Voltreffer

00

Epiloog
-20/10/2019- Amsterdam, Nederland.
"Ik wacht even hier, gaan jullie maar de Bijenkorf in." Sien plofte zuchtend op een bankje op de Dam. De laatste tijd was ze heel erg moe, maar ze wist niet zo goed wat het kon zijn. Sinds het gesprek met Vivian en Frank een maand geleden ging het beter. Nu was Sien aan het shoppen met Mikky, Naomi, Candy-Rae en Estelle, maar was ze echt uitgeput.
"Vind je het nog steeds niet leuk om naar de Bijenkorf te gaan?" Grapte ze. Sien had echter geen behoefte aan de grapjes van de vriendin van haar beste vriend en dus schudde ze haar hoofd. "Ik ben echt moe Mik, gaan jullie nou maar."
"Ik wacht wel bij Sien." Candy zakte naast Sien op het bankje.
"Weten jullie het zeker?" Sien knikte en dus stemde Candy in.  "Oké." Naomi haalde haar schouders op en liep samen met Mikky de Bijenkorf in.

"Ben je nog steeds zo moe?" Candy keek bezorgd naar Sien.
Sien schudde haar hoofd. "Weer." Zuchtte ze.
Candy dacht even na. "Wanneer ben je voor het laatst intiem geweest met Matt?"
"Can!" Sien keek verontwaardigt naar haar vriendin. "We zitten midden op de Dam."
"Maar wanneer was dat?" Fluisterde Candy nu in Siens oor.
"Je denkt toch niet dat..?" Verbaast keek Sien Candy-Rae aan.
"Nou ja, eigenlijk wel." Candy pakte haar telefoon. "Ik had precies hetzelfde als toen ik zwanger was van Lowen."
Candy-Rae was vorige maand bevallen van Lowen, de eerste zoon van haar en Daley Blind, een oud-teamgenoot van Matthijs. Mikky was voor de gezelligheid in Turijn op dat moment en dus hadden ze samen het eerstvolgende vliegtuig naar Amsterdam gepakt.
"Ohw." Sien was even geschokt. Sien was bijna twintig, maar eigenlijk nog niet toe aan kinderen. Ze wist ook niet of Matthijs er wel klaar voor was. Ze hadden het eigenlijk ook nog nooit over kinderen gehad. Ze wist ook niet hoe ze zwanger kon worden, want, ten eerste, ze slikte de pil en kon zich niet echt een dag herinneren dat ze hem was vergeten en, ten tweede, ze gebruikten altijd voor de zekerheid voorbehoedsmiddelen.

Mikky en Naomi kwamen de Bijenkorf uit en hielden beiden twee tassen vast. Mikky gaf een tasje aan Sien en Naomi aan Candy-Rae. "Omdat jullie niet mee naar binnen waren gegaan." Was hun reden.
Sien keek in het tasje en keek naar Mikky en Naomi. "Dat had echt niet gehoeven."
Mikky barste in lachen uit. "Dat hadden we al voorspeld."
Sien grinnikte. Natuurlijk hadden ze dat kunnen voorspellen. Dat was gewoon te voor de hand liggend.
"Ik moet nog even langs de apotheek voordat we gaan eten. Gaan jullie maar alvast naar het restaurant, ik pak zo wel een taxi." Candy pakte haar tas en liep richting de apotheek. Mikky en Naomi keken Candy raar na, maar haalde snel hun schouders op. Sien had wel een idee wat Candy bij de apotheek ging halen, maar vertelde haar vermoedens maar niet aan de twee meiden bij haar.

-

"Hier." Candy-Rae drukte een doosje in Siens handen. "Gewoon voor de zekerheid."
Sien keek naar het doosje. Een zwangerschapstest. Sien vermoedde al dat Candy hiervoor naar de apotheek was gegaan.
"Als ik eerlijk ben, durf ik het niet." Sien was de gebruiksaanwijzing aan het lezen. Candy trok Sien in een knuffel.
"Het komt wel goed. Ik ben hier om je te helpen."

"Nooit geweten dat vijf minuten zo lang duren." Sien tikte zenuwachtig met haar pen op tafel. Candy-Rae was ondertussen een beetje geïrriteerd door Siens getik. Candy's wekker ging precies op dat moment af. Sien keek gespannen naar Candy-Rae.
"Ik durf niet." Gaf Sien toe.
"Zal ik het doen?" Candy-Rae keek geruststellend naar Sien die knikte.

Candy-Rae glimlachte. "Je bent zwanger."