Sahte Sevgili Operasyonu

IX

9.Bölüm;Öptüm

-"Ne hatırladın?"
"Seni."
-"Sevindim."
"Bende."

Ben şaşkınca etrafıma bakarken Efe bana seslendi "Esila bir şey mi oldu?"yutkundum "Biraz başım döndü sanki."Efe uçurtmayı yere düşürüp yüzümü taradı.

"Gel otur şöyle." Beni biraz ötede duran bir banka oturtup yanıma oturdu. "İyi misin su istiyor musun?"başımı hayır anlamında salladım.

İlk defa dokuz yaşımdan öncesini hatırlamıştım ve bu bende bir şok erkisi yaratmıştı.

Telefonum çalınca çıkarıp ekrana baktım Küçük Ayı arıyor.. bir iç çekip ayağa kalktım "Hemen geliyorum."değip biraz uzaklaşıp telefonu açtım.

Açar açmaz Keremin telaşlı sesi kulaklarımı doldurdu "Esila?İyi misin?Rengin kaçtı gibi sanki?Niye oturdunuz?"yutkundum "İyiyim ben,sadece bir şey oldu."

"Esila yanına geliyorum."gözlerim pörtledi "Hayır Kerem sakın."gelemezdi,gelmemeliydi. "Kötü bir şey olmadı,sadece küçükken yaşadığım bir an geldi aklıma ve ondan şok oldum ilk defa dokuz yaşından küçük halimi hatırladım."Keremin rahatça bir oh çektiğini duydum "Ne hatırladın?"

"Seni."oluşan kısa bir sessizlikten sonra "Sevindim."dedi,sırıttım "Bende." Efe'ye kısa bir bakış attıp yine arkamı döndüm "Bu arada unutma bu akşam benimle yemeğe çıkacaksın."doğru bir de o vardı değil mi?

"Üf Ker-"sözümü kesti "İtiraz yok sahte Rapunzel kapatıyorum görüşürüz."ofladım "İyi tamam görüşürüz,öptüm."deyip kapattım.

İyi tamam görüşürüz,öptüm.

öptüm!
öptüm!

Ben ne demiştim!Şimdi kurtul kurtulabiliyorsan Küçük Ayının dilinden.

Hemen Keremi aradım ilk çalışta açtı "Bende seni öptüm sahte Rapunzel."dedi gülerek "Ya ben onu lafın gelişi söyledim."kıkırdadı "Yalan söylemek çok günah Esila."ofladım "İnsan öldürmekte günah ama ben yapıcam Kerem."değip yüzüne kapattım.

Geber Kerem!
Öl Kerem!
Ölmekten beter ol Kerem!
Ayı,Hayvan Kerem!

Şiirimi beğendiğseniz teşekkür ederim.

Yine Efe'nin yanına gittim.Ona çok minnettardım çünkü onun sayesinde hatırlamıştım.

"Bir şeyler yemeğe gidelim mi?"dediğimde gülümsedi ve başıyla onaylayıp ayağa kalktı.Beraber Arabaya bindiğimizde içimde büyük bir Mutluluk vardı.Hatırlamıştım!

****

"Feriha Abla bana yardım etmen lazım."diyerek eve girdim.Efe ile Yemek yedikten sonra sahilde biraz yürüdük ve sonra beni eve bıraktı.

"Ne oldu Esila?"ayakabılarımı çıkarıp kenara koydum "Akşama bir arkadaşım ile yemeğe çıkacağız da onun için hazırlanmam lazım.Malum ben öyle şeylerde çok iyi değilim biliyorsun." Feriha abla kocaman sırıttı "Sen hiç böyle şeyler yapmazdın Esila,bu yeni okul sana yaradı."

Ya sen öyle san Feriha abla...

Beraber odama girdik ve Feriha abla elbiselerimi karıştırmaya başladı en sonunda bir tanesini çıkarıp bana uzattı.

Siyah ayakbileğime kadar gelen uzun kollu dar bir elbiseydi hemen giyip yanına gittim.

"Çok yakıştı,şimdi otur bakalım şöyle."dediğini yapıpı makyaj masamın sandalyesine oturdum.Makyaj çok nadir yaptığım için burayı çok kullanmazdım.