The beauty in her voice ~Sirius Black~

Getting closer to your secrets

Athena pov:
Zoals gisteren sta ik op om 07:00. Ik douche, poets m'n tanden, doe m'n haar, doe wat mascara op en wat lip gloss en trek wat kleding aan. Net voordat ik vertrek pak ik m'n boek en begin weer te lezen terwijl ik naar the great hall ga. Als ik naar binnen wil gaan bots ik tegen iemand aan. Ik kijk op van m'n boek en zie Remus staan. Hij is een stuk langer dan mij dus moet ik naar boven kijken. Remus kijkt me aan en ik was even bang dat dit 1 van die kus scènes zou zijn die er altijd zijn in filmen. En gelukkig had ik het fout hij omhelsde me. Zo stonden we er een tijdje totdat hij de stilte verbrak 'dankje' 'geen probleem'. Hij zag dat ik het wist en vroeg hoe. 'Remus daar kom je vroeg of laat wel achter' met dat gezegd te hebben stapte ik naar de tafel en begon te lezen en dronk m'n thee.

M'n klassen gingen vandaag wel goed maar er was niks bijzonders gebeurt. Direct als de lessen voorbij waren ging ik me omkleden voor quidditch training. De verkiezingen waren namelijk vandaag en ik ben aanvoerder. Toen ik aankwam zag ik dat iedereen er al is. 'De jagers gaan eerst!' Riep ik uit. Ik keek opzij en zag Remus, James, Sirius, Peter zitten. Ik ging naar ze toe. 'Wat doen jullie hier?' 'We komen kijken' zei James. 'Oké?' Zei ik terwijl ik wou weg stappen. 'Hé Lucy sinds wanneer ben je aanvoerder?' Riep James in de verte. 'Sinds dit jaar zei ik terwijl ik naar de jagers keek. Na een tijdje moesten de zoekers. Daar waren er 5 van. Een jongen uit het derde jaar. 2 uit het tweede jaar. 1 uit het zesde jaar. En ik. Ik moest naar de tijd kijken dat ze de snitch hebben gevangen. Bij die uit het derde was het 12.57. De eerste van het tweede zijn tijd was 17.03 en de tweede 7.34. De jongen uit het zesde was gewoon van zijn bezem afgevallen door een bludger. Dan moest ik als laatste. Ik ging op m'n bezem zitten en wachtte totdat de snitch werd vrij gelaten. Het duurde maar een seconde voordat ik hem zag ik vloog er meteen achter aan. Eerst ging die helemaal naar boven en liet zich dan recht naar beneden vallen. Ik vloog op volle snelheid naar beneden en steeg net op voordat ik de grond zou raken. Waardoor er een applaus ontstond. Ik ging de snitch terug achterna en na een korte tijd had ik hem gevangen. Ik ging naar beneden en? 4.23 minuten. Ik was de zoeker. En de jongen uit het tweede is reserve.

Achter de training volgde de jongens me naar m'n kamer om wolfsbane te maken. 'Als jullie ook maar iets stuk maken maak ik die vinger stuk.' En liep ik naar de badkamer. 'Wat ga je doen?' Vroeg Sirius. 'Douchen wat anders schaatsen? Maar jullie kunnen al beginnen met alle ingrediënten te pakken dat in dat boek staat.' Zei ik. 'Welk boek?' 'Heb je een bril nodig Sirius dat boek dat op m'n tafel ligt!' 'Maar je kat ligt er op!' 'Dus ben je bang van Aphrodite Sirius?' 'Aphrodite?' 'Dat is haar naam.' En dan verdween ik in de douche. Voor 10 minuten ofzo

Sirius pov:
Achter dat Lucy in de badkamer verdween begonnen we de ingrediënten te zoeken in haar la. James begon naar de foto's te kijken waar ik over had verteld. 'Jongens kijk weet iemand wat dit is?' Vroeg Remus waarop Iedereen z'n hoofd schudde. 'Lucy!?' 'Wat?!' 'We weten niet wat dit is!' 'Remus wacht even voor vijf seconden!' En ze liep de kamer binnen met enkel een handdoek rond haar lichaam. 'Mooi gekleed love' zei ik. Ze keek me vies aan. En ze gaf het gene dat we niet wisten wat dat was en legde het uit aan Remus. Remus bleef haar maar aankijken en stond zo dicht naast haar. En nu glimlachen ze ook nog. Wacht is dit wat jaloezie voelt? B-Ben ik nu jaloers? Heb ik gevoelens voor Lucy?

Ze liep naar de kast en pakte weer zo een beschermend pak en liep ermee naar de badkamer. Ze kwam eruit met het pak aan en had haar haar op een bijzondere manier gevlochten dat het toch nog los is maar ook gevlochten. 'Waarom zo gekleed' vroeg James. 'Ik heb zo training' antwoordde ze weer. We hielpen haar en in een half uur was het af. 'En nu?' Vroeg Remus. 'Nu zijn we klaar en moet het 5 dagen gewoon liggen. Net genoeg tot volle maan. Maar uhm jongens ik moet nu echt wel gaan.' 'Oké nogmaals bedankt Lucy.' Zei Remus. Ze glimlachte ze pakte leren handschoenen een pijl en boog en haar zwaard. Ze was zwaar bewapend. De jongens keken haar geschrokken aan. 'Wat?' Vroeg ze. 'N-niks' zeiden we en liepen weg.

De jongens wouden naar de common room gaan maar in niet ik hield ze tegen. 'Kom we gaan Lucy volgen.' Zei ik 'Wat ben je gek. Heb je niet gezien hoe bewapend ze is en als ze er achter komt gaat ze ons iets aandoen!' Zei Remus. Maar ik en James waren al weg we begonnen Lucy te volgen en Peter en Remus sloten zich ook snel aan bij ons.

Opeens liep ze het verboden bos in. Remus keek bezorgt maar ik volgde haar toch. We stopte als ze op een open plek ging staan waar er een oudere man stond met een eenhoorn. 'Gaat ze die nu doodden?!'fluisterde Remus gepanikeerd. 'Shhh' zeiden ik en Remus zodat we hun konden afluisteren 'Goedendag mijn meesteres hoe verliep uw dag? Zit u in het quidditch team?' 'Ja bedankt Nikolai en noem me toch niet zo!' 'Hier is uw eenhoorn' 'bedankt Nikolai' opeens begon ze tegen de eenhoorn iets te zeggen waardoor ze een glimlach op haar gezicht kreeg en de eenhoorn maar iets stond te hinniken. De eenhoorn bleef zich tegen Lucy wrijven hij vond haar duidelijk leuk. Ze ging met haar mond naar zijn oor toe en zei iets waardoor de eenhoorn knikte en wegliep ze legde haar pijl en boog neer en ze deed haar mantel uit. We keken vol spanning naar haar. Ze pakte haar zwaard en dat deed de man ook. Ze stonden op een redelijke afstand en knikte beiden. Voor ik het wist stonden ze te vechten en wat was Lucy daar goed in. Zo ging het uur voorbij. Ik James Remus en Peter waren erg onder de indruk. Peter was nu nog banger van haar. En Remus die zijn ogen gingen bijna hartvormig worden. Ik voelde me weer zo jaloers.

Na een tijdje kwam de eenhoorn terug. Lucy legde haar zwaard weg en pakte haar boog. De eenhoorn bukte zich voor haar waardoor zij erop klom. We keken haar verbaasd aan. Niemand heeft nog nooit op een eenhoorn gezeten. De man zetten een paar rode bolletjes op de bomen. Die waren best klein. 'Ik wed dat ze die bolletjes moet gaan raken' fluisterde ik. 'Ja wedde dat het haar niet lukt' zei James. De eenhoorn begon heen en weer te rijden met Lucy op zijn rug. Ze pakte een pijl en richte om te schieten terwijl de eenhoorn rijde. En ze schoot precies recht op de bolletjes. We keken nog verbaasder.

Na een tijdje stond ze stil 'Remus James Sirius En Peter jullie kunnen er wel uitkomen nu!' Riep ze. We waren allemaal geschrokken en keken haar bang aan. We stamelden naar haar toe waar de man ons woedend aankeek. 'J-je gaat ons toch niet vermoorden?' Vroeg Peter. 'Natuurlijk wel' zei ze lachend. We schrokken allemaal waardoor ze nog harder moest gaan lachen. 'Nee tuurlijk niet jullie stelletje achterlijke ganzen!' Zei ze. We lachten er allemaal om. 'Ik ga nu verder trainen jullie kunnen nu wel weer gaan.' Zei ze. We knikten en verlieten het bos en gingen naar de commen room. 'Wow' zei ik. 'Ja Lucy is gewoon wow blijkbaar is ze toch niet zo normaal als we dachten.' 'Zeker niet prongs' zei ik. 'Maar nu hebben we het avondmaal gemist!' Riep Peter. 'Jongens er staat iemand voor het schilderij die jullie wilt spreken' zei een zesde jaars. We gingen naar beneden en daar stond Lucy al in jogging een hoodie en nat haar. 'Hebben jullie honger?' Vroeg ze. We knikten allemaal. 'Volg mij dan' en we volgden haar allemaal. Ze liep langs de great hall naar een groot schilderij. Ze kietelde de peer en het schilderij ging open. We wandelden binnen en het was een enorme keuken met heel veel huiselven. 'Wat kan elsie doen voor mevrouw Ra- Freysly?' Vroeg de huiself wat raar die huiself wou iets met ra zeggen en Lucy schudde extreem hard haar hoofd. 'Kan ik misschien een salade krijgen met warme thee alsjeblieft.' Zei Lucy. 'En wat willen meneer Lupin black Potter en pettigrew?' Remus bestelde alleen maar chocolade. James spaghetti. Ik pizza en Peter frietjes en kip.

Na een tijdje werd het eten gebracht. We begonnen allemaal te eten. 'Hé Lucy waarom neem je alleen maar een salade en niks anders je hebt tussen alles keuze!' Riep Peter. 'Ik ben vegetarisch Peter.' Zei Lucy en hij keek haar maar raar aan. We liepen allemaal terug naar onze kamers en gingen slapen