အပိုင်း (၁၉)
လူရောစိတ်ရောပင်ပန်းနေလို့လားတော့မသိ ခုနောက်ပိုင်းမိုးဇင်သူအရမ်းခြူခြာလာသည်။ မှတ်မှတ်ရရ ပြောရမယ်ဆို မေနဲ့ လမ်းခွဲပြီးနောက်ပိုင်း တစ်ယောက်ထဲဖြတ်သန်းနေခဲ့ရတဲ့ ချိန်တွေအရမ်း အထီးကျန်ဆန်ပြီး ပူလောင်းလွန်းနေခဲ့သည်။
စိတ်အရမ်းပင်ပန်းနေပြီးဖြစ်တာကြောင့် မိုးဇင်သူအနားယူချင်သည်။
"အဲ့ဒီတော့ နင် မြန်မာပြည်ပြန်နားမယ်ပေါ့"
"အင်း"
"ဆရာလည်းပြောတယ် နင်အနားယူသင့်တယ်တဲ့သုံးလလောက်ပေါ့"
"ငါ့ကိုယ်ငါ လည်းသိပါတယ် ဒီတိုင်းဆိုငါ
သေသွားလိမ့်မယ်"
"နင်ဘယ်တော့ပြန်မလို့လဲ "
"အမကိုယ်မေးကြည့်ရဦးမယ်"
ယွန်းကြည့်နေတဲ့အကြည့်တွေကိုယ် မိုးဇင်သူ သံသယဝင်နေမိသည်။ သူဘာဖုံးကွယ်ထားတာလဲ သူ့အကြည့်တွေကတစ်ခုခုကိုယ်ပြောချင်နေသလိုလိုနဲ့။
...
ကျွန်မမျက်ရည်ကျမှ ရှင်ပြုံးနေနိုင်မယ်ဆို အမြဲတမ်းငိုဖို့တာဝန်ကိုယ်ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးကျွန်မယူမှာပါ။
မေနဲ့မိုးဇင်သူရဲ့ ပတ်သတ်မှုသည်တစ်ဖြေးဖြေးပို၍ရှုပ်ထွေးလာခဲ့သည်။ တစ်ခါတစ်လေ မေ စိတ်ရှည်စွာနဲ့ စကားတွေဖောင်းဖွဲ့ပြောနေတက်သလို တစ်ခါတစ်လေမှာလည်းစာကိုယ်လုံးဝဖွင့်ဖတ်ချင်းမရှိခဲ့ပါ။ ဒီနေ့ည မေ spy သောက်ထားတယ် မေက မူးနေတဲ့ချိန်ဆို ခံစားချက်တွေမဖုံးကွယ်ဘဲ ဝန်ခံတက်သည်။ဒါကြောင့်မိုးဇင်သူ မေနဲ့အရမ်းစကားပြောချင်နေသည်။ မေ ရဲ့ခွင့်ပြုချက်ရသည်နှင့် ဆက်ချင်းဖုန်းလိုက်သည်။
" ခုဘာလုပ်နေလဲမမေ"
"သောက်တုန်း မကုန်သေးဘူး"
"အများကြီးသောက်နေတာလား"
"ဟုတ်ဘူး နှစ်ပုလင်း ဘဲ"
"ဟုတ်"
"မိုး ဇင် သူ"
ခပ်လေးလေးဖြင့် ခေါ်လိုက်သည့်အသံသည် မိုးဇင်သူ နှလုံးသားထဲထိစူနစ်စွာဝင်ရောက်သွားသည်။
YOU ARE READING
#Unicode ရင်ခွင်ရိပ် #Zawgyi ရင္ခြင္ရိပ္
Romance#Unicode အချစ်ကသိပ်ကြောက်ဖို့ကောင်းတယ် နာကျင်စရာတွေကြီးဘဲ အခါအခွင့်သင့်ခဲ့မယ်ဆိုရင်တောင် မေ အချစ်ဆိုတဲ့အရာကြီးနဲ့မတွေ့ချင်တော့ဘူး။ မေနှိုင်းခ အချစ် ရင်မဆိုင်ရဲဘူး အဲ့ဒီအချစ်ဆိုတာကြီးနဲ့ထိပ်တိုက်မတွေ့မိအောင်ဘဲ ရှောင်ပြေးချင်တယ်။ မိုးဇင်သူ ပထမဆုံးအချစ...
