My Hopes To My Mr. Cassanova (Complete)

CHAPTER 32 // LOST

THIRD PERSOSNS POV

"Son can you please listen to me?! Mahalaga parin ang buhay kaysa magarala ka abroad."

"Enough dad! Ako naman pakinggan mo! Isang taon nalang itatagal ko so nonsense narin kung magpapagaling pako."

"Pano si Larra??."

Agad napatigil binata ng sabihin ng kanyang ama ang babaeng mahal na mahal nya.

"Iiwan monalang sya ng ganun? Alam moba kung gaano ka kamahal nung tao?."

"kaya nga ilalayo kosya sakin kase ma's masadaktan pasta lalo pag nakita nya pakong mamatay." sabi nito at saka tumungo sa kwarto at nagkulong.

Hindi ito kumain at lumabas ng silid nito. Tila katahimikan lang naririnig sa kwarto nito.
______________________________________________________________

Lumipas ang ilang araw na ganto ito finadalhan lamang ito ng mga katulong ng pagkain atsaka iniiwan dahil ayaw nito makipagusap kahit kanino.

TROY'S POV

[Playing : All I Want - Kodaline]

Mahigit 3 araw konang kinukulong ang sarili ko sa nakakasakal na kwarto na ito. Hindi ko alam kung pano babangon muli, parang lahat ng nagmamahal sakin tila sumuko na dahil sa ugali ko. Lalo na si Larra.

I was using my whole time in painting, it calms me Lalo na ngayon. Nagaalala ako kay Larra gusto kosya puntahan pero siguro oras na para diko na guluhin pa ito. Makakalimutan nya rin ako. At makakahanap ng ma's better sakin.

Biglang pumatak ang luha ko. At naupo na lamang sa gilid ng kwarto.

[FLASHBACK]

"Sir Lorenzo why are you here??." tanong ng isang doctor habang papasok ang binata sa opisina nito.

"I have an important thing to discuss."

"What is it?." Tanong muli nito

"It's abou my Chemotherapy......"

"Ahh yes, Your Chemotherapy will start next month and---." hindi nito pinatapos ang sa sabihin ng doctor.

"Kaya ako pumunta dito kase Is there a chance na gagaling pako??."

Ibinaba ng doctor ang kanyang ulo."As you can see in your Diagnosis, there are only 50% chance na gumaling ka."

Tila napahawak ito ng Mahigit sa tuhod nito.

"But you should be hopeful cuz may mga taong tumutulong sayo." at hinawakan nito ang kamay nito upang gumaan ang loob.

[END OF FLASHBACK]

Ramdam Kong anytime pwedeng bumagsak ang katawan ko. Ngunit Di ako nakakaramdam ng panghihina at nakakapagtaka iyon.

Agad naman akong tumungo sa higaan at nagtaklob ng kumot. Diko chinecheck ang phone ko dahil alam Kong madami nang Text sila Lorence.

Unti Unti at nakaramdam ako ng antok at saka naka tulog.

LARRA'S POV

Ilang araw akong di pumasok sa School dahil ayoko muna syang makaharap. Tulala at Tahimik lamang ako sa asking silid iniisip kung bakit ayaw nyang ipagpatuloy ang ang nais naming lahat para sa kanya.

Nagulat nalang ako ng Biglang bumukasang pintuan ko.
Si Mama pala baka magpapaalam dahil aalis ito para sa Business Trip nya.

"Anak? Are you ok?." sabi nito at tumabi saakin.

"Actually no I'm not ma." at saka bumuhos ang luha ko.

"I know what happened, just be strong anak."

"Mom, I can't accept the fact na ma's pipiliin nya pang umalis kaysa magpagaling I just can't."

"Larra maybe you need to hear my side to." sabi nito at iniharap ako sa kanya.

"You're always talking and that's fine, but your forgetting that you also need to listen to their reasons. Anak I know it's challenging to you pero kung mahal mo yung tao ipaglalaban mo. Be Troy's Strength, that's what he needs right now." at saka ako niyakap ng mahigipit at iniwan.

[Playing : All I Want - Kodaline]

I maalala ko ang mga magagandang memory ang nabuo namin. Kung pano ako naging matapang sakanya at kung pano ako naging totoo sa nararamdaman ko. I want him, No I need him and I'm not wasting any moment of it kung alam Kong pwede naming sulusyunan ito. I will never give up on him bagkus I will make more memories with him.

Agad akong tumungo sa damitan ko upang kumuha ng masusuot. Matapos, Agad akong pumunta sa parking para ipaandar ang sasakyan. I'm already 18 and my drivers licence nako.

Ipunaharurot ko ang sasakyan patungo sa bahaynila Troy. Wala akong sinayang na oras at minadali ang pagmamaneho.

Habang abala ako biglang nagbeeo ang phone ko kaya napatingin ako dito.

Ting* tinignan ko ito at si Alwina lamang. Binaba ko kaagad ang phone ko ng biglang------

BEEEEEP BEEEEP!!!!

BLAGGGGGGG!!!!

At tila kinakain ng itim na imahe ang asking panungin at saka nawalan ng malay.

To Be Continued

≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫
A/n: OMG anyare kay Larra?!?!