Pain of Love (On-Going Series)

Chapter 5

Before I start this story. I will first thank all my readers and my dear supporters na hindi lang nagbabasa sa stories ko nagvvote at nagkocomment pa.

Dahil sa inyo na sinuportahan nyo ako. Nakakainspire magUD. Dahil po sa inyo nagrank ang POL. ♥

I love you guys!! Salamat  sa inyo.

Dahil sa inyo eto na ang next UD. Ang hinihintay ng lahat. Ang side ni Tyronne Salvador.=))

Dedicated to youaremyserenity. Ahahaha. xD Next time na yung ibang nagpapadedicate.=)) Madami pa  po itong chapters. xD Wag magalala!=))

----------------------------------------------------

Chapter 5

♫ Baby your all that I want. When your lying here in my arms.

I find it hard to believe were in heaven.

And love is all that I need. And I found it there in your arms.

It isn't too hard too see. Were in heaven. ♫

Theme song namin ni Babe, </3 Miss ko na talaga sya sobra. I love singing this song everyday. I found it as my routine to sing this twice or thrice a day. Lalo na kapag di maganda ang pakiramdam ko. Pampakalma to ng sarili ko. Dahil madami akong naalalang happy memories about sa kantang to.

I've remember everything we've been through. The fun times that we had. And the problems we take. Small fights that we used to laugh. We faced everything beyond the obstractions. I missed it all. Lahat ng tawa at lungkot. Awayan at tampuhan. Biruan at pikunan. Sobrang gusto ko ulit maramdaman yun sa kanya.

Simply. I wanted to feel complete again.</3

Aaminin ko. Mahal na mahal ko pa rin si Scarlet. Gusto ko ulit sya makasama ng matagal kagaya ng dati. Gusto ko ulit makaramdam ng pagmamahal nya. Nung nagkahiwalay na kami. I tried my best to find someone that will be better than her. Someone that will understand me better than her. And especially I want someone that will make me happy better that she does. I simply wanted to move on. -_______-  But then I've come to realize na kahit ano pang gawin kong paghahanap. Nobody can replace her. </3

And she's the only girl that made my life complete.

Even though I wanted her back. I choose to let go.

Kasi masyado ko syang mahal  para saktan.-____- Di baleng ako na lang ang masaktan kesa sya.

Pero sa kabilang banda. Kailangan kong gawan ng dahilan ang sarili ko para layuan nya ako.

Kasi I dont want her to be stress out of her pain in me. Im so pain in the ass hindi ko na naisip na makakahanap pa ako ng babaeng totoong magmamahal sa akin kagay ni Scarlet.

I've caused her so much pain. And I don't want to sum up ang tungkol sa itinatago ko.

 I love her. I let her go because I want her to be happy. I want to see the smile she had once before.

 "Kuya Ron! May problema ka ba?" tanong ni Blake. Nakita nya akong nakaupo dito sa dinning area at umiinom ng tubig. Kakauwi ko lang.

 "Hahahahaha! Ako? Wala akong problema." I sarcastically answered him.

"Ahh. Kala ko meron e." He turned on the oven. Magiinit sya ng ulam.

 I decided to go upstairs para hindi na nya ako intindihin. Alam kong nagaalala sya para sa akin. Kilala nya ang isang Tyronne Salvador twing may problema.

 I sitted on my couch.

 *FLASHBACK*

 "Para matapos ang usapan gusto ko na pagdating mo ng 21 years old ay may makikilala ng ama ang pamangkin ko."

 "I will"I answered.

 Talaga bang tapos na kami ni Scarlet? Wala na ba talagang pag-asang bumalik ang dating kami. T___T

 I felt that my eyes are getting heavy. I saw blurred scenarios. Then suddenly the tears fall of my eyes. I rolled my eyes and bowed my head to hide my pain. Sobrang sakit ng nararamdaman ko. Parang nakakamatay ang sakit na nararamdaman ko.

"Pre alis na ako. Kung may problema call me." I walked away towards my car. I ride my car and drove away.

 *END OF FLASHBACK*

Pwede bang magising na ako sa bangungot na to? Mamatay na ako. Di na ako makahinga sa nangyayari.

Siguro kung di ko nabuntis ang sauce ng bayan na si Desiree. Siguro masaya pa din kami ni Babe ngayon.

Siguro di na namin kailangan maghiwalay ni Scarlet. I hate myself. I hate my life! Mahal ko si Scarlet pero di ko maipaglaban! =((( I am not a man for her. Di ko manlang sya maprotektahan. Di ko manlang nagawang ingatan sya at pasayahin sya ngayon. I  FEEL SO USELESS. >___<

I get the box under my bed. Puro memories namin ni Scarlet yun. Lahat ng remembrance andito. Everytime I see this. Touch this valuable things parang kasama ko na rin si Scarlet. -_____-

Kinuha ko ang isang necklace na dapat kong ibigay sa kanya noong 17th birthday nya. Wala akong guts para ibigay ito sa kanya dahil ako ang dahilan ng mga sakit nya.

Since we broke up. I always wrote her a letter. Sa pamamagitan nito nawawala ng bahagya ang pagkamiss ko sa kanya. Para kasing kinakausap ko na din sya. Kasi naisusulat ko lahat ng saloobin ko. -____- Pero kahit isa sa mga ito wala pa akong naibibigay.

Maibibigay ko pa ba ang mga to sa kanya?

I decided to give her my letters tonight.=(( I wanted her to know my feelings too. Pero. -___- Baka dahil na naman sa akin e magkaproblema na naman sya. -__-

 Wag na nga lang.-___-

 Pero gusto ko talagang makita sya ulit.

 Alam ko na. I have an IDEA.=)) *singhot* *singhot*

(after 3 hours) 

"Okay now I am ready. Im ready to see that smile again. Her smile will make me strong and happy. Magiging malakas na ako ulit."

I made a letter. And I planned to give her this tonight. (^__^)

 ------------------------------------------

 Gusto ko ng ganyang lalaki. Masaya na at naggegenerate ang lakas kapag ngumiti ako. =))

 Hahaha. LOOONDIIIIII!xD

 Next Chapter. Basta. Yung surpise ni Ron. >__< Hahahaha.

 Halab may readers!=))

 VOTE. COMMENT. And be POL's FAN. xD ♥