"Bana kendimi değerli hissettiriyorsun."
"Sana kendini daha çok değerli hissettireceğim."
Aldatıldığım çocuktan mesaj beklerken hayatıma giren kız ile belki de ondan son mesaj bekleyişlerimdi.
Ona kendini değerli hissettirmek vazifem gibi hissediyordum.O hep gülsün,canı sıkılmasın,ağlamasın,üzülmesin,kabus görmesin,değerli hissetsin diye elimden gelen yapıyordum ve yapacaktım.O benim için özeldi gerçekten özeldi.
Elalarını bana çevirdi.
"Tekrardan söylüyorum burası harika."
Senin kadar değil diye geçirdim içinden.Eliyle gölün üstündeki babamla yaptığımız salıncağı gösterdi.
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
"Beni biraz sallar mısın?"
Gülerek kafamı salladım.Mutluluğu gözlerinden belli oluyordu.Keşke hep böyle olsaydı.Ama kimse hep mutlu olamazdı.Bence hep mutlu olmakta istemezlerdi,yani ben istemezdim.Çünkü insanları mutluluk değil acı büyütürdü.Herkes biraz üzülüp acı çekmeliydi.Böylelikle insan,insan olurdu çünkü.
O ayakkabıları çıkarırken bende düşüncelerimden sıyrılıp çıkarmaya başladım.O salıncağa oturduğunda bir süre eşsiz manzaraya nasıl yakıştığını izledim.Burası onunla daha güzel olmuştu.
"Hadi gelsene."Deyince onu izlemeyi bırakıp arkasına geçtim ve hafifçe ittirmeye başladım.
Her yukarı doğru çıktığında kıkırdıyordu.Güzel bir melodi gibi gelen sesini dinledim bir süre.Sonra ayaklarını göle nasıl vurduğunu izledim.Saçlarının nasıl uçuştuğunu,ellerini salıncağın ipine nasıl sardığını izledim.Ömür boyu izle deseler ömür boyu izlerdim.Öyle güzel ve narindi hem bedensel hem ruhsal.Onu incitmekten çok korkuyordum.
Salıncağı durdurmamı istediğinde durdurdum ve aşağı inmesini izledim.Sonra güzel sesini duydum.
"Seni sallamamı ister misin?"
Kollarının yorulmasını istemiyordum ama çok istekli sorduğundan itiraz etmedim ve bu güzel salıncağa günler sonra tekrar oturdum.Beni sallamaya başladığında konuşmaya da başladı.
"Seninle ilgili şeyler öğreneceğim için heyecanlıyım.Ama bir tanesini şu an sormak istiyorum."
Beni yavaş salladığından dediğini duyabiliyordum.Dinlediğimi söyleyip tekrar konuşmasını bekledim.
"Neden sana sarıldığımda veya saçımla oynadığında rahatsız olmuyorsun."
Bugün kalp atışlarım ani heyecanlarla çok sık hızlı hızlı atıyordu.Allah'tan arkam dönüktü de pancara benzediğimi görmemişti.
Bir süre düşündüm ve çokta yalan olmayan bir şey söylemeye karar verdim.
"Aslında bunun cevabını tam olarak bende bilmiyorum ama sana fazla değer verdiğimden olsa gerek."
Cevabını biliyordum ama şimdi sırası değildi.Sırası ne zaman gelir bilmiyordum gerçi ama olsun şu an söylemeyecektim.
"Bende sana çok fazla değer veriyorum.Ve benden rahatsız olmaman beni ayrı bir mutlu ediyor bil istedim."
