|| Tamamlanmıştır ||
***
"Biliyor musun ellerimiz asla değmiyormuş, atomlarımız birbirini itiyormuş, aslında birbirimize dokunduğumuzu sansak da dokunamıyor muşuz ama sanki bunlara inat birleşmeye çalışıyor muşuz gibi, ne tuhaf, zaten dokunmak istes...
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
Bölüme Başlama Saatiniz:
Gözlerine bakmak istiyorum ama yapamıyorum çünkü kendimce ettiğim yemin sanki gözlerinin önünde bir perde oluşturuyordu ve ben arkasını göremiyordum.
"Neden?"
Sorduğum soruyu beklemiyor gibiydi şaşırmışa benziyordu ama bozuntuya vermemeye çalıştığını yüzünün girdiği şekilden anlamıştım. "Ney neden?"
Gözlerim etrafımı taradı hastanenin çoğu içeriye girmiş sadece bizim gibi tek tük kişiler dışarıda duruyorlardı. "Neden odanda bir yangın çıkarttın"
Kafamı çevirip ona baktım, dudaklarını, burnuna, çene gamzesine, yüzündeki benlere kadar ezbere bildiğim yüzüne baktım.
"Saçmalama neden öyle bir şey yapayım ki, yanlışlıkla oldu" Ona inanmayan gözlere bakmaya başladım.
"Dağhan ben duygularımı kaybettim, aklımı değil isteyerek yangın çıkardığını biliyorum"
Her ne kadar ne yeri ne de zamanı olsa da içimden yüzüne baka baka şarkı söylemek geliyordu ama bu çok saçmaydı. "Ben, şey, yine eskisi gibi oda arkadaşı olalım istedim"
Ona anlamaz gözlerle bakıyordum, neden öyle bir şeyi tekrar istiyordu, davranışları ne istediğini bilmez küçük çocuklar gibi davranıyordu ve bu gerçekten insanı gıcık eden bir şeydi.
"Of şöyle ki seninle yine aynı oda da olmayı özledim anla işte"
Söylediği şey beni dumura çevirmişti, beni özlediğimi için mi çıkartmıştı odasında ki yangını yani, işte buna inanamıyordum aklım o akdar karışmıştı ki ne düşüneceğimi şaşırmıştım. Kalbim boğazımda atıyor gibiydi sanki, yutkunamıyor derin derin nefesler alıyordum, neler oluyordu bana böyle.
" Dağhan ben galiba senin diş doktoruna gittiğin zamanki gibi hissediyorum"
Dediğim şeyle önce bir dondu o da sanki benim gibiydi ama benim için kendi duygularımı anlamak kadar karşımda ki insanların duygularını anlamakta pek ala zordu, uzun uzun yüzüme baktıktan sonra derin bir nefes verip ardından yüzünde güzel bir gülümseme meydana gelmişti.
"Galiba ikimizde diş doktorlarından korkuyoruz yoksa neden böyle hissedelim ki dimi?"
Aslında ikimizde diş doktorundan korkmuyorduk ama bunu birbirimize itiraf edemedik.
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
Bölümü Bitirme Saatiniz:
Umarım bölümü beğenmişsinizdir.
Bölümler kısa olduğu için haftanın iki gün günü bölüm gelecektir.
