Kapıyı açtığımda huzursuz olmuştum, çünkü gelen kişi Victoria'nın en yakın arkadaşı Lena'ydı. Merve tanımadığı için neler olduğundan haberi yoktu.
''Lena?"
''Meraba Reus, biraz konuşabilir miyiz?''
Merve o sıra bana baktı, bunu fark ettiğim halde bakmadım.
''Tamam, olur.''
Bahçeye çıktı Lena, sanırım yalnız konuşmak istiyordu.
''Birazdan dönerim.''dedim Merve'ye ve bende çıktım bahçeye. Merve'nin huzursuz olduğu her halinden belliydi.
-Merve'nin Ağzından-
Bu kimdi şimdi?? Reus'un benden gizlediği ne olabilir ki.. Huzursuz bi halde içeri girdim. Herkes bana bakıyordu.
''Kimmiş?''diye sordu Marcel.
''Lena diye biri.''
''Ne!!''diye bağırıp ayağa kalktı Robin.
''Noldu? Lena kim Marcel?''diye sordu Özge.
''Şey.. Lena Victoria'nın arkadaşı.''
''Nasıl?? Neden geldi ki şimdi buraya.''dedi Özge.
Ben pencerenin olduğu yere gittim onları görebiliyordum. Masada oturmuş konuşuyorlardı. Reus'la bi an göz göze geldik ve ben hemen ayrıldım.
-Reus'un Anlatımı-
''İyi de Victoria hala hapiste, çıkacağını sanmıyorum. Bize ne yapabilir ki?''
''Bak Reus, Victoria bi şekilde oradan çıkacak rahat olma. O benim en yakın arkadaşım olmasına rağmen gelip sana bunları söylüyorsam emin ol birşeyler olabilir.''
''Ne biliyorsan anlat Lena, burda bi hayat söz konusu.''
Bilmiyorum, sadece tahmin ediyorum. Yani Victoria' yı sende en az benim kadar tanıyosun ve o bu işin peşini bırakmaz Reus bırakmaz.''
''Tamam, aslında haklısın onu buradan başka bi yere gönderecem.''
''Saçmalama!!''diyip ayağa kalktı.
''Sen neler saçmalıyorsun Reus, arkadaşımı burdan gönderip başka bi hapishaneye mi göndereceksin.''
''Yapabileceğim bişey yok Lena, senin arkadaşının hayatıysa benim de sevdiğim kadının hayatı, emin ol arkadaşının hayatı benim umruma bile gelmez.''
''Sakın!! Sakın bunu yapayım deme Reus.''
''Git evimden Lena.''diyip ayağa kalktım ve içeriye girmek için kapıya doğru yürüdüm hala arkamdan sesleniyordu.
''Eğer öyle bişey yaparsan başınızda bir bela değil iki bela bulunur Reus, bende başınıza bela olurum ona göre.''
''İyi. O zaman seni de gönderirim Lena.''diyip içeri girdim ve kapıyı kapattım. Karşımda Merve duruyordu.
''Victoria yine bize bişey mi yapacak.''
''Ah hayır aşkım korkma, merak etme sadece konuşmak istedi biraz o kadar.''diyip gülümsedim ama Merve hala ciddiydi.
''Ne dedi sana?''
O sıra yanımıza Robin Marcel ve Özge geldi.
''Hiçbişey. Dediğim gibi sadece biraz konuştuk o kadar.''dedim ama Marcel ve Robin tabiki inanmamıştı.
''Neyse. Hadi içeri geçelim.''dedim ve içeri girdik.
Biraz oturduk, ve yemek yedik. Ardından yarın ki program aklıma geldi ve onu söyledim.
''Ee hepiniz için uygun değil mi?"
''Ne yani takımın hepsi mi olacak?''diye sordu Merve.
''Mmm Borussia Dortmund ve Almanya takımından bi kaç kişi falan olacak.''
''Desene hepsiyle tanışacam.''
''Napayım çok istiyolar :) ''
''Tamam o zaman :)''
Saat 10.00 olmuştu. Ben ve Merve biraz evin etrafında dolaşmak istedik. Marcel, Robin ve Özge de içerde birşeyler yapmak istediler.
Evin etrafında yürürken yani ormana doğru yürürken konuşmaya başladık.
''Off ben şimdiden heyecanlandım.''
''Ahaha emin ol çok eğleneceksin.''
''Ya iyi arkadaş olduklarına eminim ama nasıl desem yine de garip bi heyecan var içimde.''
''Ohooo sen daha arkadaşlarımla tanışırken böyle el ayak titrersen babam ve annemle tanışınca napacaksın çok merak ediyorum.''
''Ne!! Ne zaman?''
''Haha korkma korkma şimdi değil, yani bana kalsa geç bile kaldık ama sen ne zaman kendini hazır hissedersen o zaman tanışırsın.''
''Off.. Ya Reus annenleri neden aklıma soktun ya şimdi, durduk yere heyecanımı iki katına çıkardın.''
''Aşkımm abartıyosun gerçekten alt tarafı annem ve babamla tanışacaksın.''
''Seni de görüce.. Ya da boşver.''
''Heyy yapma böyle.''diyip sarıldım.
''Bende o heyecanı yaşamak isterdim, sana da yaşatmak isterdim ama üzgünüm.''
''Annenin ve babanın hayatta olmaması kötü bişey bitanem ama ben senin her zaman yanındayım. Ve benim annem ve babam sana gayet iyi bi anne ve baba olurlar merak etme.''
Masumca gülümsedi..
''Ahh hadi ama konumuz neydi ne oldu. Bak yarını düşün. Herşey çok güzel olucak tamam mı??''
Olumlu anlamda kafasını salladı.
''Hadi soğuk oldu içeri gidelim.''dedim ve eve doğru yürüdük. Bana sımsıkı sarıldı yol boyunca. Üzülmesini istemezdim keşke konuyu açmasaydım.
Eve yaklaştığımızda içerden sesler geliyordu ama normal sesler değildi.
''Noluyo!!"dedi Merve telaşla. İçerden bağırış sesleri geliyordu, en çokta Robin'in ve Marcel'in.
Hemen koşarak içeri girdik, karşılaştığımız manzara karşısında şok olmuştuk.
Çünkü Marcel ve Robin...
Voteleri eksik etmezseniz yeni bölüm çabucak gelir :) sizi seviyorum..
