Housemates With Benefits [COMPLETE|PUBLISHED]

Sabrina (59)

"Froilan really did well with this engagement," anunsyo ni Sra. Grace.  Napag-alaman kong hipag pala ni Sra. Ynez ang babae.  Ang kapatid niyang lalaki ang asawa nito.  

My first impression of the señora earlier is not snotty as what Oliver described.  May pagkamagiliw nga ito kung ikukumpara kay Sra. Ynez.  She had a bigger and warmer reaction to me kesa sa nanay mismo ng nobyo ko.  While Sra. Grace greeted me effusively, Sra. Ynez just gave me a tight smile as she received the box of chocolates I offered.  

Pero as soon as we were seated for dinner, my views on Sra. Grace changed.  Naintindihan ko na ngayon kung bakit maaasar si Sra. Ynez dito.  The woman hogs all the conversations na akalain mong siya ang host sa halip na si Sra. Ynez.  

Wala pa sa lugar ang pagmamalaki niya sa isa sa mga anak niya.  Apat ang anak niyang lalaki pero mukhang si Froilan lang ang totoong anak.  Froilan can do no wrong.  Froilan is the best.  Froilan is...

I honestly don't care nor am I interested.  I'm sure Sra. Ynez feels the same.  She is staring at the other señora in distaste pero hind naman napapansin noong isa. Busy si Sra. Grace being proud sa anak niya.  The expression on the face of Oliver's mother made me feel a little sense of kinship with her.  Hindi man siya totally sold sa idea na may nobya ang anak niya, at least we are one in thinking that Sra. Grace is absurd.  

Pasimple ko ring tiningnan kung ano ang expression ng iba pang tao sa hapag sa deklarasyon na iyon ni Sra. Grace at iba-iba nga.  

Si Oliver at ang Dad niya ay nagkatinginan lang, smirked, and continued eating.

Ang dalawa pang mga nakababatang kapatid ni Froilan naman ay umikot lang ang mata and did not even bother to comment.  One specific brother, ang ipinakilalang si Raphael, umaktong parang walang narinig.  Si Froilan naman mismo, bless his soul, napangiwi sa pagkapahiya sa inaakto ng ina.

"Mom, stop talking about it," saway na ni Froilan.  Mabuti na lang at hindi nagmana sa ina na mukhang walang sense of shame.

"Why should I?" nagtataka namang tugon ni Sra. Grace.  "You have chosen a very good woman.  Without our help. That is very difficult to do these days.  Young ones seem to think that marriage is just all about them.  The height of idiocy!  That is for the plebeians to do.  Not us.  Not the Mondragons.  What you hormone-laden lads call love is just a golden opportunity for these beautiful gold diggers to climb the social ladder.  So despicable!"

Namayani ang katahimikan sa hapag sa litanyang iyon ng señora and all eyes are on her.  All, except mine that is.  Tahimik ko lang na ipinagpatuloy ang pagkain habang pinag-iisipan ang sinabi niya.  

Sra. Grace will be in perfect company with Rachel's mother.  I can imagine her saying the same things.  

Then, another thought entered my mind.  Pinaparinggan ba ako ng  señora na ito?  

Gusto kong matawa pero nagpigil ako.  Baka mapagkamalan pa akong baliw ng nanay ni Oliver at madagdagan ang pagkadisgusto niya sa akin.  But, Lord, I feel like a character in a telenovela sa scene na ito.  Pero sa halip na ang nanay ng nobyo ko ang umaalipusta sa akin, ang tiya niya.

"Ma, wala tayo sa bahay," seryosong buwelta ni Raphael sa nanay.  "It is in bad form to make the other guests, not to mention the hosts, feel uncomfortable with what you say."

Napakurap-kurap si Sra. Grace at mukhang doon lang nag-sink-in sa kanya ang mga sinabi niya.  Napatingin siya sa tatlong may-ari ng bahay.  Kay Oliver, sa Dad nito, at sa hipag niya.  Nakakunot nuo si Sr. Jaime.  Ganoon din si Oliver.  Sra. Ynez is blatantly glowering at her.  

Namula si Sra. Grace at agad akong binalingan.  She smiled at me consolingly.  "Sabrina, is it?"  

Ngumiti ako at tumango.  I'm secretly amused.  Malinaw naman ang pagkakabanggit ni Oliver sa pangalan ko kanina pero she must have dismissed me on the spot to forget it that fast.