Meeting The Devil's Son

By Coffeehoelic

35.9K 2.2K 20

Sa hindi inaasahang pangyayari, ay pagtatagpuin ang dalawang taong hindi mapagkakasundo. Ngunit malalim pala... More

NOTICE
NOTE
Prologue
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 22
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Chapter 68
Chapter 69
Chapter 70
Chapter 71
Chapter 72
Chapter 73
Chapter 74
Chapter 75
Chapter 76
Chapter 77
Chapter 78
Chapter 79
Chapter 80
Chapter 81
NOTICE

Chapter 41

329 27 0
By Coffeehoelic

Rico's PoV

It's been weeks since the incident happened.

I already met Joaquin's mother and his little brother. I saw how devastated they were when i told them that Ruix is dead.

But Joaquin? I never saw him mourn.

I never even saw him sad.

I was thinking that he's acting all tough just to hide his soft side or he's using my daughter to forget about his father. But then again, i feel like he is just as cold hearted as his father but he is way more different.

He's way cruel than his father.

We are all gathered up here on my daughter's living room. They are all studying while I'm just watching them, like I'm the teacher HAHA!

"Insaaaaan, pa'no mo nakuha 'yon? Bakit iba yung nakukuha ko?" Tanong ni Marco habang ikinakamot sa ulo n'ya ang ballpen na hawak n'ya.

They are all in grade 12, except for my daughter but it looks like she's teaching them all. Pfft.

"Oo nga insan, iba din nakukuha kong sagot." Sabat ni Marcus habang kinakagat ang ballpen n'ya at nag dudutdot sa phone n'ya.

Agad hinablot ng anak ko ang telepono n'ya at tsaka 'yon ibinulsa. Ang lahat kasi ng telepono nila ay hawak-hawak ko dahil 'yon ang bilin sa'kin ni Bella, pero hindi namin alam na may pangalawang cellphone para 'tong batang 'to.

"Eh pa'no mo makukuha 'yung tamang sagot kung mga babae ang tinitignan mo? Gusto mo ipalunok ko sayo 'to ha?" Panenermon pa n'ya kay Marcus habang ipinapakita sa mukha n'ya ang telepono n'ya kaya wala s'yang nagawa kung hindi ang mapakamot ng ulo. Napailing nalang ako sa tuwa. "At ikaw naman, bakit mo kasi in-add tsaka mo nilagyan n'yan? Diba sabi ko lagyan n'yo muna ng ganito bago n'yo imultiply tsaka n'yo lang ia-add para makuha n'yo ang sagot? Konti nalang ibigay ko na ang sagot eh!" Bugnot na pagpapaliwanag ng anak ko kaya napangiti ako. She's so adorable when she's mad, just like her mother. Becca, i miss you..

Makalipas ang sampung minuto ay sabay-sabay na isinarado nina Jester, Raven at Yuan ang mga libro nila kaya nag katinginan sila bago natawa. I'm impressed, they are all smart, indeed.

"Andaya! Tapos na kayo?" Sabay na tanong ng kambal dahil sila ay hindi pa din tapos sa sinasagutan nilang math. Si Joaquin naman ay sa science hindi makapagsagot.

"Madali lang naman 'tol." Sabi ni Jester bago inilagay sa lamesa ang gamit n'ya.

"Kahit ako ay kaya ko sagutan 'yan, makukupad lang kayo." Sabi ng anak ko bago n'ya isinarado ang libro n'ya.

"Bella..." Biglang nagsalita si Joaquin. He's pouting while looking at my daughter like he's asking for some help. Pfft.

"Ano?" My daughter asked him before pulling one paper, it's Yuan's. "May mali, ayusin mo 'yan bago ko ipalunok sa'yo."  Sabi n'ya at inilapag 'yon sa lamesa.

"...Wala." He answered before sighing. Clearly he can't understand a single thing on his science book.

"Kayo ding dalawa may mali. Tatawa-tawa pa kayo d'yan, mali naman mga sagot n'yo, kaya pala ang bilis, sus." Sabi ni Bella bago tumayo at inagaw ang libro ni Joaquin.

"Akina 'yan--"

"Oh equilibrium constant lang pala eh." Sabi ng anak ko na para bang napakadali no'n.

Maging ako ay hirap doon noong kabataan ko kaya napakamot ako ng ulo. Sa edad n'yang 'yan, ang iba ay ang alam lang ay mag makeup, gumala o lakwatsa pero s'ya ay matatawag mo nang living dictionary at pati na rin ang youngest Multi-Billionare sa buong mundo.

I'm really lucky to have a daughter like her.

***

Bella's PoV

Ano bang mahirap sa equilibrium constant? 'Yan ang pinakamadali sa nadaanan ng mata ko noong nag buklat ako ng libro ng grade 12 noon eh.

"Lang?! Ni hindi nga ako makaalis-alis d'yan. Napakahambog mo kahit kailan." Sabi n'ya habang nakakunot ang noo kaya sinamaan ko s'ya ng tingin. Ang iba naman ay ginatungan pa ang sinabi n'ya na hambog ako kaya naiirita akong tumayo at naupo sa tabi n'ya.

"Ganito kasi, tumingin ka tanga." Sabi ko bago inagaw sa kamay n'ya ang ballpen at tsaka kumuha ng scratch paper. "Ganito.."

Pagkatapos kong iexplain ang number one example ay agad nanlaki ang mga mata n'ya kaya napangisi ako.

"Gano'n lang 'yon?" Tanong n'ya bigla habang tinititigan ang ginawa kong pag sagot sa papel.

"Bro, si insan lang pala kailangan mo para makaintindi ka sa science eh." Sabi ni Marcus habang nakangiti. Bakit?

"Bakit? Mahina ba 'to sa science?" Tanong ko bago dinuro ang mukha ni Joaquin dahilan para marahan n'yang hawiin ang kamay ko pero ginantihan ko s'ya ng hampas.

"Oo insan, pinakaayaw n'ya 'yon mula noon. Kahit anong turo at pag-uulit ng nagtuturo sa'min eh hindi n'ya talaga maintindihan." Sabi ni Marcus kaya napatango-tango ako bago ngumusi kay Joaquin.

"Anong tinitingin-tingin mo d'yan?" Tanong n'ya bago inagaw sa kamay ko ang ballpen n'ya. Kapal, hindi manlang nag thank you!

"Edi may naituro sa'yo ang hambog ngayon?" Patanong ko sakan'ya kasabay ng pagtunog ng telepono ko.

Agad ko 'yong nilapitan at nakita ko na isa 'yon sa mga tauhan ko kaya agad naman nangunot ang noo ko. Bakit sila tatawag sa kalagitnaan ng araw? Ano naman bang problema ng mga 'to?

"Excuse me." Sabi ko sakanila bago ako naglakad papunta sa kusina.

"Give me a valid reason." I said it directly as possible before pulling one stack of yogurt out of the refrigerator.

["Oh hi, Majesty."]

Agad kong naibaba ang kutsara ko ng mapagtanto na hindi boses ng tauhan ko ang sumagot. Halatang may voice changer ang nagsasalita base sa lalim at pag echo ng ibang boses sa background.

"Who the fvck are you?" I asked before resting my back on the counter.

["Oh nothing, i just kidnapped your men."] He said casually so i rolled my eyes. This guy got the balls to call me, he must've had a death wish.

"Okay." I answered. I don't really care.

I mean, i do care for my men and I'll be sure to get them back but i don't care who the fvck is this guy. I'm going to cut his throat open ASAP.

["Ouchy. Looks like your boss doesn't care about you guys."] He said as if he is so sure about that.

"You're wasting my time asshole." Makahulugang sabi ko. All i need is numbers, give me the coordinates.

["Oh really? Should i just kill-- 19-8968 155-5828--shut up you idiot. Stop spitting nonsense numbers while I'm speaking."] Gotcha!

"You better have a coffin, you son of a bitch." I said before ending the line. It's only 2pm and we need to get out of here around hmm 5pm.

Yes, we.

Naglakad ako papabalik sa sala at nakita ko ang iba na naglalaro na habang si Joaquin ay nakangisi lang na isinara ang libro n'ya. Bilis ah?

"Oh ano? Duda ka? Tignan mo." Sabi n'ya bago iniabot sa'kin ang papel n'ya. Napatango-tango naman ako dahil in fairness, tama lahat ng sagot n'ya.

"Time's up. Training Room in 2 minutes. Make sure to clean everything before you go." I said before walking away.

Napansin ko na ang mga pinsan ko ay mabibilis matuto, mula sa paghawak ng baril at mga kutsilyo ay natutunan nila agad. Samantalang si Joaquin ay kapansin-pansin ang pagiging mabilis ng kamay n'ya at lahat ng tama n'ya lagi ay sa noo.

Magaling s'yang umasinta kaya naman maging ako ay nagugulat minsan dahil magkadikit ang tama ng mga bala namin o sa isang butas lang kami bumabaril pareho.

Nang makarating ako sa training room ay agad din silang nagsisunuran, ang ilan sakanila ay hihingal-hingal pa. Tsk.

"Anong....gagawin....natin ngayon.....insan?" Tanong ni Marco habang nakahawak sa tuhod n'ya.

Weak, para naman silang tumakbo ng pagkalayo layo.

"Sparring."

Because just in case of emergency, you know how to defend yourself even if you don't have any weapons. I'm excited.

***

Joaquin's PoV

"Sparring." Agad nanlaki ang mata ko dahil eto ang pinaka-aantay naming lahat. Lagi nalang kasi kami pinag-aaral ni Bella ng mga baril at kutsilyo. Tsk!

"Yun oh!" Sabay-sabay na sigaw nila na nawala ang paghingal. Sabi sain'yo eh.

"Ano pang itinatanga-tanga n'yo d'yan? Yuan and Marco kayo ang una. Walang makupad, bilis." Sabi n'ya bago pumalakpak ng dalawang beses hudyat na pwede na silang mag simula.

"Orayt let's get it on!" Sigaw ni Yuan habang nakapwesto na sa gitna ng ring.

Oo, may ring dito sa training room ni Bella. Hindi pa din talaga ako makapaniwala kung paano n'yang nagawa ang lahat ng sa tingin ko ay imposible sa murang edad n'ya.

I once asked tito if this is their whole family's wealth but tito said no. Bella earned all of her properties by herself.

Imagine being young but powerful.

Wala man akong masyadong alam sa buhay n'ya ay alam kong mapapabilib pa ako kapag nalaman ko ang buong storya n'ya. Sa mga nakaraang linggo, ipinagtataka ko din kung bakit hindi ako nakararamdam ng lungkot sa pagkawala ni dad....pero tuwing nakikita ko si Bella at ang mga kasama namin ay kasiyahan lang ang nararamdaman ko.

"Ooooh."

Agad akong napatingin sa ring at nakita ko si Yuan na nakahiga sa lapag at si Marco ay nakaabot ang kamay sakan'ya.

"Bulok ka na pala Yuan eh, hindi na kita love." Pang-aasar ni Raven sakan'ya kaya natawa kami.

Grabe, ganto talaga sila mag-asaran ang saya lang magkaroon ng ganitong mga kaibigan.

"Isang sipa ka lang pala eh, natake down ka agad. Pshhh." Sabi ni Jester bahang nakakrus ang mga kamay n'ya.

"Tsamba lang 'yon mga tsong!" Sigaw n'ya bago tinanggap ang kamay ni Marco.

"Very nice. You need to learn how to coordinate your arm, your legs and your brain. Kung ako ang tatanungin n'yo ay iiwasan ko ang tumingin sa mata dahil kung pag-atake ang inaantay n'yo ay sa balikat kayo dapat tumingin." Sabi ni Bella bago tumingin sa relo n'ya. May inaantay ba s'ya?

"Bakit insan?" Tanong ni Marcus na nakatayo na pala.

"Dahil kung sa balikat kayo titingin, makikita n'yo kung alin ang gagalawa sakan'ya, kung kanan ba o kaliwa o kung ang mga paa n'ya ba. Kung sa mata ka titingin, kailangan mong basahin ang takbo ng utak n'ya at pati na din ang kilos n'ya." Sabi n'ya pa bago isinensyas kay Marcus at Raven na tumayo na.

"Ayos ba bro?'' Tanong sa'kin ni Marco ng makalapit s'ya sa'kin. Tumango naman ako at binigyan s'ya ng high-five bago pinanood sina Marcus. Makalipas ang limang minuto na paglalaban nila ay biglang--

"Oooofff." Sabay-sabay na sabi namin ng biglang sipain ni Marcus si Raven sa bandang tyan kaya napatalsik s'ya gilid ng ring.

"Ano brad? Kaya pa? HAHAHAHA!" Tanong ni Jester na humahagalpak sa pagtawa.

Si Bella naman ay parang tuwang-tuwa sa kung pa'no nakipaglaban ang kambal kaya ngingisi-ngisi s'yang tumingin sa'kin.

"Bravo. Kinakalawang na yata kayo mga bibe?" Sabi n'ya kaya nag pigil bigla ako ng tawa. Tawag n'ya sa'min mga pugo tapos sa mga 'to mga bibe? Psh HAHAHAHA!

"Tsamba lang 'yon boss." Sabi ni Raven habang hawak ang tyan n'ya.

"Sorry dude, practice lang." Ngingisi-ngising sabi ni Marcus bago s'ya nilapitan at tinapik sa braso. Pfft.

"Joaquin and Jester, bilisan n'yo, kayo na." Sabi n'ya bigla kaya dali-dali akong tumayo.

"Goodluck 'tol." Sabi n'ya bago pumorma na papasugod. Katulad ng sinabi ni Bella, tinignan ko ang mga balikat n'ya at inintay s'yang sumugod.

Tama ang hinala ko, binigyan n'ya ako ng suntok at sipa kaya dali-dali ko -yong inilagan bago ako mabilis na umikot at tsaka s'ya sinipa sa hita n'ya dahilan para mapaluhod s'ya.

"Ano, 'tol, nag po-propose ka ba sa poste ng ring?" Pang-aasar ni Raven dahilan para matawa sila.

Agad din s'yang tumayo bago humarap sa'kin. Iminuwestra n'ya sa harap n'ya ang kamay n'ya na animo pinapalapit ako kaya ngumisi ako bago s'ya tinignan sa mata. You're going down, bro.

Agad akong lumapit sakan'ya at pinagsisipa s'ya sa gilid bago ako sumipa papaikot at tinamaan s'ya mismo sa dibdib dahilan para mapaatras s'ya at matumba.

"Booogsh! And the winner is, Joaquin Lexington!" Sigaw ni Marcus kaya agad kong nilapitan si Jester at inabot ang kamay n'ya para tulungan s'ya na agad n'ya namang tinanggap.

"Impressive." Pag bati ni Bella bago nanamang tumingin sa relo n'ya. "Now, I'll give you 5 minutes break and then after, lahat kayo, lalabanan ako." Sabi n'ya bago s'ya lumabas ng practice room habang nasa tenga ang telepono. Sino kayang kausap n'ya? Tsk! Lalaki kaya 'yon?!

"So, pa'no n'yo nagawa 'yon?" Biglang tanong ni Yuan sa'min kaya nagkatinginan kaming tatlo.

"Kami ni twin bro nag taekwondo nung bata kami." Sagot ni Marco bago uminom ng tubig. Si Marcus naman ay nag pupunas ng pawis n'ya kaya lahat sila ay napatingin sa'kin.

"Eh ikaw 'tol? Anlakas mo sumipa eh naknamputcha." Sabi ni Jester bago tumawa. Natawa din ang iba kaya naman maging ako ay nahawa din.

"Wala akong kahit anong background sa totoo lang...Nakikita ko lang kay Bella." Sabi ko bago uminom ng tubig. Shit! Si Bella nga pala ang sunod na kalaban namin. Shoot!

Continue Reading

You'll Also Like

25.9K 2.3K 33
~•~•~ Mistake Duology: Book 1 Cutiee Series X ~•~•~ A normal freshman, Kristine Abella, wanted nothing but to keep her peaceful life and have Chad's...
3.3K 651 75
She's perfect. Kind, beautiful, and hardworking. Scholar din siya sa isang prehistisyosong unibersidad na kilala bilang paaralan ng mga mayayaman. M...
147K 5.3K 29
(The Baby's Father Duology #2) 'Pregnant with my Professor's Child' Book 2. After 5 years, Bleu came back stronger and living the life of a hot, dro...