Chapter 61
(Strawberry taste)
Luna Pov.
Wala pa ako sa wisyo ng makauwi sa bahay nila vivian, Suot ang isang sandal ay tumakbo ako paakyat sa hagdan patungo sa silid na nakalaan para sa' kin.
Binuksan ko ang kwarto, pumasok ako sa loob at pabagsak na naupo sa kama.
"Ang lakas ng loob niyang halikan ako!" angil ko sa sarili, kinagat ko ang pang-ibabang labi, wala sa sariling hinawakan ko iyon at muling naalala ang nangyari kanina lang.
"D*mn you, Sandoval!" pumikit ako ng mariin, hinagod ang sariling buhok at pilit winawaksi sa isipan ang pamilyar na senariong iyon.
Ang labi niyang kay tagal ng muli 'kong mahalikan 'uli, Hindi ko pa limot ang mga ilang beses na halikan namin noon, bawat nakalipas na araw ay gumigimbala talaga iyon ng matindi sa' kin.
Bakit ba nakapa-lupit mo, ganito na ba talaga ang iniwan 'mong epekto sa' kin?
Tumayo ako, hinubad ko ang suot na sandal at dumiretso sa loob ng banyo, Binuksan ko ang shower. Tulala ako habang hinuhubad isa-isa ang saplot na meron ako, matapos ng nangyari kanina ay hindi ako agad nakapag-salita, Nalilito akong bumaba ng kotse kahit nasa gitna kami ng kalsada.
Malakas ang loob 'kong nag-papanggap lamang ang miguel na 'yon, Ang kapal niya lang para mag-inarte na nawawalan na memorya.
Pambihira siya!
Matagal bago ako lumabas ng banyo, nagbabad ako ng sobra upang magising ang diwa ko na tila natulog kanina, Suot ko ang puting roba ay naupo akong muli sa kama, Alas sais 'trenta na. Ilang oras na lamang ay mag-uumpisa na ang pagsasalong gaganapin mamaya.
Sigurado't akong tatawag mamaya si kaiser sa' kin, malamang na may numero ako sa kanya, Nasa papel lahat ng impormasyon ko, nangunguna na doon ang numero 'kong ginagamit.
Naglakad ako palabas ng silid, wala pa sila mommy ngayong oras, Abala na naman sila sa trabaho. Napabuntong hininga ako habang tinatahak ang kwarto ni vivian, narito na kaya siya?
"Vivian?" kumatok ako saglit sa pintuan ng kwarto niya, dumaan ang ilang segundo ay walang sumagot. Hindi pa ba ito nakaka-uwi?
Bumalik ako sa kwarto, kinuha ko ang cellphone at tinawagan ang numero nito. Naka-ilang ring lang ako ng sagutin niya na agad iyon.
"Im going home now, Do you want anything?" ito agad ang sinabi niya, hindi pa man ako nakakapag-salita ay may tanong na.
"Can you borrow me a casual dress?"
"For what?"
"Im attending party tonight, I dont have dress to wear.."
"Oh, Sure, Wait me there.." binaba na nito ang tawag, habang hinihintay ito ay pinatuyo ko na ang aking buhok, napansin 'kong masyado ng mahaba ito. Oras na ba para putilin ko? Ngunit para saan, Baka isipin pa ng lalakeng iyon ay nagmomove-on pa ako sa kanya, ganun kasi ang meaning ng pag-puputol ng buhok sa mga mayayaman, you need to cut your hair for moving on and make a new chapter in life.
Nagpakawala ako ng mababaw na hininga, kahit anong gawin 'kong pag-uumpisa sa buhay ko ay ganito parin ang nangyayari, bawat pahinang inu-umpisahan ko araw-araw ay sa nakalipas parin ako bumabagsak, tila ang kapalaran ko ay hindi nais lubayan ang nakaraang meron ako.
Natapos ako sa pag-aayos ng buhok, Dinesenyo ko iyon sa kulot na ayos, hindi naman gaanong mahaba kung titingnan na ngayon. Napapatitig na lang ako sa repleksyon ko sa salamin, Wala man lang nagbago sa' kin. Samantalang sa lalakeng iyon ay marami, mas lalo pa yata itong kumisig kung titingnan.
Tinampal ko ang sariling pisngi, bakit ba iniisip ko ang lalakeng iyon. Pinaglalaruan niya nga ako!
Nang marinig ang kotse ni vivian ay itinabi ko ang mga bagay na ginamit ko, Lumabas ako ng kwarto, Sakto lamang na paakyat siya ng hagdan 'nang makita ko siya.
"Wow, you already prepared uh.." puna nito sa' kin, ngumiti lang ako ng tipid.
"Inimbita ako ng boss ko sa celebration ng mga monteclaro.." ani ko, nag-angat siya ng dalawang kilay.
"Anong meron?"
"Anibersaryo yata, hindi ako sigurado.."
"Iyang boss mo ba kuno ay walang gusto sa' yo?" nangunot ang kilay ko, ayan na naman ang mapag-usisa niyang ugali.
"Malay ko.."
"Sus, luna. Kung ako sa' yo ay lulubayan ko ang lalakeng iyan, Mas natitipuhan ko ang nobyo mo.."
"Nobyo?" asik 'kong tanong, pinag-taasan niya ako ng kilay.
"Hindi ba't wala naman nangyaring hiwalayan sa inyo ni miguel?"
"Kung ganon ay tinutukoy mo ang lalakeng may amnesia daw kunwari?"
Nag-salubong ang kilay niya "What do you mean?" ngumiwi ako, at talagang nagpalok* na sila sa lalakeng iyon.
"Kilala ako ni miguel, Hindi totoong nakalimot siya at nawalan ng alaala, D*mn, He kiss me lately, I hate him.."
Napamaang ito, natatawa "Hinalikan ka niya?"
"Tsk, I dont want to open up that.." ani ko, hindi na nais 'pang balikan ang nangyari. "Do you have any descent clothes?"
"Ofcourse I Have, Come here, I'll show you my things.."
Nagmartsa kami patungo sa kanyang silid, Ni hindi na nito inabalang hubarin ang suot na coat ay naglakad na siya papalapit sa kanyang closet. Kinabibiliban ko talaga si vivian pag dating sa mga damit na meron siya, lahat ay kumpleto. Mag-umpisa sa Tops na uso magmula sa sikat at trending na dress ngayong kasalukuyan, Nakangiti ito ng ilabas niya ang dalang dress na lumalaylay hangga sa sahig ng kanyang kwarto, naka-hanger ito ng ilapag niya ang mga iyon sa kama.
"I think this two are very fit on your size, What do you think?" sinuri ko ang dalawang dress na masasabi ko talagang maganda sa paningin ko, Ang isa ay silver, maganda sana ito ngunit hindi ko nais ang kulay na meron siya, sayang may pamatay na cut pa naman sa gilid ng hita kung sakali.
"I want this black.." ani ko, hindi naman siguro masamang mag-itim ako, Wala naman sinabing kulay o motive na susuotin, Pwedi na 'to.
"Ow, Were the same type.." aniya, tumango ako bago kunin ang bistidang nasa kama. Sleevedress iyon, hindi naman gaanong lilitaw ang dibdib ko ngunit ang likuran ko ay siguradong naka-balandra mamaya pag sinuot ko ito.
Bahala na, Isusuot ko ang nais ko ngayong gabi!
Napakagat labi ako ng sumagi sa isip na baka naroon na naman ang lalakeng iyon, Malamang sa malamang ay hindi iyon makakatiis na hindi pumunta, Nais ko 'pang makipag-pustahan kay vivian kung sakali.
"Pwedi ba akong sumama diyan?" ani bigla ni vivian, tinanguan ko ito habang hawak ang damit. "May invitation ka?" umiling ako, inimbitahan nga lang ako ng boss ko paano ako magkakaroon ng invitation.
"Ay, hindi ako makakapasok sa loob." nakanguso na ito, seryoso ba siyang sasama?
"Tsk, Malulusutan mo iyan, Ikaw pa, ilang party na ba ang pinuntahan mo na walang invitation?"
"Iba ang mga monteclaro, luna.."
"Uh, Hindi ah, magsuot ka lang ng pamatay at sexy 'mong outfit sigurado akong makakapasok ka na, akitin mo lang ang mga guard na lagi 'mong ginagawa noon.." natawa siya sa sinabi ko, halos paningkitan ko siya ng titig dahil sa pagtawa niyang iyon.
"Akala ko ay ikaw ang gumagawa ng ganyang eksena.."
"Anong ako?!"
"Ay wow, Ikaw yata ang nagka-amnesia eh, Nakalimutan mo na ba? Ikaw ang nagturo sa akin ng ganyang gawain.." nag-iwas ako ng tingin bago haplusin ang batok, ginagawa ko ba iyon noon?
"Haha, Nakalimutan muna?"
"Hindi ko lang matandaan na ginagawa ko iyon.." sagot ko, hindi talaga mawala-wala ang pagtawa niya.
"Ewan ko na lang, luna.."
"Tsk, Mag-bihis ka na kung ayaw 'mong maiwan.." nagmartsa ako patungong pintuan, pinag-tatawanan niya pa rin ako hangga sa marating ko iyon.
"Matanong lang luna, Naka-ilang jowa ka bago si miguel.."
Nilingon ko ito, masama ang tingin. "Hindi ba't pinag-aayos na kita?"
"Tinatanong lang kita, Sampo ba muna bago ang true love 'mong 'yan?"
"Shut up!"
"Wui, Masyadong mainit ang ulo, hahaha!"
"Your too nonsense!"
"Grabe, Inimbita lang ng boss ay nag-inarte na, Sana all ay may mahabang buhok, Makapag-apply nga ng secretary minsan.."
Napairap akong muli sa tinuran niya. "Iiwanan na kita.."
"Hoy, luna anong shampoo mo! Makabili nga!"
"Shut your mouth!" lumabas na ako, ang daming sinasabi ng babaeng iyon, Masyadong maraming alam.
_
Mabuti na lang at kumpleto sa gamit ang babaeng iyon, Nakapag-ayos ako ng hindi pino-problema ang mga bagay na gagamitin. Kapwa na kami bihis ng tumawag si kaiser, sabi ko na nga ba at may contact na ang lalakeng iyon sa' kin, Hindi na ako magtataka.
"Iyang boss mo, Anong itsura?" nasa tapat kami ng bahay, Wala ang mga magulang namin kaya hindi ko na nagawang mag-paalam sa kanila, hindi na nakakapagtaka ang ganitong pangyayari.
"Mistiso ito, Australliano"
"Ay wow, iyong sobrang puti ba iyan?"
"Hindi naman gaano katulad ng iniisip mo, basta makinis ito, makikita mo rin mamaya." tumango-tango na lang ito sa gilid, mahilig talang magtanong ito pagdating sa usapang lalake.
Ilang minuto ang lumipas ng may humintong kotse sa harapan, bago ang sasakyan kaya hindi ko ito agad nakilala. Kung hindi lang bumaba si kaiser ay hindi ko makukumpirmang sa kanya ang kotseng ito.
Iba na talaga ang mayayaman, Pa-iba'iba ang kotseng gamit.
"Sorry for waiting." aniya na humihingi ng paumanhin, Iba ngayon ang ayos niya kumpara sa lagi 'kong nakikita tuwing office work, Disenteng-disente kung titingnan, napaka-porma ng kanyang suot at bumagay ang itim na suit sa kanyang pangangatawan.
"Its okay, sir." turan ko, ngumiti ito bago lingunin si vivian. "By the way, this is vivian collins. My best of friend.." matamis pa sa ubas ang ngiti ni vivian ng ngitian siya ni kaiser, ang maharot na babae ay eto na naman.
"Nice to meet you, Ms collins."
"Im glad to meet you too." sagot ng pabebe 'kong kaibigan, nailing na lang ako sa inasal niya, hindi na ito bago sa' kin.
"Shall we go?"
"Yeah, sir." natawa ito sa sinabi ko, kung sigurong ibang babae ang kaharap niya ay lulundag ang puso nito sa ngiting iyon, bakit ba hindi na ako tinatantanan ng mga gwapo?
"Stop calling me sir, luna.." aniya, kung ganon ay iyon ang nakakatawa. "Kaiser is more than enough for me, specially when you say that.." ngumiti ito, binuksan niya ang pinto habang ako ay naiilang sa kanyang sinabi.
Nakita ko pa sa gilid ng mata ang pag-iling ni vivian, siguradong may ibabato na namang katanungan ito sa' kin mamaya.
Sa isang sikat na hotel huminto ang kotse ni kaiser, Ipinarada niya ang kotse sa parkinglot na kahilera ng mga mamahaling sasakyang naroon. Gaya kanina ay pinagbuksan niya kami ng pinto, hindi ko na nagawang magpasalamat ng matanawan ang mga kumpulang tao sa harapan, May mga camera's doon at ibang reporter na hindi ko alam ang pakay.
"Mukhang bigatin talaga ang mga monteclaro, may pa interview ganon?" narinig ko ang pagbulong ni vivian, kung sabagay, Mayayaman nga naman sila. Sigurado't may mga media dito upang kuhanan sila ng interview.
"Let's go." inilahad ni kaiser ang braso sa' kin, napatingin ako doon bago dahan-dahang ikawit ang kamay sa braso niya.
"Sana all." pasimple 'kong nilingon si vivian, naiiling siyang natatawa habang naglalakad pasunod sa' min. Bakit ba kasi kailangang ikawit ang kamay sa kapareha?
Nasa loob na kami ng hotel, 10floor ang lugar na kinatatayuan namin kung saan gaganapin ang pagsasalo ng mga monteclaro empire company, Marami ng tao sa venue, Mga bigatin na ang mga taong nakikita ko at nakaupo sa bawat mesa. Ang lugar na ito ay pina-iikutan ng lamesa sa bawat gilid, may pagkain sa sulok na kung titingnan ay sobrang haba sa paningin ko, may espasyong malaki sa gitna na sa palagay ko ay nakalaan iyon para sa mga sasayaw.
Napaka-garbong pagsasalo ang merong ito.
Pinag-hila ako ng upuan ni kaiser, nakangiti akong umupo roon bago ilibot ang paningin sa likuran.
Nasaan na ang babaeng iyon?
"Where's your friend?" napansin rin ni kaiser ang pagkakawala nito, ang walang hiya, may nakasama na yatang iba at iniwan ako. "Oh, She's over there.." binalingan ko ang tinitingnan nito, napangiwi na lang ako ng makita siyang nakikipag-usap sa hindi ko kilalang lalake.
Mayayari pa siya kay rex pag nagkataong malaman niya ito, Bahala siya.
Mabilis 'kong ibinalik ang paningin sa katabi, hindi inaasahan ang malapitan niyang mukha ng mapalingon ako, Sh*t. Hindi ba ito marunong dumistansya man lang.
"Your gorgeous tonight, luna.." aniya sa pagitan ng titig nito sa' kin, Bago pa masundan ang sasabihin nito ay ako na mismo ang lumayo sa kanya.
Sumandal ako sa upuan, hindi ko mapangalanan ang ngiting iginawad ko sa kanya.
"S-salamat." nakangiti ito, pasalamat na lang ako ng may lumapit na lalake sa kanya. Bumulong ito, sa tingin ko ay isa itong bodyguard base sa ayos niya.
"Can I excuse my self, luna?"
tumango ako. "Sure no, problem.."
"Yeah, thankyou, I'll be back in a minute.." tumayo ito, sumunod sa lalakeng bigla na lang sumulpot kung saan, napanguso ako ng maiwan mag-isa sa mesa.
Kung narito lamang si vivian ay may kausap ako, kahit kung ano-ano ang lumalabas sa bibig niya ay pag-titiyagan ko na lang.
May lumapit na waiter sa mesa ko, Inabutan niya ako ng inumin na siyang kinagalak ko, Akala ko ay simpleng baso lang iyon, ngunit nangunot ang noo ko ng bigyan niya ako ng pulang rosas.
"May nagpapabigay po sa inyo."
"Uh?" wala sa sariling kinuha ko iyon, ngumiti ito bago lisanin ang pwesto ko, Kanino galing ang rosas na 'to?
Wala sa sariling inamoy ko iyon, napapa-isip kung sino ang magbibigay ng bulaklak sa' kin. Ibinaba ko iyon sa tapat ko, ininom ko ang wine habang nakatingin sa bawat taong halos kakarating lang.
Dapat pala ay hindi na ako pumunta kung mag-iisa lang ako rito, halatang hindi pa naman nag-uumpisa ang party, Uuwi na ba ako?
Balak ko na sanang tumayo ng bigla ay mahinto ako, Isang panibagong waiter ang lumapit sa' kin, Inabutan niya ako ng wine na siyang kinangiwi ko, Unlimited drinks ba dito?
"Thankyou.." anas ko ng kunin iyon, Inilagay ko sa mesa ang baso, walang balak na inumin iyon sa ngayon.
"May nagpapa-abot po nito sa inyo.." nilingon ko ang lalake, gaya ng nauna ay may ibinigay rin ito sa' kin, ngunit hindi na bulaklak. Kundi isang maliit na kulay pulang papel.
"Sino ang nag-utos sa' yo?" hindi ko muna binasa ang sulat, mukhang may nanunuod sa' kin sa kinauupuan ko.
"Hindi ko ito kilala"
"Nagsasabi ka ba ng totoo?"
"Opo maam, Sa katotohanan ay napadaan lang ako sa pwesto niya ng i-abot niya iyan sa' kin.." tinitigan ko ito ng mariin, halatang nagsasabi naman siya ng totoo.
"Nasaan ang gawing pwesto niya?"
"Kanina ay naroon siya sa likuran.." sinulyapan ko ang dulong pwesto, wala naman na akong nakitang pamilyar na mukha doon. Mga negosyante lamang at mga babaeng nag-uusap. "Umalis na ito, maam.." anang waiter, tinanguan ko ito, malaman ko lang kung sino ang nagbibigay nito ay malalagot siya sa' kin, pinagtitripan pa yata ako.
Lumisan na ang waiter sa mesa ko, upang makilanlan ang nagpapadala nito ay binuklat ko na ang hindi kalakihang papel, Nagsalubong ang kilay ko ng mabasa ang nakasulot doon.
'My baby is standout and beautiful tonight'
Nilukot ko ang papel, itinapon ko iyon kung saan at muling inikot ang mata sa paligid, Mukhang alam ko na kung sino ang nagbibigay ng sulat na 'to, masyado siyang isip bata!
Sa inis ko ay kinuha ko ang baso, Kinalahati ko iyon at muling sumandal sa upuan, kailan ba babalik si vivian dito at nang maka-uwi na.
Wala pa man ilang minuto ng muli ay may lumapit na waiter, sa pagkakataong ito ay hindi na inumin ang inabot niya, direktang papel na iyon ng makalapit siya sa' kin.
"Pinapa-abot po sa inyo ng ginoo"
"Nasaan siya?!"
"Lumabas na po ng maibigay sa 'akin ang sulat.."
"Maaari mo 'bang sabihin ang itsura niya.."
"Medyo singkit po ang mata nito at maputi.." tinanguan ko ang lalake, sinasabi na nga ba at ang sandoval na iyon ang may pakana nito, Huh! Nakikipaglaro talaga ang miguel na 'yon sa' kin.
Hindi ko na inimikan ang waiter, tumalikod na ito ng buksan ko ang pulang papel, bakit ba kulay pula ang ibinibigay niyang sulat?
'Your lips is look like a rose, How I miss the strawberry taste you have'
Kinagat ko ang pang-ibabang labi ng mabasa iyon, Sino pa ba ang nagsasabing lasang strawberry ang labi ko! Walang iba kundi siya lang, Tsk! Kumpirmadong buking na ang gag*ng lalakeng iyon, humanda talaga siya sa' kin!
"What is that, luna?!" mabilis 'kong itinabi ang papel, nilukot ko iyon sa kamay ng sumulpot bigla si vivian. "Hey, loveletter ba 'yan?"
"Where have you been?" hindi ko pinansin ang pagtatanong nito, ngumuso muna siya bago sumagot
"May tumawag sa' king kakilala kanina, nag-kamustahan lang ng kaonti.." aniya, sumandal na sa upuan at mukhang nakalimutan na ang sulat. "Hindi pa sana ako babalik kung hindi lang ako niyaya ng lalakeng iyon na sumayaw, Duhh! Baka bigla ay may makakita sa' kin at makarating pa sa seloso 'kong boyfriend"
Natawa ako sa tinuran niya "Hindi pa man nag-uumpisa may sayawan na?"
"Tsk, kanina pa nag-uumpisa ang party, masyado ka yatang lutang rito at ni hindi mo napansin ang pagsasalita ni jacob sa entablado"
"Uh?"
"Hahaha, Grabe! Ni hindi mo man lang nakita kung gaano ito kagwapo, Naku! Ang gwapo niya talaga"
"May asawa na ang tao, vivian." asik ko sa kanya, natatawa pa rin ito na parang wala man lang sa kanya ang sinabi ko.
"Alam ko, hindi ba pweding makipag-affair sa kanya kahit one day lang? HAHAHAHA!"
"What the h*ll, vivian!"
"Ang hot lang eh, Swerte ng asawa niya"
"Ang ganda ni shaira, kung alam mo lang." napanguso ito, ano pa 'bang hinahanap niya? May gwapo at magaling na doctor siyang kapareha, Ibang klase talaga pag mahaharot.
"Nakita muna ba ang true love mo?"
Nilingon ko ito, kunot ang noo. "Anong true love?"
"Tch, kasama niya si giovanni kanina lang, pansin ko sa lalakeng iyon ay hindi nga siya nagka-amnesia"
"Sa tingin mo?"
"Oo, Nag-uusap sila na parang walang nagbago, Oh my god, luna! Nariyan na siya!" hindi ko nagawang lumingon sa tinitingnan nito, para akong nakuryente sa kinauupuan ko at ni hindi makagawa ng ano 'mang kilos.
"Sandali lang! Magbabanyo lang ako!"
"Hoy, Huwag mo akong iiwan!" hinawakan ko ito sa kamay, nakatayo na siya.
"Naiihi ako, Sh*t!'
"Vivian, Im warning you!"
"Teka lang, Nakatingin siya rito! Relax lang, baka aalukin ka niyang sumayaw! Sige na, Cr lang ako!" tumakbo na ito, iniwan akong nakamaang na parang inuod sa kinauupuan dahil sa hindi na ako makahinga ng maayos, kanina lang ay nais ko siyang makita at yariin. Ngunit lahat ng iyon ay parang nilamon na ng kaba, Isipin ko pa lang na naaalala niya ako ay para na akong sinisilaban.
Tsk, Hindi na ako makapaniwala sa dulo' t ng pag-ibig na' to.
"Hey." Isang simpleng salita lamang ang binitawan niya ngunit libo-libong bultaheng kuryente na ang dumantay sa 'kin, nanataling nakabaling ang paningin ko sa kinauupuan ni vivian, hindi ko alam kung bakit bigla ay hindi ko na malingon ang leeg ko. Para na akong nagkaroon ng stiffneck.
Nakita ko sa gilid ng mata ang pagyuko nito, nasa gilid siya ng kinauupuan ko at halatang may inabot ito sa ilalim ng upuan.
"I think this is yours." nagtungo ito sa harapan ko, tuluyan ko ng nasilayan ang kabuuang meron siya ngayong gabi.
This time I didn't even think properly, My eyes suddenly stop to hes look, His wearing a fitted dirty white suit and pants. He had a clean cut tonight that making hes look more attractive.
I blink my eyes two times when he smiled, D*mn. Whats going on me?
"H-hindi s-sa' kin 'yan" my voice was shaking, what the h*ll luna.
"Hm, Okay" he put down the rose beside my table, he smiled again. "Your alone here, Where is your boss?"
"I dont know." nag-iwas ako ng tingin, pilit pinapahupa ang mabilis na pagtibok ng puso ko.
"Oh." hindi ko na ito binalingan, Alam ko sa oras na tumingin ako rito ay tuluyan na akong mawawala sa wisyo, Bakit ba kasi nagpa-gupit ito?
F*ck, Hes getting more handsome on his haircut.
"If you dont mind, Can I asked you if you want to dance?"
"Ayoko." mabilis pa sa paghinga ko ang sinagot ko rito, Dance? Bakit hindi na lang siya mag-sayaw ng iba, Hindi ako kumportableng hawakan siya, baka bigla ay bumigay na ako at tuluyan na akong makulong muli sa kanya.
Sh*t, Lahat ng sinabi ko noon ay parang nilunok ko na lamang.
"Okay, let's go." he grab my right hand, He walked in the middle of dance floor while holding my hand, I arched a brow when he faced me.
"What the h*ll is this, sandoval?"
Nagkibit balikat ito "Were dancing.." hindi ko ito magawang siringan dahil sa mga taong narito, kung hindi ko lang iniisip ang kahihiyan ay kanina pa ito nahampas ng malakas sa' kin.
"Your getting in my nerves, miguel!"
"My pleassure.." Hinapit pa ako nito lalo, ang kamay niyang nakapalupot sa' kin ay walang kasing-init na nararamdaman ko, Maka-ilang pag-lunok ang nagawa ko habang nakatitig ito ng nakangiti sa' kin, Wala na akong masabi sa ngayon.
Wala na sa ayos ang pagtibok ng puso 'kong kay rupok pag dating sa kanya, Kanina pa ito naghuhurumintado sa pagkabog, Kaonting hirit pa nito ay mas lalo ng bibigay ang taksil na pusong ito.
"I feel your heartbit.." Isinasayaw na ako nito, ang mga katawan namin ay nanatiling magkalapit, ang paa ko'y nagpapati-anod sa kilos nitong pagsasayaw. "About what happen this morning, Im really sorry for my behavior.." pinangunutan ko siya ng noo.
"Y-your saying a apology because you kiss me?"
"Its not l---"
"So what is it?" sumabat ako sa sasabihin niya, nahinto ito, ang kaninang ngiting meron siya ay nabura na lamang bigla.
"I already told you about this, Why your still acting that you have a memory lost?!" Gaya kaninang umaga ay hindi nito sinagot ang tanong ko, bakit kailangan niyang gawin ito?
"Your the one who wrote this!" ibinigay ko ang papel na hawak kanina, Hindi ko namalayang nahinto na kami sa pagsasayaw
"What is this?"
"D*mn it miguel.." naiiling na ako, kung nais niyang malamang mahal ko siya ay bakit hindi nito itanong, bakit kailangan ay paglaruan niya pa ako at gumawa ng kung ano-anong eksenang hindi kaaya-aya.
"I hate you for being selfish.." tinalikuran ko na ito, naglakad ako palabas ng venue patungo sa elevator. Hindi ko kayang tagalan ang presensya niyang walang masabi, Wala itong masabi dahil tama ako ng nagpapanggap lamang siya. Naiinis ako sa ugali niya!
Hindi ako dumiretso sa labas ng makababa sa palapag na iyon, pumasok ako sa open door banda sa likuran ng hotel, Diretso ang lakad ko ng makakita ng pool doon, Huminto ako ilang pagitan sa tubig, Nag-iisip kung bakit kailangan ay humantong sa ganito ang buhay pag-ibig ko. Pinaparusahan ba ako dahil sa matindi 'kong paglolok* noon, O sadyang ganito talaga ang nakatadhana sa' kin.
Hanggang kailan kami ganito?
Hindi ko na gusto ang nangyayaring ito.
Payapa akong pumikit, ang hanging nararamdaman ay sobrang lamig kung dadamdamin, Nais ko na lamang mamahinga kung lagi ay ganito ang mangyayari.
Wala ng silbi ang buhay ko kung lagi lang akong nasasaktan.
Ibinagsak ko ang katawan sa tubig, Nanatili akong nakapikit habang dinaramdam ang kalamigang meron ito, Nasa isip ko ang mga nagdaang buwang nangyari sa buhay ko, Lahat ng iyon ay iiwan 'kong magandang alaala dito sa mundo.
Hindi ko pa man tuluyang nararamdaman ang paglubog ng bigla ay umangat ako sa tubig, hinihingal ako dahil sa biglaang pagkakapos ng hininga, Basang-basa ang mukha ko at ni hindi ko maaninag kung sino ang taong umahon sa' kin.
"F*ck luna, Do you want to die!" naging klaro lang iyon ng mabosesan ko ang lalakeng ubod ng sama kung tumitig sa' kin, Narito na naman siya.
"Anong naisipan mo at naligo ka rito?!" mas lalong nadepina ang makakapal niyang kilay dahil sa sama ng tingin, hindi ito nakakuha ng sagot mula sa' kin, Wala akong nais sabihin.
"Hey, Are you okay! Talk to me!"
Napahilamos siya sa sariling kamay, pumikit ito ng mariin bago ako igaya papunta sa gilid ng pool.
"D*mn, Why are you not answering me! Did you feel anything pain on yours?"
Tumango ako, "Yeah, Im in pain, do you want to know where Im hurting?"
"Luna.."
"Your already remember me, You remember everything, why do you choose to hurt me in that way?"
"Its not that my intention, luna.." I smiled bitterily, My heart is still in pain, so much pain.
"So tell me, you didn't forget anything right? Your still remember who i am in your life.."
"Your cold, luna.." sagot nito, nag-iwas na lang ako ng tingin bago tumayo sa harapan niya. "Where are you going?" agaran itong pumantay sa ' kin, inirapan ko siya bilang sagot bago maglakad papalabas ng hotel.
"Hey, luna.."
"Stop following me! You didn't know me right?"
"Let's talk about this privately.."
"No, I dont talk to stangers! leave me alone!" nasa bungad na kami ng hotel, alam ko'y basang-basa na rin ito dahil sa pagsisid niya kanina sa tubig, Liliko pa sana ako pakanan ng bigla ay maramdaman ko ang pag-angat sa era ng wala sa oras.
"F*ck it miguel! Ibaba mo ako!"
"You dont talk to stangers? So, why are you making up conversation to your boss, Is he strangers right?"
"Leche ka!"
"Your still the hardheaded woman I know, Your always feel comfortable with other guy!"
"Shutup!" Ipinasok ako nito sa kotse, Mabilis nitong naisara ang pinto bago umikot sa driverseat.
"Gusto ko ng umuwi miguel, Ano ba!"
"Edi i-uuwi kita.."
"Hay*p ka, Napaka-gag* mo para magpanggap na nawawalan ng alaala!"
Binuhay nito ang makina ng kotse, Ni hindi ako sinagot nang mapaandar niya iyon paalis
"Hindi ka makapag-salita! Nag-iisip ka ba ng magandang idadahilan sa' kin!"
"Will you stop saying nonsense thing.."
"Ano?!" hindi ako makapaniwala sa tinuran niya, "Nonsense! Ikaw ang walang sense!"
"I already have reason, So please, Can you be more polite this time.."
"Ul*l ka!" .
"What the f*ck, luna!"
"Just tell me what is your reason, Finish!"
Inihinto niya ang kotse sa di kalayuang gasolinahan, Madilim sa daan na hintuan namin, nakalayo na kami ng tuluyan sa mga naglalakihang gusali dahil sa mabilis niyang pagpapatakbo.
"Ano ang nais 'mong marinig?"
Natunugan ko na ang kaseryosahan sa kanyang tinig, Maging ang tingin niya sa' kin ay naging normal na. Bumalik na ito sa dati kung ano man siya noon.
"Iyong tinatanong ko sa' yo buhat kanina.."
"Yes, My answer is yes.." isang beses akong lumunok ng matanggap ang sagot niyang iyon, hindi ako makapaniwalang nakatingin sa kanya, ang kaalaman ko ay kakaramput lamang kung bakit kailangan niyang gawin iyon.
"Natatandaan mo ng magising ka sa pagkaka-aksidente?" tanong niya, seryoso pa rin.
"O-oo.."
"Iyon mismo.." aniya, alam ko ang tinutukoy nitong aksidente. "Galit na galit ka sa' kin noong panahon na iyon, Wala akong ideya kung bakit at ano ang kinakagalit mo.."
Nag-iwas ako ng tingin "Ano ang pinupunto mo sa sinasabi 'mong iyan?"
"Iiwasan mo ako kung sakaling magkita tayong muli, Iiwasan mo ako dahil sa pangyayaring iyon, Sa tingin mo? Bakit ko ginawa ang bagay na 'yon?"
"Malay ko sa' yo.."
"Tsk.." nasa bintana ang paningin ko ng sandaling ito, ang ibig niyang sabihin ay ginawa niya ang pag-papanggap upang hindi ko siya iwasan?
"Kung ano man ang iniisip mo noon ay hindi ko kontrolado, Kung pinag-iisipan 'mong nagtaksil ako ay nasa iyo na iyon, dipende na lang sa tiwalang meron ka.."
"Ano ba ang gusto 'mong mangyari?!"
"Be with me again.." wala akong masabi ng sabihin niya iyon, Seryoso siya, hindi mababakas ang pagbibiro sa ekspresyong meron ito.
"Luna, I want to start again with you.."
"Your too fast.." ani ko, hindi ako makapag-desisyon ng maayos sa ngayon.
"I wanna make it fast, Im suffering almost a month.."
"So, do you think your the one who only suffered?"
"No, No ofcourse no.." inabot nito ang kamay ko, tuluyang lumapit sa' kin. "F*ck, your burning hot!" kinapa nito ang noo ko, wala akong pakiramdam sa katawan. Hindi ako nilalamig o naiinitan man lang.
"Were going home first, you have a fever, you need to drink medicine and change your clothes.."
"Send me in vivian home.."
"No.."
"Miguel, please."
"You stay in my place.."
Napapikit na lang ako sa sinabi nito, tuluyan ko ng naramdaman ang pananakit ng ulo dulot ng lagnat na meron ako, bakit ba napaka-hina ng resistensya ko pagdating sa lagnat?
Bago mawalan ng ulirat ay nadinigan ko pa ang huli nitong sinabi, ang katagang iyon ay hindi maalis sa isip ko hangga sa tuluyan na akong makatulog sa kinauupuan ko.
"I love you... luna.."
____