|| Tamamlanmıştır ||
***
"Biliyor musun ellerimiz asla değmiyormuş, atomlarımız birbirini itiyormuş, aslında birbirimize dokunduğumuzu sansak da dokunamıyor muşuz ama sanki bunlara inat birleşmeye çalışıyor muşuz gibi, ne tuhaf, zaten dokunmak istes...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüme Başlama Saatiniz:
Bekleme alanına geçtim ve orada ki bir koltuğa oturdum, izin saati çoktan bitmiş olduğu için burası neredeyse boştu bu yüzden daha rahat olarak ayaklarımı karnıma kadar çekip iki kolumla sardım.
Hemen karşımda duran televizyonu izlemeye başladım, gözlerim her ne kadar televizyonda olsa da aklım çok başka yerlerdeydi, hala anlamıyordum nasıl böyle şeyler düşünebilirdi, kendine hiç güveni yoktu ve sırf onu terk edip başka birine âşık olmamam için kafasından saçma bir plan yapmıştı.
Onunla olan ilk öpücüğümün böyle saçma bir nedenden olması beni üzmüştü ama en çok da sırf beni kaybetmemek için kendi sağlığını tehlikeye atması beni hayli hayli kızdırmıştı. Bu o değildi biliyordum ama söylediği şeyler beni kırmıştı onu aldatacağıma inanması sadece kendine olan bir güvensizlikten gelmiyordu o bana da güvenmiyordu.
Kaç saat geçti bu koltuktan bilmiyordum ama hemşirenin sesini duyduğumda bu küçük koltukta uyuya kaldığımı anlamıştım yavaşça gözlerimi açıp ışıklarla aydınlatılmış bekleme salonunda sadece benim olduğumu anladım, hava kararmıştı saat geç olmuştu.
"Rahşan Hanım lütfen kalkıp kendi odanıza gidin zaten Dağhan beyi de yolladım"
Ne? Dağhan burada mıydı, buraya mı gelmişti, başımı kaldırıp hemşireye merakla bakarak "Dağhan burada mıydı?" diye sordum, hemşire bir süre yüzüme bakıp başını salladı.
"Evet kendisi siz uyuduktan kısa bir süre sonra geldi, onu da az önce odasına gönderdim zaten lütfen sizde kalkıp odanıza gidin"
Dediklerine şaşırsam da tepki vermedim oturduğum koltuktan kalkıp hemşirenin beni odama yönlendirmesine izin verdim, odama vardığımızda odanın kapısını açıp içeri geçince hemşire kapıda durmayarak tekrardan danışmaya döndü.
Yatakta oturduğunu görmüştüm ama ona bakmadan yatağıma doğru ilerledim, odada ki sigara kokusundan anlayacağım üzerine sigara içmeye tekrardan başlamıştı, bir şey dememek ne kadar zor olsa da bunu yapıp üzerimdeki hırkamı çıkartıp yatağımın başlığına bırakıp, her ne kadar hava soğuk olsa da pencereyi açtım.
