Odin Cassiopeia Zafeiriou [INTERSEX]

5. Coffee's For Closers

Coffee's for Closers

Third Person

"Is this some kind of prank?"

Mahinang bulong ni Alex sa sarili. She flinched when Karina touched her shoulder. Lumayo siya ng bahagya dito at seryosong pinagmasdan ang taong nasa harapan.

"Hey,"

"So, ikaw si K? Kaya K ang gamit mo kasi 'yon ang initial ng name mo which is Karina?" Seryosong tanong ni Alex.

"No and yes?" Patanong na sagot ni Karina kay Alex na ikinakunot niya ng noo.

"What do you mean?"

"First of all, I'm not K, okaaay?" She said while emphasizing those words to Alex. "Second, I can use anytime the codename K because it's my first name initial."

Nakahinga naman ng maluwag si Alex dahil sa nalaman. At least she won't have to deal with a person na may boyfriend.

That'll be the worst!

"But why are you here?" Alex curiously asked her.

"I'm with K."

Lumakas naman ang tibok ng puso ni Alexandra. She was dying to know K personally. She has a lot of things to talk about with her.

Tahimik na naglakad si Karina pabalik sa mono block na inuupuan niya kanina at kinuha ang shoulder bag. She then made her way to Alexandra's side and give her a hug na ikinabigla ni Alex.

"Just wait here. My friend will be here at any moment right now."

Humigpit pa lalo ang yakap ni Karina sakanya kaya wala siyang nagawa kundi yakapin ito pabalik.

Niluwagan ni Karina ang yakap sakanya at nakangiting pinakatitigan si Alex. Ang mga mata niya ay nangungusap na parang may maraming gustong sabihin, but Karina just only muttered this words.

"It was nice to finally meet you, Alexandra."

It was full of sincerity and longing at lahat ng 'yon ay randam ni Alex sa kaibuturan ng kanyang puso.

Nabigla siya ng inabot ni Karina ang mukha niya at walang pahintulot na hinalikan siya sa gilid ng labi nito. Nanatili siya sa kinatatayuan at hindi parin makagalaw dahil sa nangyari.

Hindi man lang niya magawang tawagin ang papalayong si Karina at tanungin kung para saan ang halik na ginawad sakanya. When she has the courage to do so, Karina was nowhere to be found and only an empty hallway of the engineering department could be seen.

Naupo siya sa isa mga benches ng hallway at napahilamos sa mukha. Hindi niya alam ang nangyayari pero nakita nalang niya ang sariling nakatulala sa kawalan.

"O, god. This is making me crazy."

"And what makes the great Alexandra go crazy?"

Halos mahulog siya sa kinauupuan dahil sa sobrang pagkagulat. Meron ba namang magsalita bigla sa isang walang katao-taong building ay talagang aatakihin ka sa puso sa sobrang nerbyos!