(Mr'Alvarez)
Luna Pov
Alas nuebe ng magtungo ako sa dating mansion, hindi ako nadismaya ng makita kung gaano parin kalinis ang hardin sa harapan, ang dating swing na ginagawa 'kong tambayan noon ay hindi pa naaalis. Bakit hindi yata dinisenyo na bagong may-ari ang bahay?
Nang makatapak sa pinto ay pinatunog ko ang doorbell, hindi tama na basta ako papasok sa loob. Narito na si mr'alvarez, At baka maliit na mali ko lang ay hindi ito papayag sa halfpayment muna. We dont have exact money today, the cash i have is just an a half of the bill. Masyadong malaki ang perang babayaran namin at hindi pa muna namin iyon kaya sa ngayon.
Nagtataka ako kung bakit milyon ang halaga nito, ganun ba siya kayaman?
Isang lalake ang bumungad sa pinto, base sa suot nito ay siya ang abogado ni mr'alvarez.
"Hinahanap ko si Mr'alvarez.." ani ko, kahit hindi ito nagtanong ay tama lang na sabihin ko iyon.
"Hes waiting for you.."
"Uh?"
"Nasa itaas siya ng opisina, Naghihintay.." niluwagan niya ang daraanan ko, Ni hindi man lang ako tinanong kung sino ako o ano ang kailangan ko sa kliyente niya?
O baka naman inaasahan na nila ang pagdating ko.
"Sige.." maging ako ay lito ng sumagot, halata namang hindi nalalayo ang edad ko sa lalakeng ito, hindi na tuloy ako makapag-hintay na makilala ang alvarez na iyon.
Iginaya niya ako pataas, Kahit naman hindi niya na gawin ito ay alam ko na ang patungo roon. Alam na alam ko bawat sulok ng bahay, natural dito ako nakatira noon.
Mabuti at hindi gaanong mainit ang suot ko, Naka-sleeveless tops ako at isang skirt na tinernuhan ko ng mahabang coat, Malambot ang tela ng damit. At kahit pinagpapawisan ako ng hindi ko alam ay kumportable pa rin ako. Siguro ay dahil kinakabahan ako sa maaaring desisyon ni mr'alvarez, Lumagpas na kami sa tamang araw na naka-lagda sa kontrata, Sana lamang ay palagpasin niya na iyon.
Nasa tapat na ako ng opisina, hindi na nakasunod ang abogado dahil bigla ay may tumawag sa kanya. Hawak ang papel ay kumatok na muna ako, Walang sumagot at hindi ko alam kung papasok na ba ako o hindi? Akala ko ba ay narito na siya?
Muli ay kumatok ako, sa pangalawang pagkakataon ay hindi na ako naghintay, dumiretso na ako sa loob na may kaonting lakas ng loob. Ano ba ang nangyayari sa' kin?
"Your late.." the man sitting on the swivelchair speak, he looking at the window while playing his finger, Nagbaba ako ng tingin, May suot siyang itim na sumbrero, maging ang kabuang suot nito ay itim.
"Im sorry Mr'Alvarez, Hindi ko agad nalaman ang schedule mo ngayong araw.." nanatili akong nakayuko, naghihintay sa kanyang sasabihin.
"Its okay, Atleast your here.." Nang muli ay marinig ang boses niya ay nag-angat ako ng tingin, hindi ako maaaring magkamali, akala ko'y 'nung una ay nagka-taon lang, Ngunit hindi.
Umikot ang swivelchair habang nakaupo ito, ang kutob ko kanina ay unti-unting nakumpirma. Hindi ko maiwasang mangunot ang noo dahil sa nakita, What is he doing here?
"You?!" He smiled at me, A very handsome smile. "Anong kalokohan ito, sandoval?!" Ni hindi mabura ang ngiti niya, Kulang na lang ay lumabas ang ipin niya sa pagkaka-ngiting iyon.
"I am Miguel Alvarez Sandoval, your future husband.."
Wft.
Napamaang na lamang ako sa kanyang tinuran, Ang lalakeng kinatatakutan ko ay siya lang? Paano at nasa kanya ang bahay?
Pinaglalaruan na naman ba niya ako?
All this time his the one who sold our house?
Bakit ni hindi man lang niya sinabi?
"Alvarez?" tumango ito, hindi ko maiwasang lumapit at hampasin ang lamesa niya. "You are mr'alvarez?"
"Yes.."
"D*mn, Are you playing with me again, miguel?!"
"No, luna.." tumayo ito, lumapit sa' kin at agad akong hinawakan. "Hindi kita pinag-lalaruan.."
"Tsk, let me go!" binawi ko ang kamay, Nakakainis! bakit ni hindi niya sinabi ang lahat?
"Ibabalik ko ang bahay niyo luna, Sa' yo 'to, Sa inyo.."
"Are you out of your mine?!" I hissed, A little bit shouted "You paid almost a million, miguel.."
"I did this for you, hindi mo tinanggap ang alok 'kong tulong noong panahon na iyon, Sa tingin mo, anong gagawin ko?"
"Miguel naman.."
"Hey, its okay.." pilit niya akong inaalo sa haplos, naiiling ako sa bagay na ginawa niya, ano na lang ang sasabihin ng magulang nito sa oras na malaman nila? Nakakahiya, Nahihiya ako sa mga oras na ito.
Lahat ng perang ginamit namin ay sa kanya lang nanggaling, lahat ng gastos, Lahat lahat.
"Babayaran kita, May pera ako rito.."
"No, your not going to do that.."
"Gagawin ko ito dahil sa kasulatan, Nasaan iyong kontrata?" hindi maaaring patas lamang ang mangyayari, kahit na siya pa ang nakabili ay hindi pweding libre lahat, ayoko ng ganoong bagay. Ayoko iyong meron masasabi ang pamilya niya sa' kin, kahit sabihin pa nating kagustuhan iyon ng anak nila.
"Fine, If you want to take the cost, Its up to you.." nagtungo itong muli sa pwesto, hinila niya ang drawer at doon may kinuhang papel, "Hindi ka ba tatawad?"
"What the h*ck, tatawad?"
"Yeah, Bibigyan kita ng presyo, Iyong presyong kasintahan O 'yung presyong asawa.."
"Anong asawa?!"
"Tsk, Your still have that attitude.." naiiling siya, pero nakangiti ng i-abot niya ang papel. Syempre binasa ko muna iyon, Malay ko kung ano na lang bigla ang ibigay niyang papel sa' kin.
"What is this?"
"Papel.."
"Alam ko, Ang tinutukoy ko iyong laman nito, bakit certificate sa marriage ang narito?" nagkibit balikat ito, parang wala man lang sa kanya ang nangyayari.
"Pirmahan mo iyan, Sa' yo na itong bahay, Pati iyong bahay ko ay sayo na rin, lahat ng pag-aari ko sa' yo, maging ako ay mapapasayo.."
Hindi ko alam kung nanaginip ako o nagdedeliryo pa rin ako sa lagnat, Hindi ako makapaniwala sa lalakeng kaharap 'kong ito, Bakit bigla yata ay naging mas matamis ang pananalita niya?
O baka sadyang malala na talaga siya.
"Bakit ko pipirmahan ito kung iyon pala ang rason? Pinagmumukha mo pa akong pera at bahay.."
Tumayo siyang muli, halatang aaluhin na naman ako dahil sa tinuran ko.
"Its that not what I mean, luna..."
"Ano?"
"Kung ayaw mo ng lahat, Edi ako na lang.." malakas na hampas ang nai-gawad ko rito, natatawa pa siya at ni hindi man lang ininda ang ginawa ko.
"Napakalandi mo talaga, Ganyan rin ba ang sinasabi mo sa empleyadong babae?!"
"Sinong empleyado?"
Sinamaan ko siya ng tingin "Huwag ka ng mag maang-maangan miguel, wala ka naman amnesia!"
"Hindi ko na matandaan ang tinutukoy mo.."
"Talaga lang ha?!"
tumango ito, seryoso. "Pag dating sa walang kwentang bagay ay hindi ko pinagkaka-abalahang itatak iyon sa isip, luna..." hinapit nito ang bewang ko papalapit, Mabilis 'kong nai-sagka ang kamay sa dibdib nito sa biglaang ginawa niya.
"Ikaw lang ang importante at taong nakatatak sa isip ko, kahit maging totoo man iyong pagkakalimot ko ay hindi kita makakalimutan.."
"Tsk, Kinukuha mo ako sa matatamis 'mong salita, sandoval.." ngumisi siya, pakiramdam ko'y natutuyuan na ako ng tubig sa lalamunan dahil sa sobrang lapit namin sa isa't-isa.
Kailan ba noong huling makasama at maka-usap ko siya ng ganito ang pwesto?
"Maaari ba na huwag ka munang magsalita.." naitikom ko ang bibig dahil sa sinabi niya, Ang ngising meron ito ay napalitan ng seryosong titig, bawat pagkurap ng mata niya ay halos mabilang ko dahil sa titig niyang kay lalim. Kailan man talaga ay hindi ko magawang basahin ang nasa isip niya.
"Gusto ko lang klaruhin ang atin, Ayoko ng ganitong sitwasyon, alam mo iyon.." nanatiling tikom ang aking bibig, walang balak magsalita dahil para na akong nawawala sa sarili, hindi ko alam na ganito na ako kasabik sa bawat haplos at yakap niya sa' kin. Napaka-tagal ng panahong nangulila ako sa lalakeng ito.
"Your free to talk.." umiling ako, yapos parin nito ang bewang ko at halos mamanhid ang paa ko sa pagkakatingkayad. "Say anything.." muli ay umiling ako, wala akong makapang sasabihin, ang mata ko'y nasa mukha niya at tila hindi na maalis doon.
"Tsk, hindi ka magsasalita?" binuhat ako nito paupo sa kanyang mesa, Nasagi pa namin ang isang vase na nasa gilid dahil sa biglaang ginawa niya.
"Miguel!" sinita ko ito, hangga ngayon ay dala niya pa rin ang kaseryosohan sa mukha, nasaan na iyong pangisi-ngising miguel kanina lang?
"I want you to speak, But you didn't care to speak any words.."
"W-wala naman akong s-sasabihin..." iniwas ko ang paningin, sobrang lapit niya sa' kin at kulang na lang ay magdampi ang labi namin. Ano ba ang nais niyang sabihin ko?
"Okay.." aniya, nanatiling titig sa' kin. "If you dont want to say anything, I just want to hear your answer.." Sinulyapan ko ito, masyado siyang seryoso kung makatingin, hindi ko matagalan ang tinginan niya na ubod ng lalim.
"May katanungan ka ba?" pinilit kung hindi mangatal ng sabihin iyon, iniisip ko na lang ay si miguel lang ito. Hindi naman dapat ako kabahan.
"Marami akong tanong ngunit iisa lang naman ang importante doon, Kaya iyong importante na lamang ang itatanong ko.." walang halong ibang ekspresyon ang mukha nito, his still in a serious face. Hindi ko mapigilang magseryoso rin sa oras na ito.
"Diretsuhin muna lang ako.."
"Do you still love me?" pinaglapat ko ang labi sa mabilis nitong tugon, Ang mga titig nito sa' kin ay nababasa ko, umaasa siya na sasabihin ko ang tama. Hindi ko akalaing ganito ang pakiramdam pag siya na mismo ang nagtanong ng bagay na iyon sa' kin, Pero iisa lang naman ang sagot ko, kung itatanggi ko iyon ay parang lolokohin ko lang ang aking sarili, Ako rin naman ang masasaktan kung pilit ko siyang iiwasan.
"Hey, luna. Im waiting.."
"A-ahh.." pakiramdam ko'y nasa hotseat ako ng oras na ito, nasa akin na ang sagot ngunit hindi ko pa mapakawala sa bibig ko.
"Dalawa lang ang sagot luna, mahirap ba iyon?"
"O-oo.."
Umangat ang dalawa nitong kilay "Anong Oo?"
"Oo ang sagot ko, hindi mo ba maintindihan?" ngumisi siya sa sinabi ko, umiiling.
"Klaruhin mo ng maayos.."
"Sinabi ko ng oo, miguel. Ano pa ba ang nais 'mong marinig?" umirap na ako sa kakulitan niya, dalawa lang daw ang sagot, ayun na nga! Sinabi ko na..
"Hindi iyan ang nais 'kong marinig.."
"Tsk, Oo na nga, Mahal pa rin kita, Ayos na?" kinagat nito ang pang-ibabang labi, nagpipigil ng ngiti. Ni hindi man lang nililihis ang paningin sa' kin.
"Im not contented with your answer.."
"Ano?!"
"I miss you, luna.." hindi ko na siya nagawang siringan dahil sa sinabi niya, saan na naman ba papunta ang usapang ito? "Hindi sapat na sabihin mo lang na mahal mo ako, Kailangan may gawin karin.." nangunot ang noo ko, ang daming hiling ng lalakeng ito.
"Hindi ako pumunta rito para makipag-landian, sandoval.."
Tumango ito, Hindi mo man lang makikita ang pagka-ilang o ano sa kanya.
"Alam ko, hindi ko naman sinasabing landiin mo ako.."
"What?!" asik ko, natawa ito bigla.
"Pero kung gusto mo ay pagbibigyan kita.."
"At ako pa ang pagbibigyan mo?!"
"Bakit hindi?"
"Shut up, miguel.." nagtangka akong bumaba, bakit ba kailangan mag-usap ng nakaupo rito?
"Just stay here, luna.."
"Uuwi na ako, wala rin naman akong napala dito.." ngumisi siya, iyong ngisi na kakabahan ka dahil kakaibang talaga. Ano na naman ang binabalak niya.
"Hindi ko hahayaang umuwi ka ng ganito lang, Sasabihin ko, hindi mo makakalimutan ang araw na ito mismo.." matapos iyon ay ni hindi niya na ako hinayaang makapagsalita, nahulog na lang ang hawak 'kong papel ng bigla ay siilin niya ako ng kanyang halik. Nakuha ko 'pang mahawakan ang balikat nito sa biglaang pagka-gulat.
Isang mabilisang pagdampi lamang ang ginawad niya, humiwalay ito ilang pagitan sa mukha ko, Para pa akong naghinayang ng sandaling ito, hindi ko alam kung bakit ay iyon ang naramdaman ko.
"I miss you, luna. I miss you so much.." namumula ang mata nito ng sabihin niya iyon, para akong nadadala sa lungkot na nakikita ko sa mga mata niya, pakiramdam ko ay maluluha ako ano 'mang oras. "Im sorry for everything I've done, Im really sorry, Sorry.."
"M-miguel.."
"Napaka-laki 'kong gag* para saktan ka.."
"Ano ba ang sinasabi mo?"
"Kasalanan ko kung bakit tayo humantong sa ganito, ako lahat, ayos lang na hindi muna ako mahalin, huwag mo lang akong kamuhian at i-itaboy.."
"M-miguel..." para na akong dinudurog ng makita ko ang pagluha niya, napaka-sakit tingnan iyon, hindi ko sinasadyang isisi sa kanya lahat ng nangyari noon, masyado lang akong nasaktan kaya lahat ng nasabi ko ay bugso lamang ng damdamin. "H-hindi ko kailan man gagawin iyon.." ani ko, pilit pinapahupa ang luha niya.
"Hindi ko hinihiling lahat ng ito, luna. Ginawa ko ang lahat para lamang huwag 'kang lumayo, kahit bayaran ko pa ang resulta ng pagkaka-aksindente ko ay gagawin ko, hindi ako magdadalawang isip na magpanggap hangga't hindi tayo nagiging maayos.." bawat katagang sinasabi nito ay puno ng sensiridad, nakakaramdam ako ng awa sa sandaling ito. Ako yata ang gag* dahil sinaktan ko ang taong ito na nasa harapan ko.
"Kung alam ko lang na nagdadalang tao ka ay hindi ko na aabalahing tumungo tayo doon, masyado akong naging pabaya, hinayaan 'kong mawala ang anak natin.."
"Hey, miguel. Its not your fault, hindi ko naman intensyong ibato lahat ng sala sa' yo.."
"Responsibilidad kita ng panahong iyon, kung nasa tabi mo lang ako ay hindi ka mapapahamak at ang bata.." nanlulumo na ako sa sarili, hindi ko akalaing ganito ang iniisip niya, masyado akong makasarili ng oras na iyon.
"H-hindi mangyayari ang lahat ng ito dahil sa kapabayaan ko, D-dapat lang na ako ang umako ng l---"
"Enough miguel, please stop saying thoose things, hindi mo kasalanan, hindi na natin maibabalik ang nakaraang nangyari. Dont blame yourself about that, Okay..." I cutted his words, Seeing him with teary eyes its so d*mn painful, Why do I let my self to hurt him?
He smiled, A very painful smile. "Ilove you.." He kiss my forehead in the first time, I closed my eyes while holding his shoulder.
Kahit anong mangyari ay hindi mawawala ang pagmamahal ko, kahit na pilit ko siyang kalimutan ay hindi susunod ang puso ko sa nais ng isip. Wala akong magagawa kundi ibigay na lamang muli at isuko ang puso ko sa kanya.
"I only want two things luna, I want you and i want us, let's begin what we started, let's make a new memories. I dont care how complicated this gets, I still want you in my life.."
Maluluha pa akong nangiti ng sabihin niya iyon, Hindi na siguro magbabago ang pagtingin ko rito. Hindi na iyon basta-basta mabubura kahit kailan.
"Im speechless, Miguel.." nasabi ko na lamang, wala na akong kailangan sabihin, sapat na kung ano man ang narinig ko.
Mahal niya pa rin ako.
"I dont need your answer, Just kiss me, Its that enough for me.."
Kinagat ko ang pang-ibabang labi, Ang isang sandoval ay hindi nakakalimot sa luhong halik.
"I seriously wouldn't mind if you just grabbed my face and kiss me, that'd be great.."
"Your still ridiculous.."
"Tsk, Ang daming sinabi, halik lang naman ang gusto.."
Kung paano ang sinabi niya kanina ay ganun rin ang ginawa niya sa' kin, Siya na mismo ang yumapos sa mukha ko at mabilis na pagdampiin ang mga labi namin. Hindi ko na iyon kinagulat, alam ko na tutungo kami sa ganitong pangyayari.
Ang isang sandoval ay hindi papayag na walang halik sa isang araw, iyon ang pagkaka-alam ko.
I wrapped my arms on his neck, I can't help but to kiss him back. Hes warm hands exploring my back on my tops, I feel a very light heat beyond on that. Kinagat nito ang pang-ibabang labi ko upang palalimin pa ang halikan namin, Ang kamay nito'y nanataling nakayapos sa aking likuran, naghahanap ng makakapitan at hindi mapakali. Nang hindi makuntento ay hinagod nito ang aking coat, balak sanang alisin ng bigla ay matigilan siya sa isang pagtawag, Ako na mismo ang dumistansya ng bigla ay marinig ang abogado sa labas.
"Mr'alvarez?"
"What?!" he answer, almost shouting back. "Im busy, reposposa!" he shouted again, Tumingin ako sa gilid at nakitang mag-iisang oras na ako rito.
Oh my god, Para akong nawala bigla sa sarili.
"We have a urgent meeting today right?"
"Cancel all of my meeting, Im off today!"
"But M--"
"Just leave and get lost!" kinagat ko ang pang-ibabang labi, pinipigilang matawa dahil sa mainit nitong ulo, ang kawawang abogado ay nasigawan ng wala sa oras.
"Okay, Mr'alvarez.."
Alvarez talaga ang tawag sa kanya, bakit ba hindi ko nalaman ang middle initial nito? Tsk. Masyadong maraming nalalaman. Hindi pa rin talaga ako makapaniwala na siya ang taong umako sa lahat ng gastusin, Ibang klase.
"Saan ako huminto?" nagsalubong ang kilay ko sa katanungan niya, Anong saan huminto ang tinutukoy niya?
"What do you mean?"
"Where did I stop?" lumapit siya, sinisipat ang mukha ko. "I want more, Not just kiss, I want to touch all of your part.."
"A-ano?"
"I think this part, isn't?" hindi ko maintindihan ang sinasabi niya, ngunit ang mata nito ang nagbibigay ng sagot sa magulo niyang sinasabi. Ang titig niya'y nasa labi ko, he looked at it with a halfopen mouth. I tried to close my lips to maintain my breath, What it is he talking about?
Tinutukoy niya ba kung saan siya naudlot kanina?
"Why do you still have that taste?" pinangunutan ko lang siya ng noo, wala itong balak sagutin. "I really like your flavor.." He hold my chin to make it up move closer to him.
Nang muli ay maramdaman ang labi nito ay kusa na akong pumikit, handang ibigay kung ano ang kanyang nais. Wala pa man kami sa kalagitnaan ng may panibagong umudlot sa eksenang pinagsasaluhan namin.
Nilingon ko ang likuran, Nakita ko doon ang cellphone niya na nag-iingay hudyat na may tumatawag rito, "Someone's calling.."
"I did'nt have a care if someone's called, d*mn that phone!" kinuha nito ang cellphone, nanlaki ang mata ko ng bigla ay itapon niya iyon sa trashcan, Aba't sayang iyon ah!
"Baka importante iyon, miguel.."
"Hindi ba't sinabi 'kong walang ibang importante sa' kin kundi ikaw lang?"
"P-pero k--"
"Shhh.." he stop my words using his finger, Dalawang beses pa akong kumurap bago ito magsalita. "Can you give me all your attention now, I want to make a time with you.."
"Si---" he kissed me again, A very passionate kiss. Naiiling na lang ako sa isip dahil sa ginagawa niyang ito. Kung ano man ang kailangan ng tumatawag ay hindi niya man lang inalam.
At dahil mukhang hindi sang-ayon ang tadhana ngayon ay muling tumunog ang telepono sa gilid, hindi na iyong cellphone niya, halatang importante iyon kaya ako na mismo ang bumaba at dumistandsya dito.
"Sagutin muna, baka importante iyan.."
"D*mn it..." he curssed one time, Wala sa sariling inayos ko ang coat ng maglakad ito patungo sa gilid, Ang nagkakapalan niyang kilay ay malapit ng magkadikit dahil sa sobrang pagkakasalubong, kinagat ko ang labing nag-iwas ng tingin.
Sinasabi ko na nga at hindi muna ngayon ang oras para sa lambingan.
Halatang may aasikasuhin na naman kuno si Mr'alvarez.
_____