Andun na yung Lawyer pagkadating namin. Nasa labas siya ng bahay habang naghihintay sa loob ng kotse niya. Nakita agad namin siya dahil kilala naman siya ni Haruki.
Haruki got out of the car first, sumunod naman agad kami. Sinalubong niya yung Lawyer at mabilis na nagmano dito. Nginitian ko lang ito at yumuko saglit bilang pag galang, ganun din ang ginawa niya.
"Condolence", aniya sa akin pagpasok namin sa bahay. Ngiti nalang ang isinagot ko.
Dahil wala nang ibang nakatira sa bahay maliban sa driver namin na nasa labas ay dun nalang kami sa sala nag usap.
"I can't promise that I'll win this case but I'll do everything I can", bungad nung Lawyer pagkaupo palang namin. Tumango naman ako. "Can I see the evidences?", tanong niya habang may inaayos sa papeles niya.
Mabilis naman akong tumayo at umakyat sa kwarto ko para hanapin ang flash drive na iyon. Patakbo akong bumalik at hinihingal na inabot ito sa lawyer.
"is this the only copy?", tanong pa niya. Akmang sasagot na sana ako ng hindi nang unahan ako ni Haruki. "Yes, Atty." sagot niya kaya nagtataka akong lumingon sa kanya. Tumango naman siya sa akin kaya hinayaan ko nalang.
Sinalpak ni Attorney yung flash drive na binigay ko at isa isang pinanood ang mga footage. Tumatango tango siya habang pinapanood ito lahat.
"Tomorrow will be the first and last trial to the case of your father-"
"First and last? Hindi ba ilang beses dapat po iyon?", tanong ni Ah Ki. Tumikhim naman si Attorney kaya nanahimik ulit kami.
"The judge requested that it should be only one trial because of the lack of evidences. But since we already have these, maybe we can turn the table for them", mahabang paliwanag nito nangunot naman ang noo naming lahat pero kalaunan ay tumango nalang.
"I want y'all to be on the audience only. Kid's aren't allowed to be the witness because the judge requested it", dagdag pa niya kaya mabilis kaming umalma.
"Hindi naman yata tama iyon, Atty! Bakit parang nasusunod lahat ng gusto ng judge?", pagalit na tanong ko. Napabuntong hininga naman si Attorney saka umayos ng upo.
"Even if Judge allow kids to be a witness, how will you do it, you're not in the crime scene afterall.", pabalang na sagot nito. Napaupo nalang ako ulit ng maayos at bumuntong hininga.
"Besides, Mr. Santos is pointing to someone as the suspect, in fact, he has a lot of evidences", aniya pa. Nangunot nanaman ang noo naming lahat at tinanong kung sino ang mga iyon.
Pinakita sa amin ni Attorney lahat ng suspect na tinuturo ni Mr. Santos. Wala kaming kilala kahit isa sa mga iyon, lalo na ako kaya imposibleng sila ang dahilan ng pagkamatay ni Papa!
"Since tomorrow will be the first and last trial, you must be ready for the outcome. Again, I can't promise we'll win here but I'll do my best", aniya. Tumango lang kami. Ilang minuto siyang naghintay kung may tanong pa ba kami ngunit nang hindi na kami magsalita ay tumayo na siya. "See you tomorrow", huling sinabi niya. Nagpasalamat lang ako at pagkatapos nun ay lumabas na siya mag isa. Tila mga pagod kaming lahat kaya walang nag volunteer na mag hatid kay Attorney palabas.
"What if we lose?", biglang tanong ni Natsumi. Napalingon si Ashden at Ah Ki sa kanya samantalang si Haruki ay nanatili lang nakatingin sa harap.
"I will release to the public the remaining copy of the evidences", sagot ko. Napaayos naman sila ng upo pati na din si Ashden na pinag kunutan pa ako ng noo.
"What did you say?", nagtatakang tanong pa ni Ashden na tila hindi narinig ang sinagot ko kay Natsumi.
"I will release the remaining copy here to the public. I still have the original copy anyway", sagot ko ulit. Mukha naman siyang nagalit kaya nagtataka ko siyang tinignan. Pati din sila Haruki ay napalingon sa kanya.
"Aren't you being too much?", tila nag titimping tanong niya. Nangunot lalo ang noo ko nang sabihin niya sa akin iyon kaya napaayos din ako ng upo at tinaasan siya ng kilay. "Other people will get involve if you do that!", dagdag pa niya. Pinag singkitan ko tuloy siya ng mata at tumayo, masama parin siyang nakatingin sa akin.
"And so? Dapat lang din na malagot ang judge na iyon dahil nababayaran lang siya ng basta basta!", pagalit na sagot ko sa kanya. Tumaas bigla ang tensyon sa pagitan namin kaya napatayo na din si Haruki at nilapitan ako para pakalmahin, si Ah Ki naman ang lumapit kay Ashden at nanatili lang na nanonood si Natsumi.
"Seriously Ashden, what's with you and that judge? Why are you so affected whenever that judge is in danger? By any chance.. Are you related to each other?", tila inosente pero nagtatakang tanong ni Haruki sa kanya. Pinagkrus pa niya ang braso saka seryosong tumingin kay Ashden.
Ashden calmed down because of that question and didn't seem to know what to answer.Napaiwas siya ng tingin at ilang minuto din siyang nanatiling ganun. Bigla siyang bumuntong hininga at tumawa ng pilit.
"What are you saying? of course we're not related! I'm just thinking that what Yoo Ki's planning to do is not really necessary-"
"Not necessary? are you for real right now?", biglang sabat ni Natsumi kaya napabuntong hininga nanaman si Ashden.
I look away. Medyo nasaktan ako sa sinabi niyang hindi na kailangang gawin iyon. Does he think of letting me lose this case?
"Fine. I don't know why I'm reacting like this. I'm sorry but I can't do this. I'm sorry Yoo Ki but I'm not supporting that idea", malungkot na aniya saka tumingin sa akin.
"Then leave" I answered to him which made him shock. Napalingon naman sa akin yung tatlo na medyo nagulat din sa sinagot ko.
He didn't answer. He just look at me as if he was hurting. I avoided his eyes because I can't handle looking at it. Walang sabi sabi'y lumabas siya ng room at tuloy tuloy nang umalis. Namayani ang katahimikan sa loob ng room dahil dun.
We just let him go since it will be awkward if he stays with us right now after that argument.
Naisipan ni Ah Ki maglaro ng UNO para ma divert yung atensyon namin sa problema namin kahit sandali. Habang naglalaro ay naisipan kong tanungin sila tungkol dun sa surprise na ginawa nila sa akin kanina lang.
"Sino ang nakaisip noon?", inosenteng tanong ko.
"Alin?", tanong din ni Haruki.
"Yung surprise, astig lang. Nakalimutan ko na birthday ko pala ngayon, kung di lang dahil sa surprise niyo malamang ay hindi ko na maaalala", natatawang usal ko sa kanila. Napangiti naman sila.
"Siya ang nakaisip nun", tinuro ni Natsumi si Ah Ki. Napatingin ako kay Ah Ki na nahihiya na ngayon.
"Ako lang ang nakaisip pero lahat kami ang gumawa! Grabe ang rush namin dun, halos mataranta kami ng sobra. Mabuti nalang at naisipan mong bisitahin si Tita, kung hindi ay inutusan namin si Kuya Ashden na ayain ka manood ng movie sa inyo para tumagal pa ang oras", natatawang kwento ni Ah Ki.
"I even thought that it wouldn'tbe successful because it's rush", sabat naman ni Haruki saka natawa.
"Akala ko din. Ang hirap din humanap ng suit na sasakto sa amin ah, nanghula nalang nga kami ng size nung kay Ashden kasi masyado na ngang rush. Mabuti nalang at sumakto", si Natsumi naman ngayon ang nagkwento. Natatawa lang ako sa mga kwento nila.
"Kinilig ako dun sa confession ni Ashden sayo! Kahit na halata namang may gusto sayo, iba parin talaga kapag harapan sinabi!", tila kinikilig na sambit ni Ah Ki. Natawa nalang ako at inalala sandali ang mga nangyari kanina. Nawala ang ngiti ko nang maalala nanaman yung sagutan namin kanina lang. Napansin nila yun kaya natahimik din sila at biglang naging seryoso ang atmosphere.
"Anong balak mo sa lalaking yun?", bigla ay tanong ni Natsumi.
"Balak?", nalilitong tanong ko din.
"Kapag nanligaw yun, papayagan mo?", tanong pa niya. Napaiwas naman ako ng tingin at tumingin nalang sa cards. Turn ko na pala! Pumili muna ako ng ibababa bago sumagot.
"Kung ngayon siya manliligaw ay hindi muna ako papayag, masyado pa akong madaming problemang kailangan harapin. Saka na ang lovelife", sagot ko. Tumango naman si Natsumi at nagbaba din.
"Alam mo, ayos sana yun si Ashden e. Pero hindi ko talaga maiwasang mabadtrip sa kanya tuwing ganun ang reaction niya kapag nadadamay or madadamay palang yung Judge", ani Haruki saka nagbaba din ng cards. +4 iyon, napanguso si Ah Ki at kumuha ng 4 cards.
"Ako din, naweweirduhan ako sa kanya tuwing nag gaganun siya. Siguro ay importante sa kanya yung judge na yun", sang ayon ni Ah Ki. Inalala ko naman ang mga nagiging reactions niya kapag nababanggit nga yung judge.
"May alam ba kayo sa family background ni Ashden? Malay mo, Papa niya pala yun", biglang sabi ko habang nagbababa ng cards. Akmang magbababa na din si Natsumi ngunit bigla siyang napahinto at tila napaisip din.
"Paano nga kung ganun?", tanong pa niya.
"Bakit mo naman naisip na papa niya yung judge?", tanong naman ni Haruki saka kinalabit si Natsumi at sinenyasan na magbaba na ng card. Nagbaba si Natsumi ng +4 kaya napangiwi si Haruki at sinamaan siya ng tingin.
"Ewan. Just a random thought that crossed my mind", kibit balikat na sagot ko.
"Pwedeng totoo yun! Kasi yung mga reactions talaga niya iba e. Tsaka I haven't heard anything about his father, puro mother lang ang naririnig kong binabanggit niya", pabulong na usal sa amin ni Ah Ki. Napabuntong hininga ako.
Doon na natapos ang usapan namin at nagtagal lang ng ilang minuto ang laban at sa huli ay si Haruki ang natalo. Hindi na kami naglaro pa ulit dahil nag aya na din matulog si Haruki dahil maaga pa daw kami bukas.
Si Ah Ki ay sa kwarto ni Yoon Gi natulog kasama si Natsumi. Hindi sanay si Haruki na may katabi kaya mag isa siya sa guest room.
Ang akala ko ay makakatulog ako agad ngunit akala ko lang pala iyon. Matagal muna akong tumitig sa kisame at inisip lahat ng pinagdaanan ko sa loob ng isang buwan.
"Pakatatag kapa, Yoo Ki. Malapit ng matapos ito", pangungumbinsi ko sa sarili bago makatulog.
---♡