ang tingin sa silid. Kahit ilang araw na ang lumipas ay hindi ko pa rin talaga maiwasan mamangha sa disenyo ng bahay, napaka-ganda at ang gaan sa mata ng bawat materyales sa bahay. Walang dudang mayaman ang nakatira,

Tumayo ako at nagtungo sa bagahe na nasa gilid ng kama, hindi ko na sinalingsing ang mga damit sa cabinet dahil baka maiwan at makalimutan ko lang sa oras na aalis kami. Hindi nga ako nagkamali, Nagyaya na agad si miguel na umuwi ng manila.

Kumuha ako ng simpleng bistida na kumportable  sa katawan, Hinubad ko na rin ang suot na botas at kumuha ng tuwalya bago dumiretso sa banyo para maligo.

Hindi man lang ako nakakaramdam ng gutom, Sobrang bigat sa tiyan ng kinain ko kanina. Nakakabusog, kahit na bago saking panlasa ay hindi ko maitatanggi na masarap ang kakanin nila.

Gawang probinsya nga naman.

Nang matapos maligo ay pinihit ko na ang pinto pabukas habang pinupunasan ang mahaba ko'ng buhok, Abala kong kinukuskos iyon ng magulat ako sa bulto ng isang tao na nakasandal sa gilid ng pinto. Halos maibato ko sa kanya ang hawak na towel dahil sa pagkabigla, ngunit wala man lang siyang naging reaksyon.

"Bakit ba ang hilig 'mong gulatin ako!" singhal ko habang hawak ang dibdib, nanatili siyang nakasandal habang nakatingin sakin.

"Hindi kita ginulat."

"Pero nagulat ako!" asik ko'ng muli, umayos siya ng tayo habang nakapamulsa.

"Nakakagulat pala ang kwagapuhan ko." ngising turan niya, natawa ako.

"Ang yabang mo, gwapong gwapo ka talaga sa sarili mo."

"Hindi naman" anas niya, naglakad ito patungong kama at doon naupo. "Pero gwapo naman ako hindi ba?" hirit niya pa kaya tinaasan ko siya ng kilay.

"Hindi masyado." kunwaring seryosong sagot ko, Pero sa totoo lang ay gwapo siya ngayon lalo na at nakabihis na ito ng simpleng Jogging pants.

"Talaga?"

"Hmmm." tumango ako, pinipigilang ngumiti.

"tss, come here." tinapik nito ang kanyang hita, inuutusan akong umupo doon.

"Ayoko nga."

"Luna!"

"What? Akala ko ba pag-uusapan natin 'yung tungkol sa desisyon mo?" tanong ko, tinutukoy ang hacienda. Bumuntong hininga siya bago mag-pandekwatrong pambabae.

"Sinabi ko naman sa'yo, hinding hindi ko patatakbuhin itong hacienda." anas niya, nangalumbaba ito at iniwas ang tingin.

"Bakit? Ano bang problema?"

"Wala naman problema, Ayoko lang. Ano bang mahirap intindihin doon?" napairap ako dahil sa sagot niya.

"Kung wala naman palang problema e anong dahilan kung bakit ayaw mo?"

Muli siyang napabuntong hininga "Mas gugustuhin ko sa manila kesa dito." tugon niya, nilihis muli ang paningin.

"Bakit?"

"Wag mo ng itanong, basta gusto ko sa manila. Sanay na ako doon." naiiritang singhal niya at umayos ng upo, Pinagkrus ko ang kamay at masama itong tiningnan.

"Bakit hindi mo kasi sabihin kung bakit? Puro ka wala wala, nakakainis ka na ha!"

"Tsk."

"Ano?!"