My Hopes To My Mr. Cassanova (Complete)

CHAPTER 6 // I Must Do

LARRA'S POV

Maaga akong nagising at naisipang magasikaso, wala rin sila Mama at kuya dahil naka confine parin si Mama sa Hospital.

Nagasikaso nako, ligo, bihis at nagayos ng kaunti dahil mahaba-haba naman ang oras ko.

At saka bumaba para kumain.
Kumuha ako ng bowl at inilagay ang cereal at gatas. Wala nakong panahon magluto dahil nakakatamad. (UvU)

Kahapon na first day ng school nakakapagod na pano pa kaya ngayon? Sana hindi naman gaano. "Hayst" napa buntong hininga nalang ako ng biglang nagtext si Alwina.

[Alwina 📱]

Alwina:Beh nakapasok kana?
Larra: nagaalmusal pako why?
Alwina: Sabay tayo, kita tayo sa may 7 Eleven malapit sa school.
Larra: Ok sige, I'm on my way na.

[FAST FORWARD]

Nang makarating ako nakita ko si Alwina na nakain ng Bigbite which is fav nya. Dito sya nagalmusal panigurado dahil tinamad rin to magahnda ng almusal para sa kanya.

"Masarap ba?" Pangaasar ko
"Masarap pa sa Masarap" sagot nito na parang nangiingit.

"So kamusta naman kayo ni Lorence kahapon?" ... ngiti na lamang ang isinagot nito sa'akin at alam kona ang ibig sabihin nito.

Kinonyatan ko sya sa ulo "Sabi kona eh! Marupok ka talaga!"

"Alam mo sa panahon ngayon hahayaan mo ang puso mong magcontrol sayo" paglaban nito.

"No I'm not like that, I swear ikaw lang yun. Isip muna bago puso girl." Sagot ko

"Hay nako Larra! one day marerealize mo rin na hindi laging isip ang pinaiiral sa Love, maybe yes pagiispan mo pero syempre patatakbuhin mo yung puso mo ng matiwasay yung tipong---."

"Oo na Osige na ikaw na panalo tara na baka malate pa tayo." Pinatigil ko sa sinasabi nya dahil ayoko nang pinaguusapan namin.

ALWINA'S POV

One day Larra pasasalamatan mo'ko bat lagi kitang nililift up sa ganitong mga topic hayst.

Someone will make your heart beat once again. Kase di lahat ng lalake katulad ng Papa mo.

Ganyan kase si Larra, once na natuto o nasaktan na sya di na nya uulitin ang mga mistakes na iyon dahil ayaw nyang makaramdam ng panibagong sakit.

After her Dad left them, naging sarado na ang pinto nya sa lahat, to the point where she became cold hearted to some people who wants to enter her life.

One day talaga Larra you will Realize.

LARRA'S POV

Naglalakd na kame papalapit sa gate ng makita ko si Troy, pumasok na sya agad?
Ang pagkakaalam ko is naka confine pa sya pero bakit? Walang pagaalinlangan na lapitan sya. Alam kong hindi ako kakausapin ng maayos dahil palabiro rin ito . Pero sa pangyayari kagabi sigurong may pagbabago ito. Iniwan kona si Alwina dahil kasama na nya si Lorence.

"Lorenzo!" Pasigaw kong tawag
Umiwas ng to ng tingin but I grabb his hands.
Nagulat napang sya sa aking ginawa.
"Sabay na tayo papuntang Class" wika ko, diko alam pero sobrang gaan ng pakiramdam kona magiging ok ang araw nato.

"Ha? s-sabay?" gulat nyang sagot.
Tila bakas sa kanyang muka ang pagtataka bakit ang bait bait ko sa kanya . Ngunit ako rin, diko rin alam kung bakit.

Nang makarating na kami sa classroom madaming mata ang nakatingin samin nang may bigla nalamang nagsalita.
"Oy tignan nyo yung tubig at langis nagiisa na Yieeee" pasigaw na sabi ng isa naming kakalse na sanhi na hindi ako maging kumportble.

Madami talaga malisya sa panahon ngayon.

At nagsimula na ang klase.

TROY'S POV

Di parin ako makapaniwala na kinakausap nyako, at mabait pa pakikitungo nya. Ano nakain nito? May alam ba sya?

Tila malalim ang aking iniisip nang bigla akong tawagin ng aming prof.
"Mr. Lorenzo, looks like malalim ang iniisip mo ano yan babae or something else na important?" Tanong saakin .
Psh lagi nalang ba pag nakatunganga ako babae na agad iniisp ko??. Geeezzz.

"Uhmm nothing important sir"
"Ok good then lets continue to our topic."

Malayo ang kinauupuan ni Larra sa'akin kaya hind ko sya makakausap. Napatitig nalang ako sa kanya at napaisip . "Ano bang alam mo sakin Larra?." Bulong ko sa sarili.

[FAST FORWARD]

Dismissal na namin at naisipan kong isabay si Larra para kausapin sya kung anong alam nya tungkol sa'akin.

Para kaming naguunahan kung sino ang magsasalita nang bigla nyang binasag ang katahimikan.

"Gusto sabay tayo? Pupunta ako sa park ngayon." Pag-aya nya saakin.

'Di nako nagdalawang isip na magsabi ng Oo dahil kailangan korin sya makausap.

[PARK]

Nasa pwesto kami na malilim at presko sa pakiramdam. Oras na siguro para makausap sya.

"Rodriguez" pagtawag ko sa kanya.

"Hmm?"

"Kagabi pala yung nakita mo--."hindi nya ako pinatapos sa pagsasalita.

"I was going to ask you the same thing."
Kinakabahan ako sa tanong nya.

"Uhmm kase ano--"

"Alam ko, bakit dimo inaalagaan sarili mo?" Napangisi na lamang ako dahil sinabi nya.

"Why do you care?"

"'Cuz I really care, I want to help you." Totoo ba'to? Bakit nya sinasabi to?

"Stop talking nonsense Larra wala kalang mapapala sakin."

"Sayo? Wala? In my own perspective meron." Palaban talaga tong pandak nato.

"I want to help you bakit parang ayaw mopa?!"

"I dont need your help, dahil diko narin gustong manatili sa mundong to..."

"Napaka negative monaman magisip?!"

"Kase totoo naman! I have only 1 year left at alam kong wala naring sense yang tulong mo..."
Aakmang aalis nako sa pwesto ko nang bigao sya ng nagsalita.

"Then listen to me carefully Troy Jasper Lorenzo... Kahit anong mangyari, kahit ipagtabuyan mo pa'ko o kung magsawa kaman sa presensya ko--

"I will stay! in 365 days I will stay by your side no matter what."

To be Continued
≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫
Author's Note:
Yiee sanaol nagiistay...naol vebs