In Between

48

Magiliw na nakikinig ako sa mga kwento ni mommy habang pinapakita nito ang mga pictures nung bata pa ako.

"You were a cry baby back then." Naka ngiting sambit nito habang nakatingin sa bata na nasa larawan. Mga nasa apat na taon pa lang siguro ako nito.

Marami rami na din siya napakita sa akin. Parang pangatlong album na nga itong nakabukas ngayon.

"Here. You look so cute in this dress." Sige pa din ito sa pagpapakita sa akin ng mga litrato.

Isang tipid na ngiti lang ang iginanti ko.

"Ayos ka lang ba anak?" Nag aalalang tanong nito at hinawakan ako sa pisngi.

Tumango ako bilang sagot.

"I'm sorry, anak kung napressure ka ni mommy." Malungkot na sabi niya.

"It's okay, ma." Hinila ko ito at niyakap. Ayoko ko talagang nakikita na malungkot siya. "Alam ko namang gusto nyo lang na tulungan ako."

Naramdaman kong humigpit ang yakap nito sakin.

"Only if i could remember everything." Nanlulumong usal ko.

"Everything will be okay, anak." Mahinang wika nito habang hawak ng dalawang kamay niya aking mukha.

Tumango tango lang ako.

Isang tikhim naman ang pumukaw sa atensyon namin ni mommy. Sabay kaming napalingon kong saan nangaling ang tunog.

Si isabella pala. Nakatayo sa may hamba ng pinto dito sa kwartong tinutuyan ko.

"Isabella, ngayon na ba ang alis nyo anak?" Tanong ni mommy sa kanya.

"Yes po, tita." Sagot ni isabella dito.

Wala akong ideya sa kong anong pinag uusapan nila.

Mabilis na niligpit ni mommy ang mga album at inilapag sa gilid.

"Go change na anak." Baling pa ni mommy sa akin.

"Po?" Naguguluhang napatingin ako sa kaniya.

Bago pa man makasagot si mommy ay nagsalita si isabella. "Sa baba na lang ako maghihintay."

Nagtatanong ang mga mata kung tiningin si  mommy pagka alis ni isabella.

"Well, we set you an appointment to a doctor, she'll help you to gain back your memories, anak." Sabi niya. "Is that okay with you?" Tanong pa nito.

Tumango nalang ako. Andiyan na yan, and besides makakatulong din ito sa akin.

Umalis na si mommy para makapag ayos na ako. Pagkatapos ay bumaba na ako at nakita ko si isabella na nag seselpon habang naka upo sa mahabang sofa. Sabi kasi sa akin ni mommy na si isabella na ang sasama sa akin papuntang clinic.

Malapit na ako sa kinauupan niya ng makaramdam ako ng kaba. Bigla akong napahinto at napahawak sa may bandang dibdib ko.

"Hey, are you done?" Medyo nagulat pa ako nung magsalita ito at tumayo.

"Ahm.. O-oo." Utal na sagot ko.

"Uh let's go." Aya nito at naunang maglakad.

Nakapukos lang ito sa daan habang nagmamaneho. Mula nung pagkasakay namin ay hindi ko na ulit ito narinig mag salita. May pagkakataong gusto ko siya kausapin kaso baka magalit ito o kung ano, kay pinanatili ko nalang sirado ang aking bibig. Sobrang awkward tuloy ng katahimikan dito sa loob ng sasakyan.

Habang binabaybay namin ang daan patungong clinic ay napansin kong panaka naka ako nitong tinitingnan. Hindi ko na lang ito pinansin at binaling sa ibang deriksyon ang tingin.

Her presence makes me feel somehow nervous. She look so intimidating.

Ang awkward, parang isang maling galaw lang bubulwayan niya ako.

At sa wakas nakarating din kaming buhay sa clinic. Haha mabuti't naka survived ako.

The doctor did a few test in me. May mga tininanong siya na sinagot ko naman. She said na babalik pa kami dahil may mga therapy pa siyang igagawa sa akin. Pagkatapos we bid our goodbye to Dr. Tan.

Napatingin naman ako sa katabi ko. Seryoso itong nagalalakad, pabalik na kami sa sasakyan niya.

Ang seryoso naman niya masyado. Kastigo ko sa aking isipan.

"Put your seat belt on cyril." Seryosong pahayag nito habang mariing nakatingin sa akin.

Hmp ang seryoso talaga!

Nakipagsukatan din ako ng tingin sa kanya. I look intently at her serious face. Bigla nalang may imaheng lumabas sa utak ko. It's isabella, but not with serious face, she's smiling.

Napakurap kurap ako sa nakita sa utak ko. Damn.

"Are you okay?" Tanong nito sa nag aalalang tinig. Worried is visible in her pretty face. Did i just say pretty? Nah tsk tsk. Baliw na ata ako.

Pero seriously ang cute niyang mag alala.

Then a playful idea came thru my mind. I act like i am kinda shocked.

"Hey, cyril." Tawag nito sakin. Kita ko parin ang pag aalala sa maganda niyang pagmumukha.

Pero sympre good actor ako kaya di ako kumibo.

"Cy, do we need to go back there?" Sabay haplos nito sa mukha ko. Medyo nagulat pa ako at nung dumapo ang kamay niya sa pisngi ko. The electricity feels. Damn. Pang high school lang ang peg.

"Answer me please." May pagsusumamo ang boses nito.

Nahigit ko ata yung hininga ko nung inilapit niya ang mukha niya sa akin.

Grabe nakakatulala yung ganda niya.

Teka dumadalas yung pagpuri ko sa kanya. Crush ko na ba siya?

"Cyril?" Mahinang tinapik niya ang mukha ko at dun na ako natauhan.

"H-ha?" Utal kong sagot. Sobrang lakas ng tibok ng puso ko ngayon na parang lalabas na sa katawan ko.

"I said are you okay? Masama ba ang pakiramdam mo? Gusto mo bang bumalik tayo sa loob?" Sunod sunod nitong tanong.

"I'm o-okay." Tango tangong sagot ko. At napahawak sa batok ko.

"Sigurado ka ba?" Tanong niya ulit hindi parin nawawala ang pag aalala sa mukha.

"Oo sigurado." Ngumiti ako ng tipid sa kanya.

It's suppose to be a prank pero natuluyan ako sa pagkakatulala sa kanya.

"Okay." Tumango din ito at nagsimula ng magmaneho.

She have this huge effect in me that i can't really describe it. Balik na naman sa seryosong mukha nito habang nag mamaneho at ako naman ay nakatitig lang sa kanya.

She looks so hot with her serious face tho.

Oh crap.

-Unedited..

Yow! Namiss nyo ba ako? Hindi? Edi waw hahaha