My Hopes To My Mr. Cassanova (Complete)

CHAPTER 19 // Forgive me

LARRA'S POV

Buong araw akong nagkulong sa kwarto iniisip kung tama ba ang ginawa sa harap nya. Tila sinasabi ng puso ko na mahulog lalo pero pinipigilan ako ng aking isipan dahil sa mga mapapait na nakaraan.

Alam ko sa sarili kong nagiingat ako pero bakit parang mali ata ako?

Wala akong ibang ginawa kundi umiyak ng umiyak at sa sobrang pagod ng aking mata ay dahan dahan na lamang itong bumagsak at tuluyan nakong nakatulog.

"Bunso." Ginising ako ni Kuya na may daladalang baso ng tubig.

"Kamusta na pakiramdam mo? Ok ka lang ba?" Tila nagtataka ako pano nya nalaman ang nangyari saakin.

"Pumunta dito si Alwina dala dala mga gamit mo sabi nya maaga kadaw umuwi." At saka nya binigay ang tubig saakin upang ako ay uminom.

"Asan na si Alwina?" Matapos kong uminom ay agad kong tinanong si kuya.

"Kanina pa umuwi."

"Bunso ano ba talaga nangyari?" Bakit sa tuwing may magtatanong kung ok lang ba ako at hindi ako ok bigla bigla nalamang akong iiyak?

At umiyak nga ako , agad naman akong niyakap ni kuya at pinapatahan.

"Kuya nagiingat lang naman ako eh, pero bakit parang mali ginawa ko?" Tanong ko dito.

"Ano ba nangyari."

Nang makwento ko dito lahat tila para syang naestatqa na lamang.

"Sandali nga...sya ba yung naghatid sayo dati??" Agad naman akong tumungo.

"Alam mo bunso, ayos lang magingat, hindi ibig sabihin na nangyari na sayo noon ay mangyayari pa ulit sayo ngayon, nasasayo yan kung paano mo pamumuhayan ang nakatadhana sayo." Tila nakatingin parin ako sa kawalan matapis nya sabihin yon.

"Bunso tignan moko~" Sabi nito at agad namab akong tumingin sa kanya.

"Di lahat ng tao katulad ni Papa, nagkamali man sya pero 'di natin maipagkakailang tatay parin natin sya." sabi nito at saka ako iniwan magisa.

[Playing: Ephiphany - Bts Jin]

Gusto kong magpatawad at siguro oras na para magpatawad.

Agad kong kinuha ang phone ko at saka nagdial ng number.

[Unknown 📞]

???: Hello sino to

Larra: Pa~

???: La-Larra?!

Larra: kamusta ka pa?

My voice suddenly break and started to cry silently.

???: Ok lang ako anak maayos lang si Papa, ikaw?? Kamusta kana? Pasensya naha wala nang oras si Papa para makipagkita kase busy ako sa Work.

Larra:O-ok lang po Pa~

???: Miss na kita anak sorry sa mga nagawa ni Papa ah~

Tahimik lamang akong umiiyak habang pinakikinggan ang boses ng matagal ko nang hinahanap.

Larra: I-I m--mis-s y--you to--oo

???: Ayos kalang ba anak?

Larra: opo...Papa...Pinapatawad na po kita...Kaya s--sana wag m--mona gawin yun s--sa mag-ina mo jan.

[Call ended]

Pinatay ko na ang tawag at saka humiga sa kama upang icomfort ang sarili. Sobrang namiss ko ang boses ni Papa dahil mahigit ilang taon ko rin syang hindi narinig.

Bumagsak na ang mga mata ko at saka tuluyan nang nakatulog.

3RD PERSONS POV

"Doc kamusta napo ang anak ko?" Tanong ng isang matandang lalaki sa doctor ng anak nito na mahimbing namang natutulog.

"Magiging mas maayos lamang ang kalagayan nito kapag sumailalim ito sa Chemotherapy."

Sabay naman silang napatingin sa pwesto ng binatang natutulog. "Mr. Lorenzo you really need to convince your son to go under Chemotherapy or else magtatagal na lamang ito ng isa"t kalahating taon upang magtagal sa mundong ito."

Habang abala sa paguusap ang doctor at tatay nito ang pinsan naman nito ay palihim na nakikinig.

Kinuha nito ang phone nito at may tinawagan.

[Ms. Rodriguez 📞]

L: Spencer bat ka napatawag??

S: magkita tayo ng uwian kaylangan natin magusap.

L: sige may tatanungin din ako.

At saka binaba ang tawag nito.

"Pls save him hanggang 'di pa huli ang lahat."

Please Larra, you're the only instrument I know God can give us to pursue Jasper....

To be Continued
≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫≫
A/n: