The beauty in her voice ~Sirius Black~

My new friend

Athena pov:
'Veel geluk luus' 'bedankt mam maar ik moet echt vertrekken' en achter dat gezegd te hebben verdween ik de trein in. Ik zocht een coupé waar nog niemand zat of waar m'n beste vrienden zitten. Maar ik heb het grote vermoede dat ze er nog niet zijn ze komen namelijk elk jaar op de laatste seconde.

Ik vond een lege coupé en ging erin zitten. Ik begon m'n boek te lezen het heet 'shannara'. Na een tijdje kwamen Alexis en Andrea. Dat zijn m'n beste vrienden. Ik heb ze leren kennen toen ik 6 was. Zoals je al wist ben ik prinses van Griekenland. Alexis en Andrea zijn broer en zus. Hun ouders werken voor mijn ouders en ze zijn beste vrienden waardoor Andrea en Alexis bij ons in het kasteel wonen. Elke keer wanneer ik weer iets Koninklijk moest gaan doen lachte zij mij alleen maar uit. (Op een vriendelijke manier) Ik hou niet echt van al die koninklijke dingen maar ik kan daar niks aan doen op een dag word ik koningin van Griekenland en zal ik ze leiden.

'Hey luus' 'hey Andrea! Komen jullie erbij zitten?' Vroeg ik. 'Met alle plezier uwe majesteit' grapte Alexis met een bekakt accent. 'Haha zo grappig (voel de sarcasme) en doe wat stiller ik wil niet dat mensen het weten!' Zei ik. 'Wat weten Love?' Zei een jongen met krullend haar en grijze ogen. Sirius Black. Wat haat ik die gast toch. 'Niks wat jij moet weten' zei ik geïrriteerd en gaf hem een ga-weg-blik. 'Kom op pads je ziet dat je hier niet gewenst bent.' Zei James. En ze gingen weg.

Sirius pov:
'Pads kom je nog we moeten de trein wel halen eh!' Riep James over het perron. 'Jaja ik kom al Jamie !' Zo gezegd zo gedaan. We gingen in een coupé zitten waar Remus en Peter al zaten. 'Hoe ging jullie vakantie?' Vroeg Remus. 'Ja wel goed ik was met m'n ouders naar Zwitserland gegaan.' zei prongs. 'Ik moest al dat gezeik aan horen van m'n ouders dat ik een teleurstelling ben voor de familie. Ik denk dat ik ze ga verlaten maar ik weet niet naar waar ik moet gaan.'zei ik. 'Je mag wel bij ons komen wonen ik denk niet dat m'n ouders dat erg zouden vinden!' Riep James. 'Echt bedankt mate!' 'Ik was gewoon thuis' zei moony. 'Zelfde!' Riep wormtail terwijl hij WEER was aan het eten.

We hadden het best gezellig ik en James hebben nog wat pranks bedacht. Remus las ook nog wat. En Peter die at alleen maar. 'Hè pads hoeveel meisjes moet je nog voordat je lijst af is?' Vroeg James. Iedereen keek nu op. 'Uhm laat me even kijken.' Ik haalde een meter lange perkament rol uit m'n tas en begon te zoeken. 'Nog maar 1!' Riep ik. 'Wie?!' Vroeg iedereen in koor. 'Lucy Freysly!' 'Mate vergeet die maar die zal niemand lukken.' Zei James. 'Hoezo niet' vroeg ik. 'We hebben het over Lucy waar niemand iets van weet degene waarvan we letterlijk alleen maar van weten dat ze in Hufflepuff zit maar twee vrienden heeft altijd buiten te vinden is en de beste zoeker in quidditch!' Riep James.  'Het gaat me lukken ik ben er zeker van ik wed dat ze al aan het einde van deze week al niet meer uit m'n buurt kan komen!' Zei ik zelfverzekerd. 'Probeer maar.' Zei James. 'Gaan we dan eens anders even bij haar gaan kijken?' Vroeg ik. 'oké' We stonden allemaal op en zochten naar haar coupé.

Na een tijdje zoeken vond ik haar ze was aan het lezen. En damn zij heeft een grote glow-up gehad. 'Damn zij is knap' zei ik. 'Ja echt.' Zei Remus en ik keek hem vernietigend aan. 'Oehoe is er iemand jaloers?' Zei James plagend. 'Ik nee!' Zei ik dramatisch.

'Hey Luus!' Hoorde we iemand roepen. Het was Andrea. We luisterden nog even naar hun gesprek het was best vreemd. 'Wie zegt er nu 'uwe majesteit'' zei ik fluisterend. 'Hoe moet ik dat nu weer weten' zei James. 'Doe wat stiller ik wil niet dat mensen het weten!' Riep Lucy. 'Wat weten Love?' Zei ik flirterig. Ze keek me boos aan 'Niks wat jij moet weten' zei ze geïrriteerd. Achter dat ging ik maar gewoon weer. 'Ze vind je duidelijk niet leuk pads' zei James. 'Ja dat zag ik maar wacht nog maar je zal zien ze zal aan m'n voeten smeken voor aandacht.' Met dat gezegd te hebben stapten we uit.

Athena pov:
'Eindelijk is die gast weg! Ik heb de pest aan hem!' Riep ik geïrriteerd uit. Andrea en Alexis schoten in de lach en gewoon door hun lach moest ik lachen. We hebben de hele weg gepraat en gelachen. Ik was uiteindelijk in slaap gevallen.

'Luus, Luus, LUCY!' Riep Alexis. 'Huh WAT?!' Riep ik terug en viel van de bank. 'We zijn er' zei Alexis poes lief. We stapten uit en gingen naar de koetsen.

Andrea en Alexis liepen voorop terwijl ik naar een Thestral ging die voor een koets stond. Ik begon hem te aaien en luisterende naar zijn gebrabbel. Hij was iets aan het vertellen over hippogrief's 'interessant hoe weet je zoveel van ze?' Vroeg ik aan hem. 'Je- je kunt me verstaan?' Vroeg hij geschrokken. Ik knikte. 'Ik ben Athena Ragnar de eerste (ik gebruik Freysly zodat mensen er niet achterkomen dat ik prinses ben en opvolger maar mijn echte naam is Athena Ragnar).' Fluisterde ik zodat niemand dat kon horen. 'Ik heb geen naam. Maar jij bent dus de opvolger van Koning Argus?' Vroeg hij. Ik knikte. 'Ik ben blij dat Griekenland zo een geluk heeft met z'n leiders' zei hij. Ik bedankte hem en ging in de koets zitten waar Alexis en Andrea in zaten. 'Je kunt ze zien?' Vroeg James die naast onze koets stond. Ik knikte. Niemand wist dat ik met dieren kan praten en dat ik prinses ben behalve Andrea en Alexis.

Net voordat de koetsen gingen vertrekken stapte de Thestral waarmee ik had gepraat uit z'n plaats en werd vervangen door een andere. Ik sprong uit m'n koets en liep naar hem toe. 'Wat is er?' Vroeg ik. 'Ah Athena ik wou je net zoeken heb je zin in een ritje op m'n rug?' Vroeg hij terwijl hij bukte zodat ik op hem kon gaan zitten. 'Het zou een genoegen zijn om op jou te mogen rijden' ik ging op z'n rug zitten en we begonnen te rijden we haalden al snel de koets van Andrea en Alexis in. Ze keken verbaasd en ik lachte alleen maar. Wij waren veel sneller dan de andere koetsen. Want wij reden in gallop. Al snel hadden we de andere ook ingehaald. Mensen keken me ongelovig aan en begonnen te fluisteren dat ik op een Thestral zit te rijden. Voor de meesten leek het alsof ik gewoon op de lucht zat te rijden. Het voelde geweldig met de wind in m'n haren en het geluid van de grond onder zijn hoeven (ik weet niet of ze dat hebben maar nu even wel) en het prachtige uitzicht.

We hadden alle koetsen al ingehaald behalve nog 1 die van de Marauders. Ze stonden de hele tijd op te scheppen dat ze de eersten zouden zijn zoals altijd. Maar ik zal daar nu verandering in brengen. We waren vlak achter hun koets en we reden ze voorbij. Het was geweldig om hun verwarde gezichten te kunnen zien. 'Huh hoe kan dat!?' Riep James. 'Ze rijd om een Thestral!' Riep Remus. Alleen Remus en Sirius konden hem zien. Al snel hadden we ze ingehaald. Ze bleven vol ongeloof kijken. Opeens hoorde ik het geloop niet meer ik keek en we vlogen!' 'We vliegen! We vliegen!' Riep ik blij. 'Kan je me een naam geven?' Vroeg hij. 'Tuurlijk!' Riep ik terug. ' je nieuwe naam is Thanatos!' 'Dankuwel uwe majesteit!' Riep Thanatos. 'Thanatos je hoeft me niet zo te noemen.'

Na een tijdje landen we weer we waren 1 van de laatste want we deden een paar extra rondjes om van de omgeving te genieten. Iedereen wou net naar binnen gaan. Maar ze stonden stil want Andrea en Alexis begonnen te juichen. Omdat ze mij zagen. 'Luus je bent terug!' Riep Andrea. Ik knikte en glimlachte en iedereen zag dat ik nog ''zweefde''. Professor Mcgonnal keek me alleen verbaasd aan net zoals de anderen. Ik stapte af en bedankte Thanatos. Andrea en Alexis gaven me nog een paar foto's van mij vliegend en mij en Thanatos en van ons drieën in onze coupé.