Sahte Sevgili Operasyonu

XXXVII

37.Bölüm;Acı

Kalbimin kırılma sesleri kulaklarımda yanlılanıyor,göz yaşlarım yanaklarımı bir bir ıslatıyordu,neydi benim çektiğim?Aşk mı,yoksa Acı mı?

Arabadan hızlıca indim "Hadi daha çok işimiz var." diyerekte konuyu kapattım.Kereme konumumuzu atıp bagajdaki süslemeleri ve battaniyeyi aldım.Ferhat'ta piknik sepetini.

"Sepeti şuraya koy,on dakikan var Ferhat,aldığımız eşyaları giy,hazırlan Mügeyi ara ve bir saat içinde onu alıcağını ve ona bir süprizinin olduğunu söyle."

Ferhat gülümsedi yanıma gelip yüzümü avuçlarının arasına aldı,yanaklarımı sıkıp "Ya sen olmasan ne yapardım ben!" dedi.Tam yanağıma bir öpücük bırakacağı sırada "Lan!Geberticeğim seni!Doğduğuna pişman ediceğim!"

Kerem buraya doğru koşarken korkuyla Ferhata baktım "Koş,koş kaç!" Ferhat arabaya binip kaçarken Keremde bir süre arabanın arkasından koşup sonra yine geri döndü.

Yanıma gelip iyice dibine girdi "Ya Kızım,sen niye böyle yapıyorsun?" bana kızacağını beklerken tam tersi olmuştu,Keremin sesi Yumuşak ve nazik çıkıyordu.

"Ben bir şey yapmıyorum ki,sadece Ferhat benim arkadaşım." bir adım geriledi ve derin bir nefes aldı "Tamam sinirlenmiceğim."

Gözleri yine beni bulduğunda üstümü süzdü.Bügün canım istediği için beyaz dizlerimin biraz altında biten günlük bir elbise giymiştim.Deri çeket ve botlarımlada kombinleyip saçlarımı yarıdan toplamıştım.

"S-sen niye böyle şey.." dedi ve ensesini kaşıdı "Niye böyle..elbise giydin?" omuz silktim "Canım istedi."

Kaşlarını kaldırdı "Bazen insan canının istediğini yapmamalı bence." güldüm "Huyum kurusun." değip yere battaniyeyi serdim.

Kerem bana anlamayan gözlerle bakıyordu "Siz Ferhatla.." gözlerimi devirdim "Aynen Kerem!Ferhatla romantik bir akşam geçirecektik ama sen geldin.Ya Oğlum,gerizekalı mısın sen biraz?"

Kendi sorumu kendim cevapladım "Evet,öylesin.Neyse buraları Müge için hazırlıyorum Ferhat bügün aşkını itiraf edicek." Kaşlarını kaldırdı "Ne?Ferhat mı?Hani şu Kumral,zengin çoçuk?" Bunlar birbirinin aynısı galiba ya?

"Evet o çoçuk." aldığımız mumları battaniyenin etrafına yerleştirip tek tek yaktım.Piknik sepetindeki dondurmayı da çıkarıp battaniyenin üstüne koydum.

Kerem dondurmaya uzandığında eline vurdum "Gebertirim seni!" Ellerini teslim olurmuşcasına kaldırdı.

Sepetteki diğer meyveleri ve çikolata sosunu çıkardım.

Son olarakta gül yapraklarını gelişi güzel serpiştirdim.Saate baktım,Ferhat gideli kırk dakika olmuştu.Aslında buraları o süsleyecekti ama neyse..onlar mutlu olsunda gerisi önemli değil.

Hayatımda ilk defa bir İnsan için bu kadar çok şey yapıyorum,Müge ve Ferhat resmen canlarımdan bir parça olmuştular.

Bana masum masum bakan Keremcik'e baktım.Birde o vardı..onun tam olarak neyim olduğunu hala çözemedim,fırsatım olsa bir kaşık suda boğarım ama gerekirse canımı bile veririm.

Ferhatın arabasını gördüğümde Keremin yanına gittim "Yarın döversin bügün dövme yüzü gözü düzgün olsun malum aşk itirafı yapıcak." Kerem kıkırdadı ve bana üsten üsten baktı "Tamam."

Ferhat yanıma gelip arkama saklandı,haliyle korkuyordu Keremden "Saklanmana gerek yok yarın döveceğim seni." doğrulup oh çekti "Tamam döversin,şu iş bir hal olsunda ağzımı burnumu kırarsın sorun yok."