Ruhsal Temas

29. BÖLÜM "İLK GÖZ AĞRIM"

Bölüme Başlama Saatiniz:

B

iz neydik şimdi bilmiyordum ama ne olmadıklarımızı biliyordum arkadaş değildik ama sevgilide olduğumuzu sanmıyordum çünkü bu daha ötesiydi bunu söylememize bile gerek yoktu.

Birbirimize açılmamızın üstünden tam 11 saat geçmişti ama içimdeki heyecan hiç geçmemişti ve bu da uykuma vurmuştu. Yatakta dönerek elime hemen masamın üstünde olan dijital saate baktım saat 04.26'ydı ama ben hala uyuyamamıştım.

Gözlerimi kaldırıp Dağhan'a baktım ne güzel uyuyordu öyle ama yani o neden benim gibi heyecanlı değildi ki bu haksızlıktı.

Bir süre daha onu izledikten sonra sıkılıp yatakta doğrulmaya karar verdim ve sırtımı yatağın başlığına yaslayıp kendimi yukarı doğru çektim ve yatakta oturdum, iyiden iyiye canım sıkılınca çizim defterimi almak için masaya uzanırken yanlışlıkla masadaki dijital saati yere düşürdüm.

Yüzümü ekşiterek saate bakarken arkadan bir hareketlenme duydum "Rahşan?" yeni uyandığından sesi uykulu ve çatallı geliyordu, al işte uyandırdın çocuğu şimdi ne yapacaksın. Yavaş bir şekilde kafamı ona doğru çevirdim ve yüzüne baktım bir gözü açık ve diğer gözü kapalı bir şekilde bana bakıyordu tipi o kadar komik gelmişti ki gülmemek için yanak içimi ısırmaya başladım.

"Neden uyanıksın?"

Ona kesinlikle liseli bir ergen gibi dün akşamdan dolayı heyecanlandığım için uyuyamadım demeyecektim ve o an aklıma ilk gelen yalanı söyledim.

"Bir kâbus gördüm ve uyuyamadım"

İyi bir yalan söyleyicisi değildim ama oda uykulu olduğu için anlamaz diye umuyordum ama bana inanmaz bakışlar atarak "Kâbus?" diye sordu.

Uslu bir çocuk gibi ağzımdan mırıltılar çıkartarak kafamı onaylarca salladım oysa bir süre yüzüme bakmıştı sonraysa bana içten ve sıcacık bir gülümseme yollayarak.

"Kıyamam sen çok mu korktun istersen bana anlatabilirsin"

Al işte yoksa yalan söylediğimi anlamış mıydı ama pek anlamış gibide durmuyordu doğrusu "Çok korkunçluydu bu yüzden kâbusu düşünmek istemiyorum"

Gülümsemesi biraz daha büyümüş ve onaylar şekilde birkaç mırıltı çıkarmıştı bir süre daha yüzüme bakmış ve sonra asla ondan beklemeyeceğim bir şey sormuştu bana.

"Yani. Şey... Im... İstersen benimle uyuyabilirsin yani senin için söylüyorum korkuyormuşsun ya sakın başka bir şey anlama lütfen"

Çaresiz bir şekilde sıraladığı saçma cümlelere gülerek hem heyecanlı hem de tedirgin bir şekilde ona bakarak.

"Yani isterim ama nasıl olur ki, ya sana bir şey olursa"

Bunu düşünmemiş olacak ki bir süre düşündü ve sonra yeni bir şey bulmuş küçük bir çocuk gibi heyecanla ve odanın karanlık olmasına rağmen gördüğüm gözlerinin parlamasıyla bana dönerek.

"Yataklarımızı birleştirebiliriz "

Ben ne kadar heyecanlı olsam da göstermemeye çalışarak kafamı salladım ve yataktan kalktım, yatağımın yanına gelerek biraz güç kullanıp yatağımı onun yatağıyla birleştirdim ve sonradan aklıma gelen şeyle odadaki dolaptan kullanmadığımız iki tane yastığı alarak yatakların ortasına uzunlamasına yerleştirdim.

Dağhan ilk başta ne yaptığımı anlamasa da sonradan yaptığım şeyi fark edince bana öyle bir baktı ki sanki o bakışlarda o küçük oğlan çocuğu ilk kez bu kadar mutlu olmuş ve bunun için bana minnet duyuyormuş gibiydi.

Daha fazla ayakta durmayarak yavaş ve dikkatli bir şekilde yatağa girdim, hala inanamasam da biz resmen aynı yatakta yatıyor gibiydik ve bu ikimizde mutlu ediyordu.

İkimizde bir birbirimize bakarak yatmıştık ce ikimizin de yüzünde salak bir sırıtış vardı "E-e uyuman için ne yapmalıyım sana "

Bilmiyorum dermiş gibi omuz silktim aslında bir şey yapmasına bile gerek yoktu o bana bu birkaç içinde çok büyük adımlar atmıştı ve bu benim için çok değerli bir şeydi.

"Hmm düşüneyim ne yapabiliriz... Buldum sana şarkı söyleyebilirim biliyorum sen sözlü şarkıları tercih etmiyorsun ama yani istersen söylerim"

Beni düşünerek hareket etmesi beni o kadar mutlu ediyordu ya da benim hakkımda bilgi sahibi olması ama bunu tabi ki de ona söylemedim.

"Olur" Sonra durdu ve sadece gözlerime baktı ama öyle bir baktı ki içimi okudu, beni bildi ve gördü.

"

Meğer evimin yolu solundan geçermiş
Neden bulamadım seni erken?
Ya gel, ya da al uzaklığı gözümden
Seni görmemek ölümden betermiş.

Meğer kaderim, sesim elinden tutarmış senin
Saçlarını okşarmış.

Uyu güzel kızım, ilk göz ağrım
Seni sevmek siler her günahı
Uyu güzel kızım, şimdi gün ağarır
Başında beklerim en güzel rüyamın.

Beni sevseydi bu dünya
Uyurdum hep yanında
Bütün kaygım geçer gider
Gözümü açsam yanında.

Beni sevseydi bu dünya
Bir şehir yoktu yakamda
Deniz kokum, tek gerçeğim

Uyan bugün kollarımda"

Biliyordum ki sesi o kadar da güzel değildi ama kötüde değildi

biz işte böyleydik, yaralarımız vardı ama biz böylede güzeldik, ona bakarak bir güne gözlerimi yumdum ve bugünü bir daha unutmadım. 

Bölümü Bitirme Saatiniz :

Bu bölümü düzenlerken, yazarken dinlediğim şarkıyı dinlemek istedim yine ve anlayacağınız üzere o da İlk Göz Ağrım şarkısıydı.

Sonra fark ettim ki şarkı çıkalı 8 ay olmuş ve ben bu bölümü şarkının çıkalı yarım saat falan olduktan sonra yazmaya başlamıştım.

Bu bölüm 8 ay önce yazılmıştır ve 8 ay sonrada yayınlanmıştır ne kadar zaman geçmiş aradan biraz duygusallaştım doğrusu, neyse uzun bir konuşma oldu gene.

Umarım bölümü beğenmişsinizdir. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Pazar günü saat 19.30'da yeni bölümle görüşmek üzere, seviliyorsunuz...