Bizim Hikayemiz ŞER//SOKO

0.6

Lakaplarıyla itap edeceğim Sarı Civciv ve Çakma Johnny Depp

ÖZÜM'DEN

Bodrum katına indiğim andan itibaren ödüm bokuma karışıyordu.

Keşke ayakkabı çekeceğini alsaydım ama seksen beş lira olduğunu hatırladım.

Ece'nin kolanyası yanımda mıydı acaba?

Koridorlardan geçerken koridorun ışıkları yanıp sönüyordu. "Ulan doğru düzgün işinizi yapsanıza neden ödümü bokuma karıştırıyorsun lan şerefsiz?" diye fısıldadım.

Ellerimi yumruk yapıp GTA San Andreas'daki siyahi adam gibi yürümeye başladım.

Birden Adem Abi'nin sesini duydum ve içimden saklama hissi oluştu bundan dolayı da nereye saklansam diye bakındım.

Bulamadığım için duvara bütünleşmeye karar verdim fakat sorun şu ki beni hemen fark ederlerdi. O yüzden bir şey olursa dövüşmek yerine kaçardım.

Aynen en mantıklısı kaçmaktı.

"Yalnız başıma öleceğim burada. İşim gücüm de var aslında ama şerefsiz biri olduğum için oturuyorum, neyse. Her boku söylememeliyim ne olur ne olmaz. Ne yapayım ha medeni bir insan olduğum için üç dürüm adana kebaptan iki dürüm yiyeceğim, Abdurrezzak'ın numarasını bulayım da sipariş edeyim."

Gözlerimde kebap figürleri oluşurken ne yapacağımı bilmedim.

Tabii ki de midem beynimden fazla çalıştığı için doğal olarak da içimdeki aç insan odaya girmem gerektiğini ve benim içinde sipariş ver Adem Abiimmm demek istiyordum.

Bir yandan da Samet'in burada olması gerektiğini ve onunla konuşmam gerektiğini düşünüyordum ama Samet yoktu. O yüzden gitmem gerekiyordu.

"Bana da iki dürüm!"

Evet, yanlış duymadınız bunu ben dedim.

Açlığıma yenik düşüp saklanmaya çalıştığım yerden çıktım.

"Hoş geldin Özüm canım ciğerim. Ciğer dedim de canım çekti dürümün yanına da onu yerim artık, gel otur buraya. Ayran ister misin?"

Adem'e şaşkınlıkla bakarken ne diyeceğimi de bilemedim. Adem ne saçmalıyordu, neden şaşırmamıştı, neden bana kızmamıştı?

"Ayakta durma ciğerim, otur. Samet canım sana da dürüm söylüyorum." diye bağırdı Adem.

Yalnız Adem'in oturduğu koltuk mükemmel bir koltuktu kaça satardı?

*****

ECE'DEN

"Ulan beyinsiz X neden karşıma çıkıyorsun? Neymiş efendim ben seni yalnız bırakmışım, pehhhğğ olum sen anca yalnız kalıyorsun. Y ile birleşip birleşip ayrılıyorsunuz, insan peşinden gider sevdiğinin ama X efendi öyle mi değil, beyefendi ayrılır ayrılmaz zaten hemen sayılarla fingirdiyorsun!" diyip test kitabımı sinirle kapattım.

Sinirliydim.

Çalışmamak için kendime bahane arıyordum ve en önemlisi de Özüm gibi kendi kendime konuşmaya başlamıştım.

Özümle tanışmadan önce ne güzel ahlaklı, namazında niyazında biriydim.

At yalanı Ece, at yalanı. Sen ateistsin lan ateistler ne ara namaz kılmaya başladı?