Disclaimer: The following character names are changed to protect their identities. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.This is a work of fiction.
Play the Youtube video on top and use your headsets/headphones to listen to the ambient sounds.
Thank you for reading Anthology of the Dark.Get cozy. And let us begin.----------
Sabi nila, kapag may tumatawag sa telepono, dapat mo itong sagutin. Kahit nasaan ka man, kahit anong oras na, kapag may tumutunog na telepono, dapat mo itong sagutin.
Pero hindi ako. Hindi na ako sumasagot ng telepono. Ayoko na. Palagi kong sinasabi sa mga kaibigan ko na huwag nang tumawag sa akin, pero magmessage na lang sila o 'di kaya ay mag-chat na lang. 'Yung mga katrabaho ko nawe-weirdohan na kaya sinasabi ko na lang na mayroon akong anxiety para lang makalusot kas inga ayaw ko nang sumagot ng tawag. Alam ko, alam ko... Masama 'yun. Pero kahit anong mangyari, hinding hindi na ako sasagot pa ng tumutunog na telepono.
Isipin 'mong maigi, bakit mo kailangan sumagot ng tawag sa gabi? Wala ka naming hinihintay na tawag sa kahit na sino. Wala naming tatawag sayo sa gabi. So, bakit mo kailangan suagot ng telepono sa gabi?
Ring...
Ring...
Ring...
Sabi ng telepono. Wala akong pakialam sino man 'yan. Sabi ko mag-text na lang kung may sasabihin sa akin.
Ring...
Ring...
Ring...
Manigas ka 'riyan. Dyan ka lang hanggang sa gusto mo... Hindi ko sasagutin 'yan. Sinubukan kong palitan ang linya ko para hindi mo na ako matatawagan pero, siguro dapat naisip ko na rin na hindi mo ito maiiwasan.
Ring...
Ring...
Ring...
Hindi mo sila maiiwasan.
Ring...
Ring...
Ring...
Nakatayo lang ako at naka titig mula sa kabilang kuwarto habang tunog ng tunog ang telepono. Matatapos rin 'yan, sabi ko sa sarili ko. Tumitigil din naman sila sa pagtawag pero hindi sila naka-miss ng niisang araw. Palagi silang tumatawag sa gabi.
Ring...
Ring...
Ring...
Ito na ang buhay ko ngayon. Ito ang nangyayari. Ito ang nangyayari kapag pay ka na at ang mga naiwan mo sa buhay ay tawag ng tawag sayo para lang marinig muli ang boses mo at manghingi ng kapatawaran. Gusto ko sila mag-move on. Ako nakapag move on na ako... At nasa mas maayos na lugar na ako kaysa dati.
Nakakatakot isipin na sasagutin ko ang telepono para lang marinig ang mga iyak nila at panghihingi ng tawad ngayong patay na ako. Ngayong wala na ako. Kaya huwag mong sasagutin ang telepono... Kapag sinagot mo ito hindi ka makakaalis at palagi mol ang gugustohing sagutin ang telepono at marinig ang mga boses nila. Magiging miserable ka at magisa.
Kaya huwag mong sasagutin ang telepono.
BINABASA MO ANG
Anthology of the Dark
HorrorA collection of short stories that resonates with all things creepy, paranormal, unexplainable, and scary events that may or may not have happened in real life or in this reality. Reader discretion is advised. Leave a comment or follow this story by...
