Hello ate kong maganda!
mayuzamapara sayo to. Enjoy! ♥
Sorry po pala kung sobrang tagal ng Update ko. Ngayon lang kasi ako nagkaroon time. Pero nalulungkot talaga ko. Kasi parang napabayaan ko to. >__<
SORRY. Babawi po ako.
-------------------------------------------
Chapter 14
After few days ..
While I am sitting here in the canteen at nagbabasa ng isang article para sa ginagawa kong thesis e umiinom na din ako ng Milk Tea para guminhawa naman ang pakiramdam ko. Madami na kasing stress ang nananalaytay sa ugat ko at gusto ko din namang malamigan at marelax ang utak ko.
Actually, sa ginagawa kong to. Napapaisip din ako. Bakit biglang gusto ko i-focus ang sarili ko sa bagay na ito at sa tingin ng iba parang inaabuso ko na ang sarili ko sa ginagawa ko.
"Aral ng aral ahh." umupo sa harapan ko si Allison.
"Uhhm, kailangan kasi e." -____-
"Well di naman na bago masyado sa mata ko yang ginagawa mo. Your studious since then." she smiled.
"Uhh-mm. Oo kailangan e. Malapit na kaya ang mid-term natin." nauutal utal kong sagot.
"Huh? Are you kidding me? 2 months pa bago magmid-term. Teka ano ba talaga ang nangyayari sayo? This past few weeks. Napapansin ko na parang may iba sayo. Teka may something ba na kakaiba? May problema ba? You can tell me that. May be I can help you." she asked me sincerely at nakikita ko ang eagerness na gusto nya akong tulungan sa problema ko. Pero ano? Ano ba problema ko? Ano naman poproblemahin ko diba?
Ang hirap pagsinungalingan ng sarili. Ano to? Sarili ko kalaban ko? Nagkukunwari ako para sa sarili ko? Para makita ko na okay ako? Kahit na alam ko namang durog na durog na ako? Why am I doing this to myself?
"Hey! Scarlet." she tapped my shoulder. Napangiti ako ng mapait at napayuko na lang. Di ko alam kung ano ba ang tamang gawin. Sasabihin ko ba ang problema ko.
"If you just keep that problem at kinakalaban mo ang sarili mong emosyon. Your torturing yourself. Kung di mo kayang mahalin ang sarili mo Scarlet. Let us do it. Let me love you I am your friend."
"Wala akong problema. Nag-aaral lang ako. Ayoko mahuli sa klase. Mahirap na. Buhay ko na ang nakasalalay ngayong kolehiyo." Ngumiti ako ng pilit.
"Maybe your lips can lie. But your eyes, is seeking for help. Wag ka na nga magsinungaling sa akin. I have known you for years, and impossibleng di ko pa malaman yang mga ibig sabihin ng mag kinikilos mo. Sa iba pwede ka pa magsinungaling about dyan. Pero sa akin hindi na. Now, tell me. What is it?"
Bumigat ang loob ko sa narinig ko. May tao pa palang ganito bukod kay Blake? Bukod kay Ron. May tao pa palang ganito na nagmamahal sa akin. Napayuko ako at bumibigat ang mata ko. Maya maya pa. Hindi ko na napigilan na bumagsak ang mga luha ko.
"Ohh. Kita mo na. Yan ba ang walang problema Scarlet? Sabi ko sayo e wag ka na magsinungaling sa akin. Alam ko ibig sabihin ng mga kinikilos mo. Hayy nako." Tumabi sa akin si Allison. "Hay nako. Sige. Iiyak mo lang yan. Andito lang ako. Iiyak mo lang hanggang okay ka na. Saka sabihin mo na yang problema mo. Wag mo na itago. Wag mo na pahirapan yang sarili mo."
"Pagod na pagod na ako. Pagod napagod na ako masaktan. Pagod na pagod na ako Allison. Ayoko na ng ganitong pakiramdam. Ang sakit sakit na lang palagi nang ganito. Ako na lang lagi ang lugi. Ako na lang palagi ang umiiyak. Ako na lang palagi ang nasasaktan Allison. Ako na lang palagi." (sobs)
आप पढ़ रहे हैं
Pain of Love (On-Going Series)
किशोर उपन्यासIs it good to give a chance to somebody who doesn't give you a mere importance to himself before? Iniwan nya ako para sa kaligayahan na tinatawag nya. Ngayong nagbalik ka, talaga bang nagbago ka na? Di mo na ba ako sasaktan ulit? Tama pa bang bigyan...
