2.4

71 8 9
                                    

ÖZÜM'DEN

Murat Abi'nin elindeki beze baktım dikkatlice. Adam her geldiğinde silahlarını temizliyordu, bakışlarımı Murat Abi'den Hakan Abi'ye çevirdiğimde Doruk ve Samet'e anılarını anlatıyordu.

Daha Rıfkı'dan bahsetmemiştim, Rıfkı demişken hiç onunla ilgilenmiyordum. Alınıyor valla.

Hakan Abi'nin yanına oturup anılarını dinlemeye başladım. Almanya'da henüz on yaşındaki bir çocuk eline gerçek silah almış diğer bir çocuğu vuracağı sırada Hakan Abi bunu görüp yerdeki taşı hemen alıyor ve kurşuna atıyor ne hikmetse o kurşun taşa çarpıyor ve sekiyordu. Yani çocuğun vurulmasına müsaade etmiyordu.

Bu bana bir yerden tanıdık geliyordu ama nereden?

Sarp, Ece ve Adem'in geldiğini görünce boğazımı temizledim. Bundan dolayı da Murat Abi bakışlarını silahından bana çevirdiğinde Hakan Abi'nin 383939. Anısı bölündü.

Herkes susmuş bir şekilde bana bakarken telefonumu çıkartıp mesajlaşmaları Murat Abi'ye gösterdim ve sakin olmaya çalışarak olayı anlattım.

"O kolay iş, bizimkilere anlatırım ben, birkaç saate bulurlar."

Anladım derecesinden başımı sallayıp gülümsedim fakat bu gülümsemem kısa çünkü laptoptan gelen bildirim sesi kalbimin hızlıca atmasına sebep oldu.

"Murat'cım, sana attığım videoyu açar mısın? Yeni kurbanımı sizinle paylaşmak istiyorum."

Murat Abi'nin telefonundan gelen Çağdaş'ın sesi ürkmeme sebep oldu.

Son olaylardan dolayı Çağdaş'ı tamamıyla unutmuştum.

Yeni kurbanı kimdi?

Hızlıca odadaki kişilere baktım.

Adem ✓

Hakan Abi ✓

Murat Abi ✓

Ece ✓

Sarp ✓

Samet ✓

Doruk ✓

Kimdi ki şimdi?

Murat Abi'ye baktığımda sinirli bir şekilde gönderilen videoyu açtı.

Ekrandaki kişiyi görünce şaşkınlıkla baktım, koltukta oturan Cihan Abi'ydi!

Yüzündeki öfkeyi görmemek için kör olmak gerekiyordu, bize mi kızmıştı yoksa Çağdaş'ın yanında olduğu için mi?

Peki onun hikayesi neydi, Bize ne anlatmayı düşünüyordu?

"Konuşmak ister misin Cihan'cım?"

Cihan Abi, dikkatlice Çağdaş'a baktı fakat konuşmadı. Neden öyle kalmıştı ki?

Hiçbir şey söylemeyişi ne diyecek diye meraklandırmamı sağlıyordu.

"Sabah herkes Hasipoğullarındaydı, beni gördüler selam da verdiler fakat Çağdaş beni kaçırdığında çöp atacaktım. Kimse beni aramadı, neden beni aramadınız?"

Cidden neden biz Cihan Abi'yi fark etmemiştik? Canı yanması çok normaldi görünmez gibi hissetmiştir kendini.

Cihan Abi'nin isyanından sonra Çağdaş 'boş yapma' bakışı attı.

Her kurbanda kalbim pır pır atıyordu ve onun hikayesini merak ediyordum.

Adem ve Doruk ilk kurbanlar olsa da Cihan Abi sürprizdi. Kapının önünden kaçırılıp hiçbirimizin onu fark etmeyişinden dolayı üzülmüştü.

"Unuttuğunuz bu kişi aslında sizden daha çok acı çekti. Konuş kelim."

Cihan Abi serseri ruhlu bir şekilde kameraya baktığı an birden Hejan gülüşü yüzünde belirdi.

"Bana Kel'im dedi 🥰"

ÇaHan aşkı ♥️

Bunu yapışından dolayı istemsizce gülsem de sonrasında anlatacakları boğazlarımın düğüm düğüm olacağını farkındaydım.

Sonuçta o koltuğa oturanların geçmişte yaşadıkları güzel olmuyordu. Çağdaş'a son bir kez baktıktan sonra kameraya baktı.

"Annem ile babam ben daha beş yaşındayken ayrıldılar ve ben annemin yanında yaşamaya başladım. O zamanlar zaten küçücük bir çocuk olduğum için bütün ev ihtiyaçlarını annem karşılıyordu, babam sadece eğitimimle ilgilenirdi. Yaklaşık bir yıl boyunca bu böyle sürdü, annem her ne kadar göstermeye çalışmasa da durumumuz çok kötüleşmeye başlamıştı.

Gün geçtikçe daha da kötüleşirken babam beni yanına almak istedi ve bundan dolayı da dava açtı, yanlış bir tarih vermek istemiyorum ama çok kısa bir sürede babamla birlikte yaşamaya başladım. Annemden ayrılacağımdan üzülmekle birlikte babamla samimi bir bağ kuramıyordum, babam alkol tüketen biri değildir fakat yanında kaldığım süre boyunca alkolü fazla kaçırıp uyurdu. Babamla vakit geçiremezken anneme ihtiyaç duydum fakat Annemle neredeyse hiç görüşme fırsatı bulamıyordum, işte olduğunu veyahut mesaiyeye kaldığını belirtiyordu. Çoculuğum işkolik annemin ve alkolik babamın evlerinde geçti.

Ergenliğim ise sorunlu geçti tabii, intihar etmeye çalıştığım çok oldu ama beceremedim. Buna şans mı denilir yoksa boktan bir durum mu bilemem." dedi Cihan Abi.

Gözlerim çoktan dolmuş ekrana bakarken ne diyeceğimi bilemedim.

Gözlerimin dolduğunu kimse görmesin diye gözlerimi kaçıştırırken Samet'in bana baktığını görmemle sertçe yutkundum.

Samet eliyle gel işareti yaparken hiçbir demeden ona sarıldım.

Çok mu duygusaldım?

Bizim Hikayemiz ŞER//SOKOWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu