Ruhsal Temas

28. BÖLÜM "RUHSAL TEMAS"

Bölüme Başlama Saatiniz:

Bocalamıştım, onun tekrar hastalandığını ve kötü hissettiğini duymayı beklerken bunu duymak son beklediğim şey bile değildi doğrusu, dakikalardır yüzüne ne dediğini anlamak için bakıyordum, sahi ne demişti.

Söylediği şey bir tokat gibi yüzüme çarparken ağzım açık kalmıştı. Benden hoşlanıyordu, Dağhan benden hoşlanıyordu ve bende ondan ama bunu ona söyleyemiyordum, aklımda binlerce düşünce varken bana beklenti içerisinde olan bakışlarında takılı kalmıştım.

"Biliyorsun artık sana anlattım, geçmişimi, en kuytu acılarımı, biliyorum sana sarılamam, elini tutamam veya seni öpemem ama sana bütün sevgimi verebilirim, geleceğimi sana adayabilirim yeter ki sende sev"

Söyledikleriyle başımı salladım, evet biliyordum ama bu ondan uzaklaşmama değecek şeyler değildi beni ondan ve ona olan aşkımdan kim uzak tutabilirdi ki. Derin nefes aldım, hadi Rahşan bunu yapabilirsin sende söyle ona olan hislerini.

"Bende. Bende senden çok hoşlanıyorum"

Oh be söylemiştim sonunda içimde ona büyüttüğüm hislerim artık kendini aşmış ve ağzımdan çıkmıştı, ona baktım ne söyleyeceğini merak ediyordum. Uzun uzun yüzünü inceledim sana sunduğu mimiklerine baktım her ne kadar beklese de o da şaşırmıştı çünkü biliyordu ki duygularımı söyleyebilmem büyük bir gelişmeydi.

"Seni asla ama asla bırakmayacağım ömrümü sana adadım hep yanında olup seni sonsuza kadar seveceğim" durdu yüzündeki sevinç ve heyecan kendini tedirginliğe bıraktı.

"A-ama biliyorsun dimi sana asla dokunamam"

Ona kendimden emin bir şekilde gülümsedim ve kendim emin bir şekilde "Elini kaldırır mısın?"

Bana anlamamış bir şekilde bakıyordu bense nasıl yapacağını göstermek için kendi elimi düz bir şekilde kaldırdım, ne yaptığımı anlamaya çalışıyor gibiydi, ona hadi der gibi kafamı salladığımda elini tedirgin bir şekilde yavaşça elimin hizasına getirdi.

"Biliyor musun ellerimiz asla değmiyormuş atomlarımız birbirimiz itiyormuş, aslında birbirimize dokunduğumuzu sansak da dokunamıyor muşuz ama sanki bunlara inat birleşmeye çalışıyor muşuz gibi ne tuhaf, zaten dokunmak istesek olmayacakmış, bir yerde okumuştum, yani demek istediğim; ne olmuş yani ellerimiz birbirine dokunmuyorsa ben seni sana dokunarak sevmedim ki"

Ellerimizi iyice yaklaştırdım ama değdirmedim öylece bekledim ve gözlerine baktım "Ben sana gözlerimle dokundum, sesimle, gölgemle, ben sana ruhumla temas ettim işte bu ruhsal temas, işte bu gerçek sevgi gerisinin ne önemi kaldı ki"

Durdum ve hızlıca elimi çektim ve arkamı ona döndüm etrafımda bakınırken yerde gördüğüm orta uzunlukta ince bir odunu elime alarak ona döndüm oysa bir elime birde bana anlamsız bir şekilde bakıyordu.

"Ama o kadar el ele tutuşmak istiyorsan tut odunun diğer ucunu bu da bizim el ele tutuşma şeklimiz olsun"

Odunun bir ucundan tuttum ve diğer ucunu ona doğru tutması için uzattım ilk başta sadece bir şeyler arıyormuş gibi gözleri gözlerimde gezindi sonraysa birkaç dakika oduna baktı ve sonra yüzünde kocaman bir gülümsemeyle odunun diğer ucunu tuttu.

"Olsun bakalım" dedi. İşte bizim asıl hikayemiz orda başladı biz Rahşan ve Dağhan o gece bütün acılara boyun eğmeyi bırakıp el ele oradan çıktık.

Bölümü Bitirme Saatiniz:

Selamlarrr

Kitabın ismini taşıdığı ve hikaye açıklamasında olan bölümü sizinle paylaşmış bulunmaktayım.

Umarım bölümü beğenmişsinizdir oy verip yorum yapmayı unutmayın.

Pazar saat 19.30'da yeni bölümde görüşmek dileğiyle.