Ruhsal Temas

18. BÖLÜM " FOTOĞRAF"

Bölüme Başlama Saatiniz:

Sustum, bu ona cevap vermek istemediğim için miydi yoksa söyleyecek sözüm olmadığında mıydı bilmiyorum, derin bir nefes alıp şu son 8 aydır ilk kez kendim için düşünerek ona hiçbir şey söylemedim.

Yavaşça sırtımı ona doğru dönerek hastanenin içerisine doğru yürümeye başladım, arkamdan geldiğini attığı adımlardan duyuyordum ama bunu umursamadım, asansöre binmek yerine merdivenlerden çıkmaya başladım.

Odamın olduğu kata geldiğimde danışmanın önünden geçerken o peşimden gelmeyi bıraktı danışmadan gelen konuşma seslerini dinlemeden direk odama doğru ilerleyip, odamdan içeri girdim.

Yavaşça yatağıma uzanıp ayaklarımı kendime doğru çektim ve uyumak için gözlerimi kapadım.

Kapının açılık kapanma sesiyle irkilerek uyandım, uyumuştum, hava kararmak üzereydi acaba kaç saat uyumuştum diye düşünürken odanın içerisinde ki adım sesleriyle tekrardan gözlerimi kapadım ve aynı şekilde durmaya devam ettim.

Adımlar yavaş bir şekilde hemen benim yanımda ki yatağın yanında durdu, sonradan gelen sesle yatağın üzerine oturduğunu anladım.

Aradan geçen kısa zamanda uyuduğumu düşünmesi için hiç hareket etmeden duruyordum. "Rahşan?"

Derinden gelen sesini duydum, o olduğunu elbette ki biliyordum ama ses çıkarmamaya çalıştım, bana sadece acı hissi veren adamla tekrardan oda arkadaşı olmuştum.

"Sana Parıltı demeye utandım"

Her ne kadar normal durmaya çalışsam da içten gelen derin bir nefese engel olamadım, neydi yine bu his yine canım mı yanıyordu.

"Ben özür dilerim Rahşan bana sırtını dönmekle haklısın"

İçimden gelen ona sarılma isteğiyle baş etmeye çalışıyordum, hayır Rahşan ona sarılmak sana ihanet. "Belki de beni affedebilmen için sana içimi açmam gerekiyor ama bu benim için çok zor"

Onu affedebilme ihtimalim? Var mıydı bu, gerçekten o an ki hislerimi diğer bütün hislerim gibi unutabilir miydim?

"O fotoğrafta ki kişi annemdi, bende ki tek fotoğrafıydı ve kimsenin ona dokunmasına izin veremem"

Fotoğrafta ki o güzel kadın annesiydi, fotoğrafa uzunca bakamamıştım acaba annesine ne kadar benziyordu, muhteşem yeşil gözlerini kimden almıştı.

"İsminin anlamını neden biliyorum biliyor musun, çünkü annemin ikinci ismiydi"

İlk kez bir adaşım olduğunu duymuştum, küçük çaplı bir şok yaşamıştım çünkü her şeyini düşünsem de annesini ikinci isminin Rahşan olması aklıma gelmezdi bile.

"Bu bir tesadüf olamaz, sen bir tesadüften ibaret olamazsın"

Ben bir tesadüf değildim zaten, seni gördüm, merak ettim ve seninle oda arkadaşı oldum ben onun hayatında tesadüfen giren biri olmak istemiyordum.

Ona küs kalmak artık neden bu kadar zor gelmeye başlamıştı ki, daha önce yapmıştım şimdi neden olmuyordu.

"Benden vazgeçtiğini söylediğinde artık bütün her şeyin bittiğini düşündüm ve kendimi çok kötü hissettim sanki çok sevdiğim bir şeyi kaybetmiş gibiydim ama sen haklıydın hiç senin olmayan bir şeyi kaybedemezsin"

Beni kaybettiğini mi düşünmüştü, ben onun hayatının neresindeydim ki beni kaybetsin onun hiçbir şeyiydim ben üzülmesi saçmaydı, peki söyle Rahşan o senin hayatının neresindeydi ki bu kadar üzüldün.

"Seni kazanmaya karar verdim bu yüzden de ne olursa olsun sana kendimi affettireceğim"

Yataktan kalktı ve bir şeylerle uğraştı ama sırtım ona dönük olduğu için ne yaptığını görmüyordum sonrasında üzerime örtülen battaniyeyle ne yaptığını anlamıştım.

"Ama ondan önce üzerini örtelim yoksa üşürsün ve hasta olursun"

O an dişçi kapısının önünde dişçiye gitmekten korkan kız tekrardan kendini belli etti, kalbim hiç olmadığı kadar hızlı atmaya ve ellerim terlemeye başladı, sıklaşan nefesim zaten ben uyumuyorum diyordu ama o zaten uyumadığımı bildiği için sorun etmedim.

Neydi bu duydu tekrardan merak mıydı, pek sanmıyordum ama ilk kez bir duyguyu öğrenmeyi bu kadar çok istiyordum. 

Bölümü Bitireme Saatiniz:

Öncelikle merhaba okuyucularım, uzun bir açıklama olacak lütfen okuyun.

Bugün ki bölüm geç geldi çünkü bölümü anca düzenleyebildim, üniversiteye gideceğim için evde büyük bir telaş var ve elime bilgisayarımı alıp da bölüm düzenleyemiyorum maalesef ki.

Bu hazırlık bir iki haftayı bulur çünkü burada hazırlık gideceğim şehirde ev bulmam, taşınmam gerekiyor bunlarda hayli yorucu işler bu yüzden de bölümler biraz geç gelebilir ama en erken zamanda bölüm atacağım, normalde 38. bölümde final yapıyorum bütün bölümler de yazılı lakin düzenleme işi biraz uğraş verici.

Ki düzenlesem bile gözümden kaçan hayli yerler var bunlar içinde affınıza sığınıyorum.

Bir diğer duyurumsa bölüm atlamaları ve oy düşüklüğüyle ilgili, gördüğüm kadarıyla bölüm atlayan çok fazla hayalet okuyucum var, buraya çok fazla zaman geçiriyorum ve bir sürü uğraş veriyorum bölüm atlamayın ki büyüyelim, oy atın ki büyüyelim bu çok zor bir şey değil bunu hak ettiğimi düşünüyorum.

Hak etmediğimi düşünen insanlar varsa da lütfen artık kitabımı okumayın lütfen.

Başından beri yanımda olan oy ve yorum yazan okuyucularıma büyük minnet duyuyorum, verdiğiniz ve yazdığınız her oy, yorum benim için çok kıymetli, başından beri yanımda olduğunuz için sağ olun.

Seviliyorsunuz (づ￣ ³￣)づ