Belki Bir gün (gxg)

<<30>>

Boğazımda ki ağrı hala burada olduğunu beli ederken gözlerimi açtım.Karnıma ki ağırlığa baktığımda kıvırcık saçlar görmemle bir kaç kere açıp kırpıştırdım gözlerimi.Korksam da elimi saçlarına götürdüm,yavaş yavaş dokunurken tek dileğim uyanmamasıydı.

Benim kendime ait küçük duvarlarımı yıkan insandı Ceren.Kendimi keşfetme sebebimdi,ilk defa aşık olduğumu hissetme sebebimdi.Birilerine zar zor sarılan ben,her fırsatta ona sarılmak istiyordum,her fırsatta o eşsiz kokusunu içime çekmek...

Şu an elim masumca saçlarında gezinirken bunu daha da iyi hissediyordum.Ceren benim hayatımdı.Ve ben hayatımı kaybediyordum.

Mırıldanmaya başladığında elimi geri çekerek dikkatimi sesine verdim.

"Özür dilerim."

2-3 kere tekrar ettiğinde yavaşça gözlerini araladı,beni karşısında görmeyi beklemiyor olmalı ki gözlerini büyüterek ayağa kalkmaya çalıştı.Yorganıma takılması ile onu tutmam bir olduğundan aramızda ki mesafe yok denecek kadar azdı şuan.Normalde dudaklarına kayması gereken gözlerimi elalarına sabitledim.Şu an en bakılası yer zira gözleriydi zaten.

kafasını iki yana silkeleyip benden uzaklaştı elini alnına koyup derin bir nefes aldı heyecanlanmış gözüküyordu,onu heyecanlandırmış mıydım?

"Özür dilerim."

"Neden?"

Kaşlarını çattı.

"Dilememem mi gerekirdi?Üstüne düştüm sonuçta."

"Rüyanda kimden özür diliyordun?"

"Seni ilgilendirmez."

Yataktan kalkıp dolabımı açtım.Elime ona uygun kıyafetler alarak karşısına dikildim.

"Ben özür dilerim.Bir an senin hiçbir şeyin olmadığım aklımdan çıkmış."

Yakalamıştım işte,yine gözlerinde ki hüzün dalgasını yakalamıştım.

Kıyafetleri ona uzattım.

"Rüyan yüzünden terlemişsin,al giy bunları hasta olma."

Gözünden düşen yaşı elinin tersiyle sildi ardından içime oturacak o cümleyi kurdu.

"Yapma."

kaşlarımı çattım.Oda devam etti.

"Bana iyi davranma,hak etmiyorum."

"Bunun benim elimde olmaması beni de üzüyor bilmiş ol."

Bir süre yüzüme bakakaldı ardından hiçbir şey söylemeden kapı koluna uzandı.O çıkarken iyice kapıya doğru yaklaştım,saçlarının kokusu burnuma dolduğunda yalansız iyileştiğimi hissediyordum.Belki de soğuk hava değil de,bana soğuk bir Ceren hasta etmişti beni.Kim bilir?

iç çekip yatağımı topladım.Ardından kısa bir duş alıp aşağı indim.Yemek masasının üstünde ki ilaçlara baktım ilk,sonra da patates kızartan Ceren'e.

"Onların hepsini içmelisin."

Arkasında gözü mü vardı?

Bir tane ilacı elime alıp inceledim.Resmen yutamasınlar da gebersinler diye yapılmış gibiydi.Bu ne büyüklük?

Cerenin bana baktığını havaya kaldırıp incelediğim ilaçtan gözlerimi ayırınca fark ettim.Gülümsemiş miydi o?

Kendini toparlayıp boğazını temizledi.

"Ateşin ne durumda?"

Elimi alnıma koydum anlamıyordum ki.Bilmiyorum anlamında dudaklarımı büzdüm.Bir bana baktı birde patates olmuş ellerine.