Chapter 11: BIRTHDAY
I blew out my cheeks after looking at my wrist watch for the ninth time. Muli kong binasa ang mensaheng ipinadala sa akin ni Manong Jude na baka hindi siya makarating upang sunduin ako sapagkat isinugod sa hospital ang bunso niyang anak dahil sa dengue dalawang oras na ang nakakaraan.
I looked around hoping to see the car driven by Manong Jude but I saw nothing. Sa labas na ako ng gate naghihintay para makita ko na agad ang sasakyan upang hindi na namin kailangan pang maghanapan ni Manong Jude sa parking area.
I will understand naman if Manong Jude can't come now dahil kahit ako ay nag-aalala para sa kanyang anak. Dengue is not a joke. May kaklase ako dating namatay dahil sa dengue kaya alam ko kung gaano ito ka-seryuso. But I still can't avoid being frustrated dahil maaari akong ma-late sa aking pupuntahan. It's just nakakahiya because Maria actually went to see me personally yesterday to invite me to Tita Yrel's birthday today.
Should I take a taxi or just book a trip?
“Ate Mia!”
I immediately smiled nang malingunan ang pinanggagalingan ng boses ni Maria. Madaming high school students nagsisilabasan sa gate ngayon but I immediately found her. May ilan sa mga estudyante ang napapatingin sa akin at kay Ria ngunit karamihan naman ay may kaniya-kaniyang pinag-uusapan.
“Oh, Ria, kalalabasan niyo pa lang?” I stated the obvious. Napangiwi ako sa sarili ngunit agad din namang ngumiti bago siya tuluyang makalapit sa akin.
“Opo. Pupunta po ba kayo ngayon sa birthday ni Mama?” she asked with her soft voice.
“Of course. Actually, iniintay ko na lang ‘yong driver ko, kaya lang mukhang hindi siya makakapunta.” I shrugged my shoulders.
“Talaga po? Sabay na lang po kayo sa amin kung ganoon. Susunduin po kasi ako ni Kuya ngayon,“ she suggested.
“Really?” I asked excitedly. Ngunit agad din namang napasimangot ng bumaba ang tingin ko sa sarili ko. Well, I'm still wearing my uniform. Hindi naman ata appropriate na nakasuot ako ng uniform sa isang birthday party.
“Do you think okay lang na ito ang suot ko? Nasa sasakyan kasi ang pamalit ko sana ngayon.” I pouted.
“Huh? Oo naman, Ate. Okay lang iyan. Baka nga iyong mga bisita sa bahay namin nakapambahay pa, eh.” She nodded while chuckling.
“Talaga?” I asked.
“Opo, Ate.”
Nagpatuloy lang kami sa pagkukwentuhan ni Maria nang hanggang sa may bumusina sa harapan namin. My smile faded as my jaw dropped when my eyes landed on the man in front of us. Pinanood ko kung paano siya umalis sa pagkakasangkla niya sa motor ng tricycle.
His caramel skin glistened because of his sweat that is sexily dripping on his forehead, to his neck, and down to his hard chest because of the hot weather. Nakasuot siya ng puting sleeveless shirt na sadyang ginupit ang magkabilang manggas pababa sa kanyang baywang. Giving me a glimpse of his hard muscles within his shirt. Magulo ang buhok niyang naka-man bun dahil siguro sa lakas ng hampas ng hangin habang nasa biyahe.
His forehead creased as he looked at me and Maria. Tila nagtataka sa reaksyon ko at sa bahagyang pagngisi ng kanyang kapatid.
“Bakit?” he ask in confusion.
Oh, my! What a hot tricycle driver he is! I've seen a lot of guys drive expensive sports cars to big bikes but I never saw someone drive as hot as him. Magaling din kaya siyang sumakay at magmaneho sa ibang paraan? Napahigikgik ako sa aking isipan.
