|| Tamamlanmıştır ||
***
"Biliyor musun ellerimiz asla değmiyormuş, atomlarımız birbirini itiyormuş, aslında birbirimize dokunduğumuzu sansak da dokunamıyor muşuz ama sanki bunlara inat birleşmeye çalışıyor muşuz gibi, ne tuhaf, zaten dokunmak istes...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüme Başlama Saatiniz:
Yeni bir güne uyanmıştım ama gözlerimi açmaya korkuyordum ya büyün bunlar bir rüyaysa ve ben uyanınca onu yanı başımda bulamazsam, gözlerimi onun yüzüne bakarak açamazsam.
Birkaç dakika bekledim ama korkunun ecele faydası olmadığını bildiğimden gözlerimi korka korka yavaşça açtım ama ordaydı onun güzel yüzü tam karşımdaydı, bu bir rüya değildi yaşadığım bu şeyler gerçekti o vardı ve benimdi.
İki elini başının altına almış ve gözleriyle beni izliyordu, ne zamandır uyanıktı ve beni izliyordu bilmiyordum, her ne kadar rüya olmadığına kesin emin olsam da böyle güzel bir varlığın beni sevmesi hala inandırıcı gelmiyordu.
Uyandığımı fark ettiğinde bana gülümsedi bana öyle bir şefkatle baktı ki içim eridi ona "Gözlerimle saçlarını seviyordum hissettin mi?"
Ah! içim burkuldu ağlamak istedim ve kendimi zor tuttum yatakta olsak da zar zor kafamı salladım " Bende neden bu kadar güzel hissediyorum diye düşünüyordum meğerse gözlerinle saçlarımı seviyor muşsun"
Söylediklerim onu etkilemiş olacak ki bir süre bana sadece sanki bir büyülenmiş gibi bakmıştı sonrasında kendine gelip boğazını temizlemişti.
"E-e bugün ne yapmaz istersin?"
Biraz düşünsem de bir şeye karar veremediğim için "Bilmem sen karar ver ben her şeye uyarım" dedim.
Birkaç saniye durdu ve sonra bana kocaman gülümsemesiyle bakıp hızlı bir şekilde yataktan kalktı, ne yaptığına bakmak için bende onunla birlikte yatakta doğrulup kendi yatağıma sırtımı dayadım ve ne yaptığını izlemeye başladım.
Kendi dolabının en alt çekmecesinden daha önce hiç kullandığını görmediğim bilgisayarını çıkarıp aynı kocaman gülüşüyle bana baktı.
"O zaman film izleyelim"
Öyle bir çocuksu heyecanla söylemişti ki sanki içinden o 8 yaşındaki hali çıkmıştı, onu böyle mutlu görmek beni çok mutlu ediyordu ve iyileştiğini umuyordum çünkü bizimle ilgili bir sürü hayallerim vardı.
