Karanlığın Doğuşu

31

* Mektup*

Merhaba Baba,

Bu mektubu yazıyorum çünkü bazı şeyleri bilmen gerekiyor kendimde söyleyebilirim fakat sen bu mektubu bulduğunda pek bir zamanımın kalmış olduğunu sanmıyorum o yüzden bana en iyi yol bu olarak geldi. En başından başlamak istiyorum kendi zamanımdayken başta her şey iyiydi, sen en yukarıdaydın ve ölümün efendisiydin senden daha güçlü biri henüz dünyaya gelmemişti. Herkes bana senin oğlun olduğum için ayrıcalıklı davranıyor çok özel biriymişim gibi hissettiriyordu. Zamanla bu duygudan nefret etmeye başlamıştım. Sıradan bir hayatı arzulamaya başlamıştım, ve bu arzu giderek büyüdü bir gün onunla tanıştım ölümle bana bir anlaşma teklif etmişti ve bu anlaşma sayesinde normal bir yaşam sürebilecektim ilk başta bu anlaşma bana çok hoş görünmüştü anlaşmayı kabul edip elini sıkacağım sırada yanımıza gelmiştin ve ölümü göndererek bana bağırmaya başlamıştın bizim ilk ve tek kavgamız bu şekilde başlamıştı. O gün uzun zamandır hayal ettiğim şeyi seninle paylaşmıştım ve işte her şey o an başlamıştı. Uzun bir süre kavga etmiş sinirimizi birbirimizden çıkartmıştık bana ne kadar zor durumda olursam olayım ölümle antlaşma yapmamamı söylemiştin o zamanlar toydum sadece sana inat olsun diye soluğu ölümün yanında almıştım ve anlaşmayı kabul ettiğimi söylemiştim elini sıktığımda sen yanımıza gelmiştin ama geç kalmıştın yüzündeki korku fazlasıyla okunuyordu ama beni üzen şey bu korkunun kendi imparatorluğunun yıkılacağı düşüncesine üzülmen değilde sırf benim için üzülmen beni üzmüştü. Ölüm ile anlaşma yaptığından sadece bir kaç saniye geçmesine rağmen anında pişman olmuş ve elimi çekmeye çalışmıştım ama ölüm büyüyle elime bir çizik atarak bu antlaşmayı kanla mühürlemiş ve geri dönülemez bir hale sokmuştu.

Ölüm beni hiçliğe benzer bir yere götürdü ve tarihte yapılan yeni değişiklikleri bana göstermeye başladı. İlk değişiklik Sirius Black'in hazin sonuydu. Senin beni ormanda bulduğun gece Sirius senin yokluğundan faydalanarak malikaneden kaçıyordu ve Dumbledore'u ararken yolda bir yoldaşlık üyesi ile karşılaşarak bakanlığa götürülüyor orada da ruh emici öpücüğüne maruz kalıyordu. Draco amcamın anlattığı hikayelerden biliyorum ben zaman çizgisini bozmadan önce malikaneye yapılan saldırı kolayca püskürtülüp kazanılıyordu... Ama aslında o yılda orada olmaması gereken zehirin orada bulunması sonucunda ölüm yiyenlerinin büyük bir çoğunluğu zehirin etkisiyle ölüyordu. En yakın iki arkadaşının ölüm haberini alan sen agresifleşerek kalkanı bırakıp tüm gücünle saldırmaya başlıyordun ve remus lupin'nin attığı bir lanet ile bakanlığın eline düşüyordun. Lord Voldemort geri döndüğünde gördüğü manzara ve aldığı haberlere sinirden kıpkırmızı bir hale bürünüyordu ve kalan ölüm yiyenleri toplayarak bakanlığa baskın yapıyordu. Yakaladıkları çocuğun önemli biri olduğunu fark eden Dumbledore seni koz olarak kullanmya çalışıyordu ve başardığı söylenemezdi.(Harry'nin üzerinde tılsım var ve kıramıyorlar)
Biliyor musun Karanlık Lord'un o gün söylediği sözleri sürekli duyuyorum, sanırım küçük bir kısmını yazmamda sıkıntı olmaz...

"Bana Harry Potter'ı verin,kimseye zarar gelmesin,

Bana Harry Potter'ı verin, bakanlığa dokumayayım,

Bana Harry Potter'ı verin, ödüllendirilin."

Bakanlık ellerindeki kişinin Harry Potter olduğunu yani senin olduğunu anladıklarında büyük bir şoka uğramışlardı. En çokta o yaşlı bunak senin o aptal planlarına uyduğunu düşünerek rahat davranıyordu ve böyle bir şeyi kesinlikle beklemiyordu. Senin kimliğinin ortaya çıkmasıyla yaptığı hatalar bir bir ortaya çıkmaya başlamıştı ve bu yüzden neredeyse herkes onun üzerine gitmeye başlamıştı... En sonunda sinirine hakim olamadığında seni ortadan kaldırarak kaçmayı planlanmıştı ve başarmıştıda, sen baygınken üzerine ölümcül laneti atarak işini bitirmişti. Biliyorum şuanda berbat hissediyorsundur ne de olsa düşmanının elinde aciz ve aşağılık bir ölüm seni rahatsız ediyor olmalı bir kere böyle şeyler senin tarzın değil... Devamını anlatmak istemiyorum çünkü başlarsam anlattıklarımdan yedi kitap, sekiz film bile çıkabilir. Bir kaç şeyden daha bahsedip mektubu bitirmeyi planlıyorum bunu bu kadar uzatmanın bir anlamı yok sonuçta değil mi?

Şuanda aklına takılmaması için bir kaç soruya cevap getiricem ilk olarak sana zihnimin bu evrendeki en güçlü büyücü tarafından korunduğunu söylemiştim bu sendin o gün ölümle antlaşma yaptığım gün gerçekler birer birer değişirken gelecekteki sen yok olmadan önce gelecekte kendi bulduğun bir büyü sayesinde büyü gücünün yarısını bana aktardın bu sayede zihnim sonsuz bir koruma kalkanı altına girmiş bulundu... Ölürken bile bana yardım ediyordun sanırım bu ödediğim bedel asla yeterli olmayacak ama umarım ileri ki gelecekte beni affedebilirsin çünkü gerçekten buna çok ihtiyacım var... Bir diğer şey ise o zehir onu sen yaptın gelişim dönemlerindeyken yanlışlıkla bulduğun ufak bir acı iksirini geliştirerek bu kadar ölümcül bir şeye geliştirdin bu benim yapmayı ilk öğrendiğim iksirdi. Severus amcam bile yapmak için çok uğraşmış ama iksirin içindeki gizli malzemenin ne olduğunu çözemediği için bir türlü başaramamıştı, sanırım kanımda var.
Sanırım başına açtığım onca dertten sonra sana son bir iyilik yapsam sıkıntı olmaz değil mi? Ölüm onu yenmenin tek yolu yadigarları bir araya getirmek bunlardan biri zaten sende görünmezlik pelerini, sen diriltme taşı ve Mürver asayı bulmak zorundasın ayrıca o rüyalarında gördüğün siyah kukuletalı adam anladığın üzere Ölüm... Elimden ancak bu kadarı geliyor

Hoşçakal;.ileride zamanı geldiğinde ben olması gerektiği gibi sana karşı çıkacak ve ölümle anlaşma yapıcam, benim ölümüm seni üzer mi pek bilmiyorum ama eğer gelecekte tüm gerçekleri bildiğin halde bana az da olsa değer verecek olursan huzurlu bir şekilde ölmeme izin ver olur mu?

Seni her zaman seven ve sevecek olan vaftiz oğlun Hadrien James Marvolo Potter.

Merhaba

Öncelikle bu bölümün yetersizliği ve geç gelmesinden dolayı hepinizden özür dilerim fizik sınavım var gelecek tarihte ona çalışıyordum aslında bu bölüme de önceki bölüm gibi aksiyon katmak isterdim ama bu durgun bölümü yazmam gerekiyordu bu yüzden aksiyon hayallerimi. Bir kaç bölüm rafa kaldırmak zorunda kaldım.

Artemis 🌠☄️