Voltreffer

18

-20/08/2019- Turijn, Italië.
"Hoe moeten we het nou doen met onze jaarlijkse lunch op één september?" Sien zat in Turijn in een hotel, want ze konden nog niet in hun huis wonen, Frenkie in Barcelona, wel in zijn eigen huis. Matthijs was trainen, maar Frenkie was net klaar.
Frenkie haalde zijn schouders op. "Ik denk dat jij hierheen moet komen, dat is het makkelijkst."
"Ja, dat denk ik ook." Sien keek bedenkelijk. "Ik app je nog wel, ik word net gebeld door de man van de keuken."
"Oké, ik spreek je!" Zei Frenkie en Sien sloot het gesprek af.

Ze nam de man van de keuken op, die vertelde dat ze over een half uur bij hun huis was. Sien stapte in de auto die ze hadden gekocht. Matthijs had er eentje van de club gekregen, maar Matthijs en Sien vonden het makkelijker om er twee te hebben, dus hadden ze er ook eentje voor Sien gekocht.

"Buongiorno." Sien begroette de man van de keuken, die zich de vorige keer had voor gesteld als Louis.
"Goedemorgen Sien." Louis begroette haar met drie kussen. "Dat doen ze in Nederland, toch?" Vroeg hij voor de zekerheid.
Sien knikte. "Tja, rare gewoontes die ze in andere landen niet hebben."
Louis moest lachen. "Naja, uiteindelijk heeft ieder land zulke dingen."
Sien knikte. "Maar je komt de keuken plaatsen?"
Nu knikte Louis. "Klopt, de vorige keer hadden we gezien dat alle draden en aansluitingen al op de goede plek zaten, dus kunnen we meteen beginnen met plaatsen."
"Naja, jullie weten waar het is, niet?" Louis knikte en liet zijn monteurs alles uit de vrachtwagen halen. Sien had gelachen toen de vrachtwagen achteruit de cipressenlaan in reed. Ze was wel bang geweest dat de chauffeur iets te veel draaide en dus haar cipressen omver zou rijden. Gelukkig was dat niet gebeurd.

Toen de keuken twee uur later in elkaar was gezet, kon Sien beginnen met het inrichten van de woonkamer. Matthijs zou uit zijn training naar hun huis komen en dan zouden ze de muur gaan verven. De bank en alle andere spullen waren al geleverd en stonden in de garage en bijkeuken. Sien had alles uitgezocht bij de Ikea van Turijn. Sien was zo enorm blij geweest dat ze gewoon een Ikea hadden in Italië, dat ze alles maar daar had uitgezocht. Matthijs had bij alles wat Sien had aangewezen gezegd dat het leuk was. Op een gegeven moment ging Sien voor de grap enorm lelijke dingen aanwijzen. Matthijs had nog steeds bij elk ding de opmerking dat het leuk was.

"Hey schatje." Sien was al begonnen met de muur verven toen Matthijs aan kwam.
"Hoi schat." Sien drukte een kus op Matthijs lippen. "Kijk uit voor je kleren."
Matthijs sprong een meter achteruit. "Dan ga ik maar andere kleren aan doen, denk je niet?"
Sien knikte en stuurde haar vriend naar boven. De slaapkamer hadden ze al ingericht, evenals de logeerkamer en de inloopkast. Matthijs zou ergens deze week de mancave gaan doen. Hij had alles al wel uitgezocht, maar verven en neerzetten moest nog gebeuren. De laatste kamer hadden ze nog niet ingericht, want ze wisten niet zo goed wat dat zou moeten worden. Wouter had gegrapt dat het een kinderkamer moest worden, toen ze een week geleden met ze facetimeden.

Matthijs kwam terug beneden met zijn kluskleding aan. Er zaten allemaal verfvlekken in die waren ontstaan na de verfgevechten van Sien en Matthijs, maar dat gaf niet. Ze zouden ze toch weggooien nadat het huis klaar was.

-

"Klaar." Sien en Matthijs hadden net de laatste dingetjes aan de muur gehangen.
"Morgen komen de badkamer en het toilet en dan kunnen we hier gaan wonen." Matthijs trok zijn vriendin in een knuffel. Sien glimlachte. Ze hield zo erg van hem en ze was blij dat Matthijs haar hielp met inrichten. Ze had eigenlijk verwacht dat Matthijs het druk zou hebben met opstarten bij zijn nieuwe club en dat had hij ook, maar hij wilde heel graag tijd vrij maken voor zijn vriendin.

"Sientje, ik ga volgende week naar Japan geloof ik."
Sien keek haar vriend raar aan. "Japan?"
"Ik geloof dat we oefenwedstrijden tegen zo'n Japanse club moeten spelen." Grinnikte Matthijs.
"Dan ga ik vragen of Annick kan komen volgende week." Sien drukte een kus op de lippen van haar vriend. "Dan hoef je haar niet te zien."
Matthijs knikte. "Dat is goed, schatje."

-

"Hey Sjen!" Riep Annick toen ze opnam
"Nieuwe bijnaam ofzo?" Grinnikte Sien.
Annick knikte uitgelaten. "Een vriend van mijn broertje heet zo, dus ja."
Sien moest lachen. "Ik wilde eigenlijk vragen of je volgende week naar Turijn komt, aangezien jij nog vakantie hebt."
"Vind Matthijs het niet erg als ik er ben dan?" Vroeg Annick.
Sien schudde haar hoofd. "Matt is in Japan ofzo, vertelde hij."
"Ohw, nou prima, ik ga vliegtickets boeken." Grinnikte ze. "Welke dag eigenlijk?"
"Als je zondagmiddag arriveert, is het prima."
"Ooh, top." Zei Annick. "Hoe is het leven verder daar in Turijn?"
Sien vertelde dat morgen de man van de badkamer en het toilet zouden komen, dan konden ze er gaan wonen en moesten ze nog de laatste puntjes op de i zetten. Ook waren de foto's die Sien had besteld al binnen gekomen en dus kon ze die ook nog ophangen. Annick moest lachen en vroeg of Sien en Mathijs daar veel waarde aan hechtte. Sien had gegrinnikte en verteld dat ze dacht dat Matthijs er meer nog meer waarde aan hechtte dan dat zij dat deed, want Sien zelf vond dat foto's de mooiste herinneringen waren.

-

"Frenk, ik kan wel naar Barca komen de eerste." Sien had net met Matthijs overlegd of het handig was. Matthijs vond dat het wel moest kunnen.
"Gezel." Vond Frenkie. Hij stelde voor dat Sien op zaterdag en maandag vloog, zodat ze op zaterdag een wedstrijd van hem kon kijken, samen met Mikky en ze op zondag alle tijd hadden om te lunchen.
Sien moest lachen om haar beste vriend en vroeg of het erg was als ze Mikky daarna mee nam naar haar huis in Turijn. Mikky was vrolijk in beeld gekomen, met het antwoord dat ze heel graag mee wilde naar Turijn. Sien had gelachen om Mikky en Matthijs had meegekeken en had Frenkie en Mikky gedag gezegd.
"Nou, tot de eenendertigste dan." Grinnikte Sien.
"Ja, joejoe!" Grinnikte Frenkie.