Sahte Sevgili Operasyonu

XXXI

31.Bölüm;Eşim ol

"Eşim ol o zaman,evlen benimle."

Sabah gözlerimi açtığımda ilk gördüğüm şey bana sımsıkı sarılmış olan ve mışıl mışıl uyuyan Kerem oldu.

Gülümseyip ondan ayrılmaya çalıştım ama kollarını sıkılaştırdı yine Kollarından kurtulmaya çalıştığımda "Gitme.." diye mırıldandı kapalı gözlerle.

Bir kez daha şansımı denemiştim ama olmuyordu "Güzelim..gitme bırak kokunu rahat rahat içime çekeyim." uykuluyken bu çoçuk Romantik mi oluyordu?

Kollarımı kurtarıp bir elimi Keremin yanağına yerleştirdim ve okşamaya başladım.Ağzından mırıltıya benzer bir ses çıktı ve gülümsedi.Yanağındaki elini Saçlarına çıkarıp okşamaya başladım ve tırnaklarım ile saç diplerine masaj yaptım.

"Kerem.." dedim sessizce "Hı?" diye sordu uykulu sesiyle "Uyanalım mı artık?" diye sorduğumda gözlerini yavaşça açıp bana baktı.

"İnsan bi öperek uyandırır." kaşlarımı kaldırdım "Saçını ve yanağını okşadım ya!Daha ne istiyorsun?" omuz silkti "Öperek uyandırmazsan uyanmam."

Gözlerimi devirip Kereme baktım yine gözlerini kapamış neredeyse uykuya dalacaktı.

"Kerem.." değip yanağını okşamaya başladım "Hadi uyan." değip başımı kaldırdım ve yanağına bir öpücük bıraktım.

Gülümseyip bana baktı ve "Sen her gün benimle uyuyup beni uyandırsana." dediği şey ile güldüm "Öyle bir şey evlenince oluyor ancak Küçük Ayı,evlendiğin zaman eşin seni her sabah öperek uyandırır."

Sonlara doğru içimde bir burukluk oluşmuştu..Keremi bir başkasıyla düşünmek niye kalbime hançer saplıyordu?

"Eşim ol o zaman,evlen benimle." şaşkınca ona baktım,evlenme teklifi mi etmişti o? "N-ne?" dedim şaşkınlığımı gizleyemeyerek "Ben ciddiyim,eğer her sabah beni sen uyandıracaksan,her gece beraber uyuyacaksak bana uyar." gülerek gözlerimi devirdim.

"Sen daha geçen benimle evlenme konusuna 'Ölürüm daha iyi.' dememiş miydin?" sırıttı "Olsun,hem ölürüm hem yaşarım." Doğruldum "Bence biz kahvaltı edelim sen hala ayılamadın çünkü."

Beraber aşağı indiğimizde Salonda koltukta birbirine sarılmış uyuyan Müge ve Ferhatı görünce Kerem kolunu omuzuma attı "Bunlar bize özeniyor." gözlerimi devirdim "Onlar birbirini seviyor Kerem,bize özendikleri yok." Kerem bana döndü.

Yine gözlerimin en derinine inip "Biz birbirimizi sevmiyor muyuz?" yutkundum,gözlerimi kaçırıp "Bilmem." diye mırıldandım "Sence?" diyede ekledim,omuz silkti "Bilmem."

"Bu soruyu sana öpücükler bin olunca tekrar sorucağım."

Kaşlarımı kaldırdım "O zaman bir gelsinde.."

****

"Başımı omuzuna yaslayabilir miyim?" başımla onayladığımda gülümsedi ve başını omuzuma yaslayıp kokumu içine çekti,gözlerini kapayıp kemdini uykuya teslim ettiğinde dertli bir nefesi dışarı üfledim.

Önümde oturan Kereme bakıp elimi camın ve otobüs koltuğunun arasındaki boşluktan sokup kolunu tuttum doğrulup elini bulduğumda sıkıca kavradım ve başımı cama yaslayıp yansımasını izledim.

Okul gezisine çıkacaktık ve şu an Otobüste Kerem Deniz ile önümde oturuyor Ferhat ve Mügede arakada oturuyordu.

Efe'de başımı omuzuma yaslamış uyuyordu.Keremde elimi kavrayınca yansımasına baktım gülümseyerek birbirine kenetlenmiş ellerimize bakıyordu.