The Name In Your Book

29. The Day She Left

[Playing: Forever - Lewis Capaldi ]

Hindi na namalayan ni Ray ang mga matang nakatingin sa kanya habang lumalabas siya ng resto. Mukhang kilalang-kilala na siya ng mga matang iyon. Matutulis ang tingin nito na animo'y nagtatago sa mapunong bahagi ng parking space na malapit sa resto. Hindi na rin alam ni Ray kung anong mararamdaman dahil sa nakita sa resto. Hindi niya rin alam kung bakit hindi niya hinayaang makita siya ng ama. Naiwan pa nga niya ang wallet sa mesa. Pero hindi na rin niya iyon napansin. Pakiramdam niya, naubos ang lahat ng lakas niya at kung p'ede lang hihiga na lang siya damuhan at sa oras na magising siya, malalaman niyang panaginip lang ang lahat. Bagsak ang balikat niyang nagtungo sa mapunong bahagi ng parking lot na hindi iniisip ang pupuntahan. Nakatingin lang siya sa suot na puting rubber shoes at dire-diretso lang sa paglalakad kaya nga 'di na niya napansin ang nakabanggaang lalaki. 

*** 

Nang makarating si Mark sa penthouse, dumiretso agad ito sa kuwarto ni Anxo. Nang hindi makita roon si Anxo, doon naman ito dumiretso sa kuwarto ni Ray. Pero wala ang dalawa roon. Pababa na sa sana siya sa salas nang muli na namang tumawag si Kurt sa kanya. "O, hello bro," sabi nito sa kausap sa phone. 

"It's really him. 'Yung sinabi ko sa'yo kanina nung tumawag ako. It's confirmed, he's the culprit," sabi ni Kurt mula sa kabilang linya. "Send ko sa 'yo documents after this call."

Hindi na nagulat si Mark sa sinabi ni Kurt. Nung sinabi kasi nito kanina sa kanya ang pangalan ng suspect, he had goosebumps all over his body. Ilang beses na rin kasi niya itong nakita sa ilang footages mula sa CCTV sa palibot ng building.

***

Nang matapos makipag-usap ni Nathan sa phone, pinindot niya ang push button ng hawak na doorknob bago lumabas. Muli niyang sinilip ang loob, saka niya dahan-dahang isinara ang pinto. Sinigurado rin muna niyang naka-kandado iyon bago umalis at tuluyang lumabas ng gusali. Rough finish ang konkretong sahig at nagkalat pa ang ilang bakal, tabla, at mga kahoy sa paligid. Nang tuluyang makalabas mula sa madilim na gusali, itinaas niya ang sumbrero at tumingala sa taas na para bang may sinisilip sa bintana sa ikalawang palapag ng gusali. Walang bubog ang mga bintana pero may mga bakal nang nakaabang. Madilim sa loob kahit may araw pa sa labas.

Umihip ang malakas na hangin at halos liparin ang suot nitong sumbrero habang papalayo siya sa gusali. Napapalibutan iyon ng maraming puno ng Caballero. Suot ang itim na jacket habang patuloy na naglalakad palayo roon, bigla na lang itong napangiti. Hindi alintana ang lamig ng hanging humahampas sa mukha. 

***

Pagkatapos kausapin si Kurt, kinontak ni Mark si Anxo sa number nito habang naglalakad patungong pool area. Kulang na lang ay ihagis ni Mark ang phone sa pool dahil hindi sinasagot ni Anxo ang tawag niya. Malamig ang hangin at madilim na ang langit. Kaya nang hindi makita roon si Anxo, babalik na sana ito sa loob. Hanggang sa nakita na lang niyang papalapit na rin si Anxo sa kinatatayuan niya. May dala itong malaking bowl ng ramen. Ang dalang inumin na nasa papercup ay hawak naman ng kabilang kamay nito. 

"Sa'n ka galing? Where's Ray?" salubong dito ni Mark. 

"Dun lang sa lobby, pinick-up ko 'to" nagtatakang sagot ni Anxo. "Akala ko magkasama kayo? Sinundan ka niya kanina sa resto ng mama mo."

Kinabahan si Mark. "Lumabas si Ray?" 

"Why? May problema ba?" nag-aalalang tugon ni Anxo. 

"Wala naman," tanggi ni Mark. Hindi niya alam ang gagawin kapag may nangyaring masama kay Ray. Ang dami pa niyang gustong sabihin at aminin dito. Mga bagay na gusto niyang siya mismo ang magsabi rito. Agad nitong dinukot ang phone sa bulsa para tawagan si Ray. Pero nauna pang tumunog ang front door ng penthouse bago mag-ring ang phone ng dalaga. Kaya nagulat sila nang iluwal ito ng pintuan. Hindi maipinta ang mukha. Hindi rin ito nagsasalita na umakyat sa taas at hindi na hinabol ng dalawa. Napahinga nang maluwag si Mark. He's relieved she's safe.