The Lost Memory (Completed)

END

"Excited ako para kay Chesca," nakangising wika ni Charmaine.

"Me too pero mas excited ako para sa atin,"

Mas ngumiti ito ng malawak matapos marinig ang sinabi ko.

Niyakap ko siya ulit sabay halik ng marami buong mukha niya.

Kung ako lang ang masusunod, matagal na sana kaming kasal ni Charmaine pero dahil gusto niya munang maging kapatid sa kapatid niya, maging anak sa mga magulang niya ay hindi na muna ako nagpumilit dahil alam ko namang darating ang araw na ikakasal kami.

Marami siyang pangarap noon sa buhay niya na gusto niyang tuparin at natutupad na ito ngayon. Sabi ko sa kaniya na tutulongan ko siyang tuparin ang mga pangarap niya pero ayaw niya dahil gusto niyang tuparin ang mga iyon galing sa pagod at hirap niya kaya hinayaan ko siyang mapatunayan ang sarili niya sa aming lahat.

She's now a successful business woman and I'm very proud of her.

Gumaling na rin ang papa niya at patuloy niya pa ring pinapa-aral ang kapatid niya.

'Yung bahay na binili at pina-ayos ko para sa aming dalawa ay sila Mia at ibang kasambahay muna ang pinatira ko roon para bantayan ito pero dumadalaw din kami ni Charmaine minsan. Ayaw pa kasi ni Charmaine na lumipat doon kapag hindi pa kami kasal.

Three days has passed ay pinadala na sa akin ni Chesca ang susuotin ko para sa kasal niya at pati rin kay Charmaine ay pinadala niya na sa bahay nito.

It's a set gowns and suit's for a wedding so she already provided it.

Kakatapos ko lang maligo nang mag text sa'kin is Charmaine.

From : Charmaine

Can you accompany me?

I call her immediately.

"Where?" I asked.

["Sa mall, bibili ako ng gift."] she answered.

"Okay, just wait. I'll go ahead, sundoin na lang kita sa inyo." wika ko.

["Hindi na, sa mall na lang tayo magkita."] pagtatanggi niya.

"No, ako susunodo sayo r'yan."

["Pero—"]

"Just wait for me okay? Bye," I instantly cut her off and end the call para 'di na siya magpumilit pa.

Mabilis akong nagmaneho patungo sa bahay nila at nang makarating na ako ay agad akong kumatok sa pinto.

"Ikaw pala kuya," bungad ni Kirstine nang pagbuksan niya ako.

"Hi Kirstine, where's your ate?" tanong ko.

"Kanina pa po siya umalis kuya e," aniya.

"Saan daw siya pupunta?"

"Sa isang Salon po,"

"Ganoon ba? Okay, thank you. I need to go, your ate is waiting for me." nagmamadali kong paalam at tumango naman ito bilang tugon.

Tinagawan ko ulit si Charmaine, nagtaka ako kung bakit tumawa siya.

"I thought you're in your home,"

["I'm sorry not telling you, ikaw kasi e, pinatay mo agad."] aniya.

"I'm sorry, where are you now?"

["I'm already here in Mall, nasa may food court ako. Hintayin na lang kita dito,"]

"Okay, on the way."