My Hopes To My Mr. Cassanova (Complete)

CHAPTER 44 // Scared

WALA akong ginawa kundi magpunta sa Church pagkagaling sa School at duon nagsusumamo't nagdarasal para sa Operasyon ni Troy..

Narito ako ngayon at nakaluhod magkahawag ang dalawa long kamay Habang nakapikit at sinserong kinakausap ng tahimik ang Panginoon.

Lord alam ko pong busy nako at Di nakakapagsimba every Sunday pero nauway ringgin mo ang dasal ko. Kailangan nya pong gumaling, kailangan na kailangan Lord, Marami pa po syang pangarap at alam kong matapang sya dahil kaagapay ka nya. Please Lord alam kong naririnig nyoko. Salamat po.

Sa mga bagay na nais natin hilingin sa Panginoon may posible't Impossible duon. Gaya  nang  hangad  kong makuha ang mga  bagay na nais ko , kailangan ko  itong paghirapan Habang hinihiling ko ito sa Panginoon.

Pero ngayon Dasal lamang ang kaya kong gawin ngayon dahil malayo ako sa kanya, wala akong gagawin kundi manatiling naluhod at paulit ulit na magdasal upang marinig nya ang hailing ko.

Hindi biro ang magoperation about Chemo. Marami ditong procedures na tila hindi kona maiintindihan pa dahil hindi ko naman nature yon. Ang iniisip ko na lamang ay ang Kasiguraduhang gagaling sya.

Naupo muna ako ng sandali at saka lumaba ng Simbahan.

Malapit ito sa Campus kaya mabilis ako laging nakaka rating dito after Practice. Biyernes na at Next week na ang Foundation day na gaganapin sa Martes kaya mahaba haba pa ang pageensayo ko at syempre bukas hindi mawawalan ng practice dahil gusto ni Yhanna na Perfect ang lahat.

Naglalakad lakad muna ako bago makapunta sa kotse ko at bumili muna ng Ice cream.

Duon ay mayroong malapit na Park kaya napagdesisyunan kong umupo sa isa sa mga bench Duon Habang nakain ng ice cream at pinanunuod ang mga batang naglalaro.

'Ang saya nilang pagmasdan' , kita ang sayaw sa muka nila at walang pinoproblema.. Sana nga ay ganun na lamang kadaling lisanin ang mga lungkot at pagod sakin.. Parang bata na isang tulog lang ay napapawi na ang lahat at panibagong araw, panibagong saya ang darating.

"Ate Ganda baket malungkot ka?." nagulat ako sa batang nakatingin saakin Habang hawak hawak nya ang Manika sa kaliwang kamay nito at tinitignan ang gawin ko.

"Uh hindi ako malungkot bata, ikaw bakit magisa kalang?." tanong ko dito.

"Inaway po kase ako ng kuya ko na wala nang oras sakin kaya po iniwan ko sya duon" sabay turo duon sa lalaking nakatalikod at nabili ng lobo. "Kaya iniwan kosya."

"Bakit monaman sya iniwan?."

"Kase puro chix lang sya Di na sya nakikipaglaro sakin." malungkot na usal nito kaya pinata I ko sya saakin at saka nagkwentuhan.

Namimiss ko tuloy si Kuya Marky na palagi ko ring kaaway. Kamusta na kaya sya? Hindi na kame masyadong nagkakausap dahil pareho kaming busy sa School lalo na sya dahil Graduating na sya ng Med. Med na gusto ng mga Lolo't Lola ko para saken, pero wala silang maggawa dahil takot ako sa DUGO.

"Ate Ganda alam moba madaming nanga away saken kase masyado daw akong maputi Di nila alam na ganun talaga ang kulay ko." malungkot paring sabi nito. Nalulungkot Kong pinagmamasadan ang bata na ito dahil sa lungkot nito parang pasan pasan ang buong mundo at bagsak na bagsak ang balikat nito.

" Anong palang pangalan mo??. " tanong ko

" Ako po si Angelica. "

" Well I just wanna say that Angelica You are pretty inside and out.. Wag mo I isipin ang Opinion ng iba tungkot sa itsura mo dahil kung alam mo sa sarili ng mong mata na maganda ka ay maganda ka. "

" Salamat ate ganda, ang bait nyo na nga maganda pa kayo."

Nako tong batang ito siguro nabasbasan ang bibig

" Ano nga po pala ang pangalan nyo ate ganda?. "

" Ahh ako?, Ako si Ate-"

" Larra??. " napalingod ako sa pwesto kung nasaan nanggagling ang tumawag saakin.

" Adrian??."

Nagsalubong naman ang kilay nito at saka lumapit sa gawi ni Anglican.

"Angge ano bang ginagawa mo dito??" galit na usal nito kay Angelica "alam mo ang pinakaba moko, kung saan saan ka pumupunta buti nalang mabait yang na kasama mo!." gaiit nito

"Sorry po kuya." tumungo ito at tinignan na lamang ang manikang hawak.

"Basta wag mona ulit gagawin yon ha??." lumuhod ito upang makikta ang muka ng batang nakaupo sa tabi ko.

"Opo, kuya maglalaro lang ako ahh!!." paalam nito at saka tumakbo papuntang slide.

" That's my little sister I'm sorry if naabala ka nya." saka umupo sa tabi ko.

"No it's fine Nagkakwentuhan lang kame about sa mga bagay bagay but it's ok."

"Bat ka pala magisa dito?." tanong nito Habang ako naman ay nakatingin kay Angelica na naglalaro.

"Ah Uhmm galing akong Chapel."

"Baket?"

"Baket ano pa bang ginagawa sa Chapel? Malamang nagdarasal." usal ko

"Wag ka galit nagtatanong lang, ano naman yang pinagdarasal mo?."

"None of your business Mr. Moros."

Bumuntong hininga ito at saka tumungo "May sakit sa Puso si Angelica" agad akong napalingod sa gawi nito na nakatungo parin "Pero hindi naman halata dahil pinalaki syang parang normal na tao at walang special treatments, pero ganun parin naaapektuhan ang pagkatao nya dahil hindi nya alam na may sakit sya."

"Uhmm ilang taon na ba sya?"

"She's only 7 years old, I don't want her to suffer that's why I chose this Profession." seryosong sabi nito

"Ikaw naman Larra Ace Rodriguez, Or what Should I call you?"

"Kahit Larra lang"

"Ano naman yang problem mo?"

Nilingon ko ito at saka ako ngumisi "Diko alam na MAY sharing na maghahanap dito sana na inform ako."

"Basta nauna nako." sabi nito na para bang may gawain syang natapos sa tono nya.

"Ako? May mahalaga akong tao na pinagdarasal."

"Sino?."

"Kailangan paba sabihin sayo?."

Taas baba naman ang kulang nito na nagpapahiwatig na Oo.

"Boyfriend ko, Sa States sya nagaaral dahil Duon din sya nagagagamot sa sakit nyang Lukemia, Sa Linggo na ang Operasyon nya at Monitoring kaya mas natatakot ako sa kung anong kahihitnan nya." pagaalala ko

"He's going to be fine, lalo na pag nalaman nyang may Girlfriend syang walang pagod na nagdarasal para sa Safety nya." at saka nyako ngitian, napangiti nalang din ako dahil parang na bawasan ang mga problem ko ng makwento ko iyon.

MATAGAL pa kaming Nagkwentuhan nang abutin na ng gabi ang usapan namin at nagprisinta na kaming magsiuwian dahil bawal na magpagod ng sobra si Angelica.

Habang nagmamaneho napagdesisyunan Kong tumungo muna sa dating tambayan ko kung saan nakakasama ko si Troy.

BAY AREA umupo ako Duon at saka tumingin sa mga Naglilitawang bituin.

Napakalayo ko sayo, alam kong kakayanin ko pero nahihirapan parin ako. Kamusta kajan? Sana Maayos ang lagay mojan, alam mo ang miss na miss na kita? Kung tropa Kong si Superman nakapunta nako Jan kaso hindi ako friendly eh..

Natatakot ako Troy pero tinatatagan ko kase mahal na mahal kita at mahal na mahal moko, marami pakong plano para satin, sana ikaw ren...

Mahal na mahal kita at hindi ko kaya kung may nangyari sayo. Malayo man ako pero hindi ibig sabihin nuon na  bale wala na ang lahat para satin at linya lamang ang pumapagitan saatin.

Natatakot ako pero tatatagan ko dahil mahal kita....

To be Continued
»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»»