"ခဗျား ဘာလို့ဒီလိုလုပ်ရတာလဲ ကျနော့်ကိုအခုချက်ချင်းလွှတ်ပေး ''
"အဟက်် လွှတ်ပေးချင်မှတော့မင်းကိုငါ အစကတည်းကခေါ်လာခဲ့ပါ့မလား အရိပ်လွှား ''
ရိပ်ရဲ့ဆံသားတွေကို သူ့ရဲ့လက်တွေနဲ့ကြမ်းတမ်းစွာ စောင့်ဆွဲရင်း စူးရဲတဲ့မျက်ဝန်းတွေနဲ့အတူ
အံကိုကြိတ်ကာပြောနေတဲ့လင်းနေ
"ခဗျား လူယုတ်မာ အခုချက်ချင်းကျနော့်ကိုလွှတ်ပေး ..ဦး..ဦးဘယ်မှာလဲ..ဦးကိုခေါ်ပေး''
သူ့လက်ထဲမှာ တုန်ယင်ကာရုန်းကန်နေတဲ့ကောင်လေးကိုကြည့်ပြီး လင်းနေ
ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်လိုက်လေသည်
"ဒီအခြေနေမှာတောင်မင်းကအဲ့လူကိုမျှော်လင့်နေသေးတာလား မင်းသိပ်ရီစရာကောင်းတယ် အရိပ်လွှား မင်းရဲ့ဦးကိုယ်တိုင်ကပဲ မင်းကိုဒီလိုလုပ်ဖို့ ငါ့ကိုအမိန့်ပေးလိုက်တာ ''
လင်းနေရဲ့စကားကြားရတော့ ဆွံအနေမိသူကရိပ်
"ဟားဟား ဘာလဲ မင်းသိပ်အံ့သြောသွားတာလား မင်းချစ်နေတဲ့လူက မင်းကိုဒီလိုမျိူးလုပ်တယ်ဆိုတာ မင်းမယုံနိုင်ဘူးမဟုတ်လား ''
မျက်ရည်များစွာ ကျဆင်းလာရသူက ရိပ်
!ဦးက ရိပ်အပေါ် ဒီလိုမျိူးလုက်ရပ်တယ်တဲ့လား'
"ဟင်အင်း မဖြစ်နိုင်ဘူး ခဗျားလိမ်နေတာ ခဗျားလူလိမ် ''
"ဘာလို့မဖြစ်နိုင်ရမှာလဲ ငါသာလိမ်နေတယ်ဆိုရင် မင်းရဲ့ဦးက ခုချိန်ဆို မင်းဆီရောက်နေလောက်ပြီလေ အခုမင်းရှေ့မှာ သူရှိမနေဘူးမဟုတ်လား ''
လှောင်ပြုံးတွေနဲ့အတူ ခနဲ့ကာပြောလာတဲ့လင်းနေရဲ့ အသံတွေကို ရိပ်ထပ်မကြားချင်
"ဘာလို့လဲ ဘာလို့ဦးက ရိပ်အပေါ်ဒီလိုမျိူးလုပ်ရပ်ရတာလဲ အဟင့်...''
ရိပ်ထိုလူရဲ့စကားတွေကိုမယုံချင်ပါ
သို့သော် ရိပ်ယုံရမယ့်အခြေနေတွေဖြစ်နေပြီမို့ ရိပ်ယုံလိုက်ရတော့မည်
!ဦး ရက်စက်တယ် ''
ရှိုက်သံတွေနဲ့အတူ တသိမ့်သိမ့်တုန်ရီကာ ငိုနေတဲ့ကောက်လေးကို ပြုံးရွှင်ကာ အရသာခံရင်းကြည့်နေသူကလင်းနေ
"ကို...ကို...''
ဝရံတာရဲ့လက်ရန်းကို မျက်နှာမူရင်း အတွေးတွေများနေတဲ့ဂုဏ်ရောင်ရဲ့ ကျောပြင်ကို ဖက်တွယ်လာတဲ့လက်သေးသေးလေးတွေကြောင့် ဂုဏ်ရောင်ပြုံးလိုက်မိတယ်
သူလေးရဲ့ဘက်ကို ဂုဏ်ရောင်လှည့်လိုက်ပြီး
"ကိုကို့ရဲ့ခလေးလေး အန်တီနဲ့စကားတွေအကြာကြီးပြောပြီး ကိုကို့ကိုတောင်မေ့နေပြီထင်တာ ''
ခလေးရဲ့မျက်နှာသေးသေးလေးကို သူ့ရဲ့လက်တွေနဲ့ ထွေးရင်းမေးလိုက်လေသည်
"ခခ်...ကို..ကို...နဲ့...သား...အကြောင်း...ပြော..ပြတာ..တီတီ့..ကို..''
မျက်လုံးလေးတွေပိတ်ကျသွားသည်အထိ ရယ်သံလေးတွေနဲ့ပြောလာတဲ့ခလေးကိုကြည့်ရင်း
ဂုဏ်ရောင်အသဲယားစွာ ခလေးရဲ့ပါးပြင်လေးကို
ငုံ့နမ်းလိုက်လေသည်
ခလေးဆေးရုံကဆင်းထားတာသိပ်မကြာသေးတာမို့ ဂုဏ်ရောင်စိတ်ပူနေရပေမယ့် ခုလိုပြုံးပျော်နေတဲ့ခလေးရဲ့ ပုံစံလေးကိုမြင်တွေ့ရတော့ သူ့စိတ်တွေပေါ့သွားရသည်
"ကိုကို့ခလေးက အမြန်ဆုံးသက်သာအောင်နေရမယ်နော် ဒါမှကိုကိုတို့မဂ..လာပွဲလေးစီစဥ်နိုင်မှာ
ဒီကပေါက်စလေးကို အပိုင်သိမ်းချင်လွန်းလို့ ကိုကိုရူးတော့မယ်..''
ခလေးရဲ့နှာခေါင်းလုံးလေးကို ဆွဲညှစ်ရင်းပြောလိုက်တော့ သဘောကျစွာ ထပ်ရယ်လာပြန်တဲ့ခလေးလေး
!ဒီလိုမျိူးလေး များများပြုံးရယ်ပေးပါခလေးရယ် '
ဒီခလေးရဲ့အပြုံးလေးက သိပ်ကိုစွဲမက်ဖို့ကောင်းလွန်းလှပေသည်
"ကို..ကို..ဒီ..ကိုနမ်း...''
သူ့ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို လက်လေးထိုးပြရင်း အနမ်းတောင်းလာပြန်တဲ့ခလေး
!ကိုယ့်ကို ပြုစားနေတာလားခလေးရာ..''
အရိုင်းဆန်ချင်နေတဲ့သူ့ရဲ့စိတ်တွေကို ထိန်းချုပ်လိုက်ရင်း နူးညံလွန်းလှတဲ့ နှုတ်ခမ်းသာ အိအိလေးကို ခလေးစိတ်တိုင်းကျ အနမ်းတွေခြွေနေမိသည်
1second 2second 3second........
secondsပေါင်းများစွာကနေ မိနစ်ပိုင်းကြာသည်ထိ အလွတ်မပေးတမ်းနမ်းရှိုက်နေမိတယ်
"အင့်...အဟင့်...''
ရင်ဘက်ပေါ်ကျရောက်လာတဲ့ လက်သေးသေးလေးရဲ့အထိတွေတွေကြောင့် သူလွှတ်ပေးလိုက်တော့ မျက်ရည်စလေးတွေနဲ့ခလေး
ခလေးနှုတ်ခမ်းပေါ်က သံယောဇဉ် အမျှင်တန်းလေးကို သူ့လက်မလေးနဲ့ဖိသုတ်ပေးလိုက်ပြီး
"ကိုကိုစိတ်မထိန်းနိုင်ဖြစ်သွားတယ် မငိုရဘူးလေ
ပေါက်စလေးရဲ့ ခလေးလေးပဲအနမ်းလိုချင်တယ်ဆို ''
ချော့မြူကာပြောတော့ နှုတ်ခမ်းလေးထော်ကာ
သူ့ကိုကြည့်လာတဲ့ခလေး
သေချာပြီ ဒါဆို ဒီခလေးလေးစိတ်ကောက်နေပြီ
"နမ်းတာ...နမ်းတာက...ကြာ..တယ်..''
မရေရာတဲ့အသံလေးနဲ့ ရန်တွေ့နေတဲ့သူလေးကိူကြည့်ရင်း ဂုဏ်ရောင်အချစ်ပိုရပြန်သည်
"ဟောဗျာ..ဒါကတော့ ခလေးနှုတ်ခမ်းလေးတွေက ချိူလွန်းနေတာကို ''
"ကို...ကို..လူ..ဆိုး...''
သူ့ရင်ဘက်ကို သွားလေးတွေနဲ့ကိုက်ရင်း ရန်ရှာနေတဲ့ခလေးကြောင့် ဂုဏ်ရောင်သဘောကျစွာ
ရယ်လိုက်လေသည်
"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျာ ကိုကိုကလေ ဟောဒီကခလေးလေးကို ချစ်လွန်းလို့ ဆိုးသွားတဲ့ အချစ်လူဆိုး ''
"ခ်ခ်...''
သူစနောက်ကာပြောလိုက်တော့ ခလေးဆီကရယ်သံလေးတွေကြားရပြန်သည်
ဒါဆို ဒီခလေးလေး စိတ်ကောက်ပြေပြီဆိုတာ
သိလိုက်လေပြီ
"ပေါက်စလေး ဆေးသောက်ပြီး အိပ်လိုက်အုံးနော် ခလေးလေး မြန်မြန်နေကောင်းဖို့လိုတယ် ''
"ကို..ကို...ချီ...''
သေးသွယ်လွန်းတဲ့ကိုယ်လေးကို အသာယာပွေ့ချီလိုက်ပြီး အခန်းထဲဝင်ခဲ့လိုက်လေသည်
အခုနောက်ပိုင်း ဂုဏ်ရောင်ထပ်သိလိုက်ရတဲ့
ခလေးရဲ့အကြောင်းတစ်ခုကား ဒီခလေးလေး
သိပ်ကိုချွဲတတ်လွန်းသည်
ဆေးသောက်ပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲ အိပ်ပျော်သွားတဲ့ခလေးရဲ့မျက်နှာလေးကို သေချာစူးစိုက်ကြည့်နေသူက ဂုဏ်ရောင်
!ကိုကို့ဆီ အရင်အခြေနေအတိုင်းလေး ပြန်ရောက်လာပေးလို့ ကျေးဇူးပါခလေးရယ် ''
ခလေးရဲ့နဖူးပြင်လေးကို မြတ်နိုးစွာနမ်းရှိုက်လိုက်လေသည်
"ဒူ...ဒူ.....''
ဘေးဘက်စားပွဲဆီက တုန်ခါလာတဲ့ဖုန်းကို ဂုဏ်ရောင်ကောက်ကိုင်လိုက်လေသည်
"အင်း..စစ်ယံပြော..''
".........''
"Ok..ငါအခုလာခဲ့မယ် မင်းအဲ့မှာပဲစောင့်နေ.. ''
တစ်ဖက်ကဖုန်းကျသွားတာနဲ့ ဂုဏ်ရောင်လည်း
ထရန်ပြင်လိုက်လေသည်
"ခလေးကို နာကျင်အောင်လုပ်တဲ့လူကို ကိုကိုက
အပြစ်ပေးပြီးပြန်လာမှာမလို့ ကိုကို့ခလေးလေးက နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်လေး အိပ်နေရမယ်နော် ''
ခလေးမျက်နှာလေးကိုကြည့်ကာ သူ့စိတ်ထဲကစကားဆိုလိုက်ရင်း သူပြုံးကာထွက်လာခဲ့လိုက်သည်
"အန်တီ..''
"သား အပြင်သွားမလို့လား ''..
"ဟုတ်ကဲ့အန်တီ အခန်းထဲမှာခလေးအိပ်နေတယ်
နိုးလာရင် တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်နေမှာစိုးလို့
အန်တီသွားနေပေးလို့ရမလား ''
"အန်တီ သွားနေလိုက်မယ်သား စိတ်ချနော် ''
"ဟုတ်ကဲ့အန်တီ ကျနော်မကြာပါဘူး ''
"ဟုတ်ပါပြီကွယ်..''
အိမ်ထဲကလျင်မြန်စွာထွက်သွားတဲ့ ဂုဏ်ရောင်ကိုကြည့်ရင်း ဒေါ်မိမော်သက်ပြင်းလေးချလိုက်လေသည်
!ဒီကောင်လေးက သားနိုနိုလေးအပေါ် အရမ်းမြတ်နိုးလွန်းလှပေသည်
သားငယ်လေးနေမကောင်းချိန်ထဲက အလုပ်မသွားပဲ အနားမှာပဲအနီးကပ်နေကာ ပြုစုလေသည်
သားငယ်လေးအတွက် သူမစိတ်ချရပြီဆိုတာ
သိခဲ့ရလိုက်ပြီ '
"ဟာကွာ..'
!ဒုန်း....ခလွမ်း...'
အိမ်ကြီးထဲမှာ ဆူညံစွာပေါက်ကွဲသံတွေကြောင့်
အစေခံများတုပ်တုပ်မျှမလှုပ်ရဲ
ပြန့်ကျဲနေတဲ့အရာတွေရဲ့ဘေးမှာ ခါးကိုထောက်ရင်း ပေါက်ကွဲထားသူက နွေဦး
"လင်းနေ..လင်းနေ..''
သူ့ရဲ့ကျယ်လောင်တဲ့ခေါ်သံကြောင့် လင်းနေသူ့အနားအပြေးရောက်လာလေသည်
"ကျနော်ရှိပါတယ်အကို..''
"အရိပ်အကြောင်းဘာထူးသေးလဲ ''
"ကျနော်စုံစမ်းနေတုန်းပါအကို ဘာသတင်းမဗမရသေးပါဘူး ''
"တောက်..အဲ့ကောင်ကို တွေ့အောင်ရှာပြီး ငါ့ဆီရောက်အောင်ပြန်ခေါ်လာခဲ့ ''
"ဟုတ်ကဲ့..''
လင်းနေထိုနေရာကနေလှည့်ထွက်လာရင်း လက်ကိုတင်းနေအောင်ဆုပ်ထားမိသည်
သူ့တသက်နဲ့တစ်ကိုယ် နွေဦးဒီလောက်ထိ ပေါက်ကွဲတာကိုသူမမြင်ဖူးခဲ့ပေ
ခုတော့ဒီကောင်လေးကြောင့်နဲ့ ပူပန်နေသည်တဲ့လား
!ခဗျားသူ့ကိုပူပန်လေ ကျနော်ကသူ့ကိုပိုပြီးမုန်းလေပဲအကို ကျနော်ရွေးချယ်ခဲ့ပြီးပြီ နောက်ပြန်ဆုတ်လို့မရတော့ဘူး တစ်ဖက်ကကျနော်သိပ်ချစ်ရတဲ့ခဗျား ကျန်တစ်ဖက်က ခဗျားသိပ်ချစ်ရတဲ့ခဗျားရဲ့အဖေ..'
"သူဘယ်မှာလဲစစ်ယံ ''
ကားပေါ်ကဆင်းဆင်းချင်း မေးလိုက်တဲ့ဂုဏ်ရောင်
"အထဲမှာ ကျနော်ချူပ်ထားပါတယ်..''
စစ်ယံစကားဆုံးတာနဲ့ ဂုဏ်ရောင်အထဲကိုဝင်လာလိုက်သည်
သူ့ရှေ့တွင်မြင်နေရတဲ့သူ ထိုလူ့ရဲ့မျက်နှာထက်တွင် ဒဏ်ရာပေါင်းများစွာရှိနေသော်လည်း
ဂုဏ်ရောင်ထိုလူအား ရင်ထဲအသည်းထဲထိနင့်နေအောင် မှတ်မိနေလေသည်
ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျနေတဲ့ ထိုလူရဲ့ဦးခေါင်းကို မေးကနေဆွဲယူကာ မော့လိုက်ပြီး သူနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်သည်
"အဟက်...ဘယ်လိုလဲ သိပ်ကိုနာကျင်နေလား ''
ဂုဏ်ရောင်ရဲ့အသံကြောင့် ထိုလူရဲ့မျက်လုံးတွေ
တဖြည်းဖြည်း ပွင့်လာခဲ့လေသည်
"မင်း...မင်း.... ဘယ်သူလဲ..''
ထိုလူကြောက်လန့်ကာ ရုန်းကန်လေသည်
သို့သော် ထိုလူရဲ့ ခြေနဲ့လက်တွေကို တင်းကျပ်စွာချူပ်နှောင်ထားတာမို့ အချင်းနှီးသာ
"ခဗျား ကျူပ်ကိုမမှတ်မိဘူးလား ''
စူးရဲတဲ့မျက်ဝန်းတွေနဲ့အတူ ထိုလူရဲ့မျက်လုံးအစုံကို စိုက်ကြည့်ကာပြောလိုက်တဲ့ဂုဏ်ရောင်
"မင်း..မင်းဟိုကောင်လေးလား ''
ထိုလူရဲ့မျက်နှာ ချက်ချင်းထိတ်လန့်ကာပြောလာလေသည်
"ဟားဟား..ခဗျားမှတ်ညာဏ်ကောင်းသားပဲ
ဟုတ်တယ် ကျုပ်ကအဲဲ့ဒီကောင်လေးပဲ ''
ထိုလူရဲ့လည်ပင်းကို ဂုဏ်ရောင်ရဲ့သန်မာလွန်းတဲ့လက်တွေနဲ့အားပါစွာ ညှစ်လိုက်လေသည်
"အွန့်..အင့်...''
ထိုလူကြောက်လန့်ကာ ထပ်ပြီးရုန်းကန်းလာသည်
"ဘယ်လိုလဲ ခဗျားက ကျူပ်အပိုင်ကို လာလာထိရတာ သိပ်ကိုသဘောကျတဲ့ပုံစံပဲ ကျူပ်အပိုင်ကိုလာထိရင် ဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲဆိုတာ ကျူပ်ကပြပေးရမှာပေါ့ ''
သူ့ရဲ့လက်တွေကို ပိုပြီးအားပါပါညှစ်လိုက်တော့
ထိုလူရဲ့မျက်နှာရဲတတ်လာလေသည်
"ဘာကြောင့် အဲ့ခလေးကိုခဗျားနာကျင်အောင်လုပ်ရတာလဲ ခဗျားမွေးမှ ခဗျားသားလောက်ပဲရှိတဲ့ခလေးကို အရွယ်တောင်မရောက်သေးဘူး
ခဗျားအကြိမ်ကြိမ်ဖျက်ဆီးခဲ့တယ်..''
ဂုဏ်ရောင်ရဲ့ ဒေါသမီးတွေပိုလို့ပင်တောက်လောင်လာရသည်
"ဒါတင်မကဘူး ခဗျားကအခုထပ်ပြီး ဖျက်ဆီးဖို့ကြိုးစားတယ်ပေါ့လေ..ဟမ်း..ခဗျားသိပ်ကိုရဲတင်းလွန်းနေတယ်ပေါ့..ဟုတ်လား..''
ထိုလူရဲ့မျက်လုံးတွေမျက်ဖြူများလန်လာလေပြီ
ထိုအခုမှဂုဏ်ရောင်ပြုံးလိုက်ရင်း သူ့လက်တွေကိုဖြေလျှော့လိုက်သည်
"အဟွတ်... အဟွတ်...အဟွတ်.. ''
လေကို အလုအယက်ရှူနေတဲ့ထိုလူကိုကြည့်ရင်း
ဂုဏ်ရောင်ရွံရှာလာမိသည်
ဒီလူက သူ့ရဲ့အသဲအသက်ကိုမှ ဖျက်စီးခဲ့သည်တဲ့လား
"ခဗျားပြောစမ်း ခဗျားစိတ်နဲ့ အခုချိန်မှပြန်ပေါ်လာစရာအကြောင်းမရှိဘူး ခဗျားကိုဘယ်သူလုပ်ခိုင်းတာလဲ ''
"အဟွတ်... ပြော..ပြောပါ့မယ်.. ကျေးဇူးပြုပြီး
အသက်ကိုတော့ချမ်းသာပေးပါ..''
"ခဗျားအမှန်တိုင်းပြော လိမ်ရင်ခဗျားဒီထက်ပိုဆိုးမယ်..''
"ဟို..နွေဦးမာန်...နွေဦးမာန် ဆိုတဲ့လူလုပ်ခိုင်းထားလို့ လုပ်ရတာပါ..''
ထိုလူစကားကြောင့် ဂုဏ်ရောင်ရဲ့မျက်နှာ နဂိုထက်ပိုပြီး တင်းမာလာခဲ့သည်
"စစ်ယံ ငါပြန်မယ်...ငါကြေးစား လူသတ်သမားတွေခေါ်ထားတယ် ခဏနေသူတို့ရောက်လာလိမ့်မယ် အဲ့အခါကျဒီလူကိုထည့်ပေးလိုက်... ငရဲဆိုတာ ဘာလဲသိအောင်ပြပေးလိမ့်မယ် အဟက်..''
သွေးအေးအေးနဲ့ပြောသွားတဲ့ ဂုဏ်ရောင်ရဲ့စကားကြောင့် ထိုလူမျက်လုံးများပြူးကျယ်လာရသည်
"မလုပ်ပါနဲ့ဗျာ..ကျနော့်အသက်ကိုချမ်းသာပေးပါ..''..
ငိုယိုပြီးတောင်းပန်နေတဲ့အသံတွေကို ပြုံးပြီး
ကျောခိုင်းခဲ့သူက ဂုဏ်ရောင်
အသေမသတ်ပဲ ကျနော့်ကိုသတ်လိုက်ပါတော့ဟူဆိုလောက်ရအောင် ညှင်းပန်းနှိပ်စက်တတ်သူများက ဂုဏ်ရောင်ငှားထားသည့် ကြေးစားများပင်ဖြစ်လေသည်
(Love you all🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
စာလုံးပေါင်းမှားရင် ပြင်ဖတ်ပေးကြပါနော်
စောင့်နေပေးတဲ့ ဒါဒါလေးတွေအရမ်းချစ်တယ်
ရှင့်🌺🌺🌺🌺🌺🌺)
🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
Zawgyi🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
"ခဗ်ား ဘာလို႔ဒီလိုလုပ္ရတာလဲ က်ေနာ့္ကိုအခုခ်က္ခ်င္းလႊတ္ေပး ''
"အဟက္္ လႊတ္ေပးခ်င္မွေတာ့မင္းကိုငါ အစကတည္းကေခၚလာခဲ့ပါ့မလား အရိပ္လႊား ''
ရိပ္ရဲ႕ဆံသားေတြကို သူ႕ရဲ႕လက္ေတြနဲ႕ၾကမ္းတမ္းစြာ ေစာင့္ဆြဲရင္း စူးရဲတဲ့မ်က္ဝန္းေတြနဲ႕အတူ
အံကိုႀကိတ္ကာေျပာေနတဲ့လင္းေန
"ခဗ်ား လူယုတ္မာ အခုခ်က္ခ်င္းက်ေနာ့္ကိုလႊတ္ေပး ..ဦး..ဦးဘယ္မွာလဲ..ဦးကိုေခၚေပး''
သူ႕လက္ထဲမွာ တုန္ယင္ကာ႐ုန္းကန္ေနတဲ့ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီး လင္းေန
ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္လိုက္ေလသည္
"ဒီအေျခေနမွာေတာင္မင္းကအဲ့လူကိုေမွ်ာ္လင့္ေနေသးတာလား မင္းသိပ္ရီစရာေကာင္းတယ္ အရိပ္လႊား မင္းရဲ႕ဦးကိုယ္တိုင္ကပဲ မင္းကိုဒီလိုလုပ္ဖို႔ ငါ့ကိုအမိန့္ေပးလိုက္တာ ''
လင္းေနရဲ႕စကားၾကားရေတာ့ ဆြံအေနမိသူကရိပ္
"ဟားဟား ဘာလဲ မင္းသိပ္အံ့ေၾသာသြားတာလား မင္းခ်စ္ေနတဲ့လူက မင္းကိုဒီလိုမ်ိဴးလုပ္တယ္ဆိုတာ မင္းမယုံနိုင္ဘူးမဟုတ္လား ''
မ်က္ရည္မ်ားစြာ က်ဆင္းလာရသူက ရိပ္
!ဦးက ရိပ္အေပၚ ဒီလိုမ်ိဴးလုက္ရပ္တယ္တဲ့လား'
"ဟင္အင္း မျဖစ္နိုင္ဘူး ခဗ်ားလိမ္ေနတာ ခဗ်ားလူလိမ္ ''
"ဘာလို႔မျဖစ္နိုင္ရမွာလဲ ငါသာလိမ္ေနတယ္ဆိုရင္ မင္းရဲ႕ဦးက ခုခ်ိန္ဆို မင္းဆီေရာက္ေနေလာက္ၿပီေလ အခုမင္းေရွ႕မွာ သူရွိမေနဘူးမဟုတ္လား ''
ေလွာင္ၿပဳံးေတြနဲ႕အတူ ခနဲ႕ကာေျပာလာတဲ့လင္းေနရဲ႕ အသံေတြကို ရိပ္ထပ္မၾကားခ်င္
"ဘာလို႔လဲ ဘာလို႔ဦးက ရိပ္အေပၚဒီလိုမ်ိဴးလုပ္ရပ္ရတာလဲ အဟင့္...''
ရိပ္ထိုလူရဲ႕စကားေတြကိုမယုံခ်င္ပါ
သို႔ေသာ္ ရိပ္ယုံရမယ့္အေျခေနေတြျဖစ္ေနၿပီမို႔ ရိပ္ယုံလိုက္ရေတာ့မည္
!ဦး ရက္စက္တယ္ ''
ရွိုက္သံေတြနဲ႕အတူ တသိမ့္သိမ့္တုန္ရီကာ ငိုေနတဲ့ေကာက္ေလးကို ၿပဳံး႐ႊင္ကာ အရသာခံရင္းၾကည့္ေနသူကလင္းေန
"ကို...ကို...''
ဝရံတာရဲ႕လက္ရန္းကို မ်က္ႏွာမူရင္း အေတြးေတြမ်ားေနတဲ့ဂုဏ္ေရာင္ရဲ႕ ေက်ာျပင္ကို ဖက္တြယ္လာတဲ့လက္ေသးေသးေလးေတြေၾကာင့္ ဂုဏ္ေရာင္ၿပဳံးလိုက္မိတယ္
သူေလးရဲ႕ဘက္ကို ဂုဏ္ေရာင္လွည့္လိုက္ၿပီး
"ကိုကို႔ရဲ႕ခေလးေလး အန္တီနဲ႕စကားေတြအၾကာႀကီးေျပာၿပီး ကိုကို႔ကိုေတာင္ေမ့ေနၿပီထင္တာ ''
ခေလးရဲ႕မ်က္ႏွာေသးေသးေလးကို သူ႕ရဲ႕လက္ေတြနဲ႕ ေထြးရင္းေမးလိုက္ေလသည္
"ခခ္...ကို..ကို...နဲ႕...သား...အေၾကာင္း...ေျပာ..ျပတာ..တီတီ့..ကို..''
မ်က္လုံးေလးေတြပိတ္က်သြားသည္အထိ ရယ္သံေလးေတြနဲ႕ေျပာလာတဲ့ခေလးကိုၾကည့္ရင္း
ဂုဏ္ေရာင္အသဲယားစြာ ခေလးရဲ႕ပါးျပင္ေလးကို
ငုံ႕နမ္းလိုက္ေလသည္
ခေလးေဆး႐ုံကဆင္းထားတာသိပ္မၾကာေသးတာမို႔ ဂုဏ္ေရာင္စိတ္ပူေနရေပမယ့္ ခုလိုၿပဳံးေပ်ာ္ေနတဲ့ခေလးရဲ႕ ပုံစံေလးကိုျမင္ေတြ႕ရေတာ့ သူ႕စိတ္ေတြေပါ့သြားရသည္
"ကိုကို႔ခေလးက အျမန္ဆုံးသက္သာေအာင္ေနရမယ္ေနာ္ ဒါမွကိုကိုတို႔မဂ..လာပြဲေလးစီစဥ္နိုင္မွာ
ဒီကေပါက္စေလးကို အပိုင္သိမ္းခ်င္လြန္းလို႔ ကိုကို႐ူးေတာ့မယ္..''
ခေလးရဲ႕ႏွာေခါင္းလုံးေလးကို ဆြဲညွစ္ရင္းေျပာလိုက္ေတာ့ သေဘာက်စြာ ထပ္ရယ္လာျပန္တဲ့ခေလးေလး
!ဒီလိုမ်ိဴးေလး မ်ားမ်ားၿပဳံးရယ္ေပးပါခေလးရယ္ '
ဒီခေလးရဲ႕အၿပဳံးေလးက သိပ္ကိုစြဲမက္ဖို႔ေကာင္းလြန္းလွေပသည္
"ကို..ကို..ဒီ..ကိုနမ္း...''
သူ႕ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကို လက္ေလးထိုးျပရင္း အနမ္းေတာင္းလာျပန္တဲ့ခေလး
!ကိုယ့္ကို ျပဳစားေနတာလားခေလးရာ..''
အရိုင္းဆန္ခ်င္ေနတဲ့သူ႕ရဲ႕စိတ္ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ရင္း ႏူးညံလြန္းလွတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းသာ အိအိေလးကို ခေလးစိတ္တိုင္းက် အနမ္းေတြေႁခြေနမိသည္
1second 2second 3second........
secondsေပါင္းမ်ားစြာကေန မိနစ္ပိုင္းၾကာသည္ထိ အလြတ္မေပးတမ္းနမ္းရွိုက္ေနမိတယ္
"အင့္...အဟင့္...''
ရင္ဘက္ေပၚက်ေရာက္လာတဲ့ လက္ေသးေသးေလးရဲ႕အထိေတြေတြေၾကာင့္ သူလႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္စေလးေတြနဲ႕ခေလး
ခေလးႏႈတ္ခမ္းေပၚက သံေယာဇဥ္ အမွ်င္တန္းေလးကို သူ႕လက္မေလးနဲ႕ဖိသုတ္ေပးလိုက္ၿပီး
"ကိုကိုစိတ္မထိန္းနိုင္ျဖစ္သြားတယ္ မငိုရဘူးေလ
ေပါက္စေလးရဲ႕ ခေလးေလးပဲအနမ္းလိုခ်င္တယ္ဆို ''
ေခ်ာ့ျမဴကာေျပာေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးေထာ္ကာ
သူ႕ကိုၾကည့္လာတဲ့ခေလး
ေသခ်ာၿပီ ဒါဆို ဒီခေလးေလးစိတ္ေကာက္ေနၿပီ
"နမ္းတာ...နမ္းတာက...ၾကာ..တယ္..''
မေရရာတဲ့အသံေလးနဲ႕ ရန္ေတြ႕ေနတဲ့သူေလးကိူၾကည့္ရင္း ဂုဏ္ေရာင္အခ်စ္ပိုရျပန္သည္
"ေဟာဗ်ာ..ဒါကေတာ့ ခေလးႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက ခ်ိဴလြန္းေနတာကို ''
"ကို...ကို..လူ..ဆိုး...''
သူ႕ရင္ဘက္ကို သြားေလးေတြနဲ႕ကိုက္ရင္း ရန္ရွာေနတဲ့ခေလးေၾကာင့္ ဂုဏ္ေရာင္သေဘာက်စြာ
ရယ္လိုက္ေလသည္
"ဟုတ္ကဲ့ပါဗ်ာ ကိုကိုကေလ ေဟာဒီကခေလးေလးကို ခ်စ္လြန္းလို႔ ဆိုးသြားတဲ့ အခ်စ္လူဆိုး ''
"ခ္ခ္...''
သူစေနာက္ကာေျပာလိုက္ေတာ့ ခေလးဆီကရယ္သံေလးေတြၾကားရျပန္သည္
ဒါဆို ဒီခေလးေလး စိတ္ေကာက္ေျပၿပီဆိုတာ
သိလိုက္ေလၿပီ
"ေပါက္စေလး ေဆးေသာက္ၿပီး အိပ္လိုက္အုံးေနာ္ ခေလးေလး ျမန္ျမန္ေနေကာင္းဖို႔လိုတယ္ ''
"ကို..ကို...ခ်ီ...''
ေသးသြယ္လြန္းတဲ့ကိုယ္ေလးကို အသာယာေပြ႕ခ်ီလိုက္ၿပီး အခန္းထဲဝင္ခဲ့လိုက္ေလသည္
အခုေနာက္ပိုင္း ဂုဏ္ေရာင္ထပ္သိလိုက္ရတဲ့
ခေလးရဲ႕အေၾကာင္းတစ္ခုကား ဒီခေလးေလး
သိပ္ကိုခြၽဲတတ္လြန္းသည္
ေဆးေသာက္ၿပီး သူ႕ရင္ခြင္ထဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ခေလးရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကို ေသခ်ာစူးစိုက္ၾကည့္ေနသူက ဂုဏ္ေရာင္
!ကိုကို႔ဆီ အရင္အေျခေနအတိုင္းေလး ျပန္ေရာက္လာေပးလို႔ ေက်းဇူးပါခေလးရယ္ ''
ခေလးရဲ႕နဖူးျပင္ေလးကို ျမတ္နိုးစြာနမ္းရွိုက္လိုက္ေလသည္
"ဒူ...ဒူ.....''
ေဘးဘက္စားပြဲဆီက တုန္ခါလာတဲ့ဖုန္းကို ဂုဏ္ေရာင္ေကာက္ကိုင္လိုက္ေလသည္
"အင္း..စစ္ယံေျပာ..''
".........''
"Ok..ငါအခုလာခဲ့မယ္ မင္းအဲ့မွာပဲေစာင့္ေန.. ''
တစ္ဖက္ကဖုန္းက်သြားတာနဲ႕ ဂုဏ္ေရာင္လည္း
ထရန္ျပင္လိုက္ေလသည္
"ခေလးကို နာက်င္ေအာင္လုပ္တဲ့လူကို ကိုကိုက
အျပစ္ေပးၿပီးျပန္လာမွာမလို႔ ကိုကို႔ခေလးေလးက ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ေလး အိပ္ေနရမယ္ေနာ္ ''
ခေလးမ်က္ႏွာေလးကိုၾကည့္ကာ သူ႕စိတ္ထဲကစကားဆိုလိုက္ရင္း သူၿပဳံးကာထြက္လာခဲ့လိုက္သည္
"အန္တီ..''
"သား အျပင္သြားမလို႔လား ''..
"ဟုတ္ကဲ့အန္တီ အခန္းထဲမွာခေလးအိပ္ေနတယ္
နိုးလာရင္ တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္ေနမွာစိုးလို႔
အန္တီသြားေနေပးလို႔ရမလား ''
"အန္တီ သြားေနလိုက္မယ္သား စိတ္ခ်ေနာ္ ''
"ဟုတ္ကဲ့အန္တီ က်ေနာ္မၾကာပါဘူး ''
"ဟုတ္ပါၿပီကြယ္..''
အိမ္ထဲကလ်င္ျမန္စြာထြက္သြားတဲ့ ဂုဏ္ေရာင္ကိုၾကည့္ရင္း ေဒၚမိေမာ္သက္ျပင္းေလးခ်လိဳက္ေလသည္
!ဒီေကာင္ေလးက သားနိုနိုေလးအေပၚ အရမ္းျမတ္နိုးလြန္းလွေပသည္
သားငယ္ေလးေနမေကာင္းခ်ိန္ထဲက အလုပ္မသြားပဲ အနားမွာပဲအနီးကပ္ေနကာ ျပဳစုေလသည္
သားငယ္ေလးအတြက္ သူမစိတ္ခ်ရၿပီဆိုတာ
သိခဲ့ရလိုက္ၿပီ '
"ဟာကြာ..'
!ဒုန္း....ခလြမ္း...'
အိမ္ႀကီးထဲမွာ ဆူညံစြာေပါက္ကြဲသံေတြေၾကာင့္
အေစခံမ်ားတုပ္တုပ္မွ်မလႈပ္ရဲ
ျပန့္က်ဲေနတဲ့အရာေတြရဲ႕ေဘးမွာ ခါးကိုေထာက္ရင္း ေပါက္ကြဲထားသူက ေႏြဦး
"လင္းေန..လင္းေန..''
သူ႕ရဲ႕က်ယ္ေလာင္တဲ့ေခၚသံေၾကာင့္ လင္းေနသူ႕အနားအေျပးေရာက္လာေလသည္
"က်ေနာ္ရွိပါတယ္အကို..''
"အရိပ္အေၾကာင္းဘာထူးေသးလဲ ''
"က်ေနာ္စုံစမ္းေနတုန္းပါအကို ဘာသတင္းမဗမရေသးပါဘူး ''
"ေတာက္..အဲ့ေကာင္ကို ေတြ႕ေအာင္ရွာၿပီး ငါ့ဆီေရာက္ေအာင္ျပန္ေခၚလာခဲ့ ''
"ဟုတ္ကဲ့..''
လင္းေနထိုေနရာကေနလွည့္ထြက္လာရင္း လက္ကိုတင္းေနေအာင္ဆုပ္ထားမိသည္
သူ႕တသက္နဲ႕တစ္ကိုယ္ ေႏြဦးဒီေလာက္ထိ ေပါက္ကြဲတာကိုသူမျမင္ဖူးခဲ့ေပ
ခုေတာ့ဒီေကာင္ေလးေၾကာင့္နဲ႕ ပူပန္ေနသည္တဲ့လား
!ခဗ်ားသူ႕ကိုပူပန္ေလ က်ေနာ္ကသူ႕ကိုပိုၿပီးမုန္းေလပဲအကို က်ေနာ္ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ၿပီးၿပီ ေနာက္ျပန္ဆုတ္လို႔မရေတာ့ဘူး တစ္ဖက္ကက်ေနာ္သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ခဗ်ား က်န္တစ္ဖက္က ခဗ်ားသိပ္ခ်စ္ရတဲ့ခဗ်ားရဲ႕အေဖ..'
"သူဘယ္မွာလဲစစ္ယံ ''
ကားေပၚကဆင္းဆင္းခ်င္း ေမးလိုက္တဲ့ဂုဏ္ေရာင္
"အထဲမွာ က်ေနာ္ခ်ဴပ္ထားပါတယ္..''
စစ္ယံစကားဆုံးတာနဲ႕ ဂုဏ္ေရာင္အထဲကိုဝင္လာလိုက္သည္
သူ႕ေရွ႕တြင္ျမင္ေနရတဲ့သူ ထိုလူ႕ရဲ႕မ်က္ႏွာထက္တြင္ ဒဏ္ရာေပါင္းမ်ားစြာရွိေနေသာ္လည္း
ဂုဏ္ေရာင္ထိုလူအား ရင္ထဲအသည္းထဲထိနင့္ေနေအာင္ မွတ္မိေနေလသည္
ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ေနတဲ့ ထိုလူရဲ႕ဦးေခါင္းကို ေမးကေနဆြဲယူကာ ေမာ့လိုက္ၿပီး သူနဲ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္သည္
"အဟက္...ဘယ္လိုလဲ သိပ္ကိုနာက်င္ေနလား ''
ဂုဏ္ေရာင္ရဲ႕အသံေၾကာင့္ ထိုလူရဲ႕မ်က္လုံးေတြ
တျဖည္းျဖည္း ပြင့္လာခဲ့ေလသည္
"မင္း...မင္း.... ဘယ္သူလဲ..''
ထိုလူေၾကာက္လန့္ကာ ႐ုန္းကန္ေလသည္
သို႔ေသာ္ ထိုလူရဲ႕ ေျခနဲ႕လက္ေတြကို တင္းက်ပ္စြာခ်ဴပ္ေႏွာင္ထားတာမို႔ အခ်င္းႏွီးသာ
"ခဗ်ား က်ဴပ္ကိုမမွတ္မိဘူးလား ''
စူးရဲတဲ့မ်က္ဝန္းေတြနဲ႕အတူ ထိုလူရဲ႕မ်က္လုံးအစုံကို စိုက္ၾကည့္ကာေျပာလိုက္တဲ့ဂုဏ္ေရာင္
"မင္း..မင္းဟိုေကာင္ေလးလား ''
ထိုလူရဲ႕မ်က္ႏွာ ခ်က္ခ်င္းထိတ္လန့္ကာေျပာလာေလသည္
"ဟားဟား..ခဗ်ားမွတ္ညာဏ္ေကာင္းသားပဲ
ဟုတ္တယ္ က်ဳပ္ကအဲဲ့ဒီေကာင္ေလးပဲ ''
ထိုလူရဲ႕လည္ပင္းကို ဂုဏ္ေရာင္ရဲ႕သန္မာလြန္းတဲ့လက္ေတြနဲ႕အားပါစြာ ညွစ္လိုက္ေလသည္
"အြန့္..အင့္...''
ထိုလူေၾကာက္လန့္ကာ ထပ္ၿပီး႐ုန္းကန္းလာသည္
"ဘယ္လိုလဲ ခဗ်ားက က်ဴပ္အပိုင္ကို လာလာထိရတာ သိပ္ကိုသေဘာက်တဲ့ပုံစံပဲ က်ဴပ္အပိုင္ကိုလာထိရင္ ဘယ္လိုျဖစ္သြားလဲဆိုတာ က်ဴပ္ကျပေပးရမွာေပါ့ ''
သူ႕ရဲ႕လက္ေတြကို ပိုၿပီးအားပါပါညွစ္လိုက္ေတာ့
ထိုလူရဲ႕မ်က္ႏွာရဲတတ္လာေလသည္
"ဘာေၾကာင့္ အဲ့ခေလးကိုခဗ်ားနာက်င္ေအာင္လုပ္ရတာလဲ ခဗ်ားေမြးမွ ခဗ်ားသားေလာက္ပဲရွိတဲ့ခေလးကို အ႐ြယ္ေတာင္မေရာက္ေသးဘူး
ခဗ်ားအႀကိမ္ႀကိမ္ဖ်က္ဆီးခဲ့တယ္..''
ဂုဏ္ေရာင္ရဲ႕ ေဒါသမီးေတြပိုလို႔ပင္ေတာက္ေလာင္လာရသည္
"ဒါတင္မကဘူး ခဗ်ားကအခုထပ္ၿပီး ဖ်က္ဆီးဖို႔ႀကိဳးစားတယ္ေပါ့ေလ..ဟမ္း..ခဗ်ားသိပ္ကိုရဲတင္းလြန္းေနတယ္ေပါ့..ဟုတ္လား..''
ထိုလူရဲ႕မ်က္လုံးေတြမ်က္ျဖဴမ်ားလန္လာေလၿပီ
ထိုအခုမွဂုဏ္ေရာင္ၿပဳံးလိုက္ရင္း သူ႕လက္ေတြကိုေျဖေလွ်ာ့လိုက္သည္
"အဟြတ္... အဟြတ္...အဟြတ္.. ''
ေလကို အလုအယက္ရႉေနတဲ့ထိုလူကိုၾကည့္ရင္း
ဂုဏ္ေရာင္႐ြံရွာလာမိသည္
ဒီလူက သူ႕ရဲ႕အသဲအသက္ကိုမွ ဖ်က္စီးခဲ့သည္တဲ့လား
"ခဗ်ားေျပာစမ္း ခဗ်ားစိတ္နဲ႕ အခုခ်ိန္မွျပန္ေပၚလာစရာအေၾကာင္းမရွိဘူး ခဗ်ားကိုဘယ္သူလုပ္ခိုင္းတာလဲ ''
"အဟြတ္... ေျပာ..ေျပာပါ့မယ္.. ေက်းဇူးျပဳၿပီး
အသက္ကိုေတာ့ခ်မ္းသာေပးပါ..''
"ခဗ်ားအမွန္တိုင္းေျပာ လိမ္ရင္ခဗ်ားဒီထက္ပိုဆိုးမယ္..''
"ဟို..ေႏြဦးမာန္...ေႏြဦးမာန္ ဆိုတဲ့လူလုပ္ခိုင္းထားလို႔ လုပ္ရတာပါ..''
ထိုလူစကားေၾကာင့္ ဂုဏ္ေရာင္ရဲ႕မ်က္ႏွာ နဂိုထက္ပိုၿပီး တင္းမာလာခဲ့သည္
"စစ္ယံ ငါျပန္မယ္...ငါေၾကးစား လူသတ္သမားေတြေခၚထားတယ္ ခဏေနသူတို႔ေရာက္လာလိမ့္မယ္ အဲ့အခါက်ဒီလူကိုထည့္ေပးလိုက္... ငရဲဆိုတာ ဘာလဲသိေအာင္ျပေပးလိမ့္မယ္ အဟက္..''
ေသြးေအးေအးနဲ႕ေျပာသြားတဲ့ ဂုဏ္ေရာင္ရဲ႕စကားေၾကာင့္ ထိုလူမ်က္လုံးမ်ားျပဴးက်ယ္လာရသည္
"မလုပ္ပါနဲ႕ဗ်ာ..က်ေနာ့္အသက္ကိုခ်မ္းသာေပးပါ..''..
ငိုယိုၿပီးေတာင္းပန္ေနတဲ့အသံေတြကို ၿပဳံးၿပီး
ေက်ာခိုင္းခဲ့သူက ဂုဏ္ေရာင္
အေသမသတ္ပဲ က်ေနာ့္ကိုသတ္လိုက္ပါေတာ့ဟူဆိုေလာက္ရေအာင္ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္တတ္သူမ်ားက ဂုဏ္ေရာင္ငွားထားသည့္ ေၾကးစားမ်ားပင္ျဖစ္ေလသည္
(Love you all🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺
စာလုံးေပါင္းမွားရင္ ျပင္ဖတ္ေပးၾကပါေနာ္
ေစာင့္ေနေပးတဲ့ ဒါဒါေလးေတြအရမ္းခ်စ္တယ္
ရွင့္🌺🌺🌺🌺🌺🌺)